Μπεστ οφ 2007

Καλύτερο αυτοκίνητο: Opel Astra GTC (το απέκτησα φέτος!)
Καλύτερη μοτοσικλέτα: Honda Transalp 700
Καλύτερη είδηση: Τον Μάιο το blackflute.blogspot.com έκλεισε ένα χρόνο στη μπλογκόσφαιρα
Καλύτερη ομάδα: Παναθηναϊκός (Μπάσκετ)
Καλύτερος παίκτης: Κριστιάνο Ρονάλντο ή Γιόσου Σαριέγκι (δεν μπόρεσα να διαλέξω)
Καλύτερος δίσκος: Κωνσταντίνος Βήτα - Άργος
Καλύτερος νέος τραγουδιστής: Γιάννης Χαρούλης
Καλύτερη ταινία: 300
Καλύτερο site: www.sport24.gr
Καλύτερο blog: www.wiggler.gr
Καλύτερη τηλεοπτική σειρά: Battlestar Galactica
Καλύτερο τηλεοπτικό κανάλι: Σκάι
Καλύτερος ραδιοσταθμός: Τρίτο Πρόγραμμα
Miss Μαγικός Αυλός: Abigail Clancy

Για όσους τους αρέσει να διαβάζουν ανασκοπήσεις και καζαμίες αυτή τη περίοδο, προτείνω την ανασκόπηση του Κ.Κ.Μοίρη και τον πραγματικά ξεκαρδιστικό καζαμία του Πιτσιρίκου. Μπορείτε να διαβάσετε επίσης τι έγραφα πέρσι τέτοια εποχή (πως περνάει ο καιρός...;). Στη φωτογραφία είναι πάλι η χριστουγεννιάτικη Κρυοπηγή. Την φωτογραφία την έστειλε ο Π.Β. και την δημοσίευσα μετά από μια μικρή επεξεργασία με το Gimp.

Ο ΠΑΟ κι η διαχείριση ηττών

Απόψε στις 19:00 ο ΠΑΟ αντιμετωπίζει στη Θεσσαλονίκη την ομάδα του Άρη. Το πιο πιθανό είναι να μην κατακτήσει ο Παναθηναϊκός τους 3 βαθμούς της νίκης, κρίνοντας την αγωνιστική κατάσταση των δύο ομάδων. Είναι μια προσωπική εκτίμηση η οποία ελπίζω να μην γίνει πραγματικότητα. Η ομάδα θα απομακρυνθεί από την κορυφή σε μια κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος καθώς βρισκόμαστε στο τέλος του πρώτου γύρου κι ακολουθεί σύντομα το ματς με τον ΟΣΦΠ. Επίσης ελπίζω να κερδίσει γιατί βαρέθηκα τη μιζέρια και τη μουρμούρα των "αγνών" φιλάθλων του τριφυλλιού.

Παρακολουθώντας τον αγώνα με τον ΟΦΗ, της προηγούμενης αγωνιστικής, με μια παρέα παναθηναϊκών, (σχεδόν) εκνευρίστηκα με τα απαξιωτικά σχόλια ορισμένων. Χάλια οι παίκτες, άσχετος ο προπονητής, κακός ο τρόπος παιχνιδιού, τσιγγούνης ο πρόεδρος, πουλημένοι όσοι πάνε στο γήπεδο και πολλά άλλα τέτοια "χαριτωμένα". Παράλληλα όμως αφθονούσαν και τα σχόλια του τύπου πήρε παικταράδες ο ΟΣΦΠ, παίζει μπαλάρα σε Ελλάδα κι Ευρώπη (σ.σ. χαχαχα! έζησα να το ακούσω κι αυτό) κι απλώς είχε μερικά ατυχή αποτελέσματα επειδή ήταν "κουρασμένος", πανέξυπνος ο Κόκκαλης, άνετα θα το ξαναπάρει το πρωτάθλημα (ο Κόκκαλης, όχι ο Ολυμπιακός...), γηπεδάρα το Καραϊσκάκη κτλ. Προς όλους τους φιλάθλους του ΠΑΟ που τους διακατέχει η ίδια λογική: Γιατί δεν γίνεστε Ολυμπιακοί εφόσον τόσο πολύ αίσχος είναι ο ΠΑΟ και τόσο πολύ ζηλεύετε τον ΟΣΦΠ; Να αφήσετε επιτέλους κι εμάς, που υποστηρίζουμε την ομάδα ακόμη κι όταν χάνει, στην ησυχία μας.

Οι πράσινοι έχουν προβλήματα τόσο αγωνιστικά όσο και οργανωτικά. Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια ένα από αυτά τα προβλήματα έχει γίνει και ένα μέρος των φιλάθλων. Οπαδοί που αποδοκιμάζουν, που γιουχάρουν την ίδια τους την ομάδα. Η λύση όμως δεν είναι η απαξίωση αλλά η στήριξη. Οι παίκτες χρειάζονται περισσότερο τη στήριξη των οπαδών στα δύσκολα κι όχι στις επιτυχίες. Επιπλέον γιατί να χτιστεί νέο γήπεδο 40.000 θέσεων όταν η Λεωφόρος, που είναι 15.000 θέσεων, δεν γεμίζει; Σε αυτό το σημείο να επισημάνω ότι είναι θεμιτή η κριτική, όχι όμως όταν φτάνει στα όρια της απαξίωσης και στηρίζεται σε αστείες βάσεις.

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω κι εγώ δύο προβλήματα που πιστεύω ταλανίζουν το τριφύλλι. Αρχικά δεν μπορώ να καταλάβω την επιμονή του Πεσέιρο με το περιβόητο πλέον rotation. Είναι επιθυμητό να θέλει να ξεκουράσει κάποιους παίκτες αλλά με το να αλλάζει όλους τους παίκτες, ακόμη κι αν βρίσκονται σε καλή φόρμα, συνεχώς, το μόνο που πετυχαίνει είναι να μην αποκτάει ομοιογένεια η ομάδα. Επίσης ο Καραγκούνης είναι απογοητευτικός μέχρι τώρα. Περισσότερες κάθετες πάσες περνάει ο Μάτος παρά ο ίδιος. Ενώ την έχει δει κι ηγέτης κουράζοντας την κυκλοφορία της μπάλας και δυσχεραίνοντας την ανάπτυξή της. Το περίεργο είναι πως στην εθνική παρουσιάζει ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο.

Update: Τελικά διαψεύστηκε -ευτυχώς- η απαισιόδοξη πρόβλεψη μου. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον Άρη με σκορ 0-1, αποδίδοντας μάλιστα, κατά μικρά διαστήματα στο πρώτο ημίχρονο, καλό ποδόσφαιρο. Θετική έκπληξη η απόδοση του Ρομέρο.

Best gift: Kit ensemble toilette

Να ένα καλό δώρο για να κάνετε στους φίλους & στις φίλες που έχουν πάθος για τις μοτοσυκλέτες και όχι μόνο. Θα δείξει πραγματικά πόσο τους καταλαβαίνετε καθώς και πόσο... σημαντικοί είναι για σας. Επίσης είναι πρωτότυπο. Πως θα ένιωθα αν μου το έκαναν δώρο το συγκεκριμένο kit; Χμ... Ομολογώ πως θα προτιμούσα αυτή εδώ. Όσο κι αν θεωρώ πως οι γιορτές έχουν χάσει το νόημα τους, δεν μπορώ να υποτιμήσω τη συνήθεια της ανταλλαγής δώρων αυτές τις ημέρες. Πιστεύω πάντως πως δεν έχει σημασία η χρηματική αξία -ειδικά όταν δεν έχεις (πολλά) λεφτά- αλλά το πόσο ψάχνεις & μοχθείς για να βρεις το κατάλληλο δώρο. Η κίνηση είναι που μετράει. Αλήθεια, εσείς τι δώρο πήρατε ή θα πάρετε στους αγαπημένους σας;

Τέλος, ο Άγιος Βασίλης έρχεται στην Ελλάδα τη πρωτοχρονιά κι όχι τα Χριστούγεννα...

Μάνα ο server κράσαρε

"Απίστευτο" μήνυμα σφάλματος στο buzz! Κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με χιούμορ... Είναι μια καλή τακτική. Τη συνιστώ (κι όχι μόνο όταν έχετε προβλήματα με τον server :-).

Αν ζούσε σήμερα ο Χριστός

... Αν λοιπόν εσείς γιορτάζετε τα Χριστούγεννα με τη λήθη και το παραμύθι - εγώ προτιμώ να μνημονεύσω τη γέννηση του πραγματικού Χριστού, που πάλεψε να ξεπεράσει την αδικία του κόσμου και την σκληρότητα της μοίρας. Που αντιτάχθηκε στους ισχυρούς και πολέμησε τις ιεραρχίες. Που δεν μίλησε για γαλοπούλες (ούτε για δώρα) αλλά για αγάπη. Την πιο επαναστατική ιδέα στον κόσμο...

... Αν ζούσε σήμερα, σίγουρα θα γύριζε κάπου στα Εξάρχεια. (Με το μακρύ μαλλί και τα γένια, θα ταίριαζε πολύ.) Θα είχε βέβαια φάκελο στην Ασφάλεια. Κανένα κόμμα δεν θα τον ανεχόταν στις τάξεις του, λιγότερο από όλα, τα θεοσεβούμενα. Θα ήταν ειρηνιστής, οικολόγος και περιθωριακός...

... Θα κήρυττε την αγάπη σε ώτα μη ακουόντων. Τα βράδια, με μία κιθάρα, θα τραγουδούσε τον πόνο των ανθρώπων. Θα έτρεχε στην Αιθιοπία - και όπου αλλού - να καλύψει τα κενά του Προγράμματος...

... Κι όταν άκουγε τον καυγά για την εκκλησιαστική περιουσία, ίσως έβαζε καμιά βόμβα σε (άδεια) εκκλησία...

(Ο Βομβιστής Των Ναών, Χριστούγεννα 1985, Νίκος Δήμου)

Απώλεια

Κατά βάθος, ω αχόρταγοι, μελλοθάνατοι συγκρατούμενοί μου, μόνον τις απώλειές μας διαθέτουμε. Και τον άτσαλα ξοδεμένο χρόνο μας...

(Μάνος Στεφανίδης)

Πριν στεγνώσει το ντεκαπάζ...

...θα είμαστε πρωταθλητές! Δηλώνει ο άσσος του Παναθηναϊκού.

Understanding women

Δεν πρόκειται ποτέ να τις καταλάβω. Μήπως, τελικά, είναι καλύτερο το να μη τις καταλαβαίνω;

Fragile

Ο Κ. δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Το τεράστιο ξύλινο κιβώτιο που τον είχε πλακώσει έγραφε: Προσοχή, Εύθραυστο. Και πράγματι ήταν. Ο Κ. διάβασε τα τεράστια γράμματα και δεν μπόρεσε να κρατήσει το γέλιο του που έκανε όμως το πόνο αφόρητο. Πάντα πρόσεχε να μην το σπάσει. Άρχισε όμως τώρα να σπάει ο ίδιος σε μικρά κομμάτια, σε όλο και μικρότερα κομμάτια μέχρι που εξαϋλώθηκε...

Ολονυχτία για τον ιερέα που κατηγορείται για βιασμό

Χθες έκατσα για πρώτη φορά να δω όλο το Αλ Τσαντίρι. Όχι πως δεν μου αρέσει αλλά συνήθως κάτι άλλο συνέβαινε να κάνω τα βραδινά της Tρίτης ή απλώς έβλεπα Champions League. Επομένως, μόνο αποσπασματικά παρακολουθούσα. Χθες λοιπόν ο κ. Λαζόπουλος ανάμεσα στα άλλα είπε και κάτι που με συγκλόνισε. Αναφέρθηκε στο κοριτσάκι που το εξέδιδε η ίδια η "μάνα"* της. Ένας από τους πελάτες**, υποστηρίζει το παιδί, ήταν ένας παπάς. Δεν θα σταθώ στην ιδιότητα του αλλά σε κάτι άλλο που παρατήρησε κι ο κ. Λαζόπουλος.

Οπαδοί(;) του ιερέα συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία για να κάνουν ολονυχτία. Να προσευχηθούν για να αποδειχτεί η αθωότητα του παπά. Ρε γελοία υποκείμενα: -αντί να προσευχηθείτε για το κοριτσάκι, -αντί να σιωπήσετε και να ακούσετε την ηχώ από τα ουρλιαχτά της, -αντί να βροντοφωνάξετε και αντιδράσετε για τη κόλαση που περνούσε 3 χρόνια κάτω από τη μύτη σας, -αντί να την αγκαλιάσετε και να τη βοηθήσετε να επουλώσει τις πληγές της, εσείς προσεύχεστε να μην καταδικαστεί ο παπάς;

Ε Λ Ε Ο Σ!***

*Εύχομαι να κολλήσει μια σπάνια αρρώστια και να ψυχοραγεί για βδομάδες με φριχτούς πόνους, μόνη της, πεταμένη σαν σκυλί σε ένα βρόμικο σκοτεινό στενό. **Εύχομαι να πάθουν μια ανίατη ασθένια όλοι τους, να τους πιάσουν, να τους φυλακίσουν και να βιάζονται καθημερινά από τους συγκρατούμενους τους. ***Αυτό το post ίσως να ξέφυγε λίγο από το σύνηθες ύφος του blog αλλά η συγκεκριμένη είδηση με οδήγησε στο να γράψω με αυτό τον τρόπο.

Το αστέρι του Βορρά (The Golden Compass)

Την Πέμπτη (20/12/07) αρχίζει να προβάλλεται στην Ελλάδα η ταινία «Το αστέρι του Βορρά» (The golden compass), που είναι βασισμένη στο πρώτο βιβλίο της «Τριλογίας του Κόσμου» του Φίλιπ Πούλμαν. Είναι μια από τις ταινίες που περιμένω με ενδιαφέρον και περιέργεια να δω. Είναι παραγωγή της New Lines (το studio του Άρχοντα των δαχτυλιδιών) και σκηνοθετεί ο Chris Weitz. Πρωταγωνιστούν οι Nicole Kidman, Daniel Graig & Dakota Blue Richards. Επίσης ένα μικρό ρόλο παίζει ο -αγαπημένος αυτού του blog- Christopher Lee ενώ ο Ian McKellen δανείζει τη φωνή του στον Lorek Byrnison (η λευκή αρκούδα). Διαβάζοντας λοιπόν χθες τα Νέα, έπεσα τυχαία σε ένα ενδιαφέρον άρθρο -του Γ. Αγγελόπουλου- για τον δημιουργό της τριλογίας με τον τίτλο "Ο συγγραφέας που σκότωσε τον Θεό". Αναδημοσιεύω ένα απόσπασμα:

Ο Πούλμαν αφηγείται σ΄αυτήν ένα μύθο της Δημιουργίας για τον 21ο αιώνα, όπου ο Αδάμ και η Εύα είναι δύο 12χρονα παιδιά. Στα βιβλία τα παιδιά μάχονται εναντίον της Εκκλησίας, η οποία προσπαθεί να εξαλείψει την αμαρτία κάνοντας τα παιδιά πειραματόζωα, χωρίζοντας το σώμα από την ψυχή τους και μετατρέποντάς τα σε ζόμπι. Στην ταινία, τη θέση της Εκκλησίας ως φονικού θεσμού έχει πάρει ένα «Μαγκιστέριουμ», που θα μπορούσε να είναι μια θεοκρατία ή ένα ολοκληρωτικό κράτος, και όχι η θρησκεία γενικά. Όμως ο Πούλμαν τα βάζει και με τον ίδιο τον Θεό, τον οποίο εμφανίζει ως ένα αδύναμο, φρενοβλαβές πλάσμα και για να μην πιστέψει κανείς πως παραπέμπει σε κάτι άλλο τον αποκαλεί με όλα τα ονόματά του, «Η Αρχή, Θεός, ο Δημιουργός, ο Κύριος, Γιαχβέ, Ελ, Αντονάι, ο Βασιλιάς, ο Πατέρας, ο Παντοδύναμος- όλα αυτά είναι ονόματα που έδωσε στον εαυτό του», γράφει. Τον σκοτώνει μ΄ έναν θάνατο αναξιοπρεπή και διόλου δραματικό- «ο αρχαίος των ημερών» δειλιάζει και κλαίει σαν μωρό καθώς διαλύεται στον αέρα.

Κρίμα που οι ορθόδοξοι ιερείς, οι φιλοχουντικοί και κάθε λογής θεούσα δεν διαβάζει/βλέπει fantasy για να γίνει πάλι κανένα "πανηγύρι" στα τηλεοπτικά παράθυρα και να έχουμε ξανά αναθέματα... Τέλος, ο σκηνοθέτης μας πληροφορεί ότι θα απαλειφθούν οι απευθείας αναφορές στην θρησκεία και τον Θεό από την ταινία, χωρίς όμως να χαθεί το πνεύμα των βιβλίων, για να μην είναι οι ταινίες προσβλητικές για τη θρησκεία (και να μπορεί άνετα να προβληθεί στην συντηρητική & θεοκρατική Αμερική, συμπληρώνω εγώ).

Megan Fox

Η Megan Fox είναι rock! Καλή φάση που η πρωταγωνίστρια της ταινίας "Transformers" φαίνεται να μην είναι άλλη μια άβουλη trendy πλαστική bimbo του Hollywood...

Η δίκη του blogme.gr

Για όσους δεν γνωρίζουν σήμερα γίνεται η δίκη του Αντώνη Τσιπρόπουλου. Ο Αντώνης Τσιπρόπουλος είναι ο δημιουργός του blogme.gr. To blogme.gr ήταν ένας feed aggregator. Δηλαδή μια μηχανή που σύλλεγε και δημοσίευε posts από διάφορα blogs. Με άλλα λόγια ήταν μια σελίδα με links προς πολλά ελληνικά blogs. Ανάμεσα λοιπόν στα άλλα δημοσίευσε και posts από το blog funEL το οποίο διακωμωδεί τον γνωστό τηλεβιβλιοπώλη κ. Λιακόπουλο. Ο κ. Λιακόπουλος λοιπόν θίχτηκε από τη σάτιρα του FunEL και μήνυσε το... blogme.gr!!! O παραλογισμός & η άγνοια σε όλο τους το μεγαλείο. Όπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, για άλλη μια φορά, θα γίνουμε παγκοσμίως ρεζίλι. Eίναι η πρώτη φορά στα χρονικά που μηνύεται ένας feed aggregator.

Η δίκη θα γίνει σήμερα 14/12/07, στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων στο Κτήριο 9, Πρώτο τριμελές πλημμελειοδικείο. Θα λάβει χώρα στις 10πμ κι έχει αριθμό προτεραιότητας 17 κάτι που μάλλον σημαίνει αρκετή καθυστέρηση.

Κύριε Λιακόπουλε σας εύχομαι κι εις ανώτερα. Μήνυση και στο Google τώρα! 272.000 αποτελέσματα - links βγάζει αν γράψεις funEL...

Για περισσότερες πληροφορίες:

• Pestaola.gr
• Blogme.gr (1)
• Blogme.gr (2)
• FunEL
• FunEL knights
• Στο μυαλό του KCorax
• Polsemannen
• Ο φίλος του οικονόμου

Update: Ο δικηγόρος του κ. Λιακόπουλου ζήτησε αναβολή η οποία του δόθηκε. Η δίκη θα γίνει στις 18/02/2009! Ο κ. Λιακόπουλος δεν παραβρέθηκε στο δικαστήριο.

Μαθήματα από μια 13χρονη

Κάνοντας μια βόλτα σήμερα το πρωί στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, έπεσα πάνω στο post με τίτλο "Χριστούγεννα" στο blog "Στο στόμα του Λύκου". Γενικά προσπαθώ να μην κάνω συνεχώς copy paste κείμενα στον Μαγικό Αυλό αλλά αυτή τη φορά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ. Ο συγγραφέας του συγκεκριμένου blog γράφει για ένα διάλογο που είχε με δύο μαθητές του. Αναδημοσιεύω ένα απόσπασμα από το πολύ ενδιαφέρον post:

[...] Και αυτά τα Χριστούγεννα κρατάω αυτό που μου είπε μια μαθήτρια μου, η Μπλερίνα Μίλλε, 13 χρονών. Δεν είναι πολύ καλή μαθήτρια αλλά προσπαθεί όσο μπορεί. Και τα καταφέρνει. Απ' τα πιο ευγενικά παιδιά που έχω γνωρίσει, όπως κι ο αδελφός της ο Γιάννης. Ρωτάω λοιπόν το Γιάννη 13 χρονών τι θέλει για τα Χριστούγεννα και μου λέει "Τίποτα. Εδώ δύσκολα έχουμε φαγητό, τι να θέλω;" και προσθέτει η Μπλερίνα "Δε χρειάζομαι τίποτα. Ότι θέλω το'χω. Φαγητό και κρεβάτι για να κοιμηθώ, και τα βιβλία μου. Δε μου λείπει τίποτα." Δεν της λείπει τίποτα... Μαθήματα από μια 13χρονη. Αυτό κρατάω φέτος σα μήνυμα.

Δε μου λείπει τίποτα. Πόσο δυνατή φράση είναι! Δε μου λείπει τίποτα. Προσπαθώ να θυμηθώ πότε είπα ή έστω σκέφτηκα ότι δεν μου λείπει τίποτα τελευταία φορά. Δεν θυμάμαι. Μόνο κάποιες σκόρπιες λέξεις μου έρχονται στο μυαλό: Καταναλωτισμός, απληστία, υλισμός, αποπροσανατολισμός...

Καλά Χριστούγεννα.

Happy Birthday 2007

Ενωμένη όλη η ανθρωπότητα γιορτάζει με κατάνυξη τη σημερινή σημαντική ημέρα. Ήταν ένα παγωμένο πρωινό του Δεκεμβρίου που αντίκρισα για πρώτη φορά το φως του άσπλαχνου τούτου κόσμου. Γενέθλια λοιπόν σήμερα. Εγώ κι η Jennifer Connelly (η πρωταγωνίστρια του καταπληκτικού Requiem for a dream). Οι πρώτοι που μου έστειλαν χρόνια πολλά ήταν το Ellinadiko.com forum, το Greek HTC Forums, το GreekTVsubS και μερικά άλλα forums που συμμετέχω (κι έχω βάλει τη πραγματική ημερομηνία)... Σημεία των καιρών! Τα λέμε.

Υ.Γ: Τελικά, μπορεί να μου πει κανείς ποιο είναι το σωστό; Forums ή Fora;

Καλύτερη ομάδα της χρονιάς

Πλάκα έχουν οι δημοσιογράφοι. Ψήφισαν, λέει, καλύτερη ομάδα της χρονιάς που μας πέρασε την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου. Βρε φωτεινοί παντογνώστες της πολύπαθης ελληνικής αθλητικής δημοσιογραφίας, η ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟ που κατέκτησε μέσα στο 2007 Πρωτάθλημα Ευρώπης, Πρωτάθλημα Ελλάδας & Κύπελλο Ελλάδας τι πρέπει να κάνει για να την ψηφίσετε; Την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου την ψήφισαν επειδή πέρασε στο Euro 2008... (ουδέν σχόλιο). Εννοείται, βέβαια, πως δεν δίνω σημασία στη γνώμη των δημοσιογραφίσκων και τις ψήφους τους αλλά, ρε γαμώτο, κάποια πράγματα στερούνται κάθε λογικής...

ΤΗΛΕΑΣΤΥ & συνθήκες εργασίας

Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας με δελτίο τύπου καταδικάζει την καταστρατήγηση των νόμιμων δικαιωμάτων των τεχνικών στον τηλεοπτικό σταθμό Τηλεάστυ. Ο λαϊκιστής (πρώην bodybuilder) πρόεδρος του κόμματος των ακροδεξιών & των φιλοχουντικών, Γ. Καρατζαφέρης, δίνει κάθε μέρα μάχες για το καλό των εργατών... των άλλων επιχειρήσεων. Στη δική του (βλ. Τηλεάστυ) όλα δουλεύουν ήδη με γνώμονα τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας του κέρδους.

(πηγή: Financial Crimes)

KKE, Μακεδονία & άλλες "λεπτομέριες"

Βαλκανική Ένωση Σοβιετικών Δημοκρατιών;! Η παράγραφος 6 έχει ενδιαφέρον...

Αγριότητες στον αδελφοκτόνο πόλεμο.

Μπράβο σύντροφοι. Άξιοι!


Τι έγινε στα Καλάβρυτα το 1948;

(Κάντε κλικ στις εικόνες για να τις δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος. Υλικό από το αρχείο του Π.Β.)

Όμορφο

Πολλοί είναι αυτοί που από φόβο να μην χαρακτηριστούν εθνικιστές (όπως ορίζεται από κάποιους ψευτοδιανοούμενους αριστεριστές) περνούν στο απέναντι άκρο αποποιούμενοι την ίδια την ιστορία τους ή απλώς αδιαφορώντας γι' αυτήν. Ναι, κι εγώ θέλω να καταργηθούν τα σύνορα. Ναι, κι εγώ πιστεύω ότι όλοι είμαστε αδέρφια. ΟΜΩΣ αυτό δεν σημαίνει ότι επιθυμώ τη δημιουργία ενός και μοναδικού παγκόσμιου και γκρίζου πολιτισμού όπου μέσα του θα ομογενοποιηθούν, θα πολτοποιηθούν όλες οι εθνικότητες και όλες οι κουλτούρες. Αυτό προσπαθούν να κάνουν τώρα οι ΗΠΑ μέσω στρατιωτικών επεμβάσεων, Χόλιγουντ, ΜακΝτόναλντς κτλ. Πιστεύω στη δημιουργία μιας παγκόσμια πολυπολιτισμικής κοινότητας που θα επιδοκιμάζει τη διαφορετικότητα και η καταγωγή του καθενός δεν θα διαγράφεται, δεν θα παραποιείται, δεν θα χωρίζει αλλά θα ενώνει. Ονειρεύομαι (για να δικαιολογήσω και το όνομα μου) ένα παγκόσμιο πολύχρωμο ψηφιδωτό από διαφορετικούς πολιτισμούς. Ουτοπία; Ίσως... Όμως, το να αγωνίζεσαι να αλλάξεις τον κόσμο, είναι πάνω απ’ όλα όμορφο!

(σχόλιο μου σε post του eximnos με τίτλο "Αλέκο που να ξέρες...", φωτογραφία: Π. Β.)

Santa's Ghetto

Paul Insect
'Who to Believe '
War is never dignified and it shouldn't be Disneyfied either.

(Έργο από την έκθεση Santa's Ghetto - 2007 στη πόλη της Βηθλεέμ.)

Τελευταίοι αλλά ανεβαίνουμε

Το ποσοστό των νοικοκυριών στην Ελλάδα που έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, αυξήθηκε από 23% το 2006 σε 25% το 2007, σύμφωνα με στοιχεία της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας Eurostat, τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες. Παράλληλα, οι συνδρομητές με ευρυζωνική σύνδεση αυξήθηκαν στη χώρα μας από το 4% των νοικοκυριών το 2006 στο 7% το 2007. Στην ΕΕ τα υψηλότερα ποσοστά σύνδεσης στο ίντερνετ εμφανίζουν η Ολλανδία (83%), η Σουηδία (79%) και η Δανία (78%) και τα χαμηλότερα η Βουλγαρία (19%), η Ρουμανία (22%) και η Ελλάδα (25%). Στην ΕΕ το 2007 το 54% των νοικοκυριών έχουν σύνδεση στο Ιντερνετ (από 49% το 2006). Σε ό,τι αφορά τις ευρυζωνικές συνδέσεις, τα υψηλότερα ποσοστά παρατηρούνται στην Ολλανδία (74%), τη Δανία (70%) και τη Σουηδία (67%) και τα χαμηλότερα στη Ρουμανία (8%) και την Ελλάδα (7%). Στην ΕΕ το 42% των νοικοκυριών είναι συνδρομητές με ευρυζωνική σύνδεση (από 30% το 2006). Σύμφωνα με τη Eurostat, το 36% των νοικοκυριών στην Ελλάδα χρησιμοποιούν κάποια μηχανή αναζήτησης στο Ιντερνετ (έναντι 57% στην ΕΕ), το 26% κάνουν χρήση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (50% στην ΕΕ), το 13% προστατεύουν τον υπολογιστή τους από ιούς (30% στην ΕΕ), το 12% αναζητούν, "κατεβάζουν" και εγκαθιστούν προγράμματα (27% στην ΕΕ), το 11% συμμετέχουν σε συζητήσεις (24% στην ΕΕ), το 6% κάνουν τηλεφωνικές κλήσεις μέσω Ιντερνετ (15% στην ΕΕ), το 9% ανταλλάσσουν οπτικά και ηχητικά αρχεία μέσω διαδικτύου (13% στην ΕΕ) και το 5% δημιουργούν δική τους ιστοσελίδα (10% στην ΕΕ). Κάθε άλλο παρά ευχάριστα είναι τα αποτελέσματα της έρευνας. Είναι απλά τα πράγματα. Είμαστε τραγικοί. Η σχέση του Έλληνα με την τεχνολογία αρχίζει και τελειώνει στο πως να πάρει το πιο ακριβό κινητό για να μπορεί να κάνει επίδειξη (έστω κι αν δεν γνωρίζει τα χαρακτηριστικά της συσκευής) και το πως να πάρει αυτοκίνητο με περισσότερα extra από αυτό του γείτονα. Μόνο 7% έχουν adsl; Είμαστε τραγικοί! (πηγές: Ant1, Pathfinder.gr)

Ισορροπία

Χθες το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ κι έτσι άνοιξα το ράδιο για να ακούσω την εκπομπή "Παρέα με τα νούμερα" στην ΕΡΑ Σπορ. Την εκπομπή παρουσιάζουν ο Π. Μαυρογιαννίδης & ο Θ. Καίσαρης. Ο πρώτος συμπαθής, στον δεύτερο μ' ενοχλεί η αλαζονεία & η αδιαλλαξία που υποθάλπονται στα λεγόμενά του. Η εκπομπή, όμως, τελικά κρατάει κάποιο επίπεδο (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για μεταμεσονύχτια αθλητική εκπομπή που βγαίνουν στον αέρα οι ακροατές...). Σκοπός αυτού του post όμως δεν είναι η παρουσίαση κριτικής μιας ραδιοφωνικής εκπομπής. Ανάμεσα στα άλλα τηλεφωνήματα παίρνει ένας ακροατής που αναφέρει κάτι που του είπε ένας φίλος του που δεν ζει πια κι άνηκε στους αναρχικούς κύκλους. Του είπε, λοιπόν, κάποτε:

Η ζωή είναι ένα τεντωμένο σκοινί πάνω στο οποίο ακροβατούμε. Αυτός που πιστεύει στις θρησκείες πέφτει από τα δεξιά κι εκεί τον βασανίζουν οι θεοί και οι δαίμονες τους οποίους λατρεύει. Αυτός που δεν πιστεύει στις θρησκείες πέφτει από τα αριστερά μέσα στο χάος και την άβυσσο. Το θέμα είναι να κρατήσεις ισορροπία, να μην πέσεις ούτε αριστερά ούτε δεξιά.

Νομίζω ότι τα λόγια αυτά αποτελούν αυτή τη στιγμή την καλύτερη έκφραση και των δικών μου πιστεύω. Λόγια απλά, περιεκτικά, αληθινά, συγκλονιστικά...

Ducati Monster 696 (2008)

Η Ducati αποκάλυψε στο Μιλάνο το νέο Monster με σημαντικές αλλαγές για πρώτη φορά από τη χρονιά που πρωτοπαρουσιάστηκε πριν 15 χρόνια. Χωρίς να έρθει σε ρήξη με το παρελθόν η σχεδίαση είναι καινούργια, κλασσική αλλά με μια μοντέρνα προσέγγιση και καλαίσθητη (αν και μερικοί βρίσκουν αρκετές ομοιότητες με τα γυμνά μοντέλα της Aprilia). Νέο είναι και το πλαίσιο που ακολουθεί τη σχεδίαση του αντίστοιχου της Desmosedici. Ίδιος παραμένει ο κινητήρας αν κι έχει δεχτεί αρκετές βελτιώσεις για πιο εύρυθμη λειτουργία και καλύτερη απόδοση. Η ιπποδύναμη έφτασε τους 80 ίππους (από 72 που ήταν στο προηγούμενο μοντέλο) κι η ροπή αυξήθηκε κατά 11%. Παράλληλα η ιταλική εταιρεία προσπάθησε να μειώσει το κόστος των service και των ανταλλακτικών ώστε να είναι πιο οικονομική η χρήση του. Ελπίζουμε να βελτίωσε και την αξιοπιστία του νέου μοντέλου της γιατί είναι κάτι στο οποίο χωλαίνει η Ducati.

Μη ρωτάς

-O K. θέλει να πεθάνει. -Όχι, δεν θέλει. -O K. θέλει να πεθάνει. -Όχι, δεν θέλει. -O K. θέλει να πεθάνει. -Όχι, δεν θέλει. -Θα νικήσουμε; -Μη ρωτάς αν θα νικήσουμε ή θα νικηθούμε. Πολέμα...

Ο θρίαμβος

Αυτός Που Τον Σημάδεψε Ο Θάνατος έφτασε επιτέλους στο τέρμα του ταξιδιού του. Τον είχε ακολουθήσει κι ο πιστός του φίλος, Το Λευκό Φως Του Πρωινού. Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους μαζί αντιμετώπισαν τις συμμορίες των ορκ που κρυβόταν μέσα στα δάση. Τη καχυποψία και την εχθρότητα των χωρικών αλλά και την υπεροψία των ξωτικών. Τους αλλόκοτους μάγους των σκοτεινών βασιλείων και κάθε είδους παράξενο πλάσμα που έμπαινε στον δρόμο τους. Ένας δρόμος που οδηγούσε προς το θάνατο.

Βρισκόταν στην κορυφή του μικρού λόφου πια. Εκεί που βρισκόταν το λημέρι του πιο τρομερού δράκου που ήρθε στο φως του ήλιου. Τα θλιβερά ερείπια του αρχαίου κάστρου προμηνούσαν το κακό που φώλιαζε μέσα τους. Μπήκε μέσα χωρίς δισταγμό κι άρχισε να τον ψάχνει. Δεν θα ήταν δύσκολο να τον βρει. Το μέγεθος του καθώς κι η αποφορά της πύρινης αναπνοής του θα τον πρόδιδαν. Άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά με τον αχώριστο σύντροφο του να τον ακολουθεί. Περπατώντας αρκετή ώρα μέσα σε σκοτεινούς διαδρόμους έφτασε σε μια μεγάλη υπόγεια σπηλιά. Η βρωμερή αναπνοή του δράκου είχε κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Άρχιζε να ζαλίζεται αλλά δεν τον έβαλε κάτω. Συνέχισε ν' αναζητεί τον προαιώνιο εχθρό του. Το Λευκό Φως Του Πρωινού προσπάθησε να τον βοηθήσει μυρίζοντας εδώ κι εκεί μήπως και καταφέρει να βρει κάτι. Το αχνό φως της δάδας που άναψε Αυτός Που Τον Σημάδεψε Ο Θάνατος δημιουργούσε απόκοσμες σκιές που χόρευαν εκστασιασμένες στα τοιχώματα του σπηλαίου. Ξαφνικά ακούει έναν θόρυβο πίσω του. Γυρίζει κι αντικρίζει το κτήνος που κυνηγούσε να είναι έτοιμο να τον καταπιεί. Βγάζει τότε το μαύρο σπαθί του και του επιτίθεται γρήγορα για να προλάβει πρώτος ένα καίριο πλήγμα. Ήξερε ότι είχε μόνο μια ευκαιρία καθώς ένα δηλητηριώδες δάγκωμα του δράκου θα τον έριχνε νεκρό. Το σπαθί του μπήκε με μίσος μέσα στο στήθος του εχθρού φτάνοντας στη παλλόμενη καρδιά του. Ήταν τυχερός, πρόλαβε, σκέφτηκε καθώς το θηρίο έπεφτε με κρότο στο κρύο πάτωμα.

Δεν είχε προσέξει ότι δύο μεγάλα κόκκινα μάτια χαιρέκακα παρατηρούσαν μέσα από το σκοτάδι. Άρχισε να τραβά το νεκρό σώμα για να το βγάλει έξω. Ήθελε να γίνει γνωστός παντού ο θρίαμβος του. Παραξενεύτηκε με το πόσο εύκολα το μετακινούσε. Ανοίγοντας τη πόρτα βγήκε σε μια μικρή αυλή. Στον ουρανό τα τελευταία άστρα έδιναν τη θέση τους στο ζεστό φως του ήλιου. Τότε, καθώς άρχισε να συνέρχεται από τη ζάλη της γητειάς της αναπνοής του τέρατος, συνειδητοποίησε με τρόμο ότι δεν ήταν το πτώμα του δράκου αυτό που έσερνε. Μια κραυγή βγήκε από τα στήθια του καθώς είδε τα μάτια του Λευκού Φωτός Του Πρωινού να κλείνουν για τελευταία φορά, πνιγμένα στο αίμα, μέσα στην αγκαλιά του...

KTM 990 Supermoto

Βουνό+Στροφές+Supermoto=Απόλαυση!

Έκθεση ζωγραφικής "Τέχνης Φλόγα"

Χθες το βράδυ παραβρέθηκα σε έκθεση ζωγραφικής που έγινε στο χωριό μου. Ναι, καλά διαβάσατε. Έκθεση ζωγραφικής στη ταπεινή homeland. Για να είμαι ακριβής έγινε στον δήμο που πλέον ανήκει το χωριό μου αλλά και πάλι... Μεγαλεία! Ευρώπη γίναμε... Προσπερνώντας τους -χαμηλότατου επιπέδου- αστεϊσμούς μου, οφείλω να δώσω συγχαρητήρια σε αυτούς που το οργάνωσαν. Ανάμεσα τους και ο φίλος μου Α. Μ. που έκανε πολύ κι αθόρυβη δουλειά. Η έκθεση εντάσσεται στον εικαστικό θεσμό "Τέχνης Φλόγα" ο οποίος γεννήθηκε το 2004 στη πόλη της Καβάλας και έχει ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα. Οι πιο πολλοί επισκέπτες ήταν δάσκαλοι και καθηγητές από τα σχολεία της περιοχής. Αναμενόμενο εφόσον ο δήμος (συνδιοργανωτής της όλης προσπάθειας) έστειλε προσκλήσεις σε όλα τα σχολεία. Βέβαια ήταν κι άλλοι (λίγοι ευτυχώς) που πήγαν για δημόσιες σχέσεις αλλά κι απλοί εραστές της τέχνης (όπως η αφεντιά μου:-). Τη Δευτέρα θα πάνε μαθητές οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να δουν μερικούς από τους ζωγράφους live επί τω έργω. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε στην -όμορφη- ιστοσελίδα του θεσμού εδώ.

Για σένα

Δεν μπορώ να κατανοήσω τη συμπεριφορά σου. Πληγώνεις και μετά επουλώνεις ώστε να μπορείς να πληγώσεις πάλι. Γιατί; Σκωτσέζικο ντους. Και λένε ότι κάνει καλό στη καρδιά. Ανοησίες! Ακούγεται η ηχώ καθώς ταξιδεύει στην άβυσσο. Ποιες σκιές ζουν μέσα σου; Δεν βλέπεις. Τι να κάνω; Αυτό το post δεν είναι για σένα. "Μιλάει για ένα μικρό ξωτικό, μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα, σ' ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό". Αυτό το post δεν είναι για σένα... ...δεν είναι για κανέναν.

Τι έκανε ο Χριστός από 13 μέχρι 30 ετών;

Διάβασα κάτι πολύ ενδιαφέρον στην ιστοσελίδα του περιοδικού Σινεμά. Κάποιοι παραγωγοί στο Χόλιγουντ αποφάσισαν να γυρίσουν ταινία για τη ζωή του Χριστού την περίοδο που ήταν από 13 έως 30 ετών. Είναι περίεργο αλήθεια που δεν γνωρίζουμε ουσιαστικά τίποτα για τα νεανικά χρόνια του Ιησού. Θα περίμενε κανείς να είναι γνωστή κάθε λεπτομέρεια της ζωής ενός τόσου σημαντικού προσώπου. Τα ευαγγέλια (τουλάχιστον αυτά που επικράτησαν) θρύβουν λεπτομερειών για τη γέννηση και τον θάνατο του Ιησού αλλά δεν αναφέρουν τίποτα ή ελάχιστα πράγματα λένε για την ενδιάμεση περίοδο. Και είναι πολλά τα 17 χρόνια για να τα αγνοεί κανείς... θα περιμένω ανυπόμονα να δω το κινηματογραφικό αυτό πόνημα. Παρακάτω αναδημοσιεύω μέρος του άρθρου:

Έχετε φανταστεί ποτέ το Χριστό ως περιπλανώμενο μυστικιστή ανά τον κόσμο επηρεασμένο από τις ανατολικές θρησκείες της Ινδίας; Αν όχι... αρχίστε να το χωνεύετε, γιατί αυτό διαπραγματεύεται το νέο ελπιδοφόρο πρότζεκτ του Χόλιγουντ που μάλιστα θα είναι επεξεργασμένο ψηφιακά με την ίδια τεχνική των «300». Το όνομα αυτού: Γέσουα (ο Χριστός στα αραμαϊκά).[...] Η ταινία θα καταπιαστεί με τα «άγνωστα» χρόνια του Χριστού, της περιόδου δηλαδή από τα 13 έως τα 30 του, κατά τα οποία -σύμφωνα με την ταινία- περιπλανήθηκε από το Ισραήλ, σε Ινδία, Θιβέτ, Περσία, Ελλάδα και Αίγυπτο προσπαθώντας να προσελκύσει ανθρώπους όλων των θρησκευτικών ιδεολογιών και αντιλήψεων. Το ευτύχημα είναι ότι η θεματολογία διαφέρει λίγο απ΄όλο το συρφετό ταινιών που ασχολούνται με το πρόσωπο του, καθώς δεν θα αντέχαμε άλλη μία εκδοχή των βασάνων του (βλ. "Τα Πάθη του Χριστού" του Μελ Γκίμπσον και πολλά άλλα). Λογοτεχνική έμπνευση αποτέλεσαν δύο πηγές: ένα βιβλίο του περασμένου αιώνα (1898) το «The Unknown Life of Jesus Christ» του ρώσου ανθρωπολόγου Νίκολας Νότιοβιτς που ερευνά τις καταβολές της χριστιανικής θρησκείας σε συγκερασμό με τις επιρροές της από την Ανατολή και το βιβλίο με τίτλο «The Aquarian Gospel of Jesus the Christ» (1908) από τον ευαγγελιστή ιερέα Λέβι Ντόουλινγκ.[...]

J. R. R. Tolkien - Ατέλειωτες Ιστορίες

Εδώ κι αρκετές μέρες τελείωσα το "Ατέλειωτες Ιστορίες" του J. R. R. Tolkien. Για την ακρίβεια είναι ημιτελή κείμενα του J. R. R. Tolkien που επιμελήθηκε ο γιος του Christopher. Πήρα το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί περίμενα να διαβάσω ένα ακόμη "Σιλμαρίλλιον". Τελικά όμως έπεσα έξω. Οι "Ατέλειωτες Ιστορίες" είναι ακριβώς αυτό που δηλώνει το όνομά τους. Άσχετες μεταξύ τους ιστορίες ή μάλλον νέες εκδοχές (των γνωστών από τα προηγούμενα βιβλία) ιστοριών του καθώς και λεπτομερείς περιγραφές λαών, πλασμάτων και χωρών τις οποίες δεν πρόλαβε να τελειώσει ο Tolkien. Μάλιστα μερικές φορές υπάρχουν δύο και τρεις εκδοχές της ίδιας ημιτελούς ιστορίας προκαλώντας σύγχυση στον αναγνώστη. Το έργο χωρίζετε σε τέσσερα μέρη τα οποία ακολουθούν χρονολογικά τις Τέσσερις Εποχές. Κυριαρχούν -ανούσιες κατά την ταπεινή μου γνώμη- λεπτομέρειες που σοφά ο Tolkien δεν έβαλε στα προηγούμενα έργα του. Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε για τη γεωγραφία του Νούμενορ και της Μέσης Γης, για τον Τούριν, για τους Άγριους Ανθρώπους, για τους Πούκελ, τους Ιστάρι, τα Παλαντίρι, τη Γκαλάντριελ κ. α. Για να μην μακρηγορώ, για να σου αρέσει το συγκεκριμένο έργο πρέπει να μην είσαι απλώς θαυμαστής του Tolkien (όπως εγώ) αλλά καμένος, κολλημένος με τη μυθολογία του μεγάλου συγγραφέα. Επίσης πρέπει να έχεις μάθει απ' έξω τον "Άρχοντα των δαχτυλιδιών" και το "Σιλμαρίλλιον" καθώς οι αναφορές σε αυτά είναι κάτι παραπάνω από συχνές.

(εικόνα: "Turin discovers Nienor at the mound of Finduilas" του Ted Nasmith)

Θεοί

Απάνθρωποι είναι οι θεοί, μα πως να τους δικάσω;

(κείμενο: τραγωδία "Ιππόλυτος" του Ευριπίδη, εικόνα: "Elder secret" του Canis Lupus, canisloopus.deviantart.com)

Εδώ Πολυτεχνείο

Λένε ότι η σημερινή γενιά των νέων είναι αποχαυνωμένη και δεν θα αντιδράσει σε περίπτωση που η ελευθερία θα φυλακιστεί. Λένε ότι η γενιά των πολυτεχνείου ήταν γενιά ηρώων. Διαφωνώ και στις δύο προτάσεις! Οι νέοι κάθε εποχής αντιδρούσαν, αντιδρούν και θα αντιδρούν στην αδικία και την ανελευθερία. Δεν είναι ήρωες. Έχουν τη φωτεινή και τη σκοτεινή πλευρά τους. Τα παιδιά του πολυτεχνείου δεν διέφεραν. Τη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, το φως επικράτησε μέσα τους κι έδιωξαν το σκοτάδι. Σκεφτείτε ότι ανάμεσα τους, εκείνη τη νύχτα της 17 Νοέμβρη, ήταν κι οι Ανδρέας Μικρούτσικος (πλέον ξεπεσμένος τηλεστάρ) & Μαρία Δαμανάκη (πλέον ο ορισμός του οπορτουνισμού & της λαχτάρας για εξουσία). Και πολλοί άλλοι που εξαργύρωσαν τα ιδεώδη τους... Οι σημερινοί νέοι, που τόσο εύκολα κατηγορούνται γι' αδιαφορία απ' όλους, έχουν έναν πολύ δυσκολότερο αγώνα να δώσουν καθώς ο εχθρός είναι αόρατος. Μας έχει πείσει ότι δεν υπάρχει. Είμαι όμως αισιόδοξος...

Update: Ρε συ, πόσοι ήταν οι νεκροί του Πολυτεχνείου;

1 Βήμα Μπροστά - Κίτρινο φεγγάρι

Το συγκρότημα 1 Βήμα Μπροστά αποφάσισε να προσφέρει δωρεάν το άλμπουμ τους "Κίτρινο φεγγάρι" μέσα από την ιστοσελίδα τους www.1bm.gr. Παίζουν ένα αμάλγαμα ποπ, ροκ κι έντεχνης μουσικής. Προσωπικά μου άρεσαν τα τραγούδια τους. Αξίζουν όμως συγχαρητήρια για τη προσπάθεια και τη πρωτοβουλία τους να διαθέσουν μ' αυτόν τον τρόπο τη μουσική τους. Αλλάζει το τοπίο στη μουσική ακόμη και στη ταπεινή Ελλάδα μας; Δεν υπάρχουν μόνο οι διέξοδοι των ισοπεδωτικών talent show ή των πολυεθνικών δισκογραφικών - βρικολάκων. Το διαδίκτυο μπορεί να αποτελέσει ένα μέσο απελευθέρωσης της μουσικής από τα δεσμά των μονοπωλίων και των οικονομικών δεικτών.

Honda CB1000R

Άλλο ένα μέλος της δημοφιλής κατηγορίας των street fighter. O αντικαταστάτης του ξεπερασμένου τεχνολογικά κι αισθητικά Hornet φορά τον κινητήρα του νέου CBR1000RR κι υπόσχεται να βάλει φωτιά στους δρόμους αλλά και στις καρδιές των εραστών της δίτροχης ελευθερίας. Μπράβο στη Honda που δείχνει να ξεπερνά τον συντηρητισμό του παρελθόντος.

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή

«...Σας το λέω έτσι απλά, χωρίς λεπτομέρειες, ότι μεγάλος μου δάσκαλος ήταν ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, στον οποίο, εγώ προσωπικά, αλλά και η μαθηματική επιστήμη, η φυσική, η σοφία τού αιώνα μας, χρωστάμε τα πάντα». Τάδε έφη Άλμπερτ Αϊνστάιν, 1955. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τον σπουδαίο Έλληνα μαθηματικό στη πολύ καλή on-line εγκυκλοπαίδεια livepedia.gr κάνοντας κλικ εδώ.

Lucifer

Του Diego Maia

ΠΑΟ - ΑΕΚ 2 -1

Πολύ καλός ο ΠΑΟ "πάτησε" την ΑΕΚ. Στο πρώτο ημίχρονο δεν την άφησε να πάρει ανάσα. Επικράτησε σε όλα τα σημεία. Στο δεύτερο η Ένωση ισορρόπησε το παιχνίδι κάνοντας όμως μόνο μια(!) ευκαιρία με τον Μπλάνκο ενώ ο ΠΑΟ έκανε 3 φάσεις για γκολ. Η ΑΕΚ έπαιξε σαν μικρή ομάδα (μήπως είναι;), το τριφύλλι μπήκε αποφασισμένο για να κερδίσει και τα κατάφερε. Άστοχες οι επιλογές του Φερέρ (έπαιξε χωρίς καθαρό επιθετικό!). Αντίθετα ο Πεσέιρο ευτύχησε να τον δικαιώσει το ρίσκο που πήρε (βλ. Μάτζιος). Να σημειώσουμε ότι ο ΠΑΟ έπαιξε με 7 αλλαγές σε σχέση με το νικηφόρο παιχνίδι στη Κοπεγχάγη χωρίς να παρουσιάσει τη παραμικρή δυσλειτουργία (κάποιοι άλλοι κλαίγονται για τις απουσίες τους...). Αυτό σημαίνει βάθος στο πάγκο αλλά κι άψογη διαχείριση υλικού από τον προπονητή.

Για τη φάση του Εντόι με τον Δέλλα φαίνεται να μην τον χτυπάει ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ (αν κι ο ίδιος ο Εντόι ισχυρίζεται ότι τον χτύπησε με τον αγκώνα), δεν αποτελεί αυτό όμως δικαιολογία για την ήττα των Κίτρινων. Το είπε άλλωστε κι ο Ριβάλντο, ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν "εξαφανισμένος" στο ματς: "Στο πρώτο ημίχρονο παίξαμε σαν μικρή ομάδα. Ο Παναθηναϊκός πήρε μια δίκαιη νίκη. Θα πρέπει να μιλήσουμε για τα λάθη μας".

Update: Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Ένωση": "Έκανε μάγκες τους... Δημούτσους!" Τόσο πολύ τους χάλασε η ήττα; Μάλλον επειδή καταλάβανε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Θα ήθελε πολύ η ΑΕΚ να έχει παίκτες σαν τον Δημούτσο κι όχι τους άμπαλους ή του συνταξιούχους. Άλλωστε αυτοί δεν προσπάθησαν να πάρουν πρώτοι τον Δημούτσο αλλά τους "έφτυσε" για να έρθει στο τριφύλλι;
Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Αθλητική": "Οθωμανικό". Γελοίο, άτοπο, επικίνδυνο και προσβλητικό. Τόσο πολύ έχει πέσει το επίπεδο στην ιστορική αυτή εφημερίδα; Αν δεν σέβεστε τους φιλάθλους, σεβαστείτε τουλάχιστον το όνομα της εφημερίδας που δουλεύεται... Αν κι αυτό το παραποιήσατε (για όσους δεν γνωρίζουν είναι η πρώην Αθλητική Ηχώ).

ΠΑΟ - ΑΕΚ: pre game post

Με νίκη ο Παναθηναϊκός θα περάσει μόνος πρώτος. Θα ανέβει στη κορυφή την οποία επισκέφθηκε τελευταία φορά τον Μάιο του 2005... Οι πράσινοι έχουν το πάνω χέρι καθώς φαίνεται να είναι σε πολύ καλή φόρμα και πλέον παίζουν ωραίο στρωτό ποδόσφαιρο με αρχή, μέση και τέλος. Δεν εντυπωσιάζουν (ποτέ ο ΠΑΟ δεν παίζει φαντεζί ποδόσφαιρο, δεν είναι στο DNA του) αλλά εμπνέουν μια σιγουριά. Επίσης υπάρχει ένα καλό επίπεδο ποιότητας παικτών το οποίο επεκτείνεται σε όλη την 20άδα μπορώ να πω. Κάτι που οι αντίπαλοι δεν έχουν. Παράλληλα ο προπονητής έχει δώσει καλά δείγματα διαχείρισης της ομάδας κι είναι ο κύριος υπεύθυνος για την καλή εικόνα των Πρασίνων. Αν και όλοι οι παίκτες έχουν καλό ρυθμό κι απόδοση, θα ήθελα να σταθώ στα δύο αμυντικά χαφ. Ο Μάτος νοικοκύρεψε το κέντρο και την άμυνα κι εντυπωσιάζει με τη σταθερότητα του και την γρήγορη προσαρμογή του στην ελληνική πραγματικότητα. Χρόνια είχαμε να δούμε τέτοιο αμυντικό χαφ στη Πανάθα. Άξιος συμπαραστάτης δίπλα του είναι ο Τζιόλης. Ο πιο βελτιωμένος παίκτης σε σχέση με τη περσινή περίοδο. Έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση, είναι πιο δυναμικός στα αμυντικά του καθήκοντα, κατεβάζει μπάλα, δημιουργεί -όσο του επιτρέπει η θέση του- παιχνίδι και δεν φοβάται να επιτεθεί όταν πρέπει. Γενικά ο ΠΑΟ αυτή τη στιγμή λειτουργεί σαν ελβετικό καλοκουρδισμένο ρολόι. Η ΑΕΚ νομίζω ότι έχει υπερεκτιμηθεί τόσο από τους οπαδούς της όσο κι από τους αντιπάλους της. Οι συνεχείς νίκες στην αρχή του πρωταθλήματος δημιούργησαν μια πανηγυρική ατμόσφαιρα. Η ΑΕΚ δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο κι έχει προβλήματα στον δημιουργικό τομέα κατά τη γνώμη μου. Ο Μπλάνκο είναι πολύ καλό παίκτης αλλά οι Σέζαρ και Μαντούκα ποτέ δεν κέρδισαν την εκτίμηση μου. Ο Ριβάλντο αντέχει περίπου 30-40 λεπτά. Ο Λυμπερόπουλος ποτέ δεν ήταν γρήγορος παίκτης, πλέον όμως καθυστερεί πολύ το παιχνίδι της ομάδας του (σε συνεργασία με τον Ριβάλντο). Πολύ καλός είναι ο Ενσαλίβα αλλά ο -συμπαθέστατος- Ζήκος είναι σκιά του εαυτού του (τα χρόνια περνούν...). Βέβαια η εκτίμηση μου για την ΑΕΚ στηρίζεται στα λίγα παιχνίδια που την είδα κι ίσως να είναι απλοϊκή. Δεν νομίζω, όμως, ότι απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ελπίζω να γίνει ένα καλό παιχνίδι και να μην ξαναδούμε τη μούφα της πρώτης αγωνιστικής. Πιστεύω πως ο ΠΑΟ θα επικρατήσει γιατί είναι καλύτερη ομάδα τη δεδομένη χρονική στιγμή από την Ένωση. Ο θρίαμβος με 4-1 των Πρασίνων επί της ΑΕΚ τη προηγούμενη χρονιά ας σταθεί οδηγός.

Κωνσταντίνος Βήτα - Άργος

Το νέο διπλό άλμπουμ του Κωνσταντίνου Βήτα είναι το ιδανικό σάουντρακ των μελαγχολικών απογευμάτων ή των παγωμένων βραδιών, όταν ταξιδεύεις στα αρχαία δάση του μυαλού σου και στα σκοτεινά φαράγγια των συναισθημάτων σου. Ατμοσφαιρική στραπατσαρισμένη electro-pop, στίχοι που είναι γραμμένοι μέσα σε κάποιο ξεχασμένο, εγκαταλελειμμένο διαστημικό σταθμό και μια ερμηνεία - ψίθυρος που όμως ακούγεται καθαρά μέσα στην οχλοβοή του δρόμου που ακολουθείς. Ο ίδιος στην εκπληκτική συνέντευξη/κείμενο του, στο blog του m.hulot, λέει:

Σε μέρη που υπάρχει πολύς κόσμος δεν συστήνομαι ποτέ. Αν έρθει η καταραμένη στιγμή λέω «γεια, είμαι ο Κωνσταντίνος» κι αν δεν με γνωρίζουν λέω «ε… να… ασχολούμαι λίγο με τους υπολογιστές». Αν υπάρχει κάποιος στην παρέα που ασχολείται με την τέχνη, τότε μπορεί να πάρω λίγο θάρρος και να πω τις χαζοαπόψεις μου για αυτά που συμβαίνουν. Είμαι βαρετός και σιωπηλός γενικά στις παρέες, και όσο μεγαλώνω γίνομαι όλο και πιο λιγομίλητος, σχεδόν βαριέμαι να μιλάω. Μπορεί αν έχω φάει καλά και είμαι σε τραπέζι να πιάσω συζήτηση για λίγο. Επικοινωνώ καλύτερα με τα σκυλιά, τα δέντρα και τα κτίρια της Αθήνας. Κάποια από αυτά.[...]
Το νέο άλμπουμ μου ονομάζεται Άργος. Του έδωσα το όνομα από το σκυλί του Οδυσσέα που για μένα συμβολίζει την πίστη, την καρτερικότητα, την υπομονή, τη μικρή σπίθα της αγάπης. Αυτόν ψάχνω να βρω μέσα από την μικρή μου οδύσσεια και μιας και κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από το ταξίδι του, τού χαρίζω την στραπατσαρισμένη μου ποπ.
Γεννήθηκα μοναχικός και θα πεθάνω έτσι.
Όταν χαμογελάς κάθε πρωί στον κόσμο, τότε οι άνθρωποι δίπλα σου θα καταλάβουν ότι είσαι όμορφος όπως η ψυχή σου.

Κορνήλιος Καστοριάδης

“Τι θα απομείνει από τη φιλοσοφία του εικοστού αιώνα;” ρώτησαν τον Γάλλο φιλόσοφο Εντγκάρ Μορέν. “Το έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη” απάντησε.

Με αφορμή το φετινό συνέδριο των Καφαβείων, που ολοκληρώθηκε στις 4/11 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Έλληνα στοχαστή, ο Γιώργος Δουατζής ρωτά ανθρώπους που γνώρισαν το έργο του για τη κληρονομιά που μας άφησε ο κορυφαίος αυτός κοινωνιολόγος. Αναδημοσιεύω ένα απόσπασμα από το άρθρο του σχετικά με τη κοινωνία και τη σύγχρονη δημοκρατία. Στη πρώτη ερώτηση του δημοσιογράφου, που αναρτώ, απαντά ο Απόστολος Αποστολόπουλος ενώ στις υπόλοιπες ο Γιώργος Οικονόμου. Δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω αλλά και να εκφράσω το θαυμασμό μου για τις συγκεκριμένες ιδέες του σπουδαίου φιλόσοφου. Το πλήρες κείμενο (που δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή στις 4/11/2007) μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Γράφει λοιπόν ο συγγραφέας του άρθρου:

Τι νέο έφερε ο Καστοριάδης; Εισήγαγε την έννοια της ελληνοδυτικής ιστορίας, την οποία συνθέτουν ο θαυμασμός ενώπιον του Κόσμου ή της Ιστορίας, η συντριβή στα όρια της ύβρεως, η αγωνία του μηδενός, ο ενθουσιασμός και ο φόβος της δημιουργίας. Εισήγαγε επίσης στη δημοκρατία το θέμα της «τραγικής σύλληψης της ζωής», πράγμα που είναι απολύτως οικείο όχι μόνο στον Ελληνα αλλά και σε κάθε Ευρωπαίο.

Τι προτείνει ο Καστοριάδης; Μια νέα αντίληψη κατανόησης της κοινωνίας και της καταγωγής των θεσμών. Η κοινωνία, οι θεσμοί, οι αξίες, οι συμπεριφορές είναι αποτέλεσμα της ίδιας της κοινωνίας: κάθε κοινωνία δημιουργεί η ίδια τον εαυτό της, αυτοθεσμίζεται. Αυτή η αυτοθέσμιση γίνεται όχι κατά τρόπο ορθολογικό αλλά φαντασιακό. Δεν καθορίζεται δηλαδή από αντικειμενικούς παράγοντες, οικονομικούς ή βιολογικούς, αλλά από τη δημιουργικότητα των ανθρώπων, από το φαντασιακό τους. Και η ιστορία δεν είναι αποτέλεσμα νομοτελειών, κάποιων «νόμων της ιστορίας», ούτε έργο του Θεού ή της «φύσεως», αλλά γνήσια δημιουργία, αποτέλεσμα της θέλησης και της δράσης των ανθρώπων.

Η συμβολή του στον θεσμό της δημοκρατίας; Ο Καστοριάδης αποδεικνύει ότι τα σημερινά πολιτεύματα δεν είναι δημοκρατικά, αλλά ολιγαρχικά. Η εξουσία ασκείται και οι αποφάσεις λαμβάνονται από μια ολιγαρχία, οικονομική και πολιτική. Φορείς αυτής της ολιγαρχίας είναι τα πολιτικά κόμματα, η καθολική ψηφοφορία και η αντιπροσώπευση, τα οποία στερούν τους ανθρώπους από το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις υποθέσεις τους. Γι' αυτό αποκαλεί τα δυτικά αντιπροσωπευτικά πολιτεύματα «φιλελεύθερες ολιγαρχίες».

Aprilia SMV 750 Dorsoduro

Θεωρώ ότι η Aprilia είναι η εταιρία που κατασκευάζει τις ποιο όμορφες μοτοσυκλέτες (σε όλες τις κατηγορίες). Αυτή τη φορά όμως πραγματικά ξεπέρασε τον εαυτό της. Το έργο τέχνης που βλέπεται στη φωτογραφία είναι η νέα supermotard του ιταλικού εργοστασίου που κατάφερε να ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη της αισθητικής των δικύκλων. Δεν αρκεί όμως μόνο η εμφάνιση για να κατακτήσει τη κορυφή και στην Aprilia το γνωρίζουν αυτό. Έτσι πριμοδότησαν την SMV με χαρακτηριστικά που εντυπωσιάζουν. Ο κινητήρας είναι V-Twin 90 μοιρών & αποδίδει 95 ίππους, το περίτεχνο πλαίσιο κατασκευάζεται από κράμα αλουμινίου, το ψαλίδι είναι αλουμινένιο (με Monoshock) κι ένα πλήρως ρυθμιζόμενο USD πιρούνι 43 χιλιοστών τραβάει τα βλέμματα στο μπροστινό μέρος. Επιπλέον δεν λείπει το σύστημα ελέγχου Ride-by-Wire της Aprilia. Περιμένω να διαβάσω τα πρώτα τεστ του ειδικού τύπου για να διαμορφώσω μια πιο πλήρη άποψη για τη Dorsoduro αν κι ομολογώ ότι ήδη έχει κερδίσει μια θέση στο πάνθεον των δίτροχων ονείρων μου...

Το ένα και το άλλο

Είναι: άλλο το να ποθείς κι άλλο να 'χεις αγάπη. Άλλο να ζητάς κι άλλο να μάχεσαι για κάτι. Άλλο είναι να σκέφτεσαι πως θες κάτι ν' αλλάξει κι άλλο αυτήν την σκέψη σου να την κάνεις πράξη. Άλλο να χαρίζεσαι κι άλλο να χαρίζεις. Άλλο να κερδίζεις κάτι κι άλλο να τ' αξίζεις. Άλλο να πορεύεσαι κι άλλο ν' ακολουθείς. Άλλο να 'σαι ηγέτης, άλλο να θες να ηγηθείς. Άλλο να 'σαι ξεπλυμένος κι άλλο καθαρός. Άλλο να 'σαι θαμπωμένος κι άλλο να 'χεις δει το φως. Άλλο να 'σαι στάσιμος και άλλο σταθερός. Άλλο αν το 'βαζες στα πόδια, άλλο να 'σαι επί ποδός. Άλλο να ξέρεις κι άλλο να λες την αλήθεια. Άλλο είναι ο μύθος κι άλλο τα παραμύθια. Άλλο είναι το ήθος και άλλο ή συνήθεια. Καθένα είναι ένα και όλα δεν είναι ίδια Άλλο το 'να, άλλο τ' άλλο Πρέπει στο μυαλό σου να το βάλω Άλλο το 'να, άλλο τ' άλλο Άλλο να έχεις κάλλος κι άλλο να έχεις κάλο Άλλο προσκυνητής και άλλο προσκυνημένος. Άλλο το να πουλάς, άλλο να 'σαι πουλημένος. Άλλο ή μοναξιά, άλλο ή μοναχικότης. Άλλο το να κανείς πνεύμα κι άλλο να το 'χεις. Άλλο να 'χεις Λόγο, άλλο να 'σαι λόγια Άλλο τα κομποσχοίνια και άλλο τα κομπολόγια. Άλλο νά 'χεις θέρμη, άλλο να 'χεις κάψα, Άλλο το να κλαις, άλλο να 'σαι στην κλάψα. Άλλο ή ευλογιά και άλλο ή ευλογία, Άλλο να εφησυχάζεις, άλλο να 'σαι σ' ησυχία. Άλλο ο γελέων και άλλο ο γελοίος, όπως άλλο είναι ο Γραικός, και άλλο ο γραικύλος!

(στίχοι: Αρτέμης & Ευθύμης)

Remember

Remember, remember the fifth of November!
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.

Ένα φθινοπωρινό κυριακάτικο πρωινό...

Σήμερα άργησα να ξυπνήσω. Βασικά με ξύπνησε το τηλέφωνο γύρω στις 10:30. Μετά από κανένα τέταρτο που ήμουν σε κατάσταση snooze, σηκώθηκα έκανα καφέ και πρωινό (χωρίς αυτά τα δύο δεν ανοίγει το μάτι) κι απόλαυσα τα κινούμενα σχέδια στη ΝΕΤ και το Star καθώς και την πολύ καλή εκπομπή του Σεραφείμ Φυντανίδη στον Σκάι. Ώρα όμως για κυριακάτικη εφημερίδα. Βαριόμουν να βγάλω από το γκαράζ το αυτοκίνητο ή τη μοτοσυκλέτα οπότε ανεβαίνω στο παπί (το θρυλικό Yamaha T50 που είναι αχώριστος σύντροφος από τα 13 μου!) και σφαίρα για το περίπτερο. Εδώ και λίγο καιρό επιλέγω Καθημερινή γιατί καταφέρνει να κρατάει ένα αξιόλογο επίπεδο. Επίσης ήμουν περίεργος να διαβάσω και το νέο ένθετο GK (αν και γενικά δεν διαβάζω περιοδικά τύπου Men, Status, Homme κτλ, το συγκεκριμένο μου άρεσε). Παλιότερα έπαιρνα φανατικά Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Τελευταία, όμως, μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα και το εναλλακτικό στυλ που διατηρούσε με θύματα -ανάμεσα σε άλλα- το "Ε".

Μετά από την ανάγνωση ήρθε η στιγμή για το κυριακάτικο τραπέζι. Χορτασμένος ετοιμάζω καφέ ακούγοντας από το χαζοκούτι (νομίζω ο Άλφα ήταν) ένα ρεπορτάζ για το παρασκήνιο του συνεδρίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μεταξύ άλλων παρουσιάστηκε μια έρευνα για τα αυτοκίνητα των συνέδρων. Το πάρκινγκ λοιπόν είχε πήξει από τις Mercedes, BMW, Cayenne, Cherokee των συντρόφων σοσιαλιστών! Χμ, σημεία των καιρών... Με τον καφέ στο χέρι κάθομαι μπροστά από το PC για μια βόλτα στη θαυμαστή ελληνική μπλογκόσφαιρα που τόσο απολαμβάνω. Αφού "ανέβασα" κι εγώ ένα post, σκέφτηκα να δω μια ταινία που συνεχώς ανέβαλα. Όμως η ώρα πέρασε, πάλι δεν προλαβαίνω να τη δω γιατί σε λιγότερο από μια ώρα παίζει η Πανάθα. Ας "ανεβάσω" άλλο ένα post μέχρι ν' αρχίσει...

Τα λέμε.

Που με πας;

We may not know where we are, but we ain't lost. If your mind wanders... ride after it! Share the Dream.

Νοέμβριος

Η καλύτερη εποχή του χρόνου. Κρύο, βροχή, ζεστός καφές, παρέα, ταινίες στη θαλπωρή του σπιτιού ή στο πολύβοο σινεμά, γιορτές...

28η Οκτωβρίου

Είμαι κι εγώ από αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να καταργηθούν οι μαθητικές παρελάσεις. Κρίνοντας από τον εαυτό μου αλλά και από φίλους, ποτέ δεν σήμαινε κάτι η παρέλαση. Πλάκα κάναμε, κοιτούσαμε τα πόδια των κοριτσιών, χαιρόμασταν που χάναμε μάθημα και τίποτα παραπάνω. Θεωρώ ότι οι παρελάσεις δεν προσφέρουν στη μνήμη και δεν τιμούν τους προγόνους μας. Θα ήταν πιο εποικοδομητικό η σωστή διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία. Νομίζω είναι σοφότερο εκείνη την ημέρα οι μαθητές να τιμούν συμμετέχοντας σε μια συζήτηση, διαβάζοντας τις εργασίες τους που έχουν ετοιμάσει για τη συγκεκριμένη επέτειο, βλέποντας ντοκιμαντέρ ή ακόμη και ταινίες (π.χ. "Ψηλά τα χέρια Χίτλερ" με τους αξεπέραστους Β. Διαμαντόπουλο & Θ. Βέγγο). Επιπλέον και μόνο που βλέπεις κάτι φάτσες σαν τον Καρατζαφέρη και τον Ψωμιάδη καθώς και το παπαδαριό να είναι πρώτες μούρες σε κάτι τέτοιες εκδηλώσεις πρέπει να σε βάζει σε σκέψεις για την αξία τους.

Επίσης κι οι στρατιωτικές παρελάσεις πρέπει να καταργηθούν. Εκτός του ότι δεν είμαστε κανένα μιλιταριστικός λαός (θέλω να πιστεύω), το κόστος για τη μετακίνηση των στρατευμάτων είναι αρκετά μεγάλο συνυπολογίζοντας και τις εργατοώρες που ξοδεύονται για τη προετοιμασία. Εξάλλου έχουμε περάσει, οι περισσότεροι, από τον στρατό και γνωρίζουμε πόσο άριστα λειτουργεί καθώς και το υψηλό του φρόνιμα (Χαχαχα! Sorry δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ:-). Δεν χρειάζεται να το επιδεικνύει και στους δρόμους των πόλεων.

On the other hand -που λένε και οι "σύμμαχοι" μας οι Άγγλοι- δεν μπορώ να καταλάβω την τρεμούρα των αριστεριστών και των "προοδευτικών" που βγάζουν σπυράκια στο άκουσμα της λέξης πατριώτης. Η φιλοπατρία δεν είναι εθνικισμός! Είμαι περήφανος για την καταγωγή μου. Είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας, Μακεδόνας, (που προσπαθώ να γίνω) Άνθρωπος. Αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμώ τους άλλους λαούς. Στο κάτω κάτω της γραφής όλοι αδέρφια είμαστε. Είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι. Υπάρχει αντίφαση στο τρόπο σκέψης μου; Δεν νομίζω...

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το συγκλονιστικό κείμενο του Π. Μπαΐλη που διάβασα στο portal του Ελεύθερου Τύπου:

"E, μο διάολε, τράβα το δρόμο σου. Εγώ τους νεκρούς μου δεν θα τους προδώσω". Η κ. Ερμιόνη Πρίγκου είχε αγριέψει. Ο Αλβανός αστυνομικός την απειλούσε με φυλακή. Εκείνη όμως επέμενε να τιμήσει -με το δικό της τρόπο, αλλά φανερά πια- τους έξι στρατιώτες που έπεσαν νεκροί δέκα μέτρα από την αυλή της, πριν από 65 χρόνια στα βουνά της Χειμάρρας. Κοριτσάκι τότε, η 74χρονη σήμερα Ερμιόνη θυμάται που έριχνε κι αυτή χώμα για να σκεπάσει τα άψυχα κορμιά των φαντάρων. "Να, εδώ είναι ο Γιάννης. Ο Ματθαίος με τον Αντρέα είναι από εκεί. Μπορεί να κάνω και λάθος. Πάντως, ο Πάνος είναι από εδώ". Μεγάλωσε με δύο ομαδικούς τάφους στον κήπο της. Γι’ αυτήν οι ήρωες -έστω και νεκροί- έχουν όνομα και ταυτότητα. Και αν άλλοι τούς έχουν ξεχάσει, αυτή, η Ερμιόνη Πρίγκου, αλλά και ο ξάδερφός της, Δημήτρης, 78 χρόνων (ζούσαν τότε μαζί), δεν έπαψαν ποτέ να τους κλαίνε, να τους μιλάνε, να τους ανάβουν ένα κερί περιμένοντας κάποιος από την Ελλάδα να ενδιαφερθεί για τους δικούς τους νεκρούς ήρωες. Για τους υπερασπιστές του τελευταίου ελληνικού οχυρού του νοτιοδυτικού μετώπου στη Χειμάρρα, που έπεσαν δίνοντας χρόνο στους άλλους για να οπισθοχωρήσουν με ασφάλεια. "Αχ, τα παιδιά… Παίζανε μαζί μου. Μου φορούσαν τα καπέλα τους. Ολο ζωή. Το έφερε έτσι η μοίρα και δεν με αποχωρίστηκαν ποτέ. Ούτε εγώ. Ούτε κανένας από την οικογένειά μας. Γεράσαμε μαζί με τα παιδιά. Θα ζούσαν άραγε τώρα; Μπορεί. Την αγάπαγαν αυτά τα παιδιά τη ζωή". Η κυρία Ερμιόνη, η οποία ζει στη ρίζα του βουνού Σκουτάρα, περίπου δέκα χιλιόμετρα από τη Χειμάρρα, έζησε από κοντά -σχεδόν από τα δέκα μέτρα…- το έπος του ‘40. Τις μάχες, το αίμα των φαντάρων, το ρόγχο του αξιωματικού τους λίγο πριν πεθάνει, την ώρα που τους άφηνε το πορτοφόλι του. "Πάρτε το", τους είπε, "εμένα εκεί που θα πάω δεν θα μου χρειαστεί". Στο δικό της διάσελο, 30 μέτρα από την αυλή της, η ιστορία είχε χαρές και πανηγύρια, όταν οι Ιταλοί οπισθοχωρούσαν άτακτα. Δάκρυα, για το στρατιώτη που σκοτώθηκε μπροστά στα μάτια της από όλμο. Αγωνία, αν θα γύριζαν τα παιδιά ζωντανά όταν έβγαιναν για μάχη. Αν οι όλμοι που έπεφταν κατά δεκάδες τούς κομματιάσουν όλους. Μοιρολόι, για τους έξι τελευταίους υπερασπιστές του νοτιοδυτικού μετώπου, που έπεσαν νεκροί από τα πολυβόλα των Ιταλών. Αλλά και αγανάκτηση, γιατί κανένας δεν ενδιαφέρθηκε "για τα παιδιά αυτά, να τους ξεθάψει να τους πάει στους δικούς τους, να τους θάψουν στον τόπο τους, να νιώσουν το δάκρυ των δικών τους. Εμ, λέτε δεν καταλαβαίνουν οι νεκροί;".

Αρνί ή λύκος;

«Στον κόσμο τούτον» συλλογίζουνταν, «θά 'σαι αρνί ή λύκος - αν είσαι αρνί σε τρων - αν είσαι λύκος τρως. Θεέ μου, δεν υπάρχει ένα τρίτο ζώο, καλύτερο, δυνατότερο»; Και μια φωνή μέσα του τού αποκρίνουνταν: «υπάρχει, υπάρχει, παπα-Γιάνναρε, κάνε υπομονή. Τώρα και χιλιάδες χρόνια ξεκίνησε να φτάσει, να γίνει άνθρωπος - δεν έφτασε ακόμα. Βιάζεσαι; Ο Θεός δε βιάζεται παπα-Γιάνναρε.»

(Νίκος Καζαντζάκης)

14 τρόποι να χαρίσετε τα χρήματά σας στις τράπεζες

Honda Transalp XL700V

Η Honda έκανε δραστικές αλλαγές στη Transalp για το 2008. Ο κινητήρας άλλαξε και χρησιμοποιήθηκε μια βελτιωμέμενη έκδοση του V2 των 700 κ. εκ. της Deauville. Νέο είναι και το πλαίσιο καθώς και η (καλαίσθητη κατά την άποψη μου) εμφάνιση της. Μια άλλη αλλαγή -σημείο των καιρών- είναι η μεταβολή της διάστασης του εμπρόσθιου τροχού που από 21' έγινε 19'. Αυτό σημαίνει καλύτερη οδηγική συμπεριφορά στον δρόμο αλλά δυσκολότερο έλεγχο στις εκτός δρόμου αποδράσεις. Είναι μια τάση που κυριαρχεί στην αγορά (τα on-off γίνονται, σχεδόν, μόνο on). Η αιτία αυτής της τάσης είναι το γεγονός ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες απαγορεύεται η διέλευση μοτοσυκλετών μέσα από τα δάση και τα βουνά (στην Ελλάδα όχι ακόμη). Επίσης, φαίνεται, ότι παίρνουμε πιο σπάνια τα βουνά απ' ο,τι στο παρελθόν... Αυτό το γνωρίζουν οι εταιρείες κι έτσι δημιουργήθηκαν οι Suzuki V-Strom, Kawasaki Versys, Triumph Tiger κ. α. Σε αυτή τη κατηγορία εισέρχεται και η νέα Trasnalp. Μια κατηγορία χρηστικών μοτοσυκλετών, εύκολες στη πόλη, άνετες στα ταξίδια και με την ικανότητα να κινούνται με αξιοπρέπεια σε κάποιους χωματόδρομους που θα συναντήσει ο ιδιοκτήτης τους.

Αερομαχία

Το πιο ωραίο πράγμα που μπορεί να δει ο άνθρωπος είναι μια αερομαχία την ημέρα και έναν έναστρο ουρανό τη νύχτα.

(Νίκος Καζατζάκης)

(επιμέλεια post & φωτογραφίες: Π.Β.)

Διαπλανητικός Αυλός!

www.mycomics.gr

Φρίκη

Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Απόγνωση, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Γιατί; Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη, Φρίκη...

Ειρωνεία

Ο Κ. θυμόταν την εποχή που έπρεπε να πάρει την απόφαση. Είναι αλήθεια ότι ο ίδιος πίεζε τον εαυτό του, ο ίδιος έφερε τον εαυτό του σε αυτή τη θέση γιατί ξελογιάστηκε από τα πονηρά ξωτικά των Βουνών της Μελωδίας. Και όπως έκανε πάντα στη ζωή του, πήρε την λάθος απόφαση. Είχε άλλωστε ταλέντο στο να παίρνει λάθος αποφάσεις. Αυτή τη φορά όμως οι συνέπειες ήταν καταστροφικές. Του ήρθε μια φράση στο μυαλό. Άνθρωπος - σκουπίδι. Πόσο δυνατές λέξεις ήταν! Τώρα το καταλάβαινε. Την είχε ακούσει παλιότερα αλλά νόμιζε ότι ήταν ακόμη ένα τέχνασμα, μια φαντασίωση των ονειροπαρμένων ποιητών. Τώρα συνειδητοποίησε τι σημαίνει γιατί έβλεπε ένα απέναντι του. Ο καθρέπτης μπροστά του δεν έλεγε ψέματα. Το ψυχρό γυαλί αντανακλούσε την τερατώδη μορφή του. Τη μαύρη φιγούρα του με τα γεμάτα πύον εξογκώματα που προσέφεραν απλόχερα απεριόριστες ποσότητες πόνου και μαρτυρίου. Κάθε κίνηση του ήταν και μια επίσκεψη στις υποχθόνιες αίθουσες βασανιστηρίων των Εννιά Κολάσεων. Μόνο ένα πράγμα του έδινε μια υποτυπώδη ανακούφιση για μερικά δευτερόλεπτα. Είχε καταφέρει μέσα σε αυτή τη πανωλεθρία που έζησε να ξεγυμνώσει τη ψυχή του και να δει την αγνή, την πραγματική της μορφή που την έκρυβαν τόσους αιώνες τα σάπια σάβανα με τα οποία την είχε τυλίξει. Ένιωσε στη ψυχή του τη ζεστασιά του ήλιου, για λίγο, πριν καταδυθεί και πάλι στη δυσοίωνη θάλασσα των Ανεκπλήρωτων Ονείρων. Άρχισε να γελάει τόσο δυνατά που έσκισε το στόμα του. Ειρωνεία. Αυτό είναι το όνομα της δύναμης που κινεί τον κόσμο. Όλα τ' άλλα είναι ψευδαισθήσεις...

Χαμένος

Ο Κ. δεν είχε τίποτα αλλά τώρα έχασε τα πάντα.

Φτώχεια ανθρωπιάς

600 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Κάθε χρόνο περισσότερα από 10 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από την πείνα και από αρρώστιες οι οποίες θα μπορούσαν να προληφθούν - αυτό σημαίνει ότι κάθε μέρα χάνουν τη ζωή τους 30.000 παιδιά, ένα παιδί δηλαδή κάθε τρία δευτερόλεπτα. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση Ελέγχου της UNESCO του 2007, η εξασφάλιση της βασικής παιδείας σε όλους τους ανθρώπους θα κόστιζε 11 δισ. δολάρια κάθε χρόνο… Τα μισά χρήματα δηλαδή από αυτά που ξοδεύουν οι Αμερικανοί για παγωτό. Και αναρωτιέμαι για ποιον ανθρώπινο πολιτισμό μιλάμε όταν, το 2007, ακόμη πεθαίνουν παιδιά από τη πείνα. Είναι τραγικό. Δεν είναι μόνο τραγικό, είναι απόλυτη κατάντια του ανθρώπινου γένους. Εξευτελισμός της αξίας της ανθρώπινης ζωής για χάρη του κέρδους των λίγων. Αναρωτιέμαι αν έχουμε ξεπεράσει το επίπεδο πολιτισμού των πιθήκων του Σ. Κιούμπρικ στην Οδύσσεια του Διαστήματος. Υπάρχει τεχνολογική εξέλιξη αλλά η συμπεριφορά είναι η ίδια (ίσως και χειρότερη...). Κλεινόμαστε μέσα στα σπίτια-κλουβιά και εθελοτυφλούμε. Μόνο ο εαυτούλης μας να είναι καλά και δεν μας ενδιαφέρει το αντίτιμο. Το αντίτιμο όμως είναι βαρύ, πολύ βαρύ. Παιδιά πεθαίνουν από την πείνα. Μέχρι να τελειώσω αυτό το post 200 παιδιά πέθαναν από τη πείνα ή αρρώστιες που μπορούσαν να προληφθούν.

Φως

Εύκολα μπορούμε να συγχωρήσουμε ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι. Της ζωής αληθινή τραγωδία όμως είναι άντρες να φοβούνται το φως. (Πλάτων)

Ο θεσμός της εκκλησίας (written by Π. Β.)

Βεβαίως και εμπορευματοποίησαν την εκκλησία οι ανώτεροι κληρικοί κάνοντάς την σκαλοπάτι για εξουσία και για άσκηση ποικίλης πίεσης. Βεβαίως και τα θεία μυστήρια του Χριστιανισμού έγιναν από την εκκλησία προϊόντα με τιμή αγοραπωλησίας και έχασαν το χαρακτήρα αγάπης. Βεβαίως και υπάρχουν (πάντοτε υπήρχαν) πολύ «χαριτωμένοι» άνδρες μέσα στην εκκλησία, ακόμη και στο Άγιο Όρος. Βεβαίως και ο Αρχιεπίσκοπος είχε καταντήσει κοινός showman, από ένα σημείο και μετά. Βεβαίως και προκάλεσε το κοινό αίσθημα η ταχύτητα, με την οποία βρέθηκε το μόσχευμα και η ταχύτητα με την οποία πήγε στο εξωτερικό. Βεβαίως, ακόμη, -και έρχομαι κοντά σου- υπήρξε και Βυζαντινός Αυτοκράτορας που κατέστρεψε με μένος αρχαίους ναούς, πραγματικά αριστουργήματα, και εφάρμοσε ωμά και κυνικά το δόγμα κυριολεκτικά «….. ή χριστιανός ή μάχαιρα…» (δεν πρόκειται να σου πω ποιος είναι, κατηγόρησέ με για ανιδιοτέλεια, δεν με νοιάζει). Και όλα αυτά στα λέω εγώ που φοίτησα για μερικά φεγγάρια στη Θεολογική Σχολική του ΑΠΘ.

Εντούτοις δεν είναι μόνο αυτά ή καλύτερα είναι και αυτά, αλλά είναι ελάχιστα μπροστά στα άλλα, που είναι υπέροχα: Είναι το ογκωδέστατο πνευματικό έργο που επιτελεί η εκκλησία και πολλοί ταπεινοί ιερείς. Είναι η διδασκαλία της αγάπης του Χριστού. Είναι -βλέποντας το χριστιανισμό σαν φιλοσοφικό ρεύμα και μόνο- οι λύσεις που δίνει ο Χριστιανισμός σε όλα τα προβλήματα και ερωτήματα της ζωής (αυτό σε αφορά). Είναι και η πρώτη μετά την εκλογή του συνέντευξη που έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος στον Τ. Κουίκ (μάλλον…), στη οποία αυτός είπε ότι πρώτος αμαρτωλός είναι ο ίδιος και το πόσο δύσκολο είναι η ζωή των θεραπόντων του Χριστού, με αποτέλεσμα να υποπίπτουν σε μεγάλα σφάλματα. Είναι και οι μεγάλες φιλανθρωπίες και τα νοσοκομεία και τα βοηθήματα που προσφέρει στους πάσχοντες η εκκλησία. Είναι και η μέγιστη συμβολή για τον διαφωτισμό του Έθνους (κυρίως από τον χαμηλότερο κλήρο) κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Είναι και ο λαμπρός, ο συνεχόμενος αγώνας των κληρικών για να κατισχύσει το πνεύμα της σάρκας. Είναι και πολλά άλλα που, αν τα καταγράψω, θα γίνω βαρετός…

Και επαναλαμβάνω πάλι και σε σένα dreamon και στους ομοίους σου: Την προηγούμενη συνέντευξη δεν την είδες; Γιατί βλέπεις μόνο τα άσχημα της εκκλησίας; αυτά είναι τα ελάχιστα! Μήπως υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν αμφισβήτηση για την αμφισβήτηση, κατηγορία για την κατηγορία, ελλείψει σοβαρών επιχειρημάτων; Μήπως υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κάνουν κακό στη χώρα προσπαθώντας να ξεριζώσουν την χριστιανική πίστη από τη συνείδηση των Ελλήνων; Γιατί τέτοιος πόλεμος για την εκκλησία; Από ανθρώπους αποτελείται, όχι από αγγέλους… Και μην λες ότι δεν σε ενδιαφέρουν τα καλά της εκκλησίας και του Χριστιανισμού και ότι συ θα στηλιτεύεις μόνο τα κακώς κείμενα και ό,τι προκαλεί… μα ψέγεις συγκρίνοντας τα κακώς κείμενα με τα καλώς κείμενα της εκκλησίας, τα οποία λες ότι δεν σε ενδιαφέρουν... Καταλήγοντας, εκτιμώ ότι πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός στις κρίσεις σου, με λιγότερα ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΑ, με ευρύτητα πνεύματος και με σφαιρική αντίληψη.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία Π.Β.

ΥΓ1: Θεωρώ πως το θέμα εξαντλήθηκε από την πλευρά μου και δεν θα επανέλθω με σοβαρά σχόλια.

ΥΓ2: Ποίμνιό μου αγαπητό, αγαπητοί επισκέπτες του Μαγικού Αυλού επιτέλους επέστρεψα σ’ αυτό το αιρετικό site με κείμενο!!!

Ορθόδοξοι μουλάδες

Ώστε μπορείς να καταλάβεις μέσα από ένα post πως είναι η ζωή μου, το μυαλό μου & τα πράγματα που αγαπώ... Και δίνεις και οδηγίες για το πως πρέπει να ζήσω! Πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου μεγάλη αυθεντία. Επειδή ασχολούμαι με το internet δεν σημαίνει ότι ισχύουν κι όλα τα κλισέ που αράδιασες στο σχόλιο σου. Προτιμώ όμως να είμαι μπροστά σε ένα PC παρά μέσα σε μία εκκλησία γεμάτη με νεόπλουτους, υποκριτές, φαντασμένους, οπισθοδρομικούς, στενόμυαλους, σκοταδιστές, κουτσομπόλες, σοβαροφανείς, γερασμένους στο μυαλό και στο σώμα ανθρώπους. Δεν μισώ την εκκλησία. Έχω μια κριτική ματιά απέναντι της που οι φανατικοί χριστιανοί την εκλαμβάνουν ως μίσος γιατί έτσι έχουν μάθει:"όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας".
Μισώ τους ορθόδοξους μουλάδες! Μισώ τους υποκριτές αρχιερείς που μέσα από τη παχυσαρκία και τα πλούτη τους διδάσκουν την εγκράτεια και την ταπεινοφροσύνη! Μισώ αυτούς που θέλουν να με κάνουν να μισήσω το σώμα μου, τον έρωτα, τα έντονα συναισθήματα. Αυτούς που θέλουν να ζω ευνουχισμένος, με το κεφάλι χαμηλά και το στόμα κλειστό. Μισώ αυτούς που με αποκαλούν δούλο του (όποιου) Θεού. Δεν θέλω να είμαι δούλος κανενός! Μισώ, τέλος, αυτούς που δεν έχουν χιούμορ...
Δεν μισώ τον ιερέα που σ' ένα μικρό χωριό της Πίνδου ζει ευτυχισμένος επειδή κάνει αυτό που αγαπά. Τον μοναχό που μακριά από τις δολοπλοκίες και τις άρρωστες καταστάσεις αφιερώνει με πάθος τη ζωή του σε αυτά που πιστεύει. Δεν μισώ τον χριστιανό που έχει ανοιχτό μυαλό και δεν έχει μείνει στο Βυζάντιο. Τον άνθρωπο που πιστεύει στη παράδοση και τα διδάγματα της εκκλησίας ως εφόδιο για ένα καλύτερο αύριο και όχι ως αλυσίδα που τον διατηρεί δέσμιο στο παρελθόν και τα δόγματα. Αυτούς τους ανθρώπους όχι μόνο δεν τους μισώ, τους θαυμάζω.

(Ένα post-απάντηση σε ένα σχόλιο ενός ανώνυμου στο κείμενο με τίτλο: "Χριστόδουλος, Blackwater, Έχει γούστο & Τρίφωνο")

Update: Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, σχετικό με το θέμα, μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Ευχαριστώ τον "Φίλο του οικονόμου" που μου το έστειλε.

Χριστόδουλος, Blackwater, Έχει Γούστο & Τρίφωνο

Μπορεί να μη συμφωνώ με αυτά που εκπροσωπεί ο Χριστόδουλος (δηλ. πλουτισμός μέσω εκμετάλλευσης της ανάγκης πίστης των ανθρώπων σε ένα ανώτερο ον) αλλά σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει τον συμπονώ. Τ’ άλλα κοράκια όμως δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Δεν έχουν τον θεό τους (φτηνό λογοπαίγνιο, προσπεράστε…). Φυσικά εννοώ τους άλλους αρχι-παπάδες (sorry, δεν γνωρίζω την ορολογία των βαθμίδων ιεροσύνης τους). Έσπευσαν να αρχίσουν τα μαλλιοτραβήγματα για το ποιος θα τον διαδεχθεί. Δεν θα μείνει στρινγκ για στρινγκ στη θέση του εκεί μέσα! Και μετά μου λένε για πνευματικότητα… Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξουσία και ό,τι αυτή συνεπάγεται (δόξα, χρήμα κτλ). Ούτε ο Βενιζέλος δεν έκανε έτσι...

Παράλληλα διάβασα στο site του Εξάντα ότι οι μισθοφόροι της "Blackwater", δολοφονούν αμάχους στο Ιράκ:
Το FBI επιφορτίστηκε να συνεχίσει την έρευνα που άρχισε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την "εταιρεία ασφάλειας φυσικών προσώπων που φρουρεί το αμερικανικό διπλωματικό προσωπικό" στο Ιράκ, την εταιρεία παροχής υπηρεσιών πολέμου και μισθοφόρων, "Blackwater". Η έρευνα επιχειρεί να διαλευκανθούν οι καταγγελίες, ότι υπάλληλοι της "Blackwater" ενέχονται σε 200 περιπτώσεις χρήσεως όπλων στο Ιράκ από το 2005. Συγκεκριμένα Επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων με πόρισμα κατέληξε ότι στο 80% των περιστατικών μέλη της ανωτέρω εταιρείας άνοιξαν πρώτοι πυρ... "Το Ιράκ, θα επανεξετάσει το καθεστώς όλων των ξένων εταιριών παροχής υπηρεσιών ασφαλείας στο Ιράκ, μετά από αιματηρό επεισόδιο στη Βαγδάτη κατά το οποίο σκοτώθηκαν οχτώ ιρακινοί πολίτες", ανακοίνωσε η ιρακινή κυβέρνηση από τις 18/9. Στην ανακοίνωση, προστίθεται ότι η κυβέρνηση υποστηρίζει την απόφαση του ιρακινού υπουργείου Εσωτερικών να απαγορεύσει τη λειτουργία της αμερικανικής ιδιωτικής εταιρίας Blackwater, η οποία παρέχει υπηρεσίες ασφαλείας στην αμερικανική πρεσβεία και τους διπλωμάτες της και να διεξαγάγει αμέσως έρευνα για το επεισόδιο αυτό.

Επίσης το mediablog κάθεται και διαβάζει τους τίτλους τέλους της εκπομπής "Έχει Γούστο" (με την Μπήλιω Τσουκαλά, κάθε μέρα 16:00-18:00, ΝΕΤ). Συμπαθητική η εκπομπή, λίγο αντιπαθής η παρουσιάστρια, βλέπεται πάντως:
Από τα ωραία της ΕΤ1. Στους τίτλους τέλους του "Έχει Γούστο" υπάρχει μέχρι και ειδικότητα "Υπεύθυνο κλιματισμού". Έχει γούστο το δημόσιο…

Τέλος, ψάχνοντας για ένα τραγούδι που δεν ξέρω τίτλο ή ερμηνευτή (λέει μια στιγμή κάτι σαν "Βάρντα γερέ", κάθε πληροφορία ευπρόσδεκτη) έπεσα πάνω στο single των "Τρίφωνο" με τον τίτλο "Καράβια μοιάζουν οι ψυχές" το οποίο μου άρεσε πολύ. Περιέχει το ομώνυμο καθώς και όμορφες διασκευές των τραγουδιών "Μεταφυσικό" του Ο. Περίδη, "Χαράματα η ώρα τρεις" του Μ. Βαμβακάρη, "Άγγελος εξάγγελος" του Δ. Σαβόπουλου (μουσική: B. Dylan) καθώς και το "Τραγούδι της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μου ‘κάνες)" των Μ. Θεοδωράκη & Ε. Θαλασσινού.

(φωτογραφία: Π.Β.)

Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

Πέρασαν 40 Χρόνια από τον θάνατο του. Συνεχίζει ακόμη να εμπνέει η μορφή του, η ζωή του. Ναι, κι εγώ τον είχα αφίσα στο δωμάτιο μου.

Μια αιωνιότητα και μια μέρα

Μόλις έπεσαν οι τίτλοι τέλους στο αριστούργημα του Θ. Αγγελόπουλου. Ακόμη δεν μπορώ να πατήσω το stop. Ακούω την υπέροχη μουσική της Καραΐνδρου. Βλέπω μέσα από τα μάτια του Αλέξανδρου. Συνεχίζω να βλέπω μέσα από τα μάτια του Αλέξανδρου παρόλο που τέλειωσε η ταινία. Δεν ξέρω πόσο ακόμη θα συνεχίσω να βλέπω έτσι. Εύχομαι για πάντα. Αύριο θα ξεχάσω πάλι. Στέκομαι ακίνητος ακόμη στη πολυθρόνα. Προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι έγινε. Για δύο ώρες ένα μαχαίρι καρφώθηκε στη ψυχή μου και ο σκηνοθέτης το στριφογυρνούσε με περισσή μαεστρία. Ελπίζω να μείνει για πάντα εκεί. Αύριο θα ξεχάσω πάλι. Βρέχει στη Θεσσαλονίκη του Αγγελόπουλου. Κι εδώ βρέχει. Μπορεί ένα ψυχρό DVD να σου αλλάξει τη ζωή; Απόψε πιστεύω πως μπορεί. Αύριο θα ξεχάσω πάλι. Πόσο κρατάει το αύριο;

Στο αίμα μου αλλάζει ο καιρός

Βάφεις με τη βροχή
τη μέρα που δίπλα ξυπνά
στο αίμα σου αλλάζει ο καιρός
και κάθε αλλαγή σε πονά

Ποιος ξέρει αν μπορείς να ελπίζεις
να βλέπεις να ξεχνάς
και αν θέλεις να αρχίσεις ξανά
μια αρχή που ένα τέλος γεννά

Ο Αύγουστος σε μία φωτογραφία
μακρινός, βαθύς γλυκός
μοιάζεις να μην είσαι εσύ
μοιάζω να μην είμαι εγώ

Πόσα μου ζητάς κι αν στο χρόνο
θα τα βρεις ποτέ
Πόσα σου ζητάω και πόσα σου χρωστάω
Στο αίμα σου αλλάζει ο καιρός
και όσο αλλάζει πονάω

(στίχοι: Φ. Πλιάτσικας & Γ. Παπαχρήστου)

Με θυμάσαι;

Το σώμα του το είχε κατασπαράξει ο καιρός. Τα μάτια του δεν άντεξαν να βλέπουν συνεχώς εφιάλτες κι άρχισαν να αιμορραγούν για να διώξουν τις άσχημες εικόνες. Οι αλυσίδες με τις οποίες κάποτε τον είχαν δέσει για να απαλλαχθούν από την -ενοχλητική για τον γκρίζο επίπεδο κόσμο τους- παρουσία του, αιωρούνταν θλιβερές και σκουριασμένες. Είχαν περάσει αιώνες που έστεκε ακίνητος σε αυτή τη κόλαση άλλα ακόμη την περίμενε. Θα ερχόταν τελικά. Θα ερχόταν. Ανησυχούσε όμως για το αν θα τον αναγνωρίσει. Έπρεπε να την βοηθήσει να τον θυμηθεί. Σαν κεραυνός σε ένα πένθιμο ουρανό μια σκέψη διέσχισε τον νου του. Είχε κάτι που σίγουρα θα το αναγνώριζε ακόμη και μετά το τέλος των κόσμων. Την κράτησε σφιχτά στα κουρελιασμένα χέρια του. Ήταν το μόνο πράγμα που του είχε μείνει. Αυτή και το μυαλό του...