Το νέο διπλό άλμπουμ του Κωνσταντίνου Βήτα είναι το ιδανικό σάουντρακ των μελαγχολικών απογευμάτων ή των παγωμένων βραδιών, όταν ταξιδεύεις στα αρχαία δάση του μυαλού σου και στα σκοτεινά φαράγγια των συναισθημάτων σου. Ατμοσφαιρική στραπατσαρισμένη electro-pop, στίχοι που είναι γραμμένοι μέσα σε κάποιο ξεχασμένο, εγκαταλελειμμένο διαστημικό σταθμό και μια ερμηνεία - ψίθυρος που όμως ακούγεται καθαρά μέσα στην οχλοβοή του δρόμου που ακολουθείς. Ο ίδιος στην εκπληκτική συνέντευξη/κείμενο του, στο
blog του m.hulot, λέει:
Σε μέρη που υπάρχει πολύς κόσμος δεν συστήνομαι ποτέ. Αν έρθει η καταραμένη στιγμή λέω «γεια, είμαι ο Κωνσταντίνος» κι αν δεν με γνωρίζουν λέω «ε… να… ασχολούμαι λίγο με τους υπολογιστές». Αν υπάρχει κάποιος στην παρέα που ασχολείται με την τέχνη, τότε μπορεί να πάρω λίγο θάρρος και να πω τις χαζοαπόψεις μου για αυτά που συμβαίνουν. Είμαι βαρετός και σιωπηλός γενικά στις παρέες, και όσο μεγαλώνω γίνομαι όλο και πιο λιγομίλητος, σχεδόν βαριέμαι να μιλάω. Μπορεί αν έχω φάει καλά και είμαι σε τραπέζι να πιάσω συζήτηση για λίγο. Επικοινωνώ καλύτερα με τα σκυλιά, τα δέντρα και τα κτίρια της Αθήνας. Κάποια από αυτά.[...]
Το νέο άλμπουμ μου ονομάζεται Άργος. Του έδωσα το όνομα από το σκυλί του Οδυσσέα που για μένα συμβολίζει την πίστη, την καρτερικότητα, την υπομονή, τη μικρή σπίθα της αγάπης. Αυτόν ψάχνω να βρω μέσα από την μικρή μου οδύσσεια και μιας και κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από το ταξίδι του, τού χαρίζω την στραπατσαρισμένη μου ποπ.
Γεννήθηκα μοναχικός και θα πεθάνω έτσι.
Όταν χαμογελάς κάθε πρωί στον κόσμο, τότε οι άνθρωποι δίπλα σου θα καταλάβουν ότι είσαι όμορφος όπως η ψυχή σου.
Το νέο διπλό άλμπουμ του Κωνσταντίνου Βήτα είναι το ιδανικό σάουντρακ των μελαγχολικών απογευμάτων ή των παγωμένων βραδιών, όταν ταξιδεύεις στα αρχαία δάση του μυαλού σου και στα σκοτεινά φαράγγια των συναισθημάτων σου. Ατμοσφαιρική στραπατσαρισμένη electro-pop, στίχοι που είναι γραμμένοι μέσα σε κάποιο ξεχασμένο, εγκαταλελειμμένο διαστημικό σταθμό και μια ερμηνεία - ψίθυρος που όμως ακούγεται καθαρά μέσα στην οχλοβοή του δρόμου που ακολουθείς. Ο ίδιος στην εκπληκτική συνέντευξη/κείμενο του, στο blog του m.hulot, λέει: