Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Καλή χρονιά


Ο Μαγικός Αυλός σας εύχεται ένα χαρούμενο, δημιουργικό και γεμάτο φαντασία 2012. Δεν έρχεται το τέλος του κόσμου αλλά η αρχή μιας νέας εποχής.

Keep blogging and... tweeting.

[art by Jessica Vanderpol]

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

I heard the bells of Christmas day


Ναι, αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά. Μετακομίζω. Και αυτό είναι το λιγότερο σημαντικό... ;-)

Άντε να μπαίνουμε και στο πνεύμα των εορτών σιγά σιγά γιατί με τη δουλειά ακόμη δεν έχω καταλάβει ότι ήρθαν οι γιορτές κι έχω κανονίσει πολλά γι' αυτά τα Χριστούγεννα.

Τα λέμε.

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Yamaha Moegi


Ρετρό και φουτουριστικό ταυτόχρονα. Το θέλω. 125 κ. εκ. Πρωτότυπο ακόμη, εύχομαι κάποια στιγμή να το βγάλει η Yamaha στη παραγωγή. Ιδανικό για τη πόλη και γιατί βαρεθήκαμε τη πλαστικούρα των σκούτερ, τη καγκουριά των παπιών και τα ανέπνευστα 125άρια (εξαιρείται το ΚΤΜ Duke 125).

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

The Dark Knight rises


The legend ends?

Σύμφωνα με τη κόμικ μυθολογία του χαρακτήρα, ο Μπέιν (o "κακός" αυτής της ταινίας) είναι ο μόνος που καταφέρνει να «σπάσει» τον Μπάτμαν στην κυριολεξία. Στο «Knightfall» o Μπέιν διεισδύει στο κρησφύγετο του Μπρους Γουέιν και σε μια μάχη σώμα με σώμα σπάει τη σπονδυλική στήλη του Μπάτμαν αφήνοντάς τον παραπληγικό! Υπάρχει η οποιαδήποτε περίπτωση ο Κρίστοφερ Νόλαν να επιλέξει να ολοκληρώσει έτσι την τριλογία;

Δεν νομίζω αλλά Νόλαν είναι αυτός, ποτέ δεν ξέρεις...

Υ.Γ.: Η αφίσα αποτελεί από μόνη της αφορμή για να δεις τη ταινία.

(πηγή: flix.gr)

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Δράμα


Δράμα, καλοκαίρι του 2011.

Ο κόσμος διασκεδάζει. Αγοράζει. Πολιτισμός. Όλος ο κόσμος διασκεδάζει. Όλος ο κόσμος διασκεδάζει;

Ναι. Αυτή δεν είναι "κόσμος". Είναι μια μαύρη σκιά κάποιας που δεν υπάρχει στον κόσμο... μας.

Δράμα.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Dark Phoenix


H Jean Grey των X-Men στα... καλύτερα της.

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Rosa



Μπορεί ένα αριστούργημα να διαρκεί λιγότερο από 10 λεπτά; Ο Ισπανός κομίστας Χεσούς Ορελάνα προσπαθεί να μας πείσει πως αυτό είναι δυνατόν και παρουσιάζει το "Ρόζα", μια ταινία CGI μικρού μήκους που δημιούργησε μόνος του χωρίς κανένα μπάτζετ. Μάλιστα όπως αναφέρει και το Move it magazine πριν ασχοληθεί με το συγκεκριμένο πρότζεκτ δεν είχε ιδέα από Computer-Generated Imagery προγράμματα.

Μια πανέμορφη ταινία μικρού μήκους για εσάς που κολλήσατε με το Ανιμάτριξ και θεωρείτε τον Μιγιαζάκι έναν από τους κορυφαίους σκηνοθέτες των καιρών μας.

Lacuna Coil - Enjoy the Silence



Φυσικά και δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με τους Depeche Mode αλλά δεν παύει να είναι μια ενδιαφέρουσα διασκευή.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Ducati 1199 Panigale






Σκέφτηκα να γράψω τα εντυπωσιακά τεχνικά χαρακτηριστικά της νέας μοτοσυκλέτας της Ducati. Θα χρειαζόταν πολλές σελίδες ή μάλλον πολλά scroll down για να τα διαβάσει κανείς. Αντ' αυτού επέλεξα να βάλω απλώς φωτογραφίες της πιο όμορφης μοτοσυκλέτας των καιρών μας και όσο για τα τεχνικά χαρακτηριστικά η ακόλουθη πρόταση νομίζω αρκεί: 195 άλογα για 165 κιλά (κενή) σε μια δικύλινδρη μοτοσυκλέτα 1199 κ. εκ.

Αν τώρα θέλετε να διαβάσετε περισσότερα για το τεχνολογικό θαύμα του ιταλικού εργοστασίου θα σας φανεί ενδιαφέρουσα η ανάλυση στο Ash on bikes. Επίσης τις παραπάνω φωτογραφίες μπορείτε να τις κατεβάσετε σε μεγάλη ανάλυση (για wallpaper) στο Faster and Faster ώστε ν' αποκτήσετε ένα eye candy desktop.

Υ.Γ. Ducati χωρίς χωροδικτύωμα; Ύβρις ή μήπως εξέλιξη...;

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Να μείνει κάτι


[Πηγή εικόνας: 9gag.com]

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Ζωοφιλία και υπερβολή


Όταν βλέπω κάτι τέτοιο στο δρόμο αρχίζω να πιστεύω ότι είμαστε καταδικασμένοι... ως ανθρώπινο γένος.

[πηγή φωτογραφίας]

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Δημιουργικότητα


Ένας σίγουρος τρόπος για να απολαμβάνεις τη ζωή.

[9gag]

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Immortals


Το Χόλιγουντ για άλλη  μια φορά βίασε την Ελληνική μυθολογία. Χωρίς έλεος. Ακολούθως την αποκεφάλισε και μετά έκαψε σε μια μεγαλειώδη αντιαισθητική φιέστα το σώμα της, την ουσία της.

Το "ιμόρταλς" είναι Α-Θ-Λ-Ι-Ο. Μια τερατογένεση.

Στην παραπάνω εικόνα οι τύποι με τα χρυσά -που μοιάζουν σαν να ξέφυγαν από gay parade- είναι ο Δίας με φλεγόμενο μαστίγιο (όπως ο Μπάλρογκ στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών!), ο Άρης με μαγικό... σφυρί (όπως του Θορ!) ενώ κάτω με την κορόνα στο κεφάλι είναι η Αθηνά...! Και αυτό είναι ένα μικρό δείγμα του μεγέθους του ανοσιουργήματος.
 
Όλα είναι λάθος. Σε ορισμένες σκηνές υπάρχουν στους τοίχους βυζαντινές εικόνες! Έναν στρατιώτη τον λένε... Σταύρο (έλεος, πάλι καλά δεν τον λέγανε Σταύρακα και να χρησιμοποιεί ως όπλο κανένα φλεγόμενο... μπεγλέρι!). Άλλον τον λένε Δαρείο ενώ είναι Έλληνας. Μόνο ο Zorbas the Greek έλειπε για να δέσει το γλυκό.

Γάμησε τα αγαπητέ αναγνώστη. Τα μπέρδεψαν όλα. Μάλιστα οι σεναριογράφοι είναι ελληνικής καταγωγής. Που να μην ήταν δηλαδή... Απόρω με το μέγεθος της συγχησης που επικρατει στο μυαλό τους για το τι σημαίνει ελληνικότητα.

Θα ήμουν πιο επιεικής στην κριτική μου αν η ταινία είχε τουλάχιστον μια αισθητική όπως το "300", επικές μάχες ή όμορφα, εντυπωσιακά εφέ. Στο κάτω κάτω μια χολυγουντιανή περιπέτεια πήγα να δω και όχι τα άπαντα της ελληνικής μυθολογίας. Ούτε σε αυτό τον τομέα όμως τα πάει καλά. Είναι ένα πολύ άσχημο κακέκτυπο της ταινίας "300". Οι σκηνές που αξίζουν δεν νομίζω να ξεπερνούν τα 10 λεπτά. Είναι ουσιαστικά αυτές που παίζονται στο τρέιλερ.

Καταλήγοντας μια προειδοποίηση μόνο μπορώ να σας δώσω. Μην πάτε να το δείτε στο σινεμά, μην το κατεβάσετε, μην καθίσετε να το δείτε στη τηλεόραση. Μην σπαταλήσετε έτσι άσκοπα 2 ώρες από τη ζωή σας. Είναι κρίμα.

Race your life


A tribute to Marco Simoncelli.

Honda RC-E


Ένα ηλεκτροκίνητο πρωτότυπο από τη μεγαλύτερη εταιρία στον χώρο της μοτοσυκλέτας. Μοιάζει πολύ ολοκληρωμένο (αναρτήσεις, φρένα κτλ) για να είναι απλώς μια σπουδή πάνω στην ηλεκτροκίνηση από τη Χόντα. Για να δούμε τι επιφυλάσσει το μέλλον για το πάθος μας, τη μοτοσυκλέτα.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Για με ξαναγεννήθηκε η φύση των πραγμάτων



77 καλλιτέχνες, 40 διαφορετικά σημεία της Αττικής και ένα αριστούργημα της ελληνικής λογοτεχνίας, συνθέτουν τον καμβά της δράσης και της δημιουργίας του «εναλλακτικού» video «Παίζουμε Οικολογικά - Ζούμε Λογικά - Ενεργούμε Ομαδικά». Το είδα στο sapioi.gr και δεν μπορούσα να μην το ποστάρω...

Εκπληκτική δουλειά του Θανάση Γκίκα με τη συμμετοχή των πιο όμορφων φωνών της Ελλάδας. Οι στίχοι του Ερωτόκριτου πάντα θα με κάνουν ν' ανατριχιάζω. Η μουσική πραγματικά είναι ένα αποτύπωμα ανεξίτηλο ελληνικότητας. 

Αυτό το αρμονικό πάντρεμα νέων και παλιών τραγουδιστών, τάσεων και τρόπων ζωής τόσο διαφορετικών, σε κάνει να πιστεύεις ότι η αλήθεια βρίσκεται στις ρίζες. Στις ρίζες που θάψαμε τόσο βαθιά για χάρη του εφήμερου, του δήθεν και του άκρατου υλισμού. Αυτές είναι όμως που μας ενώνουν, που αποτελούν κοινή αφετηρία, που όσο βαθειά και να τις θάψουν κάποιοι τόσο πιο δυνατές θα γίνονται.

Οι καιροί είναι δύσκολοι και κολυμπούν στην υποκρισία. Μόνο η αυθεντικότητα, η ειλικρίνεια και η επιστροφή στα ουσιαστικά, τα λιτά, τα όμορφα θα μας σώσει.

"Τα μάτια δεν καλοθωρούν στο μάκρεμα του τόπου
Μα πιο καλά και πιο μακριά θωρεί (βλέπει) η καρδιά του ανθρώπου.


Απ’οτι κάλλη έχει ο άνθρωπος τα λόγια έχουν τη χάρη
Και κάνουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει


Για μένα όλα σφάλουσι και πάσιν άνω-κάτω
Για ΜΕ Ξαναγεννήθηκε η φύση των πραγμάτων."

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Οδηγώντας

F.L.S.


"Σε μια περίοδο παγκόσμιας οικονομικής αναταραχής, μαχητές απ’ όλον τον κόσμο συμμετέχουν στο «F.L.S.» με στόχο τη δόξα και το χρήμα. Ο ήρωας της ταινίας, μην έχοντας άλλη επιλογή και κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, θα πάρει μέρος στο παιχνίδι. Στο «F.L.S.» όμως, μοναδικός νικητής είναι ο τελευταίος επιζών…"

Δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας το σενάριο της ταινίας του (26χρονου παρακαλώ!) Θάνου Τσαβλή. Αξίζει όμως αναφοράς καθώς είναι μια ελληνική ταινία πολεμικών τεχνών. Γυρισμένο με χρήση ψηφιακών φωτογραφικών DSLR και ως μια 100% ανεξάρτητη παραγωγή είναι μια προσπάθεια "do it yourself" με ελάχιστα χρήματα και με τον δημιουργό να τα κάνει όλα (σκηνοθεσία, σενάριο, διεύθυνση φωτογραφίας). Το F.L.S. θέλει να γίνει το ελληνικό Kill Bill καθώς έχει επιρροές από κόμικς, μάνγκα, άνιμε, video games και ασιατικό κινηματογράφο.

Ενδιαφέρουσα περίπτωση, ελπίζω να έρθει και προς τα μέρη μου και να τη δω.

Περισσότερες πληροφορίες και τρέιλερ μπορείτε να δείτε στο flix.gr.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Whatever


Όχι ακόμη; Πότε;

If you want to be happy

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Marco Simoncelli


Σκοτώθηκε σε ηλικία 24 ετών ο ο οδηγός του MotoGP Μαρκο Σιμοντσέλι κατά τη διάρκεια του αγώνα της Μαλαισίας. Ο Ιταλός αναβάτης γλίστρησε με τη μοτοσυκλέτα του και χτυπήθηκε από τον Ροσσι και τον Έντουαρτς που τον ακολουθούσαν.

Ταλαντούχος, με μια ωραία τρέλα στο μυαλό του, πολύ συμπαθητικός τύπος με σήμα κατατεθέν το άφρο (αφάνα) μαλλί του, ο Σιμοντσέλι είχε κερδίσει τον σεβασμό καθώς μόνο καλά λόγια έχουν ακουστεί από συναδέλφους του αναβάτες και συνεργάτες μηχανικούς.

Κρίμα. Στεναχωρήθηκα όταν άκουσα την είδηση.

Το βίντεο του δυστυχήματος.
Ciao Marko.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

One of these mornings



Όταν το σκοτάδι προσπαθεί να καλύψει όλη τη ψυχή και τον νου τότε στρέφομαι στη μουσική, στη τέχνη. Μόνο έτσι διαλύεται το σκοτάδι.

Κύριε Moby αν σκηνοθετούσα μια ταινία ή μια σειρά αμερικάνικου καλωδιακού καναλιού θα συμμετείχε ο θεός. Τον ρόλο του θεού θα τον έδινα σε εσένα. Μικροκαμωμένο, με ξυρισμένο κεφάλι, αδύνατο, χαμηλών τόνων και να φοράει  χιπστερικά γυαλιά μυωπίας με μαύρο σκελετό τον φαντάζομαι τον θεό. Θα μιλούσε μόνο με τραγούδια σου.

Αν τώρα απλώς έγραφα το σενάριο σε μια ταινία ή σειρά θα ευχόμουν τη σκηνοθεσία να την αναλάμβαναν οι Muziektelevisie, δηλαδή οι Ολλανδοί Jonathan Sterkenburg & Klaas de Vries, οι οποίοι γύρισαν και το παραπάνω πανέμορφο νοσταλγικό βίντεο που ντύθηκε με τη μουσική του Moby.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Ο πρίγκιπας του ΠΑΟ


Sebastian Leto.

Όπως γράφει και ο Σταμάτης Γαρρής στο μπλογκ του:
"Στον Παναθηναϊκό υπάρχουν άνθρωποι που ντύνονται εγγυητές του μέλλοντος ενός συλλόγου ή πρίγκιπες ή υπερασπιστές της αλήθειας ή δημοσιογράφοι, υπάρχει στο Τριφύλλι και ένας αληθινός πρίγκιπας: ο Σεμπάστιαν Λέτο.".

Κιάνου θα είσαι πάντα ο Νίο


Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία στο flix.gr πίστεψα πως είναι από τα γυρίσματα του Matrix 4. Διαβάζοντας όμως το άρθρο, με έκπληξη συνειδητοποίησα ότι απλώς το περιοδικό Harper's Bazaar έστησε μία φωτογράφηση - αναπαράσταση διάσημων σκηνών από κλασικές ταινίες του Μάρτιν Σκορσέζε με νέους ηθοποιούς. Η παραπάνω αναπαράσταση είναι από την ταινία "Ο ταξιτζής" και ναι, διάλεξαν τον Κιάνου Ριβς να φωτογραφηθεί στο ρόλο του Ρόμπερτ Ντε Νίρο! Πραγματικά θα ήθελα να ρωτήσω αυτόν/αυτήν που το σκέφτηκε με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή... 

Τουλάχιστον ατυχής η απόφαση να χρησιμοποιηθεί ο Κιάνου Ριβς. Ακόμη και τον όρο "τραγική" να χρησιμοποιούσα δεν θα ήταν υπερβολή. Μη στεναχωριέσαι όμως Κιάνου, για μας θα είσαι πάντα ο Νίο της καρδιάς μας.

Early adapters


Keep moving forward.

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Kawasaki ZZR 1400 (2012)


Αν δεν γνωρίζετε τη σημασία του όρου hyper sport tourer, η Kawasaki είναι εδώ για να σας βοηθήσει να τον κατανοήσετε. Με άλλα λόγια, κινητήρας 1.441 κ.εκ., ισχύς 197,2 hp, ισχύς με Ram-Air 207 hp(!), traction control, ABS, δύο χάρτες ανάφλεξης (full power & low power), χαμηλότερη κατανάλωση από το απερχόμενο μοντέλο και καλύτερη αεροδυναμική σχεδίαση. 

Καβάλα - Θεσσαλονίκη σε 20 λεπτά, ατσαλάκωτος. Τρέμε Hayabusa, ήρθε η νέμεσις σου. 

[πηγή: www.mototriti.gr]

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Κρατικοποίηση της Proton Bank

Απορίες ενός φτωχού μυαλού:
O Λαυρεντιάδης (ιδιοκτήτης της Proton) που είναι; Θυμάστε που τον βράβευαν ως άνδρα της χρονιάς, πρότυπο αυτοδημιούργητου επιχειρηματία και κάτι άλλα τέτοια εμετικά πριν λίγα χρόνια; Αυτός δεν πρέπει να πληρώσει της ζημιές της εταιρίας του;

Διαπιστώσεις ενός αφελή:
Όταν η τράπεζα έχει κέρδη, οι τραπεζίτες τα καρπώνονται, παίρνουν και τα γκόλντεν μπόις  τα χρυσά μπόνους. Όταν η τράπεζα έχει ζημιές τις πληρώνει το κράτος, δηλαδή πληρώνονται από τους φόρους, από τα δικά μας πετσοκομμένα εισοδήματα.

Ερωτήσεις ενός αγανακτισμένου:
(Όσο και να προσπαθούν να ξεφτιλίσουν αυτή τη λέξη εγώ θα συνεχίσω να τη χρησιμοποιώ). Βλέπετε κάτι λάθος σε αυτή την εικόνα; Ακόμη δεν έχετε κατέβει στον δρόμο;

Links:
«Περίεργες κινήσεις» ποσών αποκαλύπτει η απόρρητη έκθεση της ΤτΕ.
Η πυραμίδα της απάτης.
Η αποκαθήλωση του Λ. Λαυρεντιάδη.
Η «εξυγίανση» της Proton Bank.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Juan Sebastian Veron


Vintage is the future, Vol. II.

[art by Zoran Lucić]

Lionel Messi


Vintage is the future.

[art by Zoran Lucić]

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

O Stephen Colbert μιλάει για τον Steve Jobs


Σάτιρα, ψυχαγωγία, εύστοχος σχολιασμός, αυτοσαρκασμός και σεβασμός στα καλύτερα τους από τον κορυφαίο -και προσωπικά αγαπημένο- του είδους, Στίβεν Κόλμπερτ.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Το τελευταίο ταξίδι

Ο τελευταίος ήχος που άκουσε ήταν το μεταλλικό χτύπημα της πόρτας που άνοιξε βίαια. Η πίεση του απελευθερωμένου αέρα τον εκτίναξε μακριά. Η βουβή του κραυγή δεν βρήκε μέσο για να ταξιδέψει στο απόλυτο κενό του γαλαξία. Το άδειο αστρόπλοιο καθώς απομακρυνόταν έμοιαζε όλο και περισσότερο με παιχνίδι ξεχασμένο μέσα σε παλιό κουτί ενός παιδιού που μεγάλωσε. Η ομορφιά του αστρικού νεφελώματος έκοψε τις τελευταίες ανάσες του. Ναι, είχε δίκιο αυτός που είχε πει ότι έπρεπε να στείλουν ποιητές και όχι επιστήμονες για να περιγράψουν το σύμπαν. Στη στολή του, η κόκκινη λυχνία του μετρητή οξυγόνου άρχισε να αναβοσβήνει, θλιβερή υπενθύμιση του τέλους. Απόλαυσε το τελευταία λεπτά αδειάζοντας τον νου του από όλες τις σκέψεις που είχαν κολλήσει σαν σκόνη στους νευρώνες του μυαλού του. Εδώ, μόνος, απογυμνωμένος από πάθη, μνήμες και σκέψεις, ένα ελάχιστο σημείο στην θλιμμένη απεραντοσύνη του γαλαξία θα γινόταν αργά υλικό για τα νέα άστρα που θα γεννιούνταν σε αυτή τη κοσμική γωνιά.

Το φως της λυχνίας έσβησε.

Τα μάτια του έσβησαν.

Σκοτάδι. Σιωπή.

Γαλήνη.

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Το σπήλαιο

Ξύπνησε στο σκοτάδι. Έκανε κρύο και το χώμα ήταν υγρό. Τα μάτια του ήταν θολά. Δεν μπορούσε να δει ουρανό. Μάλλον ήταν μέσα σε σπηλιά. Προσπάθησε να σηκωθεί όρθιος αλλά όλο το σώμα του πονούσε. Σηκώθηκε αργά. Προσπάθησε να προσανατολιστεί ανεπιτυχώς. Αποφάσισε ν' ακολουθήσει το ένστικτο του. Όταν το έκανε αυτό, κάθε φορά, οδηγούνταν στη καταστροφή αλλά δεν μπορούσε να σκεφτεί κάτι άλλο αυτή τη στιγμή.

Άρχισε να ψηλαφεί το τοίχωμα. Βρύα, έντομα και κοφτερές ακμές δεν του παρείχαν καμία βοήθεια. Περπατούσε με βαριά βήματα, σχεδόν σέρνοντας τα πόδια του. Η υγρασία γινόταν πιο έντονη. Πάτησε μέσα σε νερά. Έτριψε τα μάτια του και κατάφερε να εστιάσει μπροστά του. Λιγοστό, αχνό, πράσινο φως έβγαινε μέσα από παράξενα μανιτάρια που φύτρωναν στην άκρη μια υπόγειας λίμνης. Τα νερά σκοτεινά. Δεν μπορούσε να διακρίνει την απέναντι όχθη. Με το απόκοσμο αυτό φως κατάφερε να διακρίνει κάποιες προϊστορικές ζωγραφιές στο τοίχωμα της σπηλιάς με θέματα που ξεκινούσαν από κυνήγι αρχαίων ζώων ως... αυτοκινήτων που καιγόταν σε μια πόλη έρημη. Ίσως να μην ήταν προϊστορικά τα σχέδια. Δεν ήταν μόνο προϊστορικά. Σε αυτόν τον τοίχο απεικονίζονταν η εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσα από τα μάτια, όχι επιστημόνων ή ποιητών αλλά από αυτά των απλών ανθρώπων. Μόνο ένα μοτίβο παρέμενε σταθερό σε αυτό το αλλόκοτο χρονογράφημα. Ήταν η εικόνα ανθρώπων να τρώνε ανθρώπους.

Στο τέλος των εικόνων υπήρχε μια παλιά ξύλινη πόρτα. Τρεκλίζοντας -η ζάλη δεν τον είχε εγκαταλείψει- έφτασε ως εκεί και προσπάθησε να την ανοίξει. Μετά από μερικές προσπάθειες, χτυπήματα & τριγμούς η πόρτα άνοιξε. Έντονο λευκό φως τον τύφλωσε.

Άνοιξε τα μάτια του προσπαθώντας να συνηθίσει το φως. Καθόταν σε ένα λευκό δωμάτιο, σε μια λευκή καρέκλα και μπροστά του ήταν ένα σιδερένιο τραπέζι ίδιου χρώματος. Πάω του υπήρχε μόνο ένα κίτρινο σημειωματάριο και ένα μολύβι. Απέναντι του βρισκόταν ένα παλιό ρομπότ. Ήταν κι αυτό λευκό και ακίνητο. Είχε μια διάφανη σφαίρα για κεφάλι που μέσα βρισκόταν δύο κόκκινοι φακοί που έμοιαζαν με αυτούς επαγγελματικής φωτογραφικής μηχανής. Καλώδια μπλεκόταν και κατέληγαν στον κορμό τού κατασκευάσματος. Εκεί υπήρχε ένα μόνιτορ που έμοιαζε με οθόνη παλιάς τηλεόρασης. Διάφορα γράμματα αναβόσβηναν σε τυχαία σειρά.

Άρχισε να κοιτά σαν χαμένος την οθόνη. Τα γράμματα δεν εμφανίζονταν τυχαία. Άρχισε να τα γράφει στο σημειωματάριο.
Γ Ρ Α Ψ Ε  Τ Η Ν  Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α  Σ Ο Υ

Να γράψει την ιστορία του, λοιπόν. Άρχισε να εκνευρίζεται.

"Τι να γράψω; Και ποιος θα το διαβάσει;" φώναξε στο σιωπηλό ρομπότ.

Η σειρά των γραμμάτων άλλαξε και νέα γράμματα εμφανιζόταν. Τα σημείωσε πάλι:

Ε Σ Υ  Ε Ι Σ Α Ι  Ο  Σ Υ Γ Γ Ρ Α Φ Ε Α Σ 
Ε Σ Υ  Ε Ι Σ Α Ι  Ο  Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Η Σ
Γ Ρ Α Ψ Ε  Τ Η Ν  Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α  Σ Ο Υ
Γ Ρ Α Ψ Ε  Τ Η Ν  Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α  Σ Ο Υ
Γ Ρ Α Ψ Ε  Τ Η Ν  Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α  Σ Ο Υ

Αποκαμωμένος πήρε πάλι το χαρτί και το μολύβι κι άρχισε να γράφει:

"Ξύπνησε στο σκοτάδι. Έκανε κρύο και το χώμα ήταν υγρό. Τα μάτια του ήταν θολά. Δεν μπορούσε να δει ουρανό. Μάλλον ήταν μέσα σε σπηλιά..."

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Επίστρατος: Ημέρα 2η - 6η

Ημέρα 2η.

Οδήγησα όχημα μεγάλου όγκους (μεγέθους φορτηγού περίπου) για να το πάρω στην άσκηση καθώς δεν είχαν άλλα άτομα να το οδηγήσουν! Αυτό ήταν το πρώτο κακό σημάδι για το τι θα επακολουθήσει. Παράλληλα προσπαθώ να σκοτώσω την ώρα αλλά αποδεικνύεται αλεξίσφαιρη. Βαρεμάρα.

Ημέρα 3η.

Έρχεται ο κύριος όγκος των επιστράτων. Δεν είχαμε όλη την την ίδια ημερομηνία παρουσίασης στο στρατόπεδο προφανώς. Αναβρασμός στη μονάδα. Δεν υπάρχουν κρεβάτια για όλους. Μερικοί θα κοιμηθούν στην ύπαιθρο από σήμερα. Ένα ψηφιδωτό από 25χρονα παιδιά μέχρι 45χρονους οικογενειάρχες σχηματίζεται στο προαύλιο της μονάδας. Τατουάζ, μοϊκάνες, γένια, μακρύ μαλλί, όλα... αρμονικά ντυμένα με τη παραλλαγή. Άλλωστε το χακί πάει με όλα! Πλάκα είχε αυτό το "πολύχρωμο" κολάζ μέσα στη μονοτονία του κόντρα ξυρίσματος των  αγχωμένων αξιωματικών και των βαριεστημένων καραβανάδων.

Ημέρα 4η.

Ο Γολγοθάς αρχίζει. Λόγω έλλειψης στρατιωτών βοηθούμε στη μεταφορά στο βουνό. Όσο ήμουν φαντάρος δεν είχα φορτώσει/ξεφορτώσει τέτοιον όγκο αντικειμένων όσο σε αυτές τις λίγες μέρες. Κάνω δύο δρομολόγια με το ογκώδες όχημα, μέσα σε πόλη & επαρχιακό δρόμο αν και δεν έχω οδηγήσει ποτέ στη ζωή μου φορτηγό...  Κούραση, ταλαιπωρία, έλλειψη οργάνωσης και ανεπάρκεια νερού. Στα όρια της αφυδάτωσης, καταβεβλημένοι, ώρα 21:00, αρχίζουμε να στήνουμε σκηνές στο βουνό. κωμικοτραγικές καταστάσεις εξελίσσονται. Τελικά καταφέρνουμε να κοιμηθούμε στις 00:00-01:00.

Ημέρα 5η.

Ξύπνημα στις 6:00. Οι μέρες είναι πολύ μεγάλες στο στρατό. Κάποιοι πηγαίνουν για βολή, άλλοι για να βοηθήσουν αξιωματικούς στην οργάνωση και άλλοι αράζουν όπου βρουν ίσκιο. Εγώ με 3-4 επίστρατους πάμε πίσω στη μονάδα να φέρουμε τρόφιμα, νερά κ.α. Θα κουβαλήσουμε πάλι αλλά τουλάχιστον θα περάσει και η ώρα με το ταξίδι. Το απόγευμα έχει χαλάρωση και οδηγίες για το βράδυ καθώς θα δεχτούμε "επίθεση" (μέρος της άσκησης). Το μόνο ενδιαφέρον κομμάτι αυτών των ημερών. Στρατηγικές, ιδέες για κάλυψη, τρόποι ανακάλυψης των "εχθρών" κ.α. αναλύονται διεξοδικά. Το βράδυ η "επίθεση" αποκρούεται επιτυχώς και νιώθω ότι συμμετέχω σε σύντομο παιχνίδι paintball. Καλή φάση.

Ημέρα 6η.

Σήμερα φεύγουμε. Μας πήρε 2-3 ώρες να στήσουμε σκηνές όταν ήρθαμε. Σήμερα σε 10 λεπτά όλα είχαν ξεστηθεί. Επιστροφή στη μονάδα και αρχίζει η "άσκηση" αντιμετώπισης γραφειοκρατίας. Από ουρά σε ουρά για να παραδώσεις τα πράγματα του στρατού και να πάρεις βεβαιώσεις, απολυτήρια κτλ. Το απόγευμα όλοι έχουμε τελειώσει και είμαστε πλέον και πάλι πολίτες.

Συμπέρασμα.

Άσκοπη ταλαιπωρία. Αυτές είναι οι δύο λέξεις που ταιριάζουν. Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει το στράτευμα όλο αυτό το ξεσήκωμα. Είχε βέβαια και μερικά θετικά. Γνωρίζεις άτομα, παίρνεις μέρος σε "μάχη" και ξεφεύγεις για λίγο από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Επιστροφή τώρα στις πιο σκληρές συνθήκες της δουλειάς και της γκρίζας καθημερινότητας.

Play


Η μόνη μας πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Βρέχει


Κυριολεκτικά & μεταφορικά.

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Επίστρατος: Ημέρα 1η

Ναι, είναι γεγονός. Εφτά χρόνια μετά τη θητεία μου ως φαντάρος με κάλεσε η μαμά πατρίδα για μετεκπαίδευση. Για την ακρίβεια δεν είναι ακριβώς μετεκπαίδευση αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα γιατί υπάρχει στρατιωτικό απόρρητο...

Σήμερα παρουσιάστηκα. Και μόνο που το γράφω αυτό μου φαίνεται περίεργο. Απίστευτο μου φαίνεται και το "εφτά χρόνια μετά..." Πως περνάει έτσι ο καιρός, φίλε αναγνώστη, σαν μια ανάσα. Δεν το περίμενα αλλά με έπιασε μια νοσταλγία όταν φόρεσα τη παραλλαγή, όταν περπάτησα σε μέρη γνωστά, σε κτίρια που πέρασα πολλά μερόνυχτα, όμορφα, άσχημα, βαρετά, κουραστικά, αστεία αλλά το κυριότερο σε μέρη που έκανα φίλους. Εκεί γνώρισα τον Π.Β. και τον Μ.Κ. που μιλάμε συχνά ακόμη όπως κι άλλα παιδιά που δυστυχώς, όμως, χαθήκαμε.

Δεν ξέρω τι νόημα έχει μια στρατιωτική άσκηση τούτους τους χαλεπούς καιρούς. Ίσως να μην έχει, ίσως να έχει περισσότερο σημασία τώρα που φαίνεται ν' αλλάζουν οι ισορροπίες στην ανατολική Μεσόγειο. Πάντως για τις επόμενες μέρες μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι καθώς φυλάττω Θερμοπύλας.

Τα λέμε.

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

That's all fucked


Be Street: A French urban magazine (via Nas Kapas).

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Η κίτρινη ομπρέλα


Σκοτώνουν τις ομπρέλες θαλάσσης όταν γεράσουν; Όχι. Τις ξεχνούν στην άμμο του χειμώνα, μόνες, να κουβεντιάζουν με τη θάλασσα για ταξίδια και μακρινές πολύβουες παραλίες όπου οι ομπρέλες είναι ακόμη ανοιχτές. Ώσπου, ένα κρύο βράδυ του Νοέμβρη, ο παγωμένος αέρας τις παρασύρει στο τελευταίο τους ταξίδι.

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

The Normalites - The Sun Rising (Shur-I-Kan Vocal Mix)


Reflects outside / Silence inside / It's just the sun rising.

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Αυτή


Η ομορφιά θα μας σώσει. Όχι η πλαστική δήθεν ομορφιά. Η ομορφιά.

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Ακάθεκτος


Έχοντας χάσει το γοητευτικό του μπλε, ο ποταμός Νέστος συνεχίζει να ρέει ακάθεκτος προς το Βόρειο Αιγαίο αδιαφορώντας αλλά και περιπαίζοντας, μερικές φορές, τους ανθρώπους και τα προβλήματα τους.

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Πολεμίστρες


Να εξαφανιστεί τελείως από αυτόν τον κόσμο. Μόνο αυτό επιζητούσε. Ήδη κομμάτι - κομμάτι, κύτταρο - κύτταρο εξαϋλωνόταν. Μόνο η σκιά του έμεινε παγιδευμένη να περιφέρετε σαν ο τελευταίος πλανήτης ενός νεκρού αστρικού συστήματος και πάνω από τις πολεμίστρες να βλέπει τις ορδές να λυσσομανάνε. Αδίκως. Άδειο είναι το οχυρό εδώ στον άχρονο νου. Δεν υπάρχουν λάφυρα. Μόνο άχρηστες -γι' αυτούς- ονειροπολήσεις μια ξεχασμένης σκιάς.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Γ. Βαρδινογιάννης & Κ.Π. Καβάφης


Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ανακοίνωσε την αποχώρηση του ίδιου και της οικογένειας του από τον Παναθηναϊκό μετά από 32 χρόνια συνεχής ενασχόλησης.

"Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις."

Ζοφερό το μέλλον της Πανάθας... Αγνοούνται και οι μεσσίες.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Το τρένο


Όταν θα 'ρθείς να με ξεθάψεις απ' τις στάχτες
και διώξεις από πάνω μου όλη τη σκουριά
και ξαναβάλεις τις ρόδες μου σε ράγες
και εγώ αρχίσω να κυλάω ξανά

Τότε οι λύπες θα με ψάχνουν
και άνεργες θα θρηνούν
Θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές
και θα ρωτούν

Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε
τα άλλα τρένα να περνούν

[στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας / Μουσική: Γιώργος Καρράς / Πρώτη εκτέλεση: Τρύπες]
[photo by nikolaos_p.]

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

MV Agusta F3


Νεαρή όμορφη Ιταλίδα ψάχνει... πιστωτή για να επιταχύνει τη διαδικασία παραγωγής της.

Τα οικονομικά προβλήματα της ιταλικής MV Agusta και οι πιέσεις των πιστωτών της, δεν επιτρέπουν όπως φαίνεται τη παραγωγή της πανέμορφης F3 που περιφέρεται τα τελευταία δύο χρόνια από έκθεση σε έκθεση. Αυτό που σκέφτηκε η διεύθυνση του ιταλικού εργοστασίου είναι να καταφύγουν σε ένα τρικ. Πριν ακόμη βγει η κανονική έκδοση της μοτοσυκλέτας, να κυκλοφορήσει σπέσιαλ έκδοση που θα έχει τη διπλάσια τιμή από την -υποθετική- τιμή των 9.000 ευρώ της απλής.

Αν και φαντάζει ουτοπικό ίσως να πετύχει το κόλπο και να βρουν τα κεφάλαια για τη μαζική παραγωγή της F3. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πάθος με τέτοιες μορφές τέχνης όπως είναι οι δημιουργίες της MV Agusta. Υπάρχουν επίσης και πολλά νεόπλουτα ψώνια που αγοράζουν οτιδήποτε "σπέσιαλ". Η αλήθεια όμως είναι ότι, μετά και τον θάνατο του Κλαούντιο Καστιλιόνι, το μέλλον της μοιάζει κάθε άλλο παρά φωτεινό.

Στη φωτογραφία βλέπετε την ειδική έκδοση F3 Serie Oro.

[πηγή: mototriti.gr]

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Ελληνικό ποδόσφαιρο


...και μάρκετινγκ.

Έχουμε άραγε και το ποδόσφαιρο που μας αξίζει;

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Σαββατοκύριακο


Οι δύο μέρες αυτού του Σαββατοκύριακου ήταν δύο αντίθετοι πόλοι. Το Σάββατο ήμουν όλη μέρα έξω από το σπίτι. Ξεκινήσαμε το πρωί μια παρέα φίλων και πήγαμε βόλτα Κομοτηνή κι έφτασα σπίτι λίγο μετά τη 1:00 τα μεσάνυχτα. Αντίθετα τη Κυριακή δεν βγήκα καθόλου έξω από το σπίτι και τη πέρασα επί των πλείστων μπροστά στον Η/Υ.

Αυτό το Σαβ/κο των αντιθέσεων μου έδωσε να καταλάβω ότι λίγα λεπτά προσωπικής επαφής κι επικοινωνίας δεν μπορούν να συγκριθούν ούτε με μια ολόκληρη μέρα στα κοινωνικά δίκτυα. Μετά από βόλτα στην αγορά, καφέδες και ταβέρνα καθίσαμε στη πλατεία της Κομοτηνής -στα παγκάκια, όχι σε καφετέρια- και πέρασαν ώρες συζήτησης χωρίς να το καταλάβει κανείς. Ήταν η καλύτερη στιγμή της μικρής αυτής εκδρομής. Μετά νιώθεις τόσο γεμάτος και χαρούμενος που μοιράστηκες όχι φωτογραφίες στο instagram αλλά μικρές χαρές, διαφωνίες, γνώσεις, ανάσες... Ίσως να μοιάζουν κοινότυπα όλα αυτά ή ακόμη και παράταιρα όταν λέγονται από ένα οπαδό της τεχνολογίας αλλά δεν παύουν να είναι η αλήθεια.

Αντιθέτως η Κυριακή μου άφησε την αίσθηση ότι τη σπατάλησα. Ήταν άδεια. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πετάξω τον υπολογιστή από το παράθυρο. Σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να ζει κανείς και μετά να μοιράζεται εμπειρίες και απόψεις ον λάιν.

Υ.Γ.: Μία η ώρα, Αυγουστιάτικο Σαββατόβραδο, κόκκινα τραπεζάκια έξω, ο αέρας να φυσάει γλυκά, η παγωμένη μπύρα να "ιδρώνει" και μέσα από το μαγαζί να ακούγεται τζαζ. Αξία ανεκτίμητη που έλεγε και μια παλιά διαφήμιση.

A dream


Art by Ruan Jia.

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Oι πέντε εντολές

Παραιτήθηκε ο διάσημος Στιβ Τζομπς από την θέση του στην Apple για λόγους υγείας. Η Lifo, στην ιστοσελίδα της, ανέβασε το απόσταγμα του επιχειρείν από τον γκουρού της ψηφιακής έκρηξης:

1. ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ, ΓΙΝΕ ΠΕΙΡΑΤΗΣ! 
«Η καινοτομία είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στον ηγέτη και σε όσους ακολουθούν από πίσω ασθμαίνοντας. Γιατί να καταταγείς στο Ναυτικό, αφού μπορείς να γίνεις πειρατής με το δικό σου πειρατικό καράβι;». 

2. ΜΗΝ ΠΟΥΛΑΣ ΖΑΧΑΡΟΝΕΡΟ ΜΙΑ ΖΩΗ... 
«Θες να περάσεις τη ζωή σου πουλώντας ζαχαρόνερο ή προτιμάς να αλλάξεις τον κόσμο;». Είναι η μνημειώδης ερώτηση με την οποία ο Τζόμπς έπεισε το 1983 τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της Pepsi Τζον Σκάλι να αναλάβει την Apple.

3. ΘΥΜΗΣΟΥ: ΟΙ «ΤΡΕΛΟΙ» ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.
«Αυτοί που αποκαλείτε «τρελούς», «απροσάρμοστους» και «επαναστάτες» πάνε μπροστά στο ανθρώπινο γένος. Αλλάζουν τον ρου της Ιστορίας με την καινοτόμο σκέψη και τις ριζοσπαστικές τους αποφάσεις.

4. ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.
«Το καλύτερο που μου συνέβη ποτέ ήταν η απόλυσή μου από την Apple (το 1985). Αντικατέστησα το βάρος της επιτυχίας με το ανάλαφρο συναίσθημα του να αρχίσω ξανά τη ζωή μου από την αρχή, να καταπιαστώ με κάτι ολότελα καινούριο».

5. ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ.
«Τα πάντα, από την προσωπική μου περηφάνια ως τις επαγγελματικές μου προσδοκίες, χάθηκαν μπροστά στο ενδεχόμενο του θανάτου μου. Ήταν η καλύτερη απόδειξη ότι πρέπει πάντα να ακολουθείς την καρδιά σου και τα όνειρα σου». 

Εμπρός λοιπόν ακολούθησε τα βήματα ενός από τους ποιο επιτυχημένους επιχειρηματίες/δημιουργούς της ψηφιακής εποχής μας. Μη με ξεσυνερίζεσαι στον καθρέπτη μιλάω.

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

I was wrong

Τσαλάκωσε το χαρτί και το πέταξε. Το καλάθι των σκουπιδιών είχε ξεχειλίσει με τσαλακωμένα χαρτιά. Προσπαθούσε να γράψει μια καλοκαιρινή ιστορία. Του φαινόταν όμως βαρετό το καλοκαίρι. Ζέστη, ήλιος, σκόνη, άμμος, ιδρώτας, όλοι στις παραλίες αποφασισμένοι να διασκεδάσουν είτε το θέλει το καλοκαίρι, είτε όχι.

Ήλιος. Τα καυτό του φως έδινε στα πράγματα μια έντονη και σκληρή απόχρωση του είναι τους. Έλειπε το ασημένιο μισοσκόταδο του χειμώνα, το σπάνιο παγωμένο φως ενός μεσημεριού του Οκτώβρη που γλύκαινε τη μέρα. Του έλειπε η κρύα βροχή του του Νοέμβρη που καθάριζε από τη σκόνη της ρουτίνας τις μέρες. Έλειπαν τα πολύχρωμα λαμπιόνια του Δεκέμβρη.

Συνειδητοποίησε ότι καλοκαιρινή του ιστορία ήταν ένας ύμνος ποτισμένος στα κλισέ του χειμώνα. Τσαλάκωσε και αυτό το χαρτί. Το πέταξε, έφτιαξε ένα παγωμένο καφέ και βγήκε στο μπαλκόνι να τον απολαύσει συντροφιά με τον ήλιο που ετοιμαζόταν για την καθημερινή του κόκκινη βουτιά στον ορίζοντα. Θα του έλειπε πολύ αυτή η στιγμή τον χειμώνα, σκέφτηκε, ενώ από τα ακουστικά ακουγόταν αυτό εδώ.

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Thundercats 2011


Αρχικά ενθουσιαστήκαμε με την ιδέα αναβίωσης της αγαπημένης σειράς των παιδικών μας χρόνων. Στη συνέχεια γκρινιάξαμε όταν είδαμε τις πρώτες εικόνες από τους νέους Θάντερκατς. Μετά ανυπομονούσαμε για το πρώτο επεισόδιο. Λοιπόν, έχοντας δει τα επεισόδια 1-4, ένα έχω να πω: Πολύ καλή δουλειά!

Ναι, υπάρχουν πολλές αλλαγές σε σχέση με τη σειρά του 1985 αλλά οι περισσότερες είναι πολύ επιτυχημένες. Τα πιο σημαντικά σημεία της νέας προσπάθειας είναι:

1) Η Θαντέρα δεν έχει καταστραφεί. Βρισκόμαστε στον πλανήτη σε περίοδο ακμής του βασιλείου των Θάντερκατς.
2) Βασιλιάς είναι ο πατέρας του Λάιονο. Ο Τίγκρα είναι ο μεγαλύτερος αδερφός του Λάιονο και υπάρχει κόντρα μεταξύ τους για το ποιος θα είναι ο διάδοχος. Για κάποιο λόγο, που δεν εξηγείται στα πρώτα επεισόδια, δικαιωματικά ο θρόνος πρέπει να περάσει στον Λάιονο αν και μικρότερος σε ηλικία και ο Τίγκρα έχει ξενερώσει.
3) Οι Θάντερκατς δεν χρησιμοποιούν τεχνολογία. Μάλιστα δεν γνωρίζουν τι είναι τεχνολογία, τη θεωρούν απλά ένα μύθο.
4) Ομοίως μυθικό πλάσμα θεωρούν και τον Μαμ-ρα καθώς δεν τον έχουν αντιμετωπίσει για εκατοντάδες χρόνια.
5) Το βασίλειο εκμεταλλεύεται τους πόρους του πλανήτη αφήνοντας άλλα ήδη, όπως οι Σαύρες, να ζουν σε ερήμους χωρίς τροφή και να λιμοκτονούν. 
6) Όλα τα παραπάνω θ' αλλάξουν μετά από μια καταστροφική επίθεση των Σαυρών σε συμμαχία με τον Μαμ-ρα και με τη χρήση εξελιγμένης τεχνολογίας. Το βασίλειο των Θάντερκατς καταστρέφεται ολοκληρωτικά, ο Βασιλιάς προδίδεται από τον στρατηγό του και σκοτώνεται. Ο Τζάγκα που είναι κάτι σαν αρχιερέας και σύμβουλος του βασιλιά αιχμαλωτίζεται από τον Μαμ-ρα. Στη θρησκεία/σέκτα του Τζάγκα κληρικός, μεταξύ άλλων, είναι η Τσιτάρα!
7) Τελικά ο Λάιονο, ο Τίγκρα, η Τσιτάρα, οι Γουάλι-κιτ και Γουάλι-κατ και ο Σναρφ, που παρεμπιπτόντως δεν έχει την ικανότητα ομιλίας και είναι απλώς το κατοικίδιο του Λάιονο, ξεκινούν ένα ταξίδι προς αναζήτηση του αρχαίου Βιβλίου των Οιωνών που κρύβει μυστικά τα οποία θα τους βοηθήσουν στον αγώνα τους για επιβίωση στους σκληρούς αγριότοπους της Θαντέρα.
8) Το σπαθί των Οιωνών λειτουργεί όπως ακριβώς και στη παλιά σειρά.
9) Το σχέδιο είναι 100% άνιμε και με ικανοποίησε απόλυτα αισθητικά.
10) Το 4ο επεισόδιο θα ορκιζόμουν ότι το σκηνοθέτησε ο Χαγιάο Μιγιαζάκι!

Εν κατακλείδι, αγαπητοί θαυμαστές των άνιμε και εσείς νοσταλγοί της σειράς του 1985, δείτε άφοβα το νέο ξεκίνημα. Σέβεται τη μυθολογία των Θάντερκατς, την ανανεώνει και τη κάνει το ίδιο σπουδαία εν έτει 2011, τριάντα χρόνια -σχεδόν- μετά τη γέννηση της.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Παλιά ήταν μια ομάδα που την έλεγαν ΠΑΟ


Για την απαξίωση του προϊόντος με το όνομα Παναθηναϊκός και για τη διαφαινόμενη συρρίκνωση της εταιρίας "Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός Α. Ο." υπεύθυνοι είναι (με σειρά "προσφοράς"):

1) Βγενόπουλος.
2) Πατέρας.
3) Βαρδινογιάννης.
4) Υπόλοιποι μέτοχοι.
5) Οι κλέφτες που οικειοποιήθηκαν πρωταθλήματα του ΠΑΟ (και συνεπώς έσοδα, φήμη).
6) Δημοσιογράφοι.
7) Μίζεροι φανατικοί οπαδοί.

Είναι και επίσημο πλέον, ο ΠΑΟ είναι η νέα ΑΕΚ.

ΥΓ: Επικό πρωτοσέλιδο Γκότζου.