Μαγικός Αυλός

Αυτή θα ήταν η καλύτερη playlist που είχε ετοιμάσει. Ήταν σίγουρος γι' αυτό. Σκεφτόταν τα τραγούδια όλη μέρα στη δουλειά. Άρχισε να την ακούει καθώς περπατούσε στην έρημη πλατεία. Μια στιγμή, δεν θα έπρεπε να ήταν γεμάτη κόσμο; σκέφτηκε. Υπήρχαν μόνο πολύχρωμα μπαλόνια που χανόταν στον νυχτερινό ουρανό, αφημένα από χέρια αόρατα, κι ένας σκύλος που τον κοιτούσε με περιέργεια. 
"Δεν σε περιμένει κανείς εδώ" του είπε ο σκύλος. 
"Το ξέρω" απάντησε εκείνος κι έκανε να φύγει αλλά τελικά στάθηκε ακίνητος. Κοίταξε το σκύλο. Έμοιαζε να είναι το μόνο έγχρωμο αντικείμενο σε μια γκρίζα φωτογραφία.
"Είσαι σκύλος, δεν θα έπρεπε να μιλάς, μόνο να γαβγίζεις", είπε σχεδόν ψιθυριστά.
"Κι εσύ είσαι άνθρωπος δεν θα έπρεπε να σκέφτεσαι, μόνο να καταναλώνεις," απάντησε ο σκύλος, σαφώς θιγμένος από τη παρατήρηση του Κ.
Ο Κ. κατάλαβε ότι πρόσβαλε τον σκύλο και σκέφτηκε να ζητήσει συγνώμη. Τελικά όμως το θεώρησε παρανοϊκό όλο αυτό κι άρχισε να περπατάει. Ανέβασε κι άλλο …

Άρθρο 120 στου Συντάγματος.

[φωτογραφία: I. Skordopoutsoglou]

Όταν κερδίζεις με χαρακτηριστική άνεση τον τελικό του Champions League απέναντι στη Man. Un., κλείνεις τα στόματα και των τελευταίων που διαφωνούν στο προφανές. Αυτή η Barcelona είναι η καλύτερη ομάδα της εποχής μας και μια από τις σπουδαιότερες ομάδες από καταβολής ποδοσφαίρου (ίσως και η σπουδαιότερη!). Θα μιλούμε γι' αυτήν στα εγγόνια μας.
Επίσης, αγαπητοί εραστές του παρελθόντος, το αιώνιο δίλημμα Πελέ ή Μαραντόνα, έγινε πλέον τρίλημμα: Πελέ, Μαραντόνα ή Μέσι;
Més que un club*.
*Κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος.

25/05/2011 Σύνταγμα, Αθήνα, Ελλάδα.

[φωτογραφία: Βικτωρία Μαζεμένου]

Περιοχή Λουτράκι.

Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν εσάς: τους ανθρώπους, που ξυπνούν κάθε πρωί για να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Οι άνθρωποι, που δουλεύουν σκληρά κάθε ημέρα για να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους γύρω τους.
Μερικοί από μας θεωρούνται προοδευτικοί, άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί από εμάς πιστεύουν στο Θεό, μερικοί όχι. Μερικοί από εμάς έχουν σαφώς καθορισμένες ιδεολογίες, άλλοι είναι απολιτίκ, αλλά είμαστε όλοι ανήσυχοι και εξοργισμένοι για τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, αφήνοντας μας αβοήθητους, χωρίς φωνή.
Αυτή η κατάσταση έχει γίνει κανονικά, μια καθημερινή ταλαιπωρία, χωρίς ελπίδα. Αλλά αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα, ήρθε η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί. Ως εκ τούτου,υποστηρίζουμε ότι:
Οι προτεραιότητες για κάθε προηγμένη κοινωνία πρ…

Χαθήκαμε. Δέκα μέρες χωρίς ποστ; Δεν θα ξαναγίνει. Καλά μπορεί και να ξαναγίνει. Σας έλειψα; Μάλλον όχι. Στο διαδίκτυο δεν μπορείς να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις. Όλα είναι πολύ πιο σχετικά. Ο χρόνος, οι συνήθειες, η σχέση αναγνώστη & μπλογκ. Οτιδήποτε μπορεί να ξεχαστεί σε μερικά δευτερόλεπτα, μέχρι να κάνεις κλικ στο επόμενο link. Παρόλα αυτά έχω πολλά στο μυλαό μου να γράψω αλλά... όχι απόψε αγάπη μου, άρχισα το πλέξιμο. 
Μόλις είδα αυτή τη φωτογραφία μου στάθηκε αδύνατο να μην μπω στο πειρασμό να την ανεβάσω στο μπλογκ. Είναι στιγμές που αυτός ο κόσμος μου φαίνεται τόσο εξωπραγματικός, σαν να τον παρακολουθώ από μια άλλη διάσταση, από ένα άλλο σύμπαν.
[photo by kitschy living]

Όλα έχουν ειπωθεί. Λόγια θριάμβου και θαυμασμού μοιάζουν ανεπαρκή πλέον για να περιγράψουν το μεγαλείο του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Ο θρόνος της μπασκετικής Ευρώπης είναι το σπίτι του.

"Την ώρα που στο Λουξεμβούργο οι διοικητές της Ευρώπης συζητούν αν θα αποβάλουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη, ή τέλος πάντων τι θα κάνουν με την περίπτωσή της, στη Βαρκελώνη μια ελληνική ομάδα μπάσκετ ετοιμάζεται να ξαναπάρει το στέμμα της κορυφαίας στην Ευρώπη. Σχήμα οξύμωρο; [...] Μια ελληνική ομάδα δίνει παράδειγμα λειτουργίας, παρουσιάζει ένα μοντέλο το οποίο θα έπρεπε να εμπνέει μια χώρα της οποίας η διοίκηση και η επιχείρηση παραπαίει. [...] [...] Δύο Ελληνες, ο Παύλος Γιαννακόπουλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, είναι αυτοί που είδαν στο βάθος αυτό που είδε πρώτος ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Παλιά ιστορία αυτή, δεν θα την επαναλάβω. Η εποχή όμως κάνει αυτήν την ιστορία πιο επίκαιρη από ποτέ. Αυτός ο Παναθηναϊκός είναι εντελώς ξένος με το περιβάλλον του. Δεν είναι Ελληνας. Πιθανόν γι’ αυτό και σύντομα θα πάρει την μπάλα του και θα πάει σε άλλα γήπεδα για να συνεχίσει να παίζει, όχι στα ελληνικά. Πρέπει να το κάνει, αν θέλει να μείνει ανταγωνιστικός και να κρατήσει τις προδιαγραφές…

Πριν ένα μήνα αγόρασα το εν λόγω τηλέφωνο και θα ήθελα να γράψω τις εντυπώσεις μου που, ίσως, φανούν χρήσιμες σε κάποιον που σκέφτεται να το αποκτήσει.
Τα χαρακτηριστικά που έψαχνα σε ένα τηλέφωνο ήταν α) Πλήρες πληκτρολόγιο (qwerty), β) μεγάλη οθόνη, γ) wi-fi, δ) opera για χρήση του internet και κυρίως ε) χαμηλή τιμή. Το OT-807 τα  συγκεντρώνει όλα αυτά και μάλιστα με το παραπάνω. Βέβαια παρουσιάζει και κάποια μειονεκτήματα. Αλλά ας δούμε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του:
Πλεονεκτήματα - Πλήρες πρακτικό πληκτρολόγιο με πολύ καλή αίσθηση αφής στη χρήση του. - Μεγάλη οθόνη αφής 2,8". - Δέχεται δύο κάρτες sim. Είναι και οι δύο ενεργές ταυτόχρονα. Απλώς όταν μιλάτε στη μία και σας καλούν στην άλλη, φαίνεται σαν να είναι κλειστό το κινητό σας (στη 2η sim) και έρχεται μετά μήνυμα ενημέρωσης. - Wi-fi. Δεν παρουσίασε κανένα πρόβλημα στη χρήση του. Βρίσκει τα δίκτυα και συνδέεται εύκολα και γρήγορα. Υπάρχει μάλιστα και ειδικό πλήκτρο στα πλάγια του τηλεφώνου πoυ ενεργοποιεί άμεσα το wi-fi. - Το μ…

Έτσι ήταν εκείνο το ταξίδι, σουρεαλιστικό. Σαν να έγινε σε ένα άλλον κόσμο που καμιά σχέση δεν έχει με αυτόν εδώ. Ας είναι.
[photo: Τέμπη]

Στη σκιά μου αρέσει να πολεμάει δράκους. Τη παρακολουθώ να μπαίνει σαν να μην υπάρχει αύριο σε μάχες επικές. Υπνωτίζομαι από τις κινήσεις της και παρασύρομαι στον κόσμο της. Ταυτίζομαι μαζί της. Αρχίζω να κυνηγώ κι εγώ δράκους και σκοτεινά ξωτικά. Μερικές φορές δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιος είμαι εγώ και ποιος είναι η σκιά. Μετά έρχεται το σκοτάδι και χάνονται οι σκιές. Κι εγώ κοιμάμαι νωρίς γιατί αύριο πρέπει να ξυπνήσω για τη δουλειά.
[εικόνα: ĐÄUGHTER ØƑ PYRRĦÄ]

Εκεί που μου έδειξες ψέμα μου πήγα κι είδα κήπους κρεμαστούς Είχε πολλά κουρασμένα δαιμόνια, είχε κι αγγέλους σκαστούς
Φυτεμένα είχε όνειρα λίγα κι αυτά με σάπιους καρπούς. Είχε βουνά με μαύρα χιόνια και φόντο πορφυρούς ουρανούς.
[photo: Κομνηνά, ορεινή Ξάνθη. Στίχοι: Active Member - Ψέμα μου]

Ψάχνοντας τις ρίζες μου.
[Ζυγός, Καβάλα]