Μαγικός Αυλός

Ένα μικρό... road trip για να εγκαινιάσουμε τη νέα "μοτο-σεζόν". Η Βιστωνίδα βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ Νομού Ξάνθης και Ροδόπης. Είναι η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας, με μέγιστο μήκος 12,5 χλμ. και μέγιστο πλάτος 7 χλμ.. Στη λίμνη αυτή εκβάλουν τρεις μικροί ποταμοί που την τροφοδοτούν με νερό. Το μέσο βάθος υπολογίζεται στα 4 μέτρα. Η λίμνη συνδέεται με την θάλασσα του Πόρτο Λάγους μέσω στενών καναλιών. Ο Άγιος Νικόλας (Μετόχι Μονής Βατοπεδίου) είναι χτισμένος στη λίμνη από το 1904.

Ή εγώ μεγάλωσα ή το Kawasaki δεν είναι για ταξίδια γιατί όταν επέστρεψα πονούσαν χέρια και πόδια... Μάλλον η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Αυτή την εποχή οι βόλτες με μοτοσυκλέτα είναι ακόμη πιο όμορφες, ειδικά σε επαρχιακούς δρόμους και όχι στην Εγνατία οδό, καθώς βλέπεις και -το σημαντικότερο- μυρίζεις τον ερχομό της άνοιξης. Είχε ελάχιστη κίνηση ο δρόμος κι έτσι μπορούσες να "ρουφήξεις" το τοπίο της διαδρομής με όλες τις αισθήσεις.

Παραπομπές:
Λίμνη Βιστωνίδα Σκάνδαλο Μον…

Ο Κ. κάθισε ακουμπώντας τη πλάτη του στον κορμό ενός δέντρου. Ήταν ένα ζεστό ανοιξιάτικο απόγευμα. Οι οσμές από τα ανθισμένα διάσπαρτα λουλούδια, που έμοιαζαν με πολύχρωμα αστέρια σε έναν πράσινο ουρανό, ζάλιζαν τις αισθήσεις του. Όλο του το σώμα πονούσε αλλά τουλάχιστον δεν είχε κάποια ανοιχτή πληγή. Ήπιε λίγο νερό από το παγούρι του κι έφερε στο μυαλό του αυτά που συνέβησαν τη προηγούμενη μέρα.

Θα ήταν μια απλή αποστολή. Θα έπαιρναν ένα μικρό μαχαίρι-κειμήλιο από ένα μοναστήρι που ήταν κρυμμένο στο δάσος του Λύσους, του όρους που ορθωνόταν έξω, όχι και πολύ μακρυά, από τα βόρεια τείχη της πόλης. Έφτασαν μεσημέρι, είχε κάτι το περίεργο το μοναστήρι. Νεκρική ησυχία. Επίσης δεν υπήρχαν διακοσμήσεις και αγάλματα αγίων και θεών που στόλιζαν τα άλλα μοναστήρια που έτυχε να είχε επισκεφθεί. Μόνο ένα άγαλμα βρισκόταν στη μέση του προαυλίου. Έδειχνε ένα δαίμονα με το βλέμμα και τα χέρια του υψωμένα  στον ουρανό ενώ από τη βάση του εξείχαν φλόγες. Ο Κ. δεν μπορούσε να αποφασίσει αν εκλιπαρούσ…

Το "Life" είναι ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας στα πρότυπα του παλιού, κλασσικού "Alien". Μια ομάδα αστροναυτών στον διεθνή διαστημικό σταθμό βρίσκει σε δείγματα χώματος που συλλέχθηκαν από τον Άρη μια μονοκύτταρη μορφή ζωής η οποία όμως αρχίζει να εξελίσσεται ταχύτατα. Η ατμόσφαιρα του κλειστοφοβικού διαστημικού σταθμού σε κρατάει σε αγωνία, προσπαθεί να είναι "επιστημονικά αληθές", δεν υπάρχουν υπερβολές να σε ξενερώσουν, ακολουθεί τη πεπατημένη του συγκεκριμένου είδους χωρίς να εισάγει καινοτομίες αλλά παραδίδει ένα μεστό, συνεπές φιλμ που δεν θα σε απογοητεύσει. Σίγουρα είναι καλύτερο από τα τελευταία "Alien" ή μάλλον, για να το θέσω διαφορετικά, είναι όπως τα πρόσφατα "Alien" θα έπρεπε να είναι.

Παραπομπές:
Life

Ένας υπεραθλητής που είναι και καλός ποδοσφαιριστής. Θεωρώ τον Μέσι τον καλύτερο ποδοσφαιριστή της εποχής μας (τουλάχιστον). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ παρά να θαυμάσω το εκπληκτικό γκολ με ανάποδο ψαλιδάκι που έβαλε ο Κ. Ρονάλντο στο παιχνίδι με τη Γιουβέντους για το Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι "all time classic" γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου (δείτε το στο λινκ που ακολουθεί).

Παραπομπές:
Είναι το γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών;

Εδώ και λίγο καιρό σκεφτόμουν να αλλάξω μοτοσυκλέτα. Έχω το Kawasaki ER5 (M.Y. 2000) για πέντε χρόνια περίπου και μια αναβάθμιση μου φαινόταν ευπρόσδεκτη. Το ταπεινό αλλά τίμιο κι άθραυστο ER ικανοποίησε και με παραπάνω τις προσδοκίες μου ως ένα οικονομικό κομιούτερ για να κατεβαίνω στο κέντρο της Καβάλας και να πηγαινοέρχομαι στη δουλειά (40 χιλιόμετρα καθημερινά) τους καλοκαιρινούς μήνες. Επίσης έχει την εμφάνιση κλασσικής ιαπωνικής "γυμνής" μοτοσυκλέτας της δεκαετίας του '90, δηλαδή μοτοσυκλέτας για την οποία διάβαζα έφηβος στο περιοδικό ΜΟΤΟ οπότε και η νοσταλγία έπαιξε το ρόλο της στην απόκτησή της.
Κάποτε όμως βαριέσαι και λες να δεις και κάτι άλλο. Ξεκίνησα από τα καινούργια γυμνά 300άρια μέχρι και τούρινγκ 1000άρια (μεταχειρισμένα λόγω περιορισμένου βαλαντίου) αλλά και σκούτερ, ζηλεύοντας τη πρακτικότητα τους. Τελικά όμως κατέληξα ότι δεν αξίζει τον κόπο και τα έξοδα απλώς για την έξαψη αγοράς μοτοσυκλέτας η οποία θα έσβηνε μετά από λίγο. Δεν αξίζει γιατί η χρή…

Ουρανός by Στέρεο Νόβα

Έτσι λένε πως είναι η ισορροπία
από τα δύο σπίτια έμεινε η μία γωνία
όπως η παρακμή έτσι και η αξία
από τον πλούτο γεννήθηκε η νοθεία
Έτσι λένε πως είναι η ισορροπία
τα δυο του μάτια κατευθύνουν την πορεία
Ήρθε από τον ήλιο μια μαγνητοταινία
Είμαστε δύο δίδυμοι και η Μαρία

Δημοσκοπήσεις, άστοχες συναντήσεις
ραντάρ σαν σύννεφα στον μολυβένιο ουρανό
λαμβάνουν δεδομένα, πρόσωπα σκυμμένα
πάνω απ την τετράγωνη λίμνη, μια συναισθηματική μνήμη
από σχέσεις που μοιράστηκαν το κενό
Με αναμνήσεις ζούσε, τα μάτια των άλλων φορούσε
κι ήταν τόσο παράξενη γιατί ποτέ δεν κοιτούσε
παρά μόνο φιλούσε τον εαυτό της
και σαν τζάμι σπασμένο γελούσε.

Έτσι λένε πως είναι η ισορροπία
από τα δύο σπίτια έμεινε η μία γωνία
όπως η παρακμή έτσι και η αξία
από τον πλούτο γεννήθηκε η νοθεία
Έτσι λένε πως είναι η ισορροπία
τα δυο του μάτια κατευθύνουν την πορεία
Ήρθε από τον ήλιο μια μαγνητοταινία
Είμαστε δύο δίδυμοι και η Μαρία.

Τίποτα δεν αγκαλιάζει, τίποτα δεν αποδέ…

Ένας καλός φίλος πήρε μέρος στη παράσταση κι έτσι πήγα να τη δω. Δεν είχε τύχει να παρακολουθήσω άλλη φορά θεατρική παράσταση ερασιτεχνών και δεν ήξερα τι να περιμένω. Τελικά μπορώ να πω ότι με κέρδισε η προσπάθεια του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων & Τεχνών Καβάλας. Οι γνώσεις μου είναι περιορισμένες πάνω στο θέατρο οπότε δεν μπορώ να κάνω κάποια κριτική επί του καλλιτεχνικού και νομίζω δεν έχει και νόημα να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο. Ήταν μια ευχάριστη εμπειρία, σε ένα ζεστό θεατράκι, με τους ερασιτέχνες ηθοποιούς να δείχνουν πόσο αγαπάνε αυτό που έκαναν, με ενδιαφέροντα κείμενα και συνειδητοποιημένο κοινό. Αποτέλεσε μια καλή αφορμή να σηκωθώ βραδιάτικα, στη μέση της εργάσιμης εβδομάδας από τον καναπέ κι αυτό ήταν σημαντικό. Σίγουρα θα παρακολουθώ με ενδιαφέρον από δω και πέρα τη δραστηριότητα του Σ.Φ.Γ.Τ.Κ.

Παραπομπές:
Στέγη Φίλων Γραμμάτων & Τεχνών Καβάλας.
Η Μαρία Κολτσακίδου επιστρέφει στη Στέγη και μας «σερβίρει» 20 μονόπρακτα και ένα… χάδι.

Μέρα που είναι ας τη τιμήσουμε. :-)

Πέρα από τη πλάκα για μένα 25η Μαρτίου, δεν είναι παρελάσεις, "ξύλινοι" επίσημοι, κιτς ταινίες του '70, παπαδαριό, γιορτές για κρίνους, "πατριώτες" που δεν έχουν διαβάσει ούτε μια σελίδα ιστορίας, φασίστες που προσπαθούν αισχρά να καπηλευτούν την ιστορία αυτού του τόπου. Για μένα 25η Μαρτίου είναι αυτό:


Παραπομπές:
Αριστοτέλης Ρήγας - Ο Θούριος
Ειρήνη Παπά & Χορωδία Πρέβεζας - Το χάραμα

Στο κέντρο της φωτογραφίας είναι συγκέντρωση ακροδεξιών στη Γερμανία και γύρω τους η αντί-συγκέντρωση των αντί-φασιστών, αυτών δηλαδή που έχουν το δικαίωμα να αποκαλούνται... άνθρωποι. Μέσα στον σκοταδισμό, τον φιλοναζισμό και το βαθύ μίσος που δηλητηριάζει την εποχή μας, μια τέτοια είδηση μοιάζει με το καλοδεχούμενο φως κεριού μέσα σε άναστρη νύχτα.

Παραπομπές:
@aggeletos1

Έγινε γνωστό ότι το BBC θα δημιουργήσει μίνι σειρά οκτώ επεισοδίων που θα στηρίζετε στη διάσημη φάντασυ τριλογία του Φίλιπ Πούλμαν. Είχε γυριστεί μια ταινία το 2007 με πρωταγωνιστές μάλιστα τους Νικόλ Κίντμαν και Ντάνιελ Κρέγκ η οποία βασίστηκε στο πρώτο βιβλίο με τον τίτλο "Το Αστέρι Του Βορρά". Δεν είχε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, η μεταφορά ήταν μέτρια και έτσι έμεινε στη μέση το πρότζεκτ.

Διάβασα τα τρία βιβλία πριν ένα μήνα, μου άρεσαν σε γενικές γραμμές  αν και το τάργκετ γκρουπ είναι ίδιο με του "Χάρυ Πότερ", το εφηβικό κοινό περισσότερο και λιγότερο το ενήλικο (που θα προτιμήσει ένα "Γκέιμ οφ Θρόουνς"). Καταπιάνεται, όμως, με έννοιες και ιδέες που αφορούν όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας. Κάτι που σκέφτηκα, όταν τελείωσα την ανάγνωση, ήταν ότι πολύ δύσκολα μπορεί να γίνει πετυχημένη μεταφορά στον κινηματογράφο από το συντηρητικό Χόλιγουντ καθώς το υπέρτατο κακό στα βιβλία είναι η... εκκλησία!

Ας δώσουμε μια πολύ περιληπτική περιγραφή της…

Σοβαρά τώρα το "The shape of water" πήρε τέσσερα όσκαρ ανάμεσα στα οποία και καλύτερης ταινίας; Το φιλμ που μια κοπέλα που δεν μπορεί να μιλήσει ερωτεύεται ένα ανθρωπόμορφο αμφίβιο πλάσμα το οποίο έπιασε η κυβέρνηση των ΗΠΑ και στο οποίο κάνει πειράματα; Για την ίδια ταινία μιλάμε; Νομίζω πως δεν είναι καν η καλύτερη ταινία του Γκιγιέρμο Ντελτόρο (βλ. "Λαβύρινθο του Πάνα"). Δεν είναι κακή ταινία αλλά δεν είναι και τόσο καλή όσο διαφημίστηκε. Μάλιστα αν έλειπε το -αχρείαστο- γυμνό θα ήταν μια πολύ όμορφη ταινία/παραμύθι για να τη δει ένα παιδί. Πραγματικά δεν πρέπει να έχω απογοητευτεί τόσο από άλλο οσκαρικό φιλμ. Θέλω να δω και τις άλλες ταινίες της τελικής τετράδας, είμαι περίεργος ν' ανακαλύψω τους λόγους για τους οποίους έχασαν από το "The shape of water".

Παραπομπές:
The Shape of Water
Pan's Labyrinth

Θα μπορούσε να είναι μια από τις πιο επικές ταινίες των τελευταίων ετών. Είναι το Ragnarok, διάολε, η "Αποκάλυψη" σύμφωνα με τη νορβηγική μυθολογία, το λυκόφως των θεών. Αντί γι' αυτό η Marvel αποφάσισε να κάνει ακόμη μια πολύχρωμη κωμωδία με σούπερ ήρωες και με ευχάριστες αισθητικά σκηνές. Όπως έγραψα σε προηγούμενο κείμενο, μ' έχουν κουράσει γενικά οι ηπερηρωικές ταινίες αλλά ειδικά της Marvel νομίζω ότι απλώς επαναλαμβάνει το ίδιο μοτίβο αλλάζοντας απλώς κάθε φορά τους χαρακτήρες.

Το συγκεκριμένο φιλμ διαφημίστηκε ως το καλύτερο από το "Marvel Universe". Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είναι κακή ταινία για το συγκεκριμένο είδος και οι οπαδοί των κόμικς θα την απολαύσουν. Απλώς είναι μια από τα ίδια. Ειδικά το πρώτο μισό είναι μέτριο ως κακό και αναλίσκεται σε αστεία που μας έχει συνηθίσει η Marvel και κάποιες τραγελαφικές καταστάσεις. Στο δεύτερο μισό βελτιώνεται η πλοκή, υπάρχει δράση και κάποιες επικές σκηνές που δυστυχώς όμως είναι λίγες.

Αυτό που κάνει …

Το Χόλιγουντ βρήκε τη χήνα που γεννά τα χρυσά αυγά και θα τη ξεζουμίσει. Το όνομα της "χήνας" είναι κόμικ και ειδικά τα υπερηρωικά κόμικ. Μετά την επιτυχία που γνώρισε η Marvel με τους Avengers έγινε ο κακός χαμός. Προσωπικά, αν και οπαδός της 9ης τέχνης, ομολογώ πως έχασα τη μπάλα με όλες αυτές τις νέες ταινίες/prequel/sequel/reboot/τηλεοπτικές σειρές/crossover.

Από εκεί που είχα σημείο αναφοράς την εκπληκτική Dark Knight Trilogy του Batman και έβλεπα & απολάμβανα τη φτωχή πλην τίμια σειρά του CW το The Arrow τώρα ειλικρινά δεν ξέρω τι να αρχίσω πρώτα να βλέπω και επίσης δεν προλαβαίνω! Το ένα συνδέεται με το άλλο, πρέπει να δεις πρώτα τη ταινία, μετά τον δεύτερο κύκλο της σειράς, μετά να διαβάσεις κόμικ που βγήκε και κάπου έχεις χαθεί και έχεις κουραστεί.

Θα μου πεις αγαπητέ αναγνώστη ότι δεν με υποχρεώνει και κανένας να τα δω όλα. Είναι αλήθεια αυτό αλλά από τη μια ο ψυχαναγκασμός που έχω να τελειώνω ότι αρχίζω, από την άλλη ο καθημερινός βομβαρδισμός από ειδήσεις, τ…