Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Σκούτερ


Τα σκούτερ έχουν αγριέψει πολύ. Κι έχουν ομορφύνει. Συναγωνίζονται πλέον σε επιδόσεις τις μοτοσυκλέτες (κυρίως τα σκούτερ μεγάλου κυβισμού) ενώ μπορούν να ταξιδέψουν άνετα κι εκτός πόλης διατηρώντας παράλληλα τη πρακτικότητα τους. Βέβαια δεν είναι μοτοσυκλέτες με την αρχέγονη έννοια της λέξης η οποία έχει καρφωθεί στο μυαλό μου από τότε που -έφηβος- έλιωνα με το περιοδικό "Μοτό" ανά χείρας. Από την άλλη δεν θα με χαλούσε ένα Honda PCX 125 για τις καθημερινές μου μετακινήσεις και κατανάλωση 2 lt/100km!

Στη φωτογραφία είναι το Kymco Downtown 300i ABS.

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Surreal


Σήμερα στη δουλειά έζησα μια φανταστική στιγμή. Σουρεαλιστική θα ήταν ο πιο ακριβής όρος τώρα που το σκέφτομαι. Είμαι μόνος στο γραφείο -συνάδελφοι σε άδεια- κι έρχονται και κάθονται οι δύο από τους ιδιοκτήτες. Ανοίγουν φακέλους, βλέπουν έξοδα, κόστη κτλ και αποκτούν και οι δύο μια  γκριμάτσα όμοια με του Σκρουτζ πριν τον επισκεφθούν τα πνεύματα των Χριστουγέννων. Όχι ότι ήταν πολύ διαφορετική η διάθεση τους πριν διαβάσουν καταστάσεις αλλά λέμε τώρα...

Ησυχία, δεν χτυπά τηλέφωνο, κανείς δεν μιλά, εγώ κάνω πως δουλεύω και τότε ακούγεται από το ιντερνετικό ραδιόφωνο που παίζει στον υπολογιστή μου:
love is in the air oooooooo / love is the air oooooooooooooo... 

[Paul Young - Love is in the air]

Κορυφαία στιγμή. Μετά από αυτό σιγουρεύτηκα ότι ο θεός (της μουσικής) υπάρχει κι έχει και χιούμορ...! 

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Υπάρχει ελπίδα



Υπερασπίσου το παιδί / γιατί αν γλιτώσει το παιδί / υπάρχει ελπίδα.
[Παύλος Σιδηρόπουλος - Κάποτε θα 'ρθουν]

via βασιλιάς της μοναξιάς | greek rider

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

V for Vendetta (the graphic novel)


Θεωρείται, δικαίως, ως ένα από τα καλύτερα έργα της ένατης τέχνης. Είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο καιρό. Πολύ καλή η ταινία των αδερφών Wachowski, ακόμη καλύτερο όμως το κόμικ του Alan Moore.

Θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Δεν θα μπει ποτέ όμως στα σχολεία. Όχι γιατί δεν έχει ποιότητα και είναι ένα "μικι μάου". Είναι "επικίνδυνο" να διδάσκεις στους μαθητές την ελευθερία. Φαντάζεσαι να το πάρουν τις μετρητοίς και να νομίζουν ότι μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι; Ποιος θα πληρώνει τότε τα δάνεια των κλεφτών-πολιτικών; Ποιος θα σκύβει το κεφάλι στο αφεντικό; Ποιου το αίμα και τη ψυχή θα πίνουν;

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Καλά Χριστούγεννα!


"Η ζωή ξεχείλιζε απ’ τα φωτεινά παράθυρα, χωρίς γιρλάντες, χωρίς γκυ χριστουγεννιάτικα και φωτάκια LED. Σκέτη ζωή..." link

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Solomon Kane


Ο Solomon Kane, ένας Άγγλος πειρατής, ενώ λεηλατεί μια πόλη των Σαρακινών, δέχεται επίθεση από τον Satan's Reaper, έναν άγγελο θανάτου που τον ενημερώνει ότι η ψυχή του ανήκει στην Κόλαση. Τρομαγμένος εγκαταλείπει το βίαιο παρελθόν του και καταφεύγει σε ένα μοναστήρι. Μόνο που ο ηγούμενός του τον αναγκάζει να φύγει (είτε από θείο όραμα είτε από φόβο - δεν προσδιορίζεται καλά) και τον ήρωα περιμαζεύει μια οικογένεια Πουριτανών. Όταν όμως ληστές (καθοδηγούμενοι από έναν σατανικό μασκοφόρο καβαλάρη) σκοτώνουν τον πατέρα και τους γιους της και απαγάγουν την κόρη, ο ήρωας ξαναπαίρνει τα όπλα για να τη σώσει αντιμετωπίζοντας ανθρώπους και δαίμονες. link

Είναι μια προσπάθεια βασισμένη σε ήρωα του Robert E. Howard (δημιουργό του Conan) ευρωπαϊκής παραγωγής και αναμένεται να γίνει τριλογία. Καθαρά μια ταινία για τους λάτρεις του dark fantasy. Θα τους ικανοποιήσει σε αναπάντεχα υψηλό βαθμό αλλά θα αφήσει αδιάφορους όσους δεν είναι οπαδοί του είδους.

Αυτό που σε κερδίζει με τη πρώτη ματιά είναι τα πανέμορφα, παγωμένα, σκοτεινά και ατμοσφαιρικά τοπία της Τσεχίας όπου γυρίστηκε η ταινία. Σε βάζουν στο κλίμα απόγνωσης και κυριαρχίας του κακού. Ο James Purefoy μέτριος ως Solomon Kane αλλά, νομίζω, δεν περιμένει κανείς οσκαρικές ερμηνείες σε ταινίες του είδους. Βέβαια αν ήταν στη θέση του κάποιος καλύτερος ηθοποιός θα είχε κερδίσει πολλούς πόντους το φιλμ του Michael J. Bassett. Το σενάριο τυπικό του είδους χρησιμοποιεί αρκετά κλισέ αλλά δεν παρασύρεται στη προχειρότητα και την απλοϊκότητα όπως πολλά άλλα που έχουν παρόμοιο θέμα.

Μου έμεινε η εντυπωσιακή σκηνή που ανοίγει η ταινία όπου ο Kane έρχεται αντιμέτωπος με τον Άγγελο του Θανάτου. Νόμιζα πως είχα βάλει κατά λάθος να παίξω το Diablo II!

βαθμολογία 6/10

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Le premier jour du reste de ta vie


Η Μαρί Ζαν και ο Ρομπέρ έχουν τρία παιδιά: τον Αλμπέρ, τον Ραφαέλ και την Φλερ. Μέσα σε ένα διάστημα δώδεκα ετών ζουν πέντε μέρες κλειδιά, μια για τον καθένα τους. Πρόκειται για πέντε κρίσιμες ημέρες, πολύ σημαντικότερες και πολύ πιο αποφασιστικές από οποιεσδήποτε άλλες, πέντε μέρες που αλλάζουν τους ίδιους και τις σχέσεις τους. Πέντε ημέρες που δεν θα αφήσουν πίσω τους τίποτα όμοιο πια.

Ένας ύμνος στην οικογένεια. Συγκινητική, τρυφερή αλλά χωρίς να γίνεται μελό και χωρίς να αναμασάει στερεότυπα, χρησιμοποιώντας βέβαια κάποιες σταθερές που εμφανίζονται σε φιλμ αυτού του είδους, η γλυκόπικρη ταινία του Rémi Bezançon περιγράφει τη πορεία μιας τυπικής γαλλικής αστικής οικογένειας μέσα στο πέρασμα του χρόνου και την εξέλιξη των σχέσεων τους για να καταλήξουν εκεί ακριβώς από όπου ξεκίνησαν.

Le premier jour du reste de ta vie = Η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σου.

βαθμολογία 8/10

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Little Miss Sunshine


Τα έξι αταίριαστα μέλη της οικογένειας Hoover αναγκάζονται να ανεχτούν ο ένας τον άλλον, όταν ξεκινούν να διασχίσουν την Αμερική για να πάνε τη μικρή κορούλα στον ονειρεμένο της διαγωνισμό ομορφιάς. Μέσα από «απρόβλεπτες» καταστάσεις που φέρνουν τον καθέναν τους αντιμέτωπο με τον εαυτό του και τον διπλανό του, στο τέλους του δρόμου μαθαίνουν ότι το αίμα νερό δε γίνεται, και είναι ok να είσαι loser. mftm

Αγάπησα αυτό το φιλμ γιατί όλοι κρύβουμε έναν loser μέσα μας. Γιατί μου αρέσουν τα road trip movies. Γιατί είναι η πιο τρυφερή ταινία που είδα τελευταία. Γιατί έχει έξυπνο χιούμορ που μπορεί να μην σε ρίξει στα πατώματα από το γέλιο αλλά σίγουρα έχει έντονη... αγχολυτική δράση. Γιατί το κοριτσάκι που πρωταγωνιστεί (Abigail Breslin) είναι όλα τα λεφτά με τα τεράστια γυαλιά της. Γιατί είμαι φαν του Steve Carell. Γιατί, συμφωνώντας με το φιλμ, την "επιτυχία" τους μπορούν να την βάλουν εκεί που ξέρουν, δεν με αφορά. Γιατί η ευτυχία είναι αλλού...

βαθμολογία 8/10

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΠΑΟ υπό κρίση / φίλαθλοι υπό κρίση

Αναρωτιέμαι πόσο μαλάκες θα νιώθουν οι εκατομμύρια πράσινες καρδιές που πήραν μέρος σε πορείες, έβριζαν τον Βαρδινογιάννη, αποθέωναν Πατέρα & Βγενόπουλο κι έκαναν όνειρα για μεταγραφές, πρωταθλήματα και μεγαλεία ευρωπαϊκά. Εγώ πάντως που -αν και δεν πήρα μέρος σε πορείες- είχα αρκετές προσδοκίες για τη νέα διοίκηση, νιώθω αρκετά ανόητος.

Έτσι που λέτε αγαπητοί αναγνώστες, παναθηναϊκοί και μη, μόλις σταμάτησε να βάζει χρήματα ο Βαρδινογιάννης την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια οι μεσσίες του Παναθηναϊκού. Κρίμα γιατί χτιζόταν κάτι καλό τα προηγούμενα δύο χρόνια, ειδικά επί Τεν Κάτε. Τώρα, κι εφόσον εμμείνει στην απόφαση του ο Βαρδινογιάννης, θα παρακαλάμε να μην καταντήσουμε σαν την ΑΕΚ των απλήρωτων παικτών και των μηδενικών μπάτζετ.

Αλήθεια, ο ρόλος των Γιαννακόπουλων ποιος ακριβώς είναι; Όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι που μας φλόμωναν στα ψέματα για τα σούπερ σχέδια του Βγενόπουλου, για το πως θα διοικήσει, για τη γηπεδάρα που θα χτίσει κ.α. τι έχουν να μας πουν τώρα;

Δεν έχω διαβάσει κανένα site, καμιά εφημερίδα, δεν έχω ακούσει κανέναν ραδιοσταθμό εδώ και αρκετό καιρό. Τους βαρέθηκα όλους. Ειρήσθω εν παρόδω το leoforos.gr που χλεύαζε με κάθε ευκαιρία τον Τζίγγερ ενώ αντιμετώπιζε σαν θεούς τους Πατέρα & Βγενόπουλο τι έχει να πει επί της ουσίας; Επίσης, μέχρι που φτάνει το χαμόγελο του Γκότζου;

Scott Pilgrim vs. the World


Ο Scott Pilgrim (Michael Cera) είναι o μπασίστας των Sex Bob-omb, που προσπαθούν να “κλείσουν” σε κάποια δισκογραφική. Κολλημένος με την -πια- διάσημη πρώην του, και σε σχέση με την μικρότερη του Κινεζούνα Κnives ερωτεύεται κεραυνοβόλα τη Ramona Flowers (Mary Elizabeth Winstead). Για να τη κάνει όμως δική του πρέπει να εξουδετερώσει 7 πρώην της σε μια απολαυστική μουσική κλωτσοπατινάδα.

Αν έχετε παίξει έστω μια φορά στη ζωή σας Super Mario και Street Fighter ή έστω Mortal Combat και έχει πέσει στα χέρια σας κάποιο κόμικ και το διαβάσατε τότε θα σας αρέσει αυτή η ταινία. Αν τώρα έχετε ασχοληθεί με τα παραπάνω πιο διεξοδικά τότε θα την λατρέψετε. Όπως γράφει και ο Δημήτρης Γκιούλος στη κριτική του στο cinefreaks.gr (από όπου δανείστηκα και τη περιγραφή της ταινίας στη πρώτη παράγραφο), είναι "...ένας ύμνος για όσους έχουν γεννηθεί τη δεκαετία του 80′. Μιας γενιάς που μεγάλωσε σε “ουφάδικα” αλλά και σε σπίτια παίζοντας με τις ώρες video-games και διαβάζοντας comics. Έτσι ακριβώς έχει στηθεί και το σουρεαλιστικό background της ταινίας η οποία μοιάζει με κάτι ανάμεσα σε graphic novel και rpg." 

Μη τρομάζετε, δεν είναι μόνο για nerds το φιλμ του Edgar Wright που βασίζεται (φυσικά) σε κόμικ του Bryan Lee O’Malley. Είναι μια καλή ρομαντική κωμωδία για ένα αγόρι που προσπαθεί να κερδίσει ένα κορίτσι. Αυτό που τη κάνει διαφορετική είναι ο τρόπος που έχει στηθεί το απίστευτο σκηνικό με αναφορές στο σύνολο τη pop κουλτούρας των 80s - early 90's, πανέμορφες "πολεμικές" χορογραφίες, καλή μουσική και με ένα καστ ηθοποιών αρκετά επιτυχημένο.

Ανήκει στην ίδια κατηγορία με το Kick ass.

Εν κατακλείδι, είναι η ταινία στην οποία διασκέδασα περισσότερο φέτος.

βαθμολογία 8/10

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Ευχετήρια κάρτα από τη Ducati

Η Ducati διοργάνωσε διαγωνισμό για τη καλύτερη χριστουγεννιάτικη κάρτα με θέμα -τι άλλο;- τις μοτοσυκλέτες της ιταλικής φίρμας. Νικητής ήταν ο/η Mdk7 με τη κάρτα που βλέπετε. Δείτε όλες τις συμμετοχές στο shicon.com.

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Κ. Βήτα live και... up the irons



Κάποιος από την παρέα επέλεξε αυτό το t-shirt να φορέσει στο live του Κ. Βήτα.

Σημεία των καιρών

Διαβάζοντας τα παραπάνω, κάποιοι στίχοι του Μάνου Ελευθερίου μου ήρθαν στο μυαλό και ας με συγχωρέσει ο ποιητής αλλά κι εσείς αγαπητοί αναγνώστες για την άνιση αυτή αντιπαράθεση που φλερτάρει με τα όρια της γραφικότητας και του κουλτουριαρισμού:

[...] Πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή [...]

στίχοι | youtube

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Το μπλογκ και σε mobile version

Μετά από επιθυμία χιλιάδων αναγνωστών που απόκτησαν καινούργια γυαλιστερά τηλέφωνα και νέα προγράμματα ίντερνετ, καθίσαμε, ξενυχτήσαμε, γράψαμε χιλιόμετρα κώδικα (thank you blogger.com) και voilà:

Ειδική έκδοση του Μαγικού Αυλού για κινητά τηλέφωνα. Καθαρή, με μεγάλες γραμματοσειρές, ελαφριά, κατάλληλη για διάβασμα on the go. Πληκτρολογείτε τη διεύθυνση στο κινητό σας και μεταφέρεστε αυτόματα στην mobile version έτσι ώστε να διαβάζετε τα αγαπημένα σας ποστ στη σούπερ ντούπερ συσκευή σας χωρίς τον κίνδυνο να εκτοξευτεί η μυωπία σας στο άπειρο.

Γιατί στον Μαγικό Αυλό οι υποσχέσεις γίνονται έργα...

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Due Date

Μια καλή (αμερικάνικη) κωμωδία μετά από καιρό και ταυτόχρονα ένα καλό road trip movie. Οι Robert Downey Jr. και Zach Galifianakis αποδείχθηκαν σωστή επιλογή από τον σκηνοθέτη του Hangover, Todd Phillips, ως πρωταγωνιστικό δίδυμο. Η χημεία μεταξύ τους γεμίζει κάθε κάδρο της ταινίας και σε κάνει να προσπερνάς κάποιες σεναριακές υπερβολές που φαίνεται να τοποθετήθηκαν για να σε κάνουν να γελάσεις με το ζόρι. Δεν είναι όμως πολλές και η τελική αίσθηση που σου αφήνει είναι αυτή της ικανοποίησης της πραγματικής ψυχαγωγίας. Με άλλα λόγια είναι μια τίμια ταινία που προσφέρει αυτά που υπόσχεται.

ΥΓ: Προσκυνώ για άλλη μια φορά (μετά το Hangover) τον ομοεθνή μας, Zach Galifianakis. Ο άνθρωπος είναι μορφή...

βαθμολογία: 7/10

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Σχέδια για τα Χριστούγεννα

Πριν μερικές μέρες ήμουν στο σπίτι ενός φίλου που γιόρταζε. Εφτά με οχτώ άτομα με μέσο όρο ηλικίας τα 30 έτη, ανωτάτων & ανωτέρων σπουδών, κανείς παντρεμένος/η. Σε κάποια φάση κάποιος ρωτάει για σχέδια για τα Χριστούγεννα. Κανείς δεν απάντησε. Ούτε δικαιολογίες δεν ακούστηκαν. Απλώς μουδιασμένοι αλλάξαμε συζήτηση.

Θα μου πει κανείς σε καιρούς που άνθρωποι αρχίζουν να ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε, άνθρωποι καλοντυμένοι με τα μικρά τους παιδιά, εσένα σε πειράζει που δεν θα πας διακοπές τα Χριστούγεννα. Προσωπικά δεν με πειράζει. Άλλωστε δεν έχω πάει και ποτέ. Είναι όμως σημείο των καιρών. Θυμάμαι, όχι πολύ καιρό πριν, που όλοι συζητούσαν τέτοια εποχή σε ποια μπουζούκια θα πάνε, σε ποιο ρεβεγιόν, σε ποιο χιονοδρομικό κέντρο κτλ. Τώρα σιωπή. Τώρα μόνο αναρωτιόμαστε αν καταφέρουμε με το δώρο να πληρώσουμε καμιά πιστωτική κάρτα, τα τέλη κυκλοφορίας ή το πετρέλαιο για τη θέρμανση. Τώρα μιζέρια. Τώρα μόνο επιβίωση.

φωτογραφία

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Μια λάθος αφαίρεση

Προσπαθώ να αφαιρέσω εδώ και μερικές ώρες το 12.12.1979 από το 12.12.2010 αλλά όλο το βγάζω λάθος. Μπορείς αγαπητέ αναγνώστη να με βοηθήσεις να βγάλω το σωστό αποτέλεσμα;

φωτογραφία: DimisZ

Δημήτρης Διαμαντίδης

Είναι ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής της δεκαετίας ο Διαμαντίδης;
Νομίζω πως, ναι, είναι...

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Δημοσιογράφοι

Γράφει ο πιτσιρίκος:

"Έβγαλαν κάλους τα δάχτυλά μου να γράφω τόσο καιρό να μην αγοράζει κανείς τις εφημερίδες των νταβατζήδων της διαπλοκής, αλλά έφτασε επιτέλους η ημέρα που το ζητάνε ακόμα και οι δημοσιογράφοι που εργάζονται σε αυτές. Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται! Ολέ!

Το «Βήμα της Κυριακής» -μετά από κοινή απόφαση του εκδότη του Σταύρου Ψυχάρη και του διευθυντή του Παντελή Καψή- έκλεισε την ύλη του από την Πέμπτη, ώστε την επόμενη ημέρα να απολύσει ακόμα και δημοσιογράφους που γράφουν στο φύλλο της εφημερίδας που κυκλοφορεί. Αυτό λέγεται –και είναι- «πουστιά».

Κανείς δεν πρέπει να αγοράσει το «Βήμα της Κυριακής» - ενημερώστε τους πάντες (και τον παππού και τη γιαγιά). Πρέπει να στηρίξουμε τους εργαζόμενους στον ΔΟΛ που έχασαν τη δουλειά τους και αυτούς που θα την χάσουν τις επόμενες εβδομάδες. [...]

[...] Δούλευα σε ΜΜΕ, όταν απολύθηκαν δέκα εργαζόμενοι, οι οποίοι έμαθαν για την απόλυσή τους από το ATM – πήγαν να πληρωθούν και βρήκαν περισσότερα χρήματα (ήταν η αποζημίωση). Κατάπια την ντροπή μου, αλλά και την ντροπή των συναδέλφων τους που δεν αντέδρασαν καθόλου.

Οι δημοσιογράφοι έχουν τεράστιες ευθύνες για τα δεινά της χώρας και έχουν ευθύνη που –τόσα χρόνια- δεν ξεχώρισαν τη θέση τους από τους τηλεδημοσιογράφους, με αποτέλεσμα στα μάτια του κόσμου να είναι ίδιοι με αυτούς. Στα μάτια ενός απλού πολίτη, δημοσιογράφοι είναι ο Πρετεντέρης και ο Τράγκας.

Οι Πρετεντέρηδες δεν χάνουν τη δουλειά τους. Οι δημοσιογράφοι που απολύονται τώρα δεν είναι τα πιστά σκυλιά των αφεντικών. Τα πιστά σκυλιά των αφεντικών παραμένουν στις θέσεις τους και –παρέα με το σάπιο πολιτικό κατεστημένο- θα δώσουν τον αγώνα για να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους και να διασωθούν.

Πρέπει να τους συντρίψουμε. Αν τους αφήσουμε να επιβιώσουν, θα μας ξεσκίσουν. Τώρα πρέπει να τους αλλάξουμε τα φώτα. Τώρα είναι η ώρα. [...]

[...] Το σύνθημα είναι «αλληλεγγύη σε όλους τους εργαζόμενους». Να μη μείνουμε στο σύνθημα, όμως – η αλληλεγγύη να γίνει πράξη.

Στηρίζοντας τους εργαζόμενους, στηρίζουμε τους εαυτούς μας. Στηρίζουμε τη χώρα μας. Στηρίζουμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. [...]"

O Sid έχει iPad

Συνέντευξη του Σίντνεϊ Γκοβού σε γαλλική ιστοσελίδα.

Τι είδους υπολογιστή έχεις; Mac Os, windows ή linux; Τι έχεις για desktop;
«Mac. Στο γραφείο μου έχω έναν Mac Book. Αλλά και οι φορητοί υπολογιστές μου είναι επίσης Mac. Τους απέκτησα πριν από έναν χρόνο. Πριν, όπως όλος ο κόσμος είχα PC. Κάποια στιγμή τα έβλεπα συνέχεια γύρω μου και όλοι μιλούσαν συνέχεια για αυτά στα περιοδικά νέας τεχνολογίας. Στην χρήση τους είναι πιο απλά. Στο desktop έχω τη φωτογραφία των παιδιών μου».

Πόσο συχνά σερφάρεις στο διαδίκτυο;
«Κάθε μέρα. Έχω το i-pad δίπλα στο κρεβάτι μου. Κάθε πρωϊ, λοιπόν, εάν είχα αγώνα την προηγούμενη κοιτάω τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων».

Ποια είναι η homepage που έχεις;
«Το Yahoo! Γιατί; Δεν ξέρω. Είναι μία σελίδα όπου υπάρχει όλη η επικαιρότητα».

Το αγαπημένο σου βίντεο;
«Αυτή τη στιγμή βλέπω κλιπάκια παλιών τραγουδιών της Βανέσα Παραντί. Το τελευταίο που μου έμεινε είναι το Coupe coupe».

Το τελευταίο γκρουπ στο οποίο έγινες μέλος στο Facebook;
«Συνήθως κοιτάω σελίδες που αφορούν την αφρικανική νεολαία. Για παράδειγμα συγγενείς ή γνωστοί από την Αφρική μού στέλνουν γκρουπ τα οποία μπορεί να με ενδιαφέρουν. Κοιτάω για ποιο πράγμα μιλούν».

Ποιο είναι το πιο περίεργο μήνυμα που έχεις λάβει από θαυμαστή;
«Δεν γνωρίζουν το e-mail μου. Αλλά στο κινητό συχνά μου στέλνουν για φανέλες ή ραντεβού. Δεν έχω δεχτεί ακόμα απειλές».

Το τελευταίο σου ψευδώνυμο στο Ίντερνετ;
«Δεν μπορώ να το πω γιατί το χρησιμοποιώ ακόμα».

Το να κατεβάζεις από το Ίντερνετ είναι παράνομο ή όχι; Τι πιστεύεις;
«(Γέλια) Παράνομο. Όμως ζω στην Ελλάδα, όπου νομίζω ότι ακόμα δεν έχει απαγορευτεί».

Υπάρχουν περίεργες φωτογραφίες σου στο Ίντερνετ;
«Ναι. Μου έχουν δείξει μερικές».

Έφτιαξες μόνο σου το προφίλ στο Wikipedia;
«Όχι, αλλά το έχω δει διότι έμαθα ότι μπορεί κάποιος να το συμπληρώσει μόνος του. Έτσι, λοιπόν, κοίταξα την ημερομηνία και τον τόπο γέννησης να δω αν ήταν σωστά. Για τα υπόλοιπα τους έχω εμπιστοσύνη. (Γέλια)»

Ποια είναι η τελευταία φήμη που είδες να κυκλοφορεί για εσένα στο διαδίκτυο;
«Υπήρξαν αρκετές... Όταν είπαν ότι επρόκειτο να εκδιωχθώ από την ομάδα μου».

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

06.12: Δύο χρόνια μετά

Remember remember the 6th of December.

Αλλά σωστό κι αυτό: "Εκεί όπου σταματάει η πραγματικότητα, ξεκινάει ο συμβολισμός. Εδώ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η παρατήρηση της συστηματικής προσπάθειας να μετατραπεί ο «Δεκέμβρης» σε σύμβολο μιας «αυθεντικής» επαναστατικότητας που θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για «νέους αγώνες». Εδώ και δύο χρόνια, λοιπόν, στήνεται μια ολόκληρη παραγωγή εκδόσεων, ντοκιμαντέρ και εκδηλώσεων για την επέτειο του «Δεκέμβρη». Ομως, αυτά αφορούν όλο και πιο λίγους. Η κοινωνία αδιαφορεί." link

Παρόλα αυτά θυμάμαι. Θυμάσαι.

εικόνα

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Φτιαγμένο

Respect.

Μακάρι να μπορούσα να δημοσιεύσω και την έκφραση στο πρόσωπο του μικρού που είχε ένα στυλ μπλαζέ "χαλαρά είμαι πιο γρήγορος από οτιδήποτε κινείται πάνω σε ρόδες στο χωριό"...

photo via Κ.Σ.@facebook

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Music for my eyes

Ράδιο εν έτει 2010

Όταν πριν χρόνια ξεκίνησε το downloading μουσικής να είναι τόσο εύκολο και γρήγορο (adsl, rapidshare, torrent κτλ.) πίστεψα ότι ήρθε το τέλος των μουσικών ραδιοσταθμών, τουλάχιστον για τους ανθρώπους που ψάχνουν τη μουσική τους και δεν ακούν, ως background άλλων ασχολιών τους, ό,τι junk food music τους πασάρει ο κάθε εμπορικός ραδιοσταθμός.

Έκανα λάθος.

Κρίνοντας από τον εαυτό μου, τον τελευταίο καιρό ακούω σχεδόν αποκλειστικά web radio. Το ραδιόφωνο εξελίχθηκε κι αυτό. Κυριαρχεί ο Off radio (Θεσσαλονίκη) στις προτιμήσεις μου καθώς έχει εκπληκτικά playlist και αξιόλογους παραγωγούς. Στη δουλειά προτιμώ Sky.fm (νομίζω Αγγλία) όπου μπορείς να επιλέξεις και το είδος της μουσικής που θέλεις να ακούσεις. Και οι δύο ραδιοσταθμοί έχουν πολύ καλούς players όπου αναγράφονται οι τίτλοι των τραγουδιών που ακούς. Στον Οff έχει και φωτογραφίες των μουσικών αλλά και των παραγωγών. Πολύ καλός είναι επίσης και ο Poplie (Αθήνα).

Έχω πολύ καιρό να κατεβάσω μουσική. Δεν ξέρω αν οφείλεται στη τεμπελιά μου ή στην έλλειψη χρόνου ν' ακούσω όλη αυτή τη μουσική που κατεβάζω. Έχω πολύ καλά album στον σκληρό δίσκο που τα έχω ακούσει μόνο μια φορά. Η λύση στο "πρόβλημα" μου ήταν ο Off radio. "Ψάχνει" αυτός για μένα... Δίνει και τη δυνατότητα να κατεβάσεις ολόκληρες εκπομπές (offcasts) που αποτελούν ιδανικό υλικό για τα cd που έχω στο αυτοκίνητο. 

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Kawasaki Z1000SX

Σε έναν ιδανικό όμορφο κόσμο αυτή θα ήταν η μοτοσυκλέτα μου. Το Z ντυμένο και touring. Να μια θαυμάσια ιδέα: 132 άλογα, πιο άνετη θέση οδήγησης (όρθια), κάλυψη από τον αέρα και την άγρια ομορφιά του Ζ παρούσα... Απορώ πως δεν το πραγματοποίησε νωρίτερα η Kawasaki.

Moby's place

Το... γραφείο του Moby. Θέλω κι εγώ ένα.

All I want is a kiss

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Λίνα Νικολακοπούλου - Τα σπίτια

Τα σπίτια φυτρώνουν και αυτά
σαν τα λουλούδια
Μαραίνονται και αυτά με τα χρόνια,
σαν τα λουλούδια

Άμα παίζαμε το video της ζωής μας γρήγορα,
θα μέναμε εκστατικοί

Μπαίνεις για πρώτη φορά στο σπίτι σου αγκαλιά
στα χέρια, μόλις γεννιέσαι
Βγαίνεις μετά, αγκαλιά
στα χέρια ή με το καρότσι

Μετά με τα παπούτσια σου, τα πρώτα
Μετά με ένα παιχνίδι στο χέρι και έναν σκούφο μέχρι τα μάτια
Και το άλλο χέρι στο χέρι των γονιών
Μετά κρατάς μία σάκα
Μετά μόνο τα κλειδιά και ένα πουλόβερ
«Που ήσουνα τόσες ώρες»;
«Άσε με μάνα!»

Και από εκεί και μετά όλο και κάτι κρατάς
Την πρώτη σου βαλίτσα για την εκδρομή
Τον πρώτο σου έρωτα, τον φέρνεις σπίτι όταν λείπουν οι δικοί σου
Μετά κρατάς το παιδί σου,
εσύ και το φέρνεις
Μετά κρατά τους δικούς σου, που μεγάλωσαν
και τους πας όπου θέλουν

Μετά κρατάς το στόμα σου κλειστό και λες λίγα
Μετά κρατάς τα έπιπλα για να περπατήσεις
Όλα από μία πόρτα
Περνάνε, όλα περνάνε
Η ζωή η ίδια είναι ένα πέρασμα
Περνάς καλά; Να περάσεις καλά!

Περαστικά, περαστικός
Περαστικός ήμουν
Έτσι έπρεπε να λέει ο έρωτας όταν έρχεται
και σε βρίσκει
Απροειδοποίητα και εμείς του λέμε περάστε

Μπλε

Κίτρινα φώτα

Καβάλα, κέντρο, ένα βράδυ.

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Κάτι... σαν σήμερα

Κάτι έγινε σαν σήμερα αλλά μου διαφεύγει. Δεν θυμάμαι. Έχει όμως μια θαυμάσια παραλία εδώ στο νησί των λωτοφάγων που φτιάχνουν το καλύτερο μοχίτο σε όλη τη Λιμνούπολη.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Αναρχία


Η αναρχία δεν είναι το χάος. Είναι η απουσία αρχόντων και επομένως κι αρχόμενων.

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Λίγο πριν τον απογευματινό κυριακάτικο καφέ


Μου αρέσει περισσότερο να μένω σπίτι Παρασκευή και Σάββατο βράδυ παρά να βγαίνω έξω. Μεγαλώνω; (Όχι ακόμη). Αντιθέτως θέλω να βγαίνω όταν ακολουθεί εργάσιμη ημέρα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. 

Τέλος πάντων, σήμερα έλιωσα πάλι με Dr Who. Άρχισα τη 5η σεζόν. Μου φαίνεται σαν να βλέπω μια διαφορετική σειρά. Και πράγματι έτσι είναι. Άλλαξαν όλα. Νέος παραγωγός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Νέοι ηθοποιοί, νέο TARDIS. Ακόμη και νέους Daleks έχουμε που πλέον βγαίνουν σε διάφορα χρώματα :-). Δεν αποφάσισα ακόμη αν μου αρέσει αυτή η αλλαγή. Ένα όμως έχω να πω, ο David Tennant θα μείνει αξέχαστος ως Dr Who. Απλά κορυφαίος.

Ψήφισα. Άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους για να έχουμε εμείς το δικαίωμα της ψήφου. Κι εμείς τι κάνουμε; Τη πετάμε στα σκουπίδια. Καθόμαστε στον καναπέ. 10% πήραν οι φασίστες σ' έναν δήμο της Αττικής. Well done. Πάλι ο Ψωμιάδης στη κεντρική Μακεδονία. Very well done. Πραγματικά απορώ. Αυτοί που δεν έχουν προσωπικό συμφέρον από την επανεκλογή του, με ποιο σκεπτικό τον ψηφίζουν; Εκτός πια αν έχει "βολέψει" τόσους πολλούς...

Διαβάζω το "Κάιν" του Ζοζέ Σαραμάγκου.  Η Βίβλος, "το ποιο άγριο βιβλίο που δεν πρέπει να πέφτει σε χέρια παιδιών" ξαναγράφεται από τον νομπελίστα συγγραφέα. Καλό, έξυπνο χιούμορ χωρίς να προσβάλει τους θρήσκους ανθρώπους. Μου αρέσει γιατί χρησιμοποιεί τη κοινή λογική σε διάφορες στιγμές της Βίβλου. Π.χ. (κάτι που με απασχολούσε κι εμένα από παιδί στα θρησκευτικά και ποτέ δεν το καταλάβαινα) το ότι είναι αμαρτία να φας από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Γιατί είναι υπέρτατο κακό η... γνώση, γιατί την απαγόρευσε ο Θεός; Κάτι θα ξέρουν οι παπάδες αλλά ποτέ δεν μου έλυσε κανείς αυτή την απορία. Πάντα σκεφτόμουν ότι θα το καταλάβω όταν μεγαλώσω. Ακόμη δεν μεγάλωσα φαίνεται. 

Αρκετά όμως με την εβραϊκή μυθολογία, ώρα για καφέ.

Τα λέμε.

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

ΠΑΟ - Λάρισα: Θα ήταν μόνο οι βαθμοί


"Θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει αλλά το μόνο που θα έμενε θα ήταν οι βαθμοί." Νίκος Νιόμπλιας.

Όχι, αυτό που θα έμενε δεν θα ήταν οι βαθμοί. Θα ήταν πάλι η απουσία πλάνου, τακτικής. Αυτό που θα έμενε θα ήταν ένας πόνος στα μάτια από το "θέαμα" και σιχτίρια για τη σπατάλη ενός σαββατιάτικου απογεύματος.

Είμαι κατά των συχνών αλλαγών προπονητών (που πολλές φορές είναι η εύκολη λύση) αλλά αυτή τη φορά αρχίζω να πιστεύω πως είναι απαραίτητο. Τελικά ο Νιόμπλιας δεν μπόρεσε να βάλει ένα λιθαράκι σε αυτό που άρχισε να χτίζει ο Τεν Κάτε. Αντιθέτως φαίνεται να γκρεμίζεται και ότι υπήρχε ως τώρα.

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Όπως ο ήλιος

Εξέλιξη


Καμία εξέλιξη. Ήταν μια χαμένη μέρα αυτή η Κυριακή.

Filippo Inzaghi


Είναι άχαρος, ατσούμπαλος και… άτεχνος. Είναι αργός. Είναι γέρος και θεατρίνος. Είναι παραμυθάς, "βουτηχτής", φωνακλάς και γκρινιάρης. Αντιτουριστικός. Έχει την ίδια 80′s χαίτη εδώ και χρόνια, την ίδια χωρίστρα στη μέση που δεν χαλάει ποτέ. Τα πνευμόνια του δεν αντέχουν. Τα χεράκια και τα ποδαράκια του είναι σαν καλαμάκια, έτοιμα να σπάσουν. Δεν έχει αριστερό. Αν σουτάρει έξω από την περιοχή, ζήτημα αν η μπάλα φτάσει στο τέρμα. Δεν ξέρει να ντριπλάρει. Είναι τσακωμένος με το κοντρόλ. Δεν ξέρει να πασάρει σε απόσταση μεγαλύτερη των πέντε μέτρων και η μπαλιά πρέπει να είναι υποχρεωτικά παράλληλη. Δεν μπορεί να πηδήξει ούτε βρεγμένη εφημερίδα….

Είναι ένας από εμάς και όμως από το βράδυ της Τετάρτης είναι και ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στα Κύπελλα της Ευρώπης!*

*κείμενο του Σ. Μήλιου στη Sportday / uefa / via.

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Άμμος


Τελικά ποιος είμαι;  Ένας αριστερός άθεος techfreak υποτονικός ευγενής ράθυμος ονειροπόλος στοχαστής άστοχων κοινότοπων ερωτημάτων εκ του ασφαλούς; Μόλις περιέγραψα όλο το είναι μου σε δύο σειρές και χωρίς να βάλω ούτε ένα κόμμα; Όχι βέβαια. Δεν είμαι αυτά. Δεν είμαι μόνο αυτά. Είμαι κάτι παραπάνω, κάτι παρακάτω. Είμαι ο Κανένας. Είμαι εσύ. Είμαι οι σκέψεις μου. Είμαι οι σκέψεις σου. Είμαι «... η άμμος και όχι το λάδι στα γρανάζια του κόσμου»*.

εικόνα
*Οδυσσέας Ελύτης

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Σημειώσεις. Δευτέρα, βράδυ, Νοέμβριος


The social network.
Η ταινία για το facebook είναι κάτι παραπάνω από μια ταινία για το facebook. Περιγράφει μια νέα γενιά, ζωγραφίζει με τα πιο ρεαλιστικά χρώματα μια νέα οικονομική πραγματικότητα, αναδεικνύει τον τρόπο που η ιδέα γίνεται επιχείρηση. Πολύ καλό το φιλμ του David Fincher (σκηνοθέτης και του Fight Club), παίρνει άνετα 8/10 αστέρια, ίσως και παραπάνω.

Πανάθα.
Ντέρμπι αιωνίων (λέμε τώρα). Κακός ο ΠΑΟ το πρώτο ημίχρονο, μέτριος στο δεύτερο. Καλύτερος ο ΟΣΦΠ στο πρώτο ημίχρονο, άθλιος στο δεύτερο, σχεδόν κατέρρευσε (και πριν τη κόκκινη κάρτα). Επομένως 2-1 ο ΠΑΟ. Τζιμπρίλ. Τεράστιος παίκτης, τιτάνια προσωπικότητα (βλ. αναφορά του στα εμετικά πρωτοσέλιδα εφημερίδων). Μαρινάκης. Μαζέψτε τον. Φαίνεται πανικοβλημένος. Γιατί; Ένα παιχνίδι έχασε. Ή μήπως κάτι παραπάνω (λόγω Πατέρα) και κλαίει ήδη τα λεφτά που έβαλε;

Νοέμβριος.
Είναι ο αγαπημένος μου μήνας. Οι γιορτές πλησιάζουν, το ίδιο και η άδεια μου (ελπίζω). Κινηματογραφικός μήνας. Κρύος, συννεφιασμένος, ατμοσφαιρικός.

Doctor Who.
Οι Βρετανοί έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά. Και δεν τους το είχα. Αν σας αρέσει η επιστημονική φαντασία, μη τον χάσετε. Πολύ καλή σειρά, βρετανικό χιούμορ, έξυπνο σενάριο, στιγμές έντασης που θα ζήλευαν πολλές κοινωνικές σειρές, πολιτικά σχόλια κυνικά μεταμφιεσμένα σε sci fi ταξίδια.

Δουλειά.
Πολύ δουλειά. Τρέξιμο. Ελάχιστη αναγνώριση. Κλασσικά πράγματα. Ευκαιρίες για δημιουργικότητα μηδενικές. Βαριέμαι αλλά όπως λένε και οι Αμερικάνοι, it pays my bills. Κι αυτό είναι κάτι.

Δημοτικές εκλογές.
Άντε και γαμηθείτε όλοι οι υποψήφιοι. Όλοι όμως.

Αυτά για την ώρα. Τα λέμε.

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Εγκατάσταση του Ubuntu 10.10

Προσοχή, το Live CD του Ubuntu 10.10 πρέπει να γραφτεί με τη μικρότερη δυνατή ταχύτητα γιατί σε διαφορετική περίπτωση παρουσιάζει χίλια μύρια προβλήματα στην εγκατάσταση. Μου πήρε σχεδόν ένα Σαββατοκύριακο, πολλές ώρες αγανάκτησης και... στιγμές απόγνωσης για να το ανακαλύψω. Κατά τα άλλα η αναβάθμιση αξίζει τον κόπο. Το Ubuntu παραμένει μια πολύ καλή διανομή του Linux.

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Massive Attack - Atlas Air



Got nothing to lose but my chains
Internet feats on my brains
Head in the sand, feet in the clay

Υ.Γ.: Δεν είναι απλώς ένα βίντεο κλιπ, είναι ΤΕΧΝΗ.

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Ο κόσμος μου μέσα από φωτογραφίες



Από το φωτογραφικό ιστολόγιο του Χρήστου Λαμπριανίδη.

Αυτοί είμαστε

Οι Έλληνες μπασκετμπολίστες κατέβηκαν σε απεργία για τα δίκαια αιτήματα τους όπως είναι η ασφάλιση (όλοι είναι ανασφάλιστοι), οι συνθήκες εργασίας και η... πληρωμή τους. Οι περισσότεροι παίκτες μένουν απλήρωτοι για μήνες και φτάνουν να διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους για πολλά χρόνια. Εξαιρούνται φυσικά οι αθλητές τους ΠΑΟ και του ΟΣΦΠ.

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο αναβλήθηκε η πρώτη αγωνιστική. Χθες όμως πραγματοποιήθηκε με τραγικά αποτελέσματα. Στο ΠΑΟ - ΠΑΟΚ η ομάδα της Θεσσαλονίκης έπαιξε μόνο με 5 αθλητές (ξένους) και φυσικά διασύρθηκε από τον πλήρη ΠΑΟ του οποίου οι Έλληνες αθλητές έπαιξαν κανονικά, αδιαφορώντας για την απόφαση του σωματείου τους.

Ομοίως στο Άρης - ΟΣΦΠ η ομάδα των κίτρινων έπαιξε μόνο με έφηβους ερασιτέχνες αθλητές ενώ του Ολυμπιακού ήταν πλήρης. Ο Μπουρούσης μάλιστα είναι αντιπρόεδρος στο σωματείο των καλαθοσφαιριστών αλλά έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του την απόφαση για απεργία. Και γιατί να μην το κάνει άλλωστε αφού αυτός πληρώνεται κανονικά, οι απλήρωτοι συνάδελφοι του ας κόψουν το κεφάλι τους. Μάλιστα σε ερώτηση των παικτών του Άρη προς τους παίκτες του ΟΣΦΠ γιατί παίζουν κανονικά, έλαβαν την εξής  απάντηση: "Αν τυχόν μας τιμωρήσει (σ.σ. ο πρόεδρος της ομάδας) εμάς με έναν μήνα ποιος θα μας δώσει εμάς τις 170.000 ευρώ;"

"Συγχαρητήρια" στους ακριβοπληρωμένους Έλληνες παίκτες του ΠΑΟ και του ΟΣΦΠ. Έγραψαν μια "πανέμορφη" μαύρη σελίδα στην ιστορία του αθλήματος με τις μεγαλειώδεις, στιγματισμένες νίκες τους έναντι του ΠΑΟΚ & του Άρη.

Κάποιος είχε πει ότι και ο αθλητισμός είναι ένας καθρέπτης της κοινωνίας. Πόσο δίκιο είχε... Αυτοί είμαστε. Αυτή είναι η αλληλεγγύη μας προς τους αδύναμους. Χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό πρόσωπο γιατί αν ήμουν στη θέση του Μπουρούση ή αν ήσουν εσύ αγαπητέ αναγνώστη, πιθανότατα να είχαμε την ίδια αντίδραση. Αυτή είναι η κουλτούρα μας.

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Εκεί κι εδώ


Κάθε φορά που κοιτούσε τη βροχή να πέφτει στο παράθυρο, κάθε φορά που άκουγε τον ήχο της στο τζάμι, φανταζόταν βασίλεια μακρινά που έκρυβαν θρύλους και αρχαίες ιστορίες στα πομπώδη πέτρινα τείχη τους. Ομιχλώδεις κοιλάδες και λίμνες σκοτεινές με πλάσματα απόκοσμα και... και...

"Η κυβέρνηση ψήφισε τα νέα μέτρα..." ακουγόταν από τη τηλεόραση που είχε ξεχάσει ανοιχτή. Δεν είχε τη δύναμη ούτε να εκνευρισθεί. Τώρα ποια ήταν εξάωρος στη δουλειά. Ο μισθός θα του έφτανε μόνο για να πληρώνει το νοίκι και τη ΔΕΗ. Μόνο για να επιβιώνει και όχι για να ζει. Ο βυθός της μαύρης λίμνης έμοιαζε πιο ποθητός από το γκρίζο διαμέρισμα του. Εκεί το χειρότερο θα ήταν να κατασπαραχθεί από τα τέρατα που κατοικούσαν στα ανήλιαγα νερά. Εδώ κάθε μέρα δάγκωναν την ψυχή του, την μασούσαν, την ξερνούσαν και την άλλη μέρα πάλι από την αρχή. Εδώ, τα τέρατα, καίγανε το μυαλό του.

Εικόνα: Leonida Fremov

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Είμαστε παραγωγοί ασχήμιας

Εξαιρετικό άρθρο του Αντώνη Καρπετόπουλου:

"[...] Όταν ο Γιαννακόπουλος πήγε στην Μπόλτον κι έψαχνε τις «επαφές» για να πέσει, τον άρπαξε ο αρχηγός της ομάδας και του είπε να μην κοροϊδεύει τον κόσμο –αυτόν τον κόσμο που στο γήπεδο τον σφύριζε: ο Στελάκης συμμορφώθηκε σε χρόνο-ρεκόρ στην Αγγλία κι άρχισε να μιλάει για επαφές όταν γύρισε στην πατρίδα. Εδώ, άλλωστε, σε χρόνο-ρεκόρ μαθαίνουν όλοι να βουτάνε: ο Σαλπιγγίδης κάποτε δεν έπεφτε ποτέ, τώρα δεν χάνει ευκαιρία. Ο Σκόκο πέφτει και κοιτάει και την κάμερα. Ο Φετφατζίδης ακόμα δεν έχει βάλει γκολ και σε κάθε ματς ζητεί δύο πέναλτι. Ο Νίνης στις καλές του μέρες φτάνει και τα τρία. Ο Ελ Ζαρ, πριν καν καταλάβει τι είναι ο ΠΑΟΚ, στην Ξάνθη έψαχνε την «επαφή». Την επαφή με τη μιζέρια της ελληνικής πραγματικότητας.

Άκουγα στον Μιαούλη (=βραδινή αθλητική ραδιοφωνική εκπομπή) τους τύπους να βρίζουν και καταλάβαινα την κατάντια μας –ποτέ δεν εξαίρεσα τον εαυτό μου. Είμαστε παραγωγοί ασχήμιας, απολογητές της κακοποίησης του αθλήματος, στερημένοι που περιμένουμε ένα πέναλτι-μαϊμού για να χαρούμε ή να εκτονωθούμε ουρλιάζοντας. Χειροκροτούμε απατεώνες κι αν κάποιος τολμήσει και το πει, είμαστε έτοιμοι να του επιτεθούμε στο όνομα μιας ανηθικότητας που γουστάρουμε. Το πρόβλημα δεν είναι οι παίκτες που βουτάνε, οι παράγοντες που στήνουν ματς, οι προπονητές που διδάσκουν την τέχνη της κουτοπονηριάς. Το πρόβλημα είμαστε εμείς... [...]"

Διαβάστε όλο το άρθρο στο sday.gr

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Κοινωνικά δίκτυα

Υπότιτλος: παν μέτρον ἄριστον. 

Τελικά δεν γίνεται να γράφεις/διαβάζεις/συμμετέχεις σε όλα. Αφορμή γι' αυτό το ποστ είναι ότι μερικές φορές νιώθω "κουρασμένος" από τη πολύ κοινωνική δικτύωση. Αρχίζω να πιστεύω πως δεν θα πρέπει να τους αφιερώνω παραπάνω από μερικές στιγμές καθημερινά. 

Θα προσπαθήσω να κάνω έναν μικρό απολογισμό:

Twitter: Δεν έχει πολύ καιρό που έκανα λογαριασμό. Συνήθως δημοσιεύω τα ποστ του μπλογκ και κανένα retweet. Σπάνια γράφω πρωτότυπο κείμενο. Δεν βρίσκω λόγο να το κάνω εφόσον έχω το μπλογκ. Πιο πολύ διαβάζω.

Facebook: Το χρησιμοποιώ αρκετό καιρό. Διατηρώ τους "φίλους" σε διψήφιο αριθμό. Δεν θα βρείτε φωτογραφίες μου, κουίζ, likes σε εξυπνακίστικα γκρουπ. Μαθαίνω τα νέα φίλων (πραγματικών) και αναδημοσιεύω links που μου αρέσουν.

YouTube: Πρόσφατα έκανα λογαριασμό και ο λόγος ήταν η δημιουργία playlist για την ομόνυμη σελίδα του μπλογκ. Δεν έχω ανεβάσει βίντεο, δεν έχω σχολιάσει βίντεο και δεν νομίζω να το κάνω στο μέλλον. Είμαι πιο πολύ της φωτογραφίας.

Flikr: Μέχρι πρότινος εκεί αποθήκευα τις φωτογραφίες του μπλογκ γιατί μου επέτρεπε να ρυθμίζω το μέγεθος. Ο blogger.com όμως έγινε καλύτερος και δεν υπάρχει λόγος να το χρησιμοποιώ πλέον. Επίσης δεν βρίσκω συνετό ν' αναρτώ προσωπικές μου φωτογραφίες στο διαδύκτιο. Απλώς όποιες μου αρέσουν τις ανεβάζω στο μπλογκ.

Photobucket: Ομοίως με Flikr.

Google reader: Πραγματικά χρήσιμο εργαλείο. Το χρησιμοποιώ καθημερινά και δεν το αλλάζω με τίποτα.

Mail: Εχω συγκεντώσει όλα τα account στο Gmail. Στο σπίτι, μόνο για newsletters και εγγραφές σε υπηρεσίες πλέον είναι η χρήση του. Άντε, να στείλω και κανένα link ή .doc σε φίλο/η. Αντιθέτως πολύτιμο εργαλείο στη δουλειά.

Blog: Είναι το "σπίτι" μου στο διαδίκτυο. Οι άλλες υπηρεσίες λειτουργούν υποβοηθητικά σε αυτό.

MSN: Έχω να το χρησιμοποιήσω εδώ και πολύ καιρό. Αντικαταστάθηκε από το chat του facebook.

Έχω χρησιμοποιήσει κι άλλα κοινωνικά δίκτυα αλλά τα κυριότερα είναι τα παραπάνω. Θεωρώ τον εαυτό μου web 2.0 enthusiast (sic!) αλλά προσπαθώ να έχω κι ένα μέτρο. Η ζωή είναι εκεί έξω. Και δεν είναι εκεί απλώς για να τη καταγράφουμε στο twitter και στο facebook.

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Οι φωτισμένες βιτρίνες λάμπουν σαν διαμάντια όταν σπάνε

Χθες το βράδυ, περνώντας τυχαία μπροστά από ένα εκλογικό κέντρο στο εμπορικό της Καβάλας, ένιωσα κατανόηση προς αυτούς που σπάνε βιτρίνες. Δεν θυμάμαι σε ποιον υποψήφιο Δήμαρχο άνηκε αλλά οι τεράστιες, απαστράπτουσες, καλοφωτισμένες βιτρίνες (ήταν και μαγαζί γωνία) με τις άνευρες -επεξεργασμένες στο photoshop- αφίσες ήταν λες και σε καλούσαν να τις κάνεις μικρά μικρά κομματάκια.

Ρετρό

Video Computer System.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Καστοριά



Καστοριά, Μακεδονία, Ελλάδα. Απλά. Όμορφα.

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Εργοτέλης - ΠΑΟ: Καραγκούνης

Ο Καραγκούνης είναι ο παίκτης που λατρεύω να μισώ. Οι υπερβολές και το δράμα, που λες και είναι εμποτισμένο στο αίμα του, με κάνει να σιχτιρίζω την ώρα και τη στιγμή που επέστρεψε στον Παναθηναϊκό. Η ψυχή του όμως και το πάθος για να παίξει μπάλα με κάνει να σκέπτομαι ότι, ίσως, η παρουσία τους ήταν ένα απαραίτητο συστατικό που έλειπε από το τριφύλλι στα πρώτα παιχνίδια.

Η νίκη με 4-1 δεν αφήνει πολλά περιθώρια για σχολιασμό του παιχνιδιού. Σισσέ και 5 γκολ σε 4 παιχνίδια. Τι άλλο πει κανείς για τον Γάλλο; Καλύτερη η επιθετική ανάπτυξη σε σχέση με προηγούμενα ματς, ο Γκαρσία σταθερά καλός και η άμυνα άλλη μια φορά για τα πανηγύρια.

Το ερώτημα που μένει είναι: Καραγκούνης ή Νίνης;

Παραιτήθηκε ο Νιόμπλιας. Αναμενόμενο. Φαίνεται ότι είναι άνθρωπος με αξιοπρέπεια. Και τώρα ποιον θα κατηγορούμε; Ξένος πρέπει να είναι ο νέος προπονητής. Έρχεται στη δυσκολότερη χρονικά στιγμή. Ακολουθούν μόνο ντέρμπι.

Update: Δεν έγινε -ορθώς κατά τη γνώμη μου- δεκτή η παραίτηση από τον Πατέρα. Ψήφο εμπιστοσύνης ήθελε ο Νιόμπλιας.  

Μήμυμα σε τοίχο

Ξάνθη, Σεπτέμβριος του 2010

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Το πέπλο του κόσμου

Θα μπορούσε να ήταν ένας άλλος κόσμος αλλά δεν είναι. Ίσως να μπoρούσα να είμαι κάποιος άλλος αλλά δεν είμαι. Ο χρόνος και η βολή προσπάθησαν να με αλλάξουν. Δεν ξέρω αν τα κατάφεραν. Τώρα τα βλέπω όλα γύρω μου διαφορετικά, σαν να τράβηξε κάποιος το πέπλο που κάλυπτε τον κόσμο. Είναι όλα τώρα διαυγή, καθαρά, αγνά με ένα έντονο λευκό φως να βγαίνει μέσα από τη ψυχή τους και να προκαλεί πόνο στα μάτια... και δάκρυα.

Όλα θολώνουν πάλι. Εξατμίζεται το αλκοόλ από τις φλέβες μου. 

Μαύρα πουλιά έρχονται τώρα να με πάρουν μαζί τους στον υπόγειο ουρανό που χτίζω κάθε νύχτα κλέβοντας υλικά από τα ξεχασμένα όνειρα μου. Μόλις, όμως, ανοίγω τα μάτια μου, γκρεμίζεται. Και τότε τα συρματοπλέγματα φαίνονται.

Αυτά έγραψε στην άμμο ο Κ. και τράβηξε περπατώντας προς την ήρεμη θάλασσα που τον υποδέχτηκε με τον απαλό, κρύο εναγκαλισμό της και με χρυσές και ασημένιες γοργόνες να κολυμπούν γύρω του χαρούμενες.

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Δεν βλέπω (πράσινο) φως στο τούνελ

Ο Παναθηναϊκός είναι μια πολύ κακή ομάδα. Αρχικά πίστευα ότι οι ήττες και οι ισοπαλίες των πρώτων παιχνιδιών ήταν απλώς κάποια ατυχή αποτελέσματα, μια παρένθεση, και θα τα προσπερνούσε το τριφύλλι με σταδιακή άνοδο της απόδοσης του. Διαψεύστηκα. Ο ΠΑΟ έχει καλούς παίκτες αλλά δεν έχει καλή ομάδα. Μια ομάδα δουλεμένη από πέρσι δεν μπορεί, φέτος, να κάνει μια υποτυπώδη επιθετική ανάπτυξη. Μεγάλη η ευθύνη του Νιόμπλια. Δίνει την εντύπωση ότι απλώς διαχειρίστηκε την ομάδα που είχε χτίσει πέρσι ο Τεν Κάτε και έτσι κέρδισε το πρωτάθλημα. Δεν υπάρχει κανένα σύστημα, κανένας αυτοματισμός, καμία κίνηση των παικτών χωρίς τη μπάλα. Οι πράσινοι ήταν πολύ καλύτεροι με τον Ολλανδό στον πάγκο. Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον. Είναι κρίμα, ρε γμτ, γιατί έχει το καλύτερο υλικό των τελευταίων ετών.

Για την αμυντική λειτουργία δεν θα κάνω κάποια αναφορά γιατί έχει καταντήσει κουραστικό. Πάντως δεν φταίνε μόνο τα στόπερ για την μέτρια (έως ανύπαρκτη) αποτελεσματικότητά της.

ΥΓ: Για ποιο λόγο είπαμε έδιωξε τον Εντόι ο Παναθηναϊκός;

Scooter από τη Mini

Η εταιρεία που κατασκευάζει το Mini Cooper και ανήκει στη BMW παρουσίασε το πρώτο της scooter που τυγχάνει και ηλεκτροκίνητο. Γνωστή για τα lifestyle & trendy προϊόντα της, δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι στους δύο τροχούς.

Αν μου αρέσει; Όχι βέβαια. Του αναγνωρίζω πάντως το γεγονός ότι δεν μοιάζει με τίποτα άλλο της κατηγορίας και αυτό είναι κάτι στην εποχή της ομοιογενοποίησης που ζούμε. Επίσης στη θέση των οργάνων (δηλαδή αντί για κοντέρ, στοφόμετρο κτλ), στο τιμόνι, υπάρχει ένα smartphone που επικοινωνεί μέσω bluetooth με το κράνος του αναβάτη. Καλή μαγκιά αυτό, αν και είναι απλώς μια κίνηση του μάρκετινγκ.

Τέλος στον έξτρα εξοπλισμό διατίθεται ένα αξεσουάρ που περίμενε ο κάθε μοτοσικλετιστής τα τελευταία 100 χρόνια: θήκη για φλιτζάνι (του τσάι;).

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

This is madness

Κάτι είχα υποψιαστεί.

via this isn't happiness

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

365 ημέρες


...και όλες σαν το πρώτο βράδυ στα σκαλοπάτια. Αφιερωμένο στην Ε. Γ.

photo by neloqua

Triumph Tiger 2011


Πολύ κακό έκανε, τελικά, η επιτυχία της BNW GS στην αισθητική των mega on-off/enduro μοτοσυκλετών... Στη φωτογραφία είναι η νέα Tiger της βρετανικής Triumph που έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τη GS. Δεν είναι άσχημη (έχει τουλάχιστον συμμετρία) αλλά καμία σχέση με τον προηγούμενο "τίγρη" που είναι αισθητικά αρτιότερος. Βέβαια το μοντέλο εκείνο δεν ήταν on-off αλλά μόνο on (the road).

Πέρα από το θέμα της αισθητικής, το νέο Tiger -που θα βγαίνει και σε 800cc- φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη σε μια κατηγορία που παρουσιάζει το μεγαλύτερη κινητικότητα τον τελευταίο καιρό (Νέα Tenere, ανακοίνωση νέας Varadero V4 κτλ).

via MCN