Κυριακή πρωί. Οκτώβριος. Τυλιγμένη η φύση σε έναν υγρό μυστικιστικό μανδύα. Ομίχλη. Κρύβει τα πάντα. Την ασχήμια των πολυκατοικιών. Την ομορφιά της θάλασσας και του απέραντου ορίζοντα. Λένε ότι νιώθεις φυλακισμένος όταν το βλέμμα σου δεν μπορεί να συναντήσει τον ορίζοντα. Νιώθεις όμως ανακούφιση που δεν φαίνεται ο ορίζοντας. Ασφάλεια μέσα στην ομίχλη καθώς δεν βλέπω αλλά και δεν φαίνομαι. Παύουν επίσης και υποσχέσεις για ταξίδια και οι οδυνηρές διαπιστώσεις όταν αυτά δεν πραγματοποιούνται.
Σε άλλα νέα τώρα, να δείτε το Side effects του Στίβεν Σόντερμπεργκ. Ένα φιλμ για τη κατάθλιψη και τη βιομηχανία φαρμάκων που ανθίζει γύρω από αυτή. Δεν μένει όμως στα συμπεράσματα για τη κερδοσκοπία αλλά μετατρέπεται αθόρυβα σε ταινία μυστηρίου/αστυνομικό θρίλερ με τη πλοκή να σε μαγνητίζει και να μην καταλαβαίνεις πότε πέρασε η ώρα. Παίζουν Ρούνεϊ Μάρα, Τζουντ Λο, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς.
Στα τοπικά νέα, μου άρεσε το Νουβέλ Βαγκ που βρέθηκα χθες το βράδυ. Μπαράκι στον δρόμο της παραλίας της Καβάλας, δίπλα στο ξενοδοχείο "Γαλαξίας", με άποψη στην αισθητική του χώρου και ωραία Jazz/Funk/Rock/Lounge μουσική. Η απουσία τρέντυ Καβαλιωτών το κάνει επίσης πιο ελκυστικό. Αν είχε και πιο αναπαυτικές καρέκλες -καθότι μεγαλώσαμε και δεν αγαπάμε ορθοστασία- θα ήταν ακόμη καλύτερα. Την άνεση όμως την έφαγε το ντιζάιν. Στις 14/10/2013 έχει λάιβ τζαζ βραδιά.