Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Λίγο πριν τον απογευματινό κυριακάτικο καφέ


Μου αρέσει περισσότερο να μένω σπίτι Παρασκευή και Σάββατο βράδυ παρά να βγαίνω έξω. Μεγαλώνω; (Όχι ακόμη). Αντιθέτως θέλω να βγαίνω όταν ακολουθεί εργάσιμη ημέρα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. 

Τέλος πάντων, σήμερα έλιωσα πάλι με Dr Who. Άρχισα τη 5η σεζόν. Μου φαίνεται σαν να βλέπω μια διαφορετική σειρά. Και πράγματι έτσι είναι. Άλλαξαν όλα. Νέος παραγωγός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Νέοι ηθοποιοί, νέο TARDIS. Ακόμη και νέους Daleks έχουμε που πλέον βγαίνουν σε διάφορα χρώματα :-). Δεν αποφάσισα ακόμη αν μου αρέσει αυτή η αλλαγή. Ένα όμως έχω να πω, ο David Tennant θα μείνει αξέχαστος ως Dr Who. Απλά κορυφαίος.

Ψήφισα. Άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους για να έχουμε εμείς το δικαίωμα της ψήφου. Κι εμείς τι κάνουμε; Τη πετάμε στα σκουπίδια. Καθόμαστε στον καναπέ. 10% πήραν οι φασίστες σ' έναν δήμο της Αττικής. Well done. Πάλι ο Ψωμιάδης στη κεντρική Μακεδονία. Very well done. Πραγματικά απορώ. Αυτοί που δεν έχουν προσωπικό συμφέρον από την επανεκλογή του, με ποιο σκεπτικό τον ψηφίζουν; Εκτός πια αν έχει "βολέψει" τόσους πολλούς...

Διαβάζω το "Κάιν" του Ζοζέ Σαραμάγκου.  Η Βίβλος, "το ποιο άγριο βιβλίο που δεν πρέπει να πέφτει σε χέρια παιδιών" ξαναγράφεται από τον νομπελίστα συγγραφέα. Καλό, έξυπνο χιούμορ χωρίς να προσβάλει τους θρήσκους ανθρώπους. Μου αρέσει γιατί χρησιμοποιεί τη κοινή λογική σε διάφορες στιγμές της Βίβλου. Π.χ. (κάτι που με απασχολούσε κι εμένα από παιδί στα θρησκευτικά και ποτέ δεν το καταλάβαινα) το ότι είναι αμαρτία να φας από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Γιατί είναι υπέρτατο κακό η... γνώση, γιατί την απαγόρευσε ο Θεός; Κάτι θα ξέρουν οι παπάδες αλλά ποτέ δεν μου έλυσε κανείς αυτή την απορία. Πάντα σκεφτόμουν ότι θα το καταλάβω όταν μεγαλώσω. Ακόμη δεν μεγάλωσα φαίνεται. 

Αρκετά όμως με την εβραϊκή μυθολογία, ώρα για καφέ.

Τα λέμε.