Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

City silhouettes





Photos by Jasper James

Lost at E minor: Beijing-based photographer Jasper James became inspired during his travels through China, and he created this series called City Silhouettes. The city is visible through the expressive silhouettes of different people, and each image gives a new perspective on the traditional cityscape photograph.

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Ηχώ & Νάρκισσος - Δ. Χορν, Ε. Λαμπέτη



- Δεν υπάρχει χαρά..
- Αλλοίμονο αν δεν υπάρχει χαρά για μένα..
- Ούτε για μένα..
- Γιατί όταν γελάω γελάς και όταν κλαίω κλαις?
- Πονάω όταν κλαις..
- Παράξενα εσύ συμπονάς τον ξένο πόνο..
- Πες μου τι χρώμα έχουν τα μάτια σου και τα μαλλιά σου?
- Σαν τα δικά σου..
- Κι η φωνή σου?
- Σαν τη δική σου..
- Εγώ δεν έχω ταίρι στον κόσμο να μου μοιάζει.. Με λένε Νάρκισσο. Νάρκισσο Μοναχό.
- Κι εμένα Ηχώ...

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Σύννεφα πάνω από τη Χαλκιδική


Με 35 βαθμούς 7:00 το απόγευμα να ψήνουν τη ζωτικότητα μου και τι δεν θα έδινα για μερικά σύννεφα στον ορίζοντα. Ίσως και στη ζωή μας να πρέπει να συμβαίνει το ίδιο. Κάποια σύννεφα στη καλοκαιρία που θα μας "δροσίζουν".

...ή απλώς να είναι μια φωτογραφία τοπίου από ένα τουρίστα με μια φτηνή point and shoot φωτογραφική μηχανή που θέλει να τη κάνει περισπούδαστο ποστ πάνω στο νόημα της ύπαρξης.

Αυτά κάνει η ζέστη του καλοκαιριού. Μου φαίνεται πολύ φυσικό που τόσοι φιλόσοφοι γεννήθηκαν σ' αυτόν τον τόπο.

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Διαμάντια και πράσινα τριφύλλια


Κάτι φρέσκο γεννιέται φέτος τον Παναθηναϊκό. Γονείς είναι η ακαδημία του ΠΑΟ και η ανάγκη ενώ νονός/πνευματικός πατέρας θα είναι ο Φερέιρα.
 
Χρήστος Δώνης
Νίκος Κουσίδης
Σπύρος Φουρλάνος
Χάρης Μαυρίας
Τάσος Λαγός
Κώστας Μπαρμπαρούσης
Διαμαντής Χουχούμης
Στέφανος Καπίνο
Αλέξανδρος Ταμπάκης

Τα παραπάνω ονόματα προφανώς δεν θα σας λένε τίποτα, ούτε κι εμένα πριν ένα μήνα. Όπως τίποτα δεν μου έλεγε και το όνομα Σωτήρης Νίνης πριν πέντε χρόνια. Είναι, λοιπόν, οι νέοι παίκτες του ΠΑΟ, ανέβηκαν από την ακαδημία του Τριφυλλιού κι έγιναν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στην πρώτη ομάδα (με εξαίρεση τον Μπαρμπαρούση που είναι μεταγραφή). Οι ηλικία τους είναι μεταξύ 18 και 22 χρονών.

Μαζί με τους παραπάνω, ήρθαν στο Τριφύλλι και 4-5 Λατίνοι ποδοσφαιριστές, νεαρής ηλικίας, άγνωστοι στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Όλοι επιλογή του Φερέιρα.

Εμπιστεύομαι το Φερέιρα και πιστεύω ότι κάτι καλό θα γίνει. Ίσως να μην εξελιχθούν όλα τα παιδιά σε μεγάλους παίχτες. Δεν είμαι μάντης σαν τους "παναθηναϊκάρες" που περιφέρονται από σάιτ σε σάιτ και ειρωνεύονται, βρίζουν και περιμένουν πρίγκιπα σε λευκό άλογο για να τους σώσει. Είμαι όμως πεπεισμένος ότι γεννιέται κάτι το υγιές, κάτι που έπρεπε να κάνει η Πανάθα χρόνια πριν: Επάνδρωση με παιδιά που βγήκαν μέσα από τα σπλάχνα του ΠΑΟ, που μεγάλωσαν παίζοντας με το Τριφύλλι στο στήθος. Είναι η μόνη βιώσιμη λύση χωρίς "μεσσίες" εφοπλιστές ή Σαουδάραβες.

Το πιο πιθανό είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα πάρει φέτος το πρωτάθλημα κυρίως γιατί ο ΟΣΦΠ ελέγχει τη διαιτησία και έχει με το μέρος του τον υπόκοσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μακάρι ο Αλαφούζος να μπορέσει να τους πολεμήσει αν και δεν είμαι πολύ αισιόδοξος.

Ίσως να φτιάξει καλή ομάδα Πορτογάλος, ίσως να μην του βγουν οι παίκτες, ποιος ξέρει; Σίγουρα όχι οι δημοσιογράφοι και οι οπαδοί/Μουρίνιο του πληκτρολογίου. Αυτό που εγώ θέλω είναι να εξυγιανθεί οικονομικά η ομάδα που υποστηρίζω πληρώνοντας όλους τους παίκτες, όλα τα χρήματα που τους χρωστάει. Να μη έχει ανάγκη κανένα πλούσιο για να πάρει άδεια συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αυτό που θέλω είναι να προσπαθεί να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο -όπως στον περσινό πρώτο γύρο- με τα δικά του παιδιά.

Υ.Γ.: Στη φωτογραφία είναι ο Διαμαντής Χουχούμης που ξεχώρισα λόγω γαμάτου... επιθέτου! Φαίνεται όμως πως τον ξεχώρισε και ο προπονητής γιατί το παλικάρι ξέρει καλή μπαλίτσα.

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Meryl Streep


Απλώς η μεγαλύτερη ηθοποιός του αμερικάνικου σινεμά.

Βόλεμα


Αυτή η κατάρα που δεν σ' αφήνει να ζήσεις. Το βόλεμα. Το ιερό δισκοπότηρο της κοινωνίας μας. Καταλαβαίνεις ότι έχεις βολευτεί...

...όταν ξυπνάς κι η ανάσα σου αρχίζει να βγαίνει κουρασμένη, ασθενική παρόλο που σε πήρε ο ύπνος πριν 10 ώρες μπροστά στη τεράστια τηλεόραση σου, κάτω από το αθόρυβο κλιματιστικό σου, πάνω στον ακριβό σου καναπέ.

...όταν αισθάνεσαι ότι κάτι λείπει παρόλο που τα έχεις αγοράσει όλα.

...όταν πουλάς τα όνειρα σου γιατί καταναλώνουν πολύ από τον εαυτό σου, όταν απαιτούν από εσένα αλλά εσύ δεν έχεις το κουράγιο να δώσεις και βαριεστημένος αλλάζεις κανάλι.

...όταν το γέλιο των παιδιών ένα καλοκαιριάτικο μεσημέρι γίνεται για σένα φασαρία.

...όταν η ρουτίνα γίνεται το ναρκωτικό σου που σε μουδιάζει, σε στέλνει για ύπνο.

...όταν δεν σε νοιάζει πια.

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

"Ιππής" του Αριστοφάνη


Το Σάββατο είδα την κωμωδία "Ιππής" του Αριστοφάνη. Πρωταγωνιστές ήταν οι Φιλιππίδης & Ζουγανέλης. Το κίνητρο για να πάω να δω κωμωδία ήταν περισσότερο οι δύο ηθοποιοί και λιγότερο το δημιούργημα του Αριστοφάνη. Ομολογώ πως δεν είμαι οπαδός του συγκεκριμένου είδους.

Και δυστυχώς θυμήθηκα γιατί δεν τις παρακολουθώ. Ναι, περιείχε κοινωνικά και πολιτικά σχόλια για την αρχαία Ελλάδα που όμως είναι διαχρονικά αλλά προσωπικά έχω κουραστεί να τ' ακούω. Επίσης οι χαρακτήρες ήταν σαν καρικατούρες όπως παρουσιάστηκαν στη προσπάθεια του Φασουλή (σκηνοθέτης), υπήρχαν αναφορές στην σύγχρονη εποχή (iPad, blogs κτλ) κάπως τετριμμένες όμως, ο χορός (κάτι σε ΜΑΤ με στρινγκ) άοσμος, άδιάφορος, άγευστος.

Έλαμψαν όμως οι ηθοποιοί και το πηγαίο ταλέντο τους, πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές και ως ένα σημείο αποζημιώνουν.

Καταλήγοντας, δεν πέρασα άσχημα -είχε και δροσιά στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων- αλλά δεν μου έμεινε και κάτι μετά το τέλος της παράστασης. Πάντως, τα 18 ευρώ που έδωσα δεν νομίζω να τα ξαναδώσω γι' Αριστοφάνη.

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Benicio Del Toro


Anyone can be cool, but awesome takes practice.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Daredevil


Διάβασα το Daredevil 001 από τη νέα σειρά της Marvel με πρωταγωνιστή τον τυφλό ήρωα. Το κόνσεπτ του Daredevil πάντα μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρον: ήρωας που τυφλώνεται αλλά παράλληλα αποκτά οξύτητα στις άλλες αισθήσεις του, δικηγόρος τη μέρα τιμωρός τη νύχτα, τίμιος πατέρας που σκοτώνεται από κακούς κτλ. αλλά ποτέ έως τώρα δεν έκατσα να διαβάσω. Ίσως να φταίει η τρομαχτικά κακή ομώνυμη ταινία με τον Άφλεκ. Τέλος πάντων, η νέα σειρά πήρε καλές κριτικές και είπα ν' αρπάξω την ευκαιρία.

Δεν ενθουσιάστηκα και σίγουρα δεν μου δημιούργησε την ανάγκη να διαβάσω το επόμενο τεύχος. Πολύ απλή ιστορία που οριακά δεν χαρακτηρίζεται απλοϊκή. Θα του δώσω όμως μια ευκαιρία μόνο και μόνο για το παραπάνω καρέ αλλά και για τα πολύ όμορφα εξώφυλλα.

[κριτική στο comicdom.]