Ναι, είναι γεγονός. Εφτά χρόνια μετά τη θητεία μου ως φαντάρος με κάλεσε η μαμά πατρίδα για μετεκπαίδευση. Για την ακρίβεια δεν είναι ακριβώς μετεκπαίδευση αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα γιατί υπάρχει στρατιωτικό απόρρητο...
Σήμερα παρουσιάστηκα. Και μόνο που το γράφω αυτό μου φαίνεται περίεργο. Απίστευτο μου φαίνεται και το "εφτά χρόνια μετά..." Πως περνάει έτσι ο καιρός, φίλε αναγνώστη, σαν μια ανάσα. Δεν το περίμενα αλλά με έπιασε μια νοσταλγία όταν φόρεσα τη παραλλαγή, όταν περπάτησα σε μέρη γνωστά, σε κτίρια που πέρασα πολλά μερόνυχτα, όμορφα, άσχημα, βαρετά, κουραστικά, αστεία αλλά το κυριότερο σε μέρη που έκανα φίλους. Εκεί γνώρισα τον Π.Β. και τον Μ.Κ. που μιλάμε συχνά ακόμη όπως κι άλλα παιδιά που δυστυχώς, όμως, χαθήκαμε.
Δεν ξέρω τι νόημα έχει μια στρατιωτική άσκηση τούτους τους χαλεπούς καιρούς. Ίσως να μην έχει, ίσως να έχει περισσότερο σημασία τώρα που φαίνεται ν' αλλάζουν οι ισορροπίες στην ανατολική Μεσόγειο. Πάντως για τις επόμενες μέρες μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι καθώς φυλάττω Θερμοπύλας.
Τα λέμε.