Σήμερα στη δουλειά έζησα μια φανταστική στιγμή. Σουρεαλιστική θα ήταν ο πιο ακριβής όρος τώρα που το σκέφτομαι. Είμαι μόνος στο γραφείο -συνάδελφοι σε άδεια- κι έρχονται και κάθονται οι δύο από τους ιδιοκτήτες. Ανοίγουν φακέλους, βλέπουν έξοδα, κόστη κτλ και αποκτούν και οι δύο μια γκριμάτσα όμοια με του Σκρουτζ πριν τον επισκεφθούν τα πνεύματα των Χριστουγέννων. Όχι ότι ήταν πολύ διαφορετική η διάθεση τους πριν διαβάσουν καταστάσεις αλλά λέμε τώρα...
Ησυχία, δεν χτυπά τηλέφωνο, κανείς δεν μιλά, εγώ κάνω πως δουλεύω και τότε ακούγεται από το ιντερνετικό ραδιόφωνο που παίζει στον υπολογιστή μου:
love is in the air oooooooo / love is the air oooooooooooooo...
[Paul Young - Love is in the air]
Κορυφαία στιγμή. Μετά από αυτό σιγουρεύτηκα ότι ο θεός (της μουσικής) υπάρχει κι έχει και χιούμορ...!