The social network.
Η ταινία για το facebook είναι κάτι παραπάνω από μια ταινία για το facebook. Περιγράφει μια νέα γενιά, ζωγραφίζει με τα πιο ρεαλιστικά χρώματα μια νέα οικονομική πραγματικότητα, αναδεικνύει τον τρόπο που η ιδέα γίνεται επιχείρηση. Πολύ καλό το φιλμ του David Fincher (σκηνοθέτης και του Fight Club), παίρνει άνετα 8/10 αστέρια, ίσως και παραπάνω.
Πανάθα.
Ντέρμπι αιωνίων (λέμε τώρα). Κακός ο ΠΑΟ το πρώτο ημίχρονο, μέτριος στο δεύτερο. Καλύτερος ο ΟΣΦΠ στο πρώτο ημίχρονο, άθλιος στο δεύτερο, σχεδόν κατέρρευσε (και πριν τη κόκκινη κάρτα). Επομένως 2-1 ο ΠΑΟ. Τζιμπρίλ. Τεράστιος παίκτης, τιτάνια προσωπικότητα (βλ. αναφορά του στα εμετικά πρωτοσέλιδα εφημερίδων). Μαρινάκης. Μαζέψτε τον. Φαίνεται πανικοβλημένος. Γιατί; Ένα παιχνίδι έχασε. Ή μήπως κάτι παραπάνω (λόγω Πατέρα) και κλαίει ήδη τα λεφτά που έβαλε;
Νοέμβριος.
Είναι ο αγαπημένος μου μήνας. Οι γιορτές πλησιάζουν, το ίδιο και η άδεια μου (ελπίζω). Κινηματογραφικός μήνας. Κρύος, συννεφιασμένος, ατμοσφαιρικός.
Doctor Who.
Οι Βρετανοί έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά. Και δεν τους το είχα. Αν σας αρέσει η επιστημονική φαντασία, μη τον χάσετε. Πολύ καλή σειρά, βρετανικό χιούμορ, έξυπνο σενάριο, στιγμές έντασης που θα ζήλευαν πολλές κοινωνικές σειρές, πολιτικά σχόλια κυνικά μεταμφιεσμένα σε sci fi ταξίδια.
Δουλειά.
Πολύ δουλειά. Τρέξιμο. Ελάχιστη αναγνώριση. Κλασσικά πράγματα. Ευκαιρίες για δημιουργικότητα μηδενικές. Βαριέμαι αλλά όπως λένε και οι Αμερικάνοι, it pays my bills. Κι αυτό είναι κάτι.
Δημοτικές εκλογές.
Άντε και γαμηθείτε όλοι οι υποψήφιοι. Όλοι όμως.
Αυτά για την ώρα. Τα λέμε.