Υπότιτλος: Προσπαθώντας να γράψω στο στυλ των ποστ της me ή πως να κάνεις το μπλογκ σου πιο προσωπικό.
Τη Παρασκευή βγήκα με τον Γ. για ένα ποτό στο "Α.". Τον πήρα σχετικά αργά τηλέφωνο (22:40) για να κανονίσουμε αλλά τον πέτυχα πάνω που τέλειωνε από τη δουλειά οπότε το timing ήταν τελικά σωστό. Πέρασα κατά τις 23:15 και τον πήρα με το GTC. Μετά από 10 λεπτά φτάσαμε. Δεν είχε πολύ κόσμο για Παρασκευή βράδυ, είχε όμως μερικές δροσερές παρουσίες. Πήρα Heineken (μήπως γράφω πολλές λεπτομέρειες;).
Αρχίσαμε να συζητάμε -κλασσικά- για ΠΑΟ και ΟΣΦΠ. Είναι γαύρος αλλά όχι φανατικός οπότε μπορείς να συζητήσεις μαζί του. Δυστυχώς όμως ασχολείται πιο πολύ με το μπάσκετ ενώ εγώ με το ποδόσφαιρο οπότε υπήρξαν κάποια κενά. Φυσικά αμέσως μετά αρχίσαμε να λέμε για γυναίκες και για το πόσο... αψυχολόγητες είναι. Είπαμε και το πόνο μας, κλασσικά και οι δύο "καμμένοι" στο συγκεκριμένο θέμα και στη συνέχεια αρχίσαμε να λέμε περί ανέμων και υδάτων.
Ξαφνικά έρχεται μια κοπέλα μπροστά μου και με χαιρετάει. Με έκπληξη διαπιστώνω ότι είναι μια κοπέλα που είχα γνωρίσει 5-6 χρόνια πριν, είχαμε βγει μάλιστα και κανά δυο φορές, είχε γίνει και φάση αλλά δεν προχώρησε το θέμα. Από τότε είχα να τη δω. Αρχίσαμε να μιλάμε ή μάλλον να μου λέει τι έκανε όλο αυτό τον καιρό με... πολλές λεπτομέρειες μπορώ να πω. Πως περνάει στην Αθήνα, τα προβλήματα της, τα σχέδια της κτλ. Ήταν στη πρωτεύουσα για σπουδές-δουλειά αλλά σε 5 μήνες θα επιστρέψει Καβάλα.
Τελικά πρέπει να εμπνέω το στυλ "ένας άνθρωπος για να πεις το πόνο σου" γιατί μου συμβαίνει πολύ συχνά και μάλιστα με γυναίκες. Φαίνεται είμαι καλός ακροατής. Είναι καλό από τη μια μεριά, σημαίνει ότι σε εκτιμούν, αλλά από την άλλη άντε να τη πείσεις μετά ότι τη βλέπεις ως γκόμενα και ότι δεν θέλεις άλλη μια κολλητή, ένα φιλαράκι!
Anyway, είναι συμπαθητική κοπέλα, προσφέρθηκε να μου δώσει και το τηλέφωνο της όταν φεύγοντας της είπα "να τα πούμε καμιά φορά", της έκανα μετά κι εγώ αναπάντητη για να έχει το δικό μου κι αυτά.... Κατά 90% θα την ξαναδώ τυχαία σε 5-6 χρόνια πάλι αλλά τουλάχιστον έκανε λίγο πιο ενδιαφέρουσα τη βραδιά.
Πάμε τώρα στο Σάββατο το βράδυ. Αυτή τη φορά βγήκα με -κυρίως- γυναικεία παρέα. Πήγαμε πάλι στο "Α.". Στο "Α" γινόταν πανικός! Έκανα 10-15 λεπτά να βρω μέρος να παρκάρω... Πάλι βγήκα σχετικά αργά, κατά τις 12. Η παρέα ήταν ήδη εκεί από ώρα. Καθίσαμε λίγο, ήπια μια Heineken πάλι, και μετά πήγαμε "Π." Εκεί παρήγγειλα ένα mojito κι άρχισα μια ακόμη απολαυστική συζήτηση με τη Φ. (για διάφορα θέματα, από τη vodafone μέχρι γιατί δεν πάει καθόλου μια συγκεκριμένη κοπέλα).
Ήρθε κι ένας καλός φίλος, ο Χ., σε κάποια φάση, που είχα καιρό να τον δω κι άρχισα να περνάω πολύ καλά. Ο Χ. πήγε στη συναυλία των Linkin' Park στο Terra Vibe, στη Μαλακάσα. Του άρεσαν πάρα πολύ! Βέβαια είναι πωρωμένος με αυτό το συγκρότημα οπότε δεν σκέφτηκε στιγμή την απόσταση (Καβάλα - Αθήνα). Βέβαια σε αυτό βοηθάει και η Alfa Romeo GT 1.8 που έχει...
Σήμερα Κυριακή μέχρι τώρα δεν έκανα τίποτα (δεν έχω βγει ούτε από το σπίτι) και μάλλον δεν θα κάνω τίποτα άλλο εκτός από το να δω τελικό Ισπανία - Γερμανία. Υποστηρίζω Ισπανία. Αυτάαα! Α, στο μεσοδιάστημα όλων αυτών έλιωσα βλέποντας Lost.
Τα λέμε...