Ο Καραγκούνης είναι ο παίκτης που λατρεύω να μισώ. Οι υπερβολές και το δράμα, που λες και είναι εμποτισμένο στο αίμα του, με κάνει να σιχτιρίζω την ώρα και τη στιγμή που επέστρεψε στον Παναθηναϊκό. Η ψυχή του όμως και το πάθος για να παίξει μπάλα με κάνει να σκέπτομαι ότι, ίσως, η παρουσία τους ήταν ένα απαραίτητο συστατικό που έλειπε από το τριφύλλι στα πρώτα παιχνίδια.
Η νίκη με 4-1 δεν αφήνει πολλά περιθώρια για σχολιασμό του παιχνιδιού. Σισσέ και 5 γκολ σε 4 παιχνίδια. Τι άλλο πει κανείς για τον Γάλλο; Καλύτερη η επιθετική ανάπτυξη σε σχέση με προηγούμενα ματς, ο Γκαρσία σταθερά καλός και η άμυνα άλλη μια φορά για τα πανηγύρια.
Το ερώτημα που μένει είναι: Καραγκούνης ή Νίνης;
Παραιτήθηκε ο Νιόμπλιας. Αναμενόμενο. Φαίνεται ότι είναι άνθρωπος με αξιοπρέπεια. Και τώρα ποιον θα κατηγορούμε; Ξένος πρέπει να είναι ο νέος προπονητής. Έρχεται στη δυσκολότερη χρονικά στιγμή. Ακολουθούν μόνο ντέρμπι.
Update: Δεν έγινε -ορθώς κατά τη γνώμη μου- δεκτή η παραίτηση από τον Πατέρα. Ψήφο εμπιστοσύνης ήθελε ο Νιόμπλιας.
Update: Δεν έγινε -ορθώς κατά τη γνώμη μου- δεκτή η παραίτηση από τον Πατέρα. Ψήφο εμπιστοσύνης ήθελε ο Νιόμπλιας.