Αναρωτιέμαι πόσο μαλάκες θα νιώθουν οι εκατομμύρια πράσινες καρδιές που πήραν μέρος σε πορείες, έβριζαν τον Βαρδινογιάννη, αποθέωναν Πατέρα & Βγενόπουλο κι έκαναν όνειρα για μεταγραφές, πρωταθλήματα και μεγαλεία ευρωπαϊκά. Εγώ πάντως που -αν και δεν πήρα μέρος σε πορείες- είχα αρκετές προσδοκίες για τη νέα διοίκηση, νιώθω αρκετά ανόητος.
Έτσι που λέτε αγαπητοί αναγνώστες, παναθηναϊκοί και μη, μόλις σταμάτησε να βάζει χρήματα ο Βαρδινογιάννης την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια οι μεσσίες του Παναθηναϊκού. Κρίμα γιατί χτιζόταν κάτι καλό τα προηγούμενα δύο χρόνια, ειδικά επί Τεν Κάτε. Τώρα, κι εφόσον εμμείνει στην απόφαση του ο Βαρδινογιάννης, θα παρακαλάμε να μην καταντήσουμε σαν την ΑΕΚ των απλήρωτων παικτών και των μηδενικών μπάτζετ.
Αλήθεια, ο ρόλος των Γιαννακόπουλων ποιος ακριβώς είναι; Όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι που μας φλόμωναν στα ψέματα για τα σούπερ σχέδια του Βγενόπουλου, για το πως θα διοικήσει, για τη γηπεδάρα που θα χτίσει κ.α. τι έχουν να μας πουν τώρα;
Δεν έχω διαβάσει κανένα site, καμιά εφημερίδα, δεν έχω ακούσει κανέναν ραδιοσταθμό εδώ και αρκετό καιρό. Τους βαρέθηκα όλους. Ειρήσθω εν παρόδω το leoforos.gr που χλεύαζε με κάθε ευκαιρία τον Τζίγγερ ενώ αντιμετώπιζε σαν θεούς τους Πατέρα & Βγενόπουλο τι έχει να πει επί της ουσίας; Επίσης, μέχρι που φτάνει το χαμόγελο του Γκότζου;