Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Παγκόσμια πρωταθλήτρια σκακιού

Να και ένα καλό νέο από τη πόλη μας. Η 13χρονη Σταυρούλα Τσολακίδου από την Καβάλα στέφθηκε πριν λίγες ημέρες παγκόσμια πρωταθλήτρια σκακιού, στα κορίτσια μέχρι 14 ετών, στο πρωτάθλημα που πραγματοποιήθηκε στο Αλ Άιν των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. 

Η Σταυρούλα κατάφερε να συγκεντρώσει 9 βαθμούς σε 11 αγώνες (8 νίκες, 2 ισοπαλίες και 1 ήττα). Συμμετοχή στο πρωτάθλημα είχαν 124 αθλήτριες από 63 χώρες. Η παγκόσμια πρωταθλήτρια πέτυχε 5,5 βαθμούς σε 8 αγώνες, απέναντι σε κορυφαίες παγκοσμίως σκακίστριες. Νίκησε δύο γκραν μετρ και δύο διεθνείς μετρ, αποδεικνύοντας ότι, αν και παιδί, είναι πολύτιμη στην ομάδα. Το 2010 ήταν 6η στο παγκόσμιο πρωτάθλημα για σκακίστριες μέχρι 10 ετών. 

Η αναρρίχηση στο υψηλότερο σκαλοπάτι του βάθρου δεν είναι εύκολο πράγμα, kudos στη  νεαρή σκακίστρια και την οικογένειά της που τη στήριξε.

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Καλές γιορτές


Ίσως δεν μας έμειναν πολλά. Γλυκό κρασί, μερικοί φίλοι, όμορφα τραγούδια. Ίσως αυτά είναι ότι χρειαζόμαστε τελικά.

Καλά Χριστούγεννα!

Και μια χριστουγεννιάτικη playlist (χωρίς το last Christmas, yeah!) από το cosmo.gr για να παίζει στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

Θάνος Μικρούτσικος & Ρίτα Αντωνοπούλου live @ Καβάλα

Μια συναυλία που άξιζε να παρακολουθήσει κανείς. Ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες της εποχής, μια νέα κοπέλα με αστείρευτο ταλέντο και ένας πολυτάλαντος μουσικός (Θύμιος Παπαδόπουλος, πνευστά) χάρισαν δυόμιση ώρες με υπέροχες μουσικές και αγαπημένα τραγούδια.

Δεν χρειάζεται να γράψει κανείς κάτι άλλο για τους καλλιτέχνες. Όμως δεν ανέβασα αυτό το κείμενο απλώς για να αναφέρω ότι βρέθηκα κι εγώ εκεί και πόσο όμορφα ήταν. Βασικά δύο προβληματισμοί τριβελίζουν το μυαλό μου από το βράδυ της 20ης Δεκεμβρίου και θα ήθελα να τους μοιραστώ.

Κατ' αρχάς ο χώρος ήταν ακατάλληλος για συναυλία, έστω και τριών ατόμων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια καφετέρια (Μυροβόλος Άνοιξη) στο λιμάνι της Καβάλας. Καθίσαμε στα τραπεζάκια που είχε στο πεζοδρόμιο και παρακολουθούσαμε μέσα από την ανοιχτή τζαμαρία(!). Δεν υπήρχε ένας πιο κατάλληλος χώρος; Εντάξει, οι καιροί είναι δύσκολοι και ίσως θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι απλώς που είχαμε την ευκαιρία να τους παρακολουθήσουμε αλλά η Καβάλα είναι μια πόλη 100.000 κατοίκων, δεν μπορεί να στηρίξει οικονομικά ένα μεγαλύτερο χώρο; Μάλλον όχι.

Δεύτερον και πιο σημαντικό θα μπορούσε να προβληματιστεί κανείς σχετικά με το περιεχόμενο των τραγουδιών και συσχετίζοντας το με το κοινό της συναυλίας. Ειπώθηκαν πολιτικά τραγούδια όπως π.χ. το "Αυτούς τους έχω βαρεθεί" που σε μια ίσως δεύτερη ανάγνωση, αυτοί, που τους είχε βαρεθεί η Μαρία Δημητριάδη, αποτελούσαν το κοινό:
Δημόσιοι υπάλληλοι - γραφειοκράτες, 
υπαλληλίσκοι, δάσκαλοι - της νεολαίας νταντάδες,
Άνθρωποι όπως κι εγώ, δηλαδή ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος που επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί, 
αστοί που έχουν ακόμη να κάψουν "λίπος" και δεν τους άγγιξε η κρίση κ.α.

Τέλος πάντων ας μη γκρινιάζουμε, στο κάτω κάτω ήταν μια μοναδική βραδιά για τη πόλη.

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Σιωπή


Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.

Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.

Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.

Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.

[Ξύλινα Σπαθιά - Σιωπή]

[Photo credit: Richard Palmer / Foter.com / CC BY-SA]

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Quartet


Σε ένα... ΚΑΠΗ για μουσικούς στη βρετανική εξοχή ετοιμάζουν μια συναυλία για να μαζέψουν χρήματα που θα βοηθήσουν στη συνέχιση της λειτουργίας του. Ο ερχομός μια καινούργιας ενοίκου θα αναστατώσει την ηρεμία των εκκεντρικών ηλικιωμένων μουσικών.

Το φιλμ είναι ο ορισμός της feel good ταινίας, ό,τι πρέπει δηλαδή για τις γιορτές. Το εκλεπτυσμένο χιούμορ, η "τρυφερή" σκηνοθεσία του , η αγαπημένη στο ρόλο ξεχασμένης ντίβας της όπερας και το όμορφο μουσικό σάουντρακ αποτελούν τα υλικά για μια δημιουργία που θα ζεστάνει 90 λεπτά από τη ζωή σας, κάτι πολύτιμο μέσα σε αυτή την εποχή ψύχους που διανύουμε.

IMDb 

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Bahar Yurukoglu


A wizard with light and shapes, Washington-based Yurukoglu creates mesmerising visuals using Perspex, glass and projections. With an unerring eye for drama, she transforms large spaces into psychedelic, geometric light shows. Here we catch up with Yurukoglu…

Η ερημιά του Νοσφιστή


Keep watching over Durin's son.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

The day of the Doctor


Έφθασε η μέρα του επετειακού σούπερ επεισοδίου της κορυφαίας βρετανικής σειρά; Doctor Who. Επετειακό γιατί κλείνει 50 χρόνια από τη προβολή του πρώτου επεισοδίου! Σούπερ γιατί... ε... γιατί... ε, βλέπεις την αφίσα δεν χρειάζεται να γράψω κάτι.

Μόνο αυτό: Και Και και !

Αν δεν ξέρεις αγαπητέ αναγνώστη τι εστί Doctor Who, τα παρακάτω tweet το εξηγούν με τον καλύτερο τρόπο:



And I built a home


Κλειδωμένος ρυθμός, Cinematic Orchestra - To built a home, κόμικ από τον pan pan. Διαβάστε το όλο στο so comic.

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

Ένας χρόνος μετά το τίποτα.


Μόλις συνειδητοποίησα ότι πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από αυτό εδώ το ποστ. Αρχικά, πως περνάει έτσι ο καιρός; ούτε μια στάση δεν κάνει; ούτε μια χάρη; Δεύτερον, προσπάθησα να σκεφτώ αν έκανα κάτι για να αλλάξω τη κατάσταση. Τίποτα. Ναι, τίποτα. Η ζωή μια συνήθεια και μόνο. Είμαι αυστηρός. Η ζωή μου δεν είναι τόσο άδεια όσο αφήνει να εννοηθεί στο περσινό κείμενο. Νιώθω τυχερός που έχω ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ. Βασικά η κύρια αιτία της απαισιοδοξίας μου είναι ότι έχω παγιδευθεί σε μια δουλειά που σιγά σιγά αρχίζω να μισώ. Στα πρώτα χρόνια δεν είχα αυτή την αντιμετώπιση απέναντι στη δουλειά μου. Είχα την αυτογνωσία ότι δεν ήταν κάτι σπουδαίο αλλά τουλάχιστον πλήρωνε τους λογαριασμούς μου και ως ένα σημείο ήμουν ευχαριστημένος. Τώρα πλέον δεν αντέχω. Πολλά έχουν αλλάξει. Εγώ έχω αλλάξει. Δεν βλέπω φως στο τούνελ. Στασιμότητα. Στην αρχή είπα θα το παλέψω, θα τα καταφέρω να αλλάξω τα πράγματα. Πόσο αφελής ήμουν αγαπητέ αναγνώστη. Ρουφιανιά, γλύψιμο, θράσος, ψέματα, πισώπλατες μαχαιριές. Αυτές οι... "αρετές" χρειάζονται για να πετύχεις. Προσπάθησα να τα πολεμήσω, απέτυχα. Προσπάθησα να τα ασπαστώ (το παραδέχομαι) αλλά δεν ήμουν εγώ, δεν μπορούσα να τα κάνω. Δεν θέλω να περιαυτολογήσω, να παινέψω την ακεραιότητα του χαρακτήρα μου (έχω άλλα ελαττώματα που προσπαθώ να βελτιώσω) αλλά ρουφιάνος δεν είμαι. Να γλύψω δεν μπορώ, το προσπάθησα αλλά με έπιασαν τα γέλια και με κοιτούσαν λες και έβλεπαν εξωγήινο. Είμαι πολύ κακός στο να λέω ψέματα, να εφευρίσκω δικαιολογίες και να καταφέρνω ύπουλα μαχαιρώματα. Επομένως καταστάλαξα ότι πλέον έχω κάνει τον κύκλο μου και η μόνη λύτρωση είναι η ηρωική έξοδος.

Έξοδος όμως που βγάζει που; Αυτό είναι το θέμα. Αυτό προσπαθώ να λύσω και με πιάνει απελπισία μερικές φορές.

Εδώ ο χρόνος μας τέλειωσε. Περισσότερη ψυχανάλυση το επόμενο Σάββατο την ίδια ώρα. Ακολουθεί ψυχαγωγικό πρόγραμμα.

Τα λέμε.

[photo credit: i k o via photopin cc]

Φωτογραφικό ταλέντο


Κλικ εδώ για να δείτε τις υπέροχες φωτογραφίες του eximnos.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Μια νύχτα του Οκτώβρη


Άφθαρτος. Μέχρι  το σώμα σου να σε προδώσει. Σε μια νύχτα του Οκτώβρη. Σε ένα πρωινό του Νοέμβρη. Να σε "προδώσει"; Μάλλον να σου υπενθυμίσει τη προσωρινότητα της ύπαρξης σου. Το φθαρτό της ύλης σου. Σε αντίθεση με το άφθαρτο της σκέψης σου. Ίσως πάλι πρώτα "χαλάει" η σκέψη σου. Ίσως ήταν πάντα "χαλασμένη" και γι' αυτό αγκομαχάει στην ανηφόρα. Ίσως γι' αυτό σε προσπερνούν οι στιγμές και οι άνθρωποι. Δεν σε νοιάζει όμως. Εσύ ήρθες εδώ για ν' απολαύσεις το τοπίο. Την ομορφιά. Όχι για να τερματίσεις πρώτος. Όχι για να κάνεις κούρσα και λαχανιασμένος να φτάσεις στο τέλος (στο απέραντο κενό) και να μην έχεις δει τίποτα από τη διαδρομή, από τον δρόμο που σου κρύβει τόσα μυστικά, τόση ομορφιά.

[Photo credit: kevin dooley via photopin cc

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Βασίλης Πεσμαζόγλου - Τυφλό Σύστημα


"Φλωρεντία, τέλος του 20ού αιώνα. Ένας πρώην φιλόσοφος, διωγμένος από το ελληνικό πανεπιστήμιο και νυν επαγγελματίας χαρτοπαίχτης, ζει σε μία παλιά βίλα, περιτριγυρισμένος από αναγεννησιακούς πίνακες και από δύο γατάκια που περιμάζεψε. Μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, που του χρησιμεύει για ασκήσεις χαρτοπαιξίας, ανακαλύπτει ένα καινούργιο παιχνίδι: τη γραφομηχανή. Παίζοντας με τα πλήκτρα, ο ήρωας συνομιλεί με τον υπολογιστή: εξομολογείται και ξετυλίγει το κονσέρτο των αλλόκοτων επαγγελματικών του αποτυχιών και των οικογενειακών δραμάτων που τον οδήγησαν στην αυτοεξορία."

Διαβάζοντας το βιβλίο του Βασίλη Πεσμαζόγλου, ταυτίζεσαι με τον ήρωα. Ακόμη και αυτό εδώ το μπλογκ φαίνεται σαν μι' άλλη άσκηση τυφλού συστήματος. Ακόμη κι αν δεν είσαι περιτριγυρισμένος από αναγεννησιακούς πίνακες αλλά μερικά κάδρα των 10 ευρώ και μια αφίσα με τον χάρτη της Μέσης Γης. Ακόμη κι αν δεν είσαι στη Φλωρεντία αλλά στη Καβάλα.

Λιτός λόγος, ωμός κάποιες στιγμές, η βιογραφία ενός έξυπνου ταλαντούχου λούζερ που θα μπορούσε να είχε περισσότερα αλλά δεν τον ένοιαξε. Στοιχεία αστυνομικού μυστηρίου εισέρχονται αθόρυβα στην ιστορία και κορυφώνονται στο δραματικό φινάλε.

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

BMW R nineT







Εκπλήσσει θετικά η BMW με τη νέα δημιουργία της. Eye candy retro design. Μοιάζει λες και είναι χειροποίητη μετατροπή κάποιου οίκου βελτιώσεων (ιδιαίτερα με το μονόσελο). Aεροελαιόψυκτος boxer κινητήρας, μετάδοση με άξονα και για τη συγκεκριμένη περίσταση το μοτέρ αποδίδει 110 ίππους και 12,1 kgm ροπής στις 7.750 και 6.000 σ.α.λ. Είπαμε, δεν χρειάζεσαι πολλά, ένα κινητήρα, δύο ρόδες, ένα τιμόνι και φύγαμε...

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Κάνε λάικ

Έχω κολλήσει με το Μόντερν Φάμιλυ τον τελευταίο καιρό. Έξυπνο, εκλεπτυσμένο χιούμορ, αυτοσαρκασμός για τρεις αμερικάνικες οικογένειες λευκών μεσαίας τάξης των προαστίων. Τελειώνουν και τα επεισόδια που δεν έχω δει ρε γαμώτο. Κατά τα άλλα ψάχνω να βρω ένα χόμπι. Δημιουργικό, πέρα από το να περνάω ώρες ατέλειωτες on line, σόσιαλ δίκτυα ή βλέποντας ταινίες & σειρές. Όχι ότι δεν τα απολαμβάνω αλλά μερικές φορές νομίζω πως ζω την ημέρα της μορμότας. Η αλλαγή είναι καλή. 

Παρεμπιπτόντως, στη δουλειά αποφασίστηκε ότι πρέπει να ασχοληθεί η εταιρεία με τα σόσιαλ δίκτυα. Τώρα, εν έτει 2013. Άργησαν λίγο να το πάρουν απόφαση. Και τι έγινε που τους το είχα πει εδώ και 2-3 χρόνια. Αυτοί ξέρουν. Φυσικά και προσπάθησα να μην έχω καμία ανάμειξη. Στη κοπέλα που ασχολείται έγινε ήδη τηλεφώνημα/παρέμβαση για μια ανάρτηση. Στο σημερινό ημερήσιο memo για τις εκκρεμότητες είχαν γράψει ανάμεσα στα άλλα συνήθη και "Facebook Like". Oh mon dieu! Έζησα για να το δω και αυτό σε αυτή τη γαμωδουλειά. Εντολή να κάνω λάικ στη σελίδα. Ε, όχι δεν θα περάσει ο φασισμός του λάικ του κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού των κοινωνικών δικτύων. (Τσουτσούριασες με την επαναστατικότητα μου αγαπητέ αναγνώστη;).

Τέλος, κάτι άσχετο, "χρόνια πολλά κε Νίτσε!".

Τα λέμε.

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Ομίχλη

Κυριακή πρωί. Οκτώβριος. Τυλιγμένη η φύση σε έναν υγρό μυστικιστικό μανδύα. Ομίχλη. Κρύβει τα πάντα. Την ασχήμια των πολυκατοικιών. Την ομορφιά της θάλασσας και του απέραντου ορίζοντα. Λένε ότι νιώθεις φυλακισμένος όταν το βλέμμα σου δεν μπορεί να συναντήσει τον ορίζοντα. Νιώθεις όμως ανακούφιση που δεν φαίνεται ο ορίζοντας. Ασφάλεια μέσα στην ομίχλη καθώς δεν βλέπω αλλά και δεν φαίνομαι. Παύουν επίσης και υποσχέσεις για ταξίδια και οι οδυνηρές διαπιστώσεις όταν αυτά δεν πραγματοποιούνται.

Σε άλλα νέα τώρα, να δείτε το Side effects του Στίβεν Σόντερμπεργκ. Ένα φιλμ για τη κατάθλιψη και τη βιομηχανία φαρμάκων που ανθίζει γύρω από αυτή. Δεν μένει όμως στα συμπεράσματα για τη κερδοσκοπία αλλά μετατρέπεται αθόρυβα σε ταινία μυστηρίου/αστυνομικό θρίλερ με τη πλοκή να σε μαγνητίζει και να μην καταλαβαίνεις πότε πέρασε η ώρα. Παίζουν Ρούνεϊ Μάρα, Τζουντ Λο, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς.

Στα τοπικά νέα, μου άρεσε το Νουβέλ Βαγκ που βρέθηκα χθες το βράδυ. Μπαράκι στον δρόμο της παραλίας της Καβάλας, δίπλα στο ξενοδοχείο "Γαλαξίας", με άποψη στην αισθητική του χώρου και ωραία Jazz/Funk/Rock/Lounge μουσική. Η απουσία τρέντυ Καβαλιωτών το κάνει επίσης πιο ελκυστικό. Αν είχε και πιο αναπαυτικές καρέκλες -καθότι μεγαλώσαμε και δεν αγαπάμε ορθοστασία- θα ήταν ακόμη καλύτερα. Την άνεση όμως την έφαγε το ντιζάιν. Στις 14/10/2013 έχει λάιβ τζαζ βραδιά.

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Tablet και e-readers οδηγούν σε περισσότερο διάβασμα

Σύμφωνα με έρευνα που βρήκα στο techblog.gr και το οποίο την αναδημοσιεύει από το gigaom.com, η διείσδυση των tablets και των e-readers σε ένα ευρύτερο κοινό οδήγησε στην αύξηση των βιβλίων που διαβάζονται. Μάλιστα πολλοί διπλασίασαν τον αριθμό βιβλίων που διάβασαν. Δεν έχω τάμπλετ για να επιβεβαιώσω, ούτε βλέπω στους δρόμους της Καβάλας ή στα πάρκα ανθρώπους με τέτοια γκάτζετ να διαβάζουν. Βέβαια δεν υπάρχει εδώ δημόσια συγκοινωνία (μετρό, τραμ κτλ) όπου δίνεται η ευκαιρία να  διαβάσει κάποιος δημοσίως. Στη Βαρκελώνη, όπου βρέθηκα το καλοκαίρι, στο μετρό, γινόταν χαμός και μάλιστα με e-readers, δηλαδή συσκευές που είναι κυρίως ή μόνο για διάβασμα βιβλίων (και όχι πχ. για φέισμπουκ, ίντερνετ, μουσική κτλ.). Αυτό όμως που συνειδητοποίησα είναι ότι -προσωπικά- έχω μειώσει τον αριθμό των βιβλίων που διαβάζω ετησίως τα τελευταία χρόνια. Οι λόγοι υποθέτω πολλοί. Κυρίως, νομίζω το γεγονός ότι γυρνάω πτώμα από τη (γαμω-)δουλειά και συνήθως πέφτω με τα μούτρα σε εύκολα αναγνώσματα δηλαδή στο ίντερνετ. Έτσι δεν μένει πολύ χρόνος για διάβασμα, ειδικά αν μετά τις 10 το βράδυ αρχίζεις να νυστάζεις.

Αυτό όμως πρέπει να αλλάξει. ΠΡΕΠΕΙ. Και θ' αλλάξει.

Τώρα διαβάζω το "Τυφλό σύστημα" του Πεσματζόγλου. Εντυπώσεις μόλις το τελειώσω.

Τα λέμε.

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Το κουτί



Είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ποίηση από δύο μηχανικούς γερανούς, δύο οθόνες και φυσικά τον άνθρωπο;
Επιστήμη - Τεχνολογία - Τέχνη.

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Ψηλά


Κυριακή πρωί και το μυαλό μουδιασμένο ακόμη, προσπαθεί να ξεφύγει από το γκρίζο κοιτώντας ψηλά. Αυτό είναι άλλωστε που σε κάνει άνθρωπο.

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Νυκοκυραίε ξύπνα!


Ο δολοφόνος δίπλα σε "σταρ" της ναζιστικής συμμορίας που ΕΒΑΛΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ νοικοκυραίε. Πάλι θα τους ψηφίσεις για να καθαρίσουν τον τόπο; Εσύ με τρομάζεις περισσότερο από τους δολοφόνους, νυκοκυραίε. Εσύ που από τη γωνίτσα σου ηδονίζεσαι με τους μπράβους και τους δολοφόνους να εξευτελίζουν, δέρνουν, δολοφονούν μετανάστες. Εσύ που τρέφεις αυταπάτες καθαρότητας αίματος, αρχαίων περασμένων μεγαλείων. Εσύ που από τα χέρια σου, στάζει ακόμη φρέσκο αίμα του Παύλου Φύσσα. Εσύ με τρομάζεις, μου προκαλείς απόγνωση, θυμό, απογοήτευση. Εσύ καλύτερα να κλειδώσεις τη πόρτα σου σήμερα καλά, μπορεί η φάτσα σου να μην αρέσει σε κάποιο χρυσαυγίτη.


Για τους αστυνομικούς που είναι κολλητάρια με τους δολοφόνους μαφιόζους δεν υπάρχουν λόγια. Σιχάματα.



Νο 3. Γλοιώδη ανθρωπόμορφα δίποδα που καπηλεύονται το τίτλο του δημοσιογράφου. Εμετός. Μόνο αυτό ξερνάει το στόμα τους. Υπάκουα σκυλιά των σκιερών αφεντικών τους.


Καταλήγοντας, φταις κι εσύ. Ναι, σε εσένα μιλάω, μέσα στον καθρέπτη που κρύβεσαι, που δεν μίλησες, που δεν έπραξες, που ανέχτηκες, που έκανες πλάκα. Σοβαρέψου. Σοβάρεψαν οι καιροί κι έγιναν σκοτεινοί.

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Lauge Jensen


Ξεκινάει το άρθρο του στο Visordown.com o Ben Cope ως εξής: "DENMARK, famous for its bacon, Lego, Bang & Olufsen and Carlsberg and did I mention bacon?". 

Δεν ξέρω για το μπέικον αλλά για τ' άλλα θα συμφωνήσω. Γενικά, αγαπώ το ντιζάιν των βόριων αυτών χωρών. Υπάρχει μια "καθαρότητα", μια "τάξη" στη σχεδίαση τους χωρίς περιττά πράγματα να "φορτώνουν" το αντικείμενο, είτε αυτό είναι ηχείο, έπιπλο, σπίτι είτε είναι... μοτοσυκλέτα. Ναι και οι Δανοί με 10 από τους 12 μήνες βροχή, χειμώνα & χαμηλές θερμοκρασίες έχουν ένα μικρό οίκο που παράγει χειροποίητες μοτοσυκλέτες. Υπάρχει μόνο ένα μοντέλο στη γκάμα τους αλλά, όπως αναφέρεται και στο άρθρο, καμία μοτοσυκλέτα που βγαίνει από εκεί δεν είναι ίδια με άλλη. Δεν μου αρέσουν οι τσόπερ αλλά σίγουρα θα αγόραζα μία Lauge Jensen για τη μοναδικότητα τους και συγκεκριμένα αυτή της φωτογραφίας. Όπως είναι, χωρίς τίποτα έξτρα.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Un Conte



Un Conte from GOBELINS pro on Vimeo.

Ένα πανέμορφο ανιμέσιον μικρού μήκους με την ανατροπή στο τέλος να σου σπαράζει τη καρδιά.

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

Star Trek Into Darkness


Δεν είμαι οπαδός της ιστορικής σειράς αλλά δηλώνω οπαδός του J.J. Abrams. Δεν με έχει απογοητεύσει μέχρι στιγμής (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων αλλά συγχωρείται γιατί είναι ο δημιουργός της δεύτερης καλύτερης σειράς όλων των εποχών). Ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης/παραγωγός συνεχίζει να κρατάει ένα πολύ καλό ποιοτικό επίπεδο και να βάζει τη σφραγίδα του σε οτιδήποτε καταπιάνεται. Με το Star Treck Into Darkness μάλιστα απογειώνει τη συγκεκριμένη διαστημική μυθολογία με το να τη φέρνει πολύ κοντά στη γη. 

Σε μπέρδεψα αγαπητέ αναγνώστη; 

Λοιπόν, αυτό που κάνει ο J.J. Abrams είναι να μη καταφεύγει σε σούπερ ντούπερ μοχθηρούς εξωγήινους που μοιάζουν με διαστημικά ορκ από μακρινούς γαλαξίες αλλά να παρουσιάζει ως "κακό" τον άνθρωπο της φωτογραφίας, τον αγαπημένο Benedict Cumberbatch που κλέβει τη παράσταση. Παρουσιάζεται ανθρώπινος, πληγωμένος, κάποιος που θέλει να προστατέψει την οικογένεια του. Υπάρχουν, επίσης, αναφορές στις σύγχρονες ΗΠΑ και την "ανάγκη" τους να κατασκευάζουν πολέμους και να εφευρίσκουν "κακούς".

Κατά τα άλλα το φιλμ ακολουθεί τα πρότυπα του σκηνοθέτη: Αληθοφανή εφφέ, καλογραμμένο σενάριο, καλές ερμηνείες. Περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη δουλειά του μιας και θα σκηνοθετήσει το επόμενο Star Wars!

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Μηχανή


Η μηχανή που κάνει τη μοναξιά σου ταξίδι.

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Παρατηρητής της ζωής

Ο ήχος ενός σταθερού τηλεφώνου που χτυπά σε ένα άδειο διαμέρισμα. Αυτή η εικόνα ερχόταν συνεχώς στο μυαλό το Κ. Θα μπορούσε να είναι το εξώφυλλο του βιβλίου της ζωής του. Ένα εξώφυλλο που θα είχε τη τεχνοτροπία των κλασσικών αμερικάνικων κόμικ. Από τότε που έχασε τη δουλειά του σπάνια έβγαινε από το διαμέρισμα του. Και το απολάμβανε. Τα βιβλία του, οι ταινίες του, οι μουσική από τα μικρά ξύλινα ηχεία και μια ζεστή κούπα καφέ του κρατούσαν τη καλύτερη συντροφιά. Δεν του έλειπε τίποτα. Τα είχε όλα επειδή δεν είχε τίποτα. Τα είχε όλα έστω κι αν αγόραζε ψωμί με κουπόνια ή τα αγαπημένα του αθλητικά παπούτσια είχαν μπει πια στον έβδομο χρόνο της ζωής του.

Απολάμβανε τη γνώση της ασημαντότητας της ζωής του. Από το παράθυρο μπορούσε να βλέπει τους ανθρώπους να τρέχουν γκρίζοι και ασθμαίνοντας, όπως έκανε κι αυτός πριν λίγο καιρό.  Τώρα όμως όχι. Τώρα ήταν ένας παρατηρητής της ζωής και θα συνέχιζε να είναι ως το τέλος όπου ήρεμα και αθόρυβα θα χανόταν, θα μετατρεπόταν σε αστρική σκόνη και θα ταξίδευε στο απέραντο κενό.

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Ως πότε;


Όσο υπάρχει ακόμη "λίπος" να καεί. Αυτή είναι η απάντηση. Μετά θα καταλάβουμε. Θα μάθουμε. Ίσως να είναι αργά τότε για να αλλάξουμε αλλά θα μάθουμε.

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Δεν έχω

Νυστάζω.

Δεν θέλω να κοιμηθώ.

Έχει μια γαλήνη αυτό το Σαββατόβραδο.

Ησυχία.

Δροσιά μετά τη κάψα του μεσημεριού, δροσιά σχεδόν ανακουφιστική.

Ένα τόσο όμορφο βράδυ.

Θα περάσει.

Μια στιγμή είναι μόνο.

Μετά Κυριακή.

Θέλω να διαβάσω το νέο βιβλίο που πήρα.

Νυστάζω.

Η ψυχή νυστάζει.

Αποκαμωμένη.

Σήμερα ένας κύριος χωρίς δόντια, ντυμένος με βρώμικα ρούχα, μισοζαλισμένος από τη μαστούρα μου ζήτησε χρήματα για να πάρει κάτι να φάει.

Δεν έχω.

Έτσι του είπα και τον προσπέρασα γρήγορα.

Δεν έχω.

Είχα.

Έτσι αύριο θα με προσπεράσει αυτός που θα έχει.

Εγώ δεν θα έχω.

Δεν έχω.

Έχω. Όσο το μυαλό μένει ανοιχτό.

Καστοριάδης και δημοκρατία δυτικού τύπου

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Μια παραλία είναι το μυαλό σου

Ησυχία καλοκαιριού.

So today I wrote a song for you
Cause a day can get so long
And I know its hard to make it through...

Ζέστη, η σκέψη ταξιδεύει και αποκαμωμένη λουφάζει σε μια ερημική παραλία, λίγο πιο πάνω από τα άγχη σου. Βλέπεις τα όνειρα που έκανες μικρός να παίζουν μακριά με τα κουβαδάκια τους στη ζεστή άμμο. Εσύ στηρίζεσαι στο κορμό ενός πεύκου και κάτω από τη σκιά παρακολουθείς τα κύματα να σκάνε και να σε χλευάζουν. Τ' ακούς να λένε πως εσύ θα μείνεις για πάντα εκεί, για πάντα κουρασμένος ενώ αυτά θα ταξιδεύουν σε άλλες παραλίες, σε άλλες χώρες, σε άλλους κόσμους. Δεν έχεις το κουράγιο να τους πεις πως κάνουν λάθος, να φωνάξεις πως όλα τα ταξίδια του κόσμου είναι μπρος στα πόδια σου και σε προσμένουν. Αντιθέτως, ακουμπάς ακόμη περισσότερο πάνω στο κορμό σαν ναυαγός που προσμένει ένα πλοίο να φανεί για πολύ καιρό κι έχει χάσει την ελπίδα του.

Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Laura Marling - Hope in the air

There is a man that I know
For seventeen years he never spoke
Guess he had nothing to say
He opened his mouth on Judgment Day

I listened with all of my might
But was scared by the look in his eyes
Like he'd already lost the fight
And there was no hope ever in sight

No hope in the air
No hope in the water
Not even for me
Your last serving daughter

Why fear death? Be scared of living
Our hearts are small and ever thinning
There is no hope ever of winning
Oh, why fear death? Be scared of living

I have seen men provoked
And I have seen lives revoked
And I looked at my life and I choked
And from there, no more ever I have spoke

I can't give up that quick
My life is a candle and a wick
You can't put it out but you can't break it down
In the end, we are waiting to be lit

There's hope in the air
There's hope in the water
But sadly not me
Your last serving daughter

A friend is a friend forever
And a good one will never leave, never
But you've never been south and what rolls off your mouth
You will never understand, ever

You speak minds handed down to you
By the lies handed down by your truth
Your angels that dance at your wail
Will mask your scrambling youth

I forgave you your shortcomings
And ignored your childish behavior
Laid a kiss on your head and before I left said
Stay away from fleeting favor

There's hope in the air
There's hope in the water
But sadly not me
Your last serving daughter

Pick up your rope, Lord, sling it to me
If we are to battle, I must not be weak
And give us your strength, world and your food and your water
Oh, I am your savior, your last serving daughter

There's hope in the air
There's hope in the water
But sadly not me
Your last serving daughter

There's hope in the air
There's hope in the water
But no hope for me
Your last serving daughter

[Lyrics by MetroLyrics]

 

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Η νέα φανέλα του ΠΑΟ για τη σεζόν 2013-2014


Επιτέλους μια αλλαγή στη σχεδίαση. Ωραία φαίνεται η ριγέ, τίποτα το ιδιαίτερο οι υπόλοιπες. Αυτό όμως που τις χαλάει και τις 3 είναι το άθλιο λογότυπο του ΟΠΑΠ. Θα ήταν πολύ πιο όμορφες αν π.χ. έγραφε μόνο ΟΠΑΠ χωρίς το πολύχρωμο σχέδιο.

Κατά τα άλλα ο ΠΑΟ θα αγωνιστεί φέτος ώστε να αποδείξει ότι δεν θα γίνει η νέα ΑΕΚ. Μεταγραφές χαμηλού κόστους και ποιότητας (αναγκαστικά), νέος προπονητής, νέο παλιό γήπεδο (ξανά), νέο προπονητικό κέντρο και η Ευρώπη πολύ μακριά. Νέα παιδιά θα παίξουν και φέτος κι εύχομαι να έχουν καλύτερη τύχη σε σχέση με τη περσινή αλλοπρόσαλλη χρονιά (ιν Χουχούμη γουι τραστ) και να καταφέρουν να πάρουν μια μεταγραφή σε ευρωπακικό σύλλογο τα επόμενα χρόνια.

Δυστυχώς ο Αλαφούζος ή ο Σαβίδης & ο Μελισανίδης δεν φαίνεται να έχουν καταφέρει κάτι σχετικά με τη μαφία, το βόθρο του ελληνικού ποδοσφαίρου ώστε να υπάρξει τουλάχιστον μια ισορροπία οπότε θα γίνουμε θεατές (όσοι γίνουμε θεατές γιατί  προσωπικά, όπως και πέρσι, άντε να δω 5-6 ματς της Πανάθας μόνο και μόνο γιατί η αγάπη για το σπορ και το τριφύλλι δεν ξεθύμανε ακόμη) του ανοσιουργήματος που ονομάζεται σούπερ λιγκ. Ήδη ο ΟΣΦΠ φρόντισε για τις θυγατρικές του (Ζε εντουάρντο, Μπαντιμπαγκά).

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Sunrise


Θα αλλάξουν φίλε αναγνώστη όλα, σαν την ανατολή του ηλίου σε ξεχασμένη παραλία, θα φωτίσει η ζωή μας, η στεγνή και παγωμένη, θα ζεσταθεί από τις πρώτες λωρίδες φωτός και θα ξεδιψάσουμε με την πρωινή υγρασία. Στη χώρα που δεν ξημερώνει ποτέ, θα ξημερώσει. Ο ήλιος θα βγει όταν όλοι τον θυμηθούμε και τον ζητήσουμε. Μπορεί να νιώθουμε ασφαλείς στις κρυψώνες μας, στο σκοτάδι αλλά σκέψου όλα αυτά που χάνουμε, που περνούν μπροστά από τα μάτια μας χωρίς να τα δούμε.

Θα ξημερώσει και θα φανούν οι ασκήμιες των μίζερων, των άσχημων, των ηλιθίων που αφήσαμε να κυβερνούν τη ζωή μας γιατί φοβηθήκαμε το σκοτάδι και γιατί το ζητήσαμε μέσα στην απόγνωση μας. Κι αυτό ήρθε και έμεινε, καπηλεύτηκε τα πάντα. Ακόμη και αυτή την ανατολή που ξεσηκώνει, προσπαθεί να την ταυτίσει με το έρεβος, το χάος, την ασχήμια, την αμορφωσιά, το μίσος. Ξέρω όμως ότι υπάρχει ένα μικρό κομμάτι στο πίσω μέρος της ψυχή σου που η αλήθεια δεν ξεθώριασε ακόμη. Όσο υπάρχει αυτό το μικρό πετραδάκι που σε "ενοχλεί", θα θυμάσαι αυτά που προσπαθούν να σε κάνουν να ξεχάσεις. Όσο υπάρχει το μέρος αυτό, η ελπίδα θα ζει, το φως δεν θα είναι μακριά.

Photo credit: Vince Alongi via photopin cc

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Τέχνη

Τέχνη, τέχνη, τέχνη!

Μόνο αυτή μπορεί να μας σώσει, να μας ξυπνήσει. Ας τη βάλουμε στη ζωή μας. Σε κάθε μορφή. Άκουσε μουσική, παρακολούθησε θέατρο, πήγαινε σε συναυλίες, σε εκθέσεις, δες ταινίες, σειρές, διάβασε βιβλία, μπλογκς. Δεν είναι δύσκολο. Απλώς καθάρισε το δρόμο από τα σκουπίδια που σου βάζουν για να χαθείς και να γίνει το μυαλό σου κομπόστα με κίβδηλα ευτελή ανοσιουργήματα. Είναι εύκολο να βρεις την αληθινή τέχνη γιατί όσα σκουπίδια και να ρίξουν από πάνω της αυτή θα συνεχίσει να λάμπει για αιώνες, χιλιετίες.

Στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων πριν αρχίσει η παράσταση ακούγεται ένα ηχογραφημένο μήνυμα που καλεί τους θεατές να κλείσουν τα κινητά τους, τις φωτογραφικές μηχανές κτλ. Το μήνυμα τελειώνει λέγοντας:

"Καλή ψυχαγωγία".

Ακριβώς αυτό. Ψυχαγωγία. Αγωγή της ψυχής. Να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Εγώ, εσύ, ο διπλανό σου. Και τότε θα γίνει καλύτερος ο κόσμος, θα δεις. Πες με αφελή, ονειροπόλο αλλά δεν θα πάψω να το πιστεύω μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της ζωής μου πάνω σε αυτόν το μικρό πλανήτη.

Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Ότι και να πεις, καλοκαίρι είναι

Και πάλι εδώ λοιπόν μετά από καιρό. Μετά από σημαντικές αλλαγές στη ζωή μου.

Θετικές στα προσωπικά.

Αρνητικές στα επαγγελματικά καθώς δεν την παλεύω στη δουλειά. Σκατά. Θα μου πεις φίλε αναγνώστη, "δεν τους γαμάς αφού είσαι ευτυχισμένος στη προσωπική σου ζωή μετά από τον δυσκολότερο χειμώνα της ζωής σου". Κι εγώ αυτό προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου αλλά είναι δύσκολο όταν σου γαμάνε τη ψυχολογία. Όταν δεν σε υπολογίζουν, δεν εκτιμούν τον κόπο σου. Όταν δείχνουν να σε θεωρούν αφελή. Κουράστηκα να τα υπομένω όλα αυτά. Κουράστηκα να σχίζομαι στη δουλειά χωρίς καμία ανταπόκριση. Κουράστηκα να μετρώ τα πισώπλατα μαχαιρώματα συναδέλφων. Κουράστηκα να κοιτάω μπροστά και να μην βλέπω ελπίδα για κάτι καλύτερο.

Ίσως να ήταν δικό μου λάθος που έμεινα τόσα χρονιά εκεί βλέποντας τι γίνεται. Επαναπαύτηκα στη σιγουριά του ταπεινού μισθού. Φοβήθηκα το ρίσκο να ψάξω να κάνω αυτό που αγαπώ. Τώρα το πληρώνω.

Μια συμβουλή θα δώσω στο παιδί μου: Κάνε αυτό που αγαπάς και μην ακούς κανέναν.

Σε άλλα νέα τώρα, πήγα Μάλαμα τη Τετάρτη στο κάστρο της Καβάλας και το ευχαριστήθηκα. Πραγματικά ο άνθρωπος είναι ιδανικός για συναυλία έξω σε κάστρα, παραλίες, ποτάμια, δάση. Καλοκαίρι, παγωμένες μπύρες και να χάνεται ο νους στα τραγούδια και τις μελωδίες του. Ανάσανε λίγο η ψυχή.

Τέλος, επιτέλους επισκευάστηκε το XT μετά από σχεδόν ένα μήνα σε συνεργεία. Και να είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα δεν θα το ανέφερα καν αλλά να έχει κολλήσει απλώς η τρόμπα του μπροστινού φρένου (με αποτέλεσμα να μένει μπλοκαρισμένος ο τροχός) και να μην μπορεί να το βρει κανείς από τους τρεις μαστόρους που το πήγα είναι τραγικό... Ο τέταρτος, με τη δεύτερη προσπάθεια και αφού μου πήρε ένα πενηντάρικο, το βρήκε και το έφτιαξε.

Μου έλειψε το ΧΤ και οι απογευματινές βόλτες στη παραλία ή στο δρόμο προς στο χωριό. Είναι και αυτό μια είδους ψυχανάλυση. Ο αέρας που σε χτυπά παίρνει μάλλον ένα μέρος από τη σκόνη που κατακάθεται και βρομίζει το μυαλό σου.

Τώρα που σιγά σιγά τα πράγματα μπαίνουν σε μια σειρά θα αρχίσω να ασχολούμαι περισσότερο με το μπλογκ, όπως παλιά. Άλλωστε πολλές φάντασυ ιστορίες (καλές ή κακές) έχουν μείνει πολύ καιρό καταχωνιασμένες στα συρτάρια του νου και είναι κρίμα.

Τα λέμε.

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Σιδερένια άλογα


Εξέλιξη.

Λαγουδάκι


Game of Thrones style.

Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

The power of Linux

Το Linux θα μπορούσαμε να τον παρομοιάσουμε με έναν τόπο όπου γίνονται ανασκαφές. Όσο περισσότερο «σκάβει» κανείς, τόσο περισσότερο και πιο πλούσιο θησαυρό βρίσκει. Το άρθρο που αναδημοσιεύω από το εξαιρετικό osarena.net (μ' έχει βοηθήσει άπειρες φορές με το Ubuntu Linux που χρησιμοποιώ) προσπαθεί να αποκαλύψει μερικά από τα λιγότερο γνωστά γεγονότα σχετικά με το Linux. 

Ποια είναι όμως αυτά τα 25 δεδομένα που αφορούν το Linux και είναι λιγότερο γνωστά;

1. Το Linux δεν είναι ένα λειτουργικό σύστημα, αλλά είναι ο πυρήνας. Το GNU Linux είναι το λειτουργικό σύστημα και «βγαίνει» σε αρκετές εκατοντάδες αρώματα (διανομές). 

2. Ο Linux Kernel γράφτηκε από έναν Φιλανδό φοιτητή κολεγίου, 21 ετών, ως χόμπι του. Και ναι! Καλά μαντέψατε. Το όνομά του είναι Linus Torvalds. 

3. Ο Torvalds δημιούργησε το Linux που βασίζεται στην άδεια του GNU General Public License (GPL). Ίσως ο Torvald να μην είχε ποτέ γράψει τον δικό του πυρήνα, αν η GPL άδεια είχε δικό της πυρήνα και δικό της οδηγό. 

4. Το μεγαλύτερο μέρος του πυρήνα του Linux σήμερα είναι γραμμένο στη γλώσσα προγραμματισμού C (χάρη στον αείμνηστο Dennis Richie) και σε συμβολική γλώσσα / γλώσσα συναρμολόγησης (assembly language) και μόνον το 2% του πυρήνα του σήμερα, περιέχει κώδικα που γράφτηκε από τον Torvald. 

5. Ένας σημερινός Standard Linux Kernel έχει πάνω από 10 εκατομμύρια γραμμές κώδικα και αναπτύσσεται με ρυθμό 10% ετησίως. Περίπου 4500 γραμμές coeds προστίθενται και άλλες 1500 γραμμές κώδικα αλλάζουν επί καθημερινής βάσεως. Αρχικά, το 1991, η Linux kernel έκδοση 0.01 κυκλοφόρησε με 10239 γραμμές κώδικα. 

6. Ένας τύπος που ονομάζεται William Della Croce Jr. καταχώρησε το όνομα Linux και απαίτησε δικαιώματα τόσο για τη χρήση του ονόματος όσο και για το σήμα του. Ωστόσο, αργότερα, συμφώνησε να το παραδώσει το σήμα κατατεθέν στο Linus. 

7. Επίσημη μασκότ του πυρήνα του Linux είναι ένας πιγκουίνος που ονομάζεται Tux και είναι η συντομογραφία του σμόκιν. Η ιδέα του να έχει το Linux ως σήμα κατατεθέν του ένα κατοικίδιο ζώο, τον πιγκουίνο, προέρχεται από τον ίδιο τον Linus Torvalds. 

8. Η πρώτη εμπορική διανομή GNU / Linux ήταν η Yggdrasil και κυκλοφόρησε σε μορφή CD το 1992. Το Red Hat ήταν μία από τις πρώτες διανομές που εγκαταστάθηκε σε υπολογιστές εταιρειών και κέντρα δεδομένων, το 1999. 

9. Η Debian ήταν μία από τις πρώτες GNU / Linux διανομές που είχε συσταθεί και οργανωθεί ως κοινότητα προγραμματιστών. Ο κώδικας της Debian v. 4,0 περιέχει 283 εκατομμύρια γραμμές κώδικα, προβλεπόμενου κόστους 7.370 εκατομμυρίων δολαρίων, για την παραγωγή αυτής της ποσότητας κώδικα σε ένα εμπορικό περιβάλλον. Η βάση κώδικα του Debian παραμένει η βάση για άλλες διανομές όπως οι Ubuntu, Knoppix και Xandros. 

10. Το 91% των ισχυρότερων υπερ-υπολογιστών του κόσμου χρησιμοποιούν GNU / Linux. Οι δέκα από τους υπερ-υπολογιστές χρησιμοποιούν Linux. Το 33,8% του κόσμου τρέχει σε Linux servers εν συγκρίσει με το 7,3% που τρέχει λειτουργικό σύστημα Microsoft Windows. 

11. Ο Linux Torvald έχει τιμηθεί με την ονομασία ενός asteroid, που πήρε απ’ αυτόν το όνομά του. 

12. Υπάρχουν πάνω από 300 δραστηριότητες διανομών GNU / Linux που εκτείνονται από τις γνωστές διανομές Debian ή Fedora μέχρι κυβερνητικό ή ακαδημαϊκό επίπεδο. Και ο κατάλογος αυτός φαίνεται να μεγαλώνει μαζί με τις περιφερειακές και τις προσωπικές διανομές που προστίθενται συχνά. 

13. Και τώρα, το καλύτερο. Πόσο ευρύ είναι το φάσμα των πεδίων όπου εφαρμόζεται το Linux; Λοιπόν, το Ανοιχτό και Ελεύθερο Linux εφαρμόζεται στο Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, στο στόλο των υποβρυχίων του Ναυτικού των ΗΠΑ, στην Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας (Federal Aviation Administration), στο Ταμίλ Ναντού για εκπαιδευτικούς σκοπούς, στις υπερταχείες αμαξοστοιχίες της Ιαπωνίας, στον έλεγχο της κυκλοφορίας του Σαν Φρανσίσκο, στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, στο CERN, σε πολλά συστήματα ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας αλλά και σε συστήματα ελέγχου πυρηνικών αντιδραστήρων των υποβρυχίων και πλοίων, στη Ρωσία, στη Βραζιλία και στη Βενεζουέλα για τη διαλειτουργική διαχείριση, την οικονομική απόδοση και την τεχνολογική ανεξαρτησία, στις Google, Cisco, Facebook, Twitter, Linked in, Toyota, TiVo αλλά και σε πολλές ακόμα άλλες, στον server της ιστοσελίδας του Λευκού Οίκου (Drupal), στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Βραζιλίας που γενικώς τάσσεται υπέρ των Linux λειτουργικών συστημάτων έναντι των υπολοίπων λειτουργικών και το προτιμάει σε όλους τους υπολογιστές της. 

14. Για εκείνους που πιστεύουν ότι το Linux δεν μπορεί να κάνει Animation, έχουμε να παραθέσουμε τούτο μόνο. Ο βραβευμένος με Όσκαρ, για τα οπτικά εφέ του, Τιτανικός του Τζέιμς Κάμερον, ήρθε από μηχανήματα που τρέχουν Linux. Αλλά και το Avatar ήταν η τελευταία ταινία που αναπτύχθηκε πλήρως με 3D εφαρμογές πλατφόρμας Linux, χρησιμοποιώντας το Foss Software. Κατανοητό; 

15. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, το 2002, η Microsoft είχε ξοδέψει $ 421 εκατομμύρια για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του Linux. Απίστευτο; Και όμως, αληθινό! 

16. Σύμφωνα με μια μελέτη που χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το εκτιμώμενο κόστος για την ανάπλαση των πιο πρόσφατων εκδόσεων του πυρήνα θα κυμαίνεται γύρω στα 1,14 δισεκατομμύρια δολάρια USD. Σας εκπλήσσει, ε; 

17. Τα Microsoft Windows και ο πυρήνας Linux μπορούν να τρέχουν ταυτόχρονα, σε παράλληλη χρήση στον ίδιο υπολογιστή, χρησιμοποιώντας ένα λογισμικό που ονομάζεται Cooperative Linux (colinux). 

18. Η διεθνής εταιρεία μηχανών γραφείου, η International Business Machines Corporation (IBM), μια πολυμετοχική εταιρεία, εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, τα προϊόντα της οποίας περιλαμβάνουν από ζυγαριές και συσκευές χρονομέτρησης για βιομηχανική χρήση μέχρι υπολογιστικές μηχανές και διάτρητες κάρτες, έχει επιλέξει το Linux για τον πιο ισχυρό υπερυπολογιστή του κόσμου, τον Sequoia. 

19. O Vanilla Kernel είναι μια μη τροποποιημένη έκδοση του πυρήνα του Linux Kernel. 

20. Πέρυσι (2012), το 75% του κώδικα Linux αναπτύχθηκε από τους προγραμματιστές που εργάζονται για εταιρείες. Η GOOGLE συνέβαλε περίπου στο 1,1% του κώδικα στον τρέχων πυρήνα του Linux. 

21. Το Linux έχει ένα δυνατό ρεύμα στα εξής Smart Phones: στο WebOS, στο Android και στο Maemo (η ΜeeGo, Τizen πλέον) που το λειτουργικό του είναι βασισμένο στην κορυφή του πυρήνα του Linux. 

22. Το λειτουργικό Σύστημα του Android βασίζεται στο Linux. Το λειτουργικό του σύστημα βασίζεται κατά κύριο λόγο στον Ανοιχτό πυρήνα του Linux και η Google έχει κάνει αρκετές αλλαγές προκειμένου να προχωρήσει πέρα από την αρχική βάση του Linux kernel. Το πρώτο Android smartphone ξεκίνησε από την HTC την ταϊβανέζικη εταιρεία που κατασκευάζει smartphones! Αν και η Samsung έχει καταφέρει να κερδίσει ένα μεγάλο μέρος στον χώρο του Android smartphones, με την σειρά συσκευών της Galaxy. 

23. Η Google κατονομάζει τις εκδόσεις του κώδικα του Android με αλφαβητική σειρά. Αυτά τα ονόματα δεν είναι τυχαία, αλλά έχουν ονόματα από επιδόρπια. 

24. Η μασκότ του Android είναι κλεμμένη! Η Google δεν είναι αυτή που δημιούργησε αρχικά την συγκεκριμένη μασκότ. Η μασκότ υιοθετήθηκε από έναν τύπο που ονομάζεται Android! Από ένα παιχνίδι που λέγεται Gauntlet (=γάντι). 

25. Από τον Ιανουάριο του 2010, το Linux έχει ξεπεράσει το το 1,17% του μεριδίου της αγοράς σε desktops (επιτραπέζιους υπολογιστές) και το ποσοστό κυμαίνεται για άλλους στο 3,8% και σύμφωνα με άλλα δεδομένα έχει φτάσει να ξεπερνάει το 6,7%.

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Εδώ


Εδώ -πάνω από τα χαλάσματα- θα τραγουδάμε και θα κλαίμε, θα χορεύουμε και θα οδυρόμαστε, θα παίζουμε μουσική και βουβοί θα κλαίμε.

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Όνειρα και θυσίες

Ήθελα να γράψω γι' ανθρώπους κακούς, μίζερους που μόνη τους έννοια είναι να διαβάλουν τη προσπάθεια των άλλων αλλά δεν θα το κάνω. Δεν θα λερώσω αυτή τη γωνιά, αρκετά τους ανέχομαι στη καθημερινότητα (ίσως αυτό είναι και το λάθος μου, ότι τους ανέχομαι). 

Σε άλλα νέα, πήγα χθες σε μια έκθεση μοτοσυκλετών. Σκέφτομαι ν' αλλάξω μοτοσικλέτα μετά από δέκα χρόνια σε μια σχέσης αγάπης και μίσους με το XT. Αγάπης γιατί μου αρέσουν οι μοτοσυκλέτες και η κουλτούρα τους (ναι έχουν, μην κάνετε τους ξαφνιασμένους), μίσους γιατί δεν ήταν ποτέ επιλογή μου το συγκεκριμένο μοντέλο αλλά για διάφορους λόγους μου "επιβλήθηκε" (μεγάλη βαρετή ιστορία). Σχεδόν από την πρώτη στιγμή έκανα σχέδια για την επόμενη μοτό. Έβαζα, με θυσίες, χρήματα στην άκρη από τον πενιχρό μου μισθό γι' αυτόν το σκοπό. Όλο όμως κάτι συνέβαινε και το ανέβαλα κάθε φορά. Μετακόμιση σε νέο σπίτι, αγορά αυτοκινήτου, (προσωρινή ευτυχώς) ανεργία, έκτακτες υποχρεώσεις, δύσκολοι καιροί έρχονται κ.α. Όλο κάτι έβρισκα για να το αναβάλω.

Αυτό το καλοκαίρι αποφάσισα όμως ότι θα με βρει με μια μοτοσυκλέτα που πάντα ήθελα και που θα είναι καθαρά δική μου επιλογή. Δεν με βρήκε όμως. Κυριακή 2 Ιουνίου σήμερα και ακόμη το σκέφτομαι και το... γράφω. Είμαι πλέον σίγουρος. Εγώ είμαι αυτός που δεν με άφηνα να πραγματοποιήσω το όνειρο ενώ ήρθαν πολλές κατάλληλες στιγμές. Φοβήθηκα. Ακόμη και χθες μέσα στην έκθεση μοτοσυκλετών μου γεννήθηκαν νέες αμφιβολίες. Παρόλο που κάποια πρόσφατα γεγονότα με έκαναν να καταλάβω -με τον χειρότερο τρόπο- πως η ζωή δεν περιμένει. Δεν θα κάτσει ούτε ένα δευτερόλεπτο για να σε περιμένει. Πρέπει να την αρπάξεις από τα μαλλιά καθώς τρέχει γύρω σου ενώ εσύ κάθεσαι χωμένος στο καναπέ σου. Με άλλα λόγια και χρησιμοποιώντας ένα σύνθημα που "βίασαν" τα κακομαθημένα αμερικανάκια, You Only Live Once, (#yolo κι έτσι φάση).

Όλα αυτά για μία μηχανή; Όχι, νομίζω πλέον έχει αποκτήσει συμβολικό χαρακτήρα η συγκεκριμένη κίνηση. Δηλαδή κατά πόσο είμαι αποφασισμένος να κυνηγήσω τα όνειρα μου, όσο σημαντικά, ασήμαντα είναι αυτά ή αν θα δειλιάσω κουλουριασμένος κάτω από το πάπλωμα. Μέχρι στιγμής καταλαβαίνετε ποια τάση κερδίζει. Θα είναι όμως ο τελικός νικητής; Stay tuned για ένα εκπληκτικό φινάλε (αυτοσαρκασμός mode on).

Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Triumph


Πανέμορφη custom Triumph 900.

Οι τρεις αμίγκος και το τρακτέρ


Προσπαθώντας να καθαρίσω το μυαλό και να χαλαρώσω μετά τη δουλειά, βρήκα μια φωτογραφία στο facebook και είπα να την πειράξω λίγο, να την κάνω πιο... καλλιτεχνική.  Άλλωστε προδιαθέτει και το περιεχόμενο.

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Η παγωμένη μπύρα και το φεγγάρι

Στο στενό μπαλκόνι χωρούσε με δυσκολία ένα μικρό μεταλλικό τραπέζι και δύο καρέκλες. Κάθισε στηρίζοντας τα πόδια του στα κάγκελα. Υπήρχε ησυχία. Όλες οι απέναντι πολυκατοικίες ήταν σβηστές. Ήπιε τη πρώτη γουλιά από τη παγωμένη μπύρα. Ήταν καλοκαίρι και η ζέστη ήταν ανυπόφορη όμως αυτή τη νύχτα ένα γλυκό αεράκι έκανε τον Κ. να απολαμβάνει κάθε δευτερόλεπτο της ξεκούρασης του. Ήταν η στιγμή του. Εικόνες από ορκ  και γίγαντες που πολέμησε, από ιππότες να κείτονται νεκροί, διαμελισμένοι στο πεδίο της μάχης, από μάγους να εξαπολύουν τα πιο σκοτεινά ξόρκια, ερχόταν στο μυαλό του. Τις έδιωχνε με κόπο αλλά τις έδιωχνε. Ήταν η στιγμή του. Θα την απολάμβανε. Οι πληγές του θα έκλειναν για λίγο. Ο πόνος θα υποχωρούσε. Θα ταξίδευε μέχρι το φεγγάρι που τον χαιρετούσε από ψηλά. Άλλωστε ήταν η στιγμή του, η τελευταία του ανάσα και δεν θα τη χάριζε στα κτήνη. Ήπιε άλλη μια γουλιά. Το φεγγάρι γελούσε. Άρχισε να υψώνεται απαλά, αθόρυβα σαν αερικό, μέχρι που χάθηκε ανάμεσα στα ασημένια σύννεφα. Κανείς δεν τον είδε ξανά. Μόνο η μπύρα στο μικρό μπαλκόνι ήξερε την αλήθεια.

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Καβάλα, Μάιος 2013







Πρωινό Σαββάτου και είπα να το παίξω τουρίστας στη πόλη μου.

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Πρέπει να πάρω μοτοσυκλέτα


Όταν ήμουν μικρός ο παππούς μου πήρε ένα Mego Viva 50cc. Ελληνικής κατασκευής, μπλε. Περισσότερες λεπτομέρειες για τη Tρικαλινή εταιρία που κατασκεύαζε μοτοσυκλέτες θα βρείτε στη wikipedia. Ένα ζεστό απόγευμα Ιουλίου που όλοι έλειπαν από το σπίτι, πήγα να το πάρω βόλτα κρυφά. Ανέβηκα, το βάζω μπρος και -καθώς δεν είχα ιδέα από οδήγηση- τραβώ τέρμα το γκάζι και μετά από μια μεγαλειώδη πορεία πέντε μέτρων... πέφτω πάνω στον φράχτη το γείτονα, διαλύοντας το μπροστινό του Mego. 

Η πρώτη σκέψη μου ήταν: "πρέπει να πάρω μοτοσυκλέτα".

[Tο θυμήθηκα με αφορμή τη συνέντευξη του Γκόσλινγκ στο Flix].

Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

The Wolverine


Αφίσα από τη νέα ταινία του 2013.

Σάββατο 4 Μαΐου 2013

Κόρε Ύδρο: Απλές Ασκήσεις στον Υπαρξισμό

Αγαπημένοι Κόρε Ύδρο μετά από χρόνια κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ στην Inner Ear.


Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

Μεγάλη Παρασκευή

Κάθοδος. Τρεις μέρες στον Άδη, στο σκοτάδι. Μετά άνοιξη, φως. Είναι αυτή και η δική μας ζωή; Είναι μια πορεία από το φως στο σκοτάδι και από εκεί πάλι στο φως;

Θάνατος και ανάσταση πολλές φορές.

Έχει το απόκοσμο ο μελαγχολικός ήχος της καμπάνας που ακούγεται από το ανοιχτό παράθυρο. Ένας δυσοίωνος αγγελιοφόρος ενός μηνύματος που δεν ξέρεις το περιεχόμενό του, ούτε ποιος το στέλνει.

Και μιλάς σιγανά για να μην σε ακούσουν. Δεν θέλεις να σε ακούσουν. Θέλεις να σε αφήσουν στην ησυχία σου. Να αφεθείς στο ζεστό ανοιξιάτικο αεράκι σαν εκείνη τη πλαστική σακούλα που είδες στη ταινία που σου άρεσε.

Και ν' ακούσεις ξανά εκείνο το περίεργο και όμορφο -σαν άστρο που πεθαίνει- τραγούδι:

Ήταν μια φορά ένας άνθρωπος
ήσυχος πολύ και ξαρμάτωτος
Είχε σπίτια και λιβάδια
και κοπάδια και σκυλιά
κι ένα δίχτυ που 'πιανε πουλιά
Είχε κρύα βρύση στον κήπο του
μαύρο κυπαρίσσι στον ύπνο του
Μια γυναίκα αγαπούσε
που τραγούδαγε συχνά
και μιλούσε πάντα σιγανά

Δεν κατάλαβε πως την έσφαξε
κι ό,τι αγαπούσε το έκαψε
τα λιβάδια, τα κοπάδια
τα τραγούδια, τα φιλιά
και κανείς δεν έβγαλε μιλιά
Στάθηκε μπροστά στα χαλάσματα
κι έβαλε Θεέ μου τα κλάματα
Να 'χα σπίτι και γυναίκα
και κοπάδια και σκυλιά
κι ύστερα τον πήραν τα πουλιά

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Νύχτα


Η πιο βαθιά κι αληθινή προσευχή είναι αυτή που την αγκαλιάζει η νύχτα, στον άδειο δρόμο επαρχιακής πόλης. Τη παίρνει μέσα από το κράνος σου ενώ επιστρέφεις από το νοσοκομείο όπου ήσουν όλη μέρα, τη ζεσταίνει και τη προσέχει να μη σβήσει μέχρι να ακουστεί και στο τελευταίο άστρο και πλανήτη του απέραντου σύμπαντος.

Όποιος κι αν είναι ο θεός σου.

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Γύρω από τη μεγάλη λίμνη

Γύρω από τη μεγάλη λίμνη του Ένσκαροτ υπήρχαν χτισμένα τέσσερα χωριά. Η ζωή κυλούσε ήρεμα και οι μεγάλοι πόλεμοι είχαν ξεχάσει το Ένσκαροτ. Σε ένα από αυτά υπήρχε ένα μικρό ξύλινο σπίτι όπου ζούσε κι ο ονειροπολούσε ο Κ. Ο μεγάλος πολεμιστής που ανέβηκε από τον νότο σε αυτή τη καταπράσινη κοιλάδα του βορρά για να ξεκουραστεί ή έτσι έλεγε στους ψαράδες που συναντούσε το πρωί στις όχθες.

Όλα όμως άλλαξαν μετά τη μεγάλη καταιγίδα. Η λίμνη ξύπνησε εκείνο το βράδυ και από τα σκοτεινά της βάθη ξεπήδησαν δαίμονες που πλημμύρισαν τα τέσσερα χωριά. Όλα τα όνειρα του Κ. ήταν πλέον εφιάλτες ή ακόμη χειρότερα μερικές φορές ξυπνούσε χωρίς να θυμάται τι είδε. Οι μαύροι δαίμονες ήταν ανίκητοι γιατί νάρκωναν τους ανθρώπους και τους έκρυβαν την ομορφιά. Τα μάτια τον ανθρώπων έγιναν μαύρα γιατί πλέον δεν τους άρεσαν τα χρώματα. Το φως τους έκαιγε τα μάτια και όλα φαινόταν γκρίζα. 

Ο Κ. ήλπιζε ότι ο ήλιος θα έβγαινε ξανά κάποια στιγμή και θα τέλειωνε η αιώνια βροχή που σάπιζε τα πάντα. Ήταν σίγουρος ότι θα έβγαινε ξανά. Ευχόταν να έβγαινε ξανά. 

Τότε ένα παιδί τον πλησίασε και τον ρώτησε γιατί φορούσε το παλτό του και τη χοντρή κουκούλα. Ο Κ. απόρησε με την αφέλεια του μικρού και του απάντησε σχεδόν ειρωνικά ότι με αυτή τη παγωμένη βροχή να πέφτει τα τελευταία χρόνια τι άλλο θα έπρεπε να φοράει. Το παιδί τον κοίταξε περίεργα και του απάντησε πως έχει να βρέξει εδώ και μήνες και πως ο ζεστός ήλιος ξυπνάει κάθε πρωί τη κοιλάδα του Ένσκαροτ.

Έτριψε τα μάτια του με δύναμη. Σκόνη σηκώθηκε πολύ στο οπτικό του πεδίο και όταν αυτή κατακάθισε τα μάτια του πόνεσαν από το καλοκαιρινό φως και το κεφάλι του ζαλίστηκε από τα χρώματα.

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

BMW R 1200 GS (2013)






Η σειρά GS της BMW αποτελεί ορόσημο για τη κατηγορία των μεγάλων adventure μοτοσυκλετών. Είναι αδιαμφισβήτητα ο βασιλιάς των μεγάλων εκτός εντώς δρόμου ταξιδιών σε στυλ πάω μια βόλτα στη Γη του Πυρός (πόσο ωραίο όνομα, βγαλμένο λες από βιβλίο της λογοτεχνίας του φανταστικού), στη Νότια Αμερική, για καφέ κι έρχομαι. Είχε ένα μειονέκτημα κατά τη γνώμη μου. Ήταν πολύ άσχημη.

Αυτό όμως αλλάζει με την έλευση του νέου μοντέλου. Επιτέλους μια GS που τη λες σχεδιαστικά εντυπωσιακή. Ακόμη και όμορφη μπορεί κανείς να τη χαρακτηρίσει. Κέρδισε το βραβείο σχεδίασης red dot και σίγουρα δεν πρόκειται να τη μπερδέψεις με μια καμία άλλη μοτοσυκλέτα.

Κατά τα άλλα έχουμε για πρώτη φορά υγρόψυκτο κινητήρα, φυσικά δικύλινδρο boxer. Η ισχύς αυξήθηκε στους 123,3 ίππους (από 110) και η ροπή στα 12,75 kgm (από 12,2) στις 7.700 και 6.500 σ.α.λ. αντίστοιχα. Δικιά σας με 15.450 ευρώ και ο όλος ο πλανήτης γίνεται ένα ταξίδι.