"Είναι η στιγμή που νιώθεις πως η ζωή σου έχει φτάσει σε ένα κομβικό σημείο. Είναι η στιγμή που πρέπει να πάρεις αποφάσεις. Ή έτσι πιστεύεις. Στη πραγματικότητα είναι η μονοτονία της καθημερινότητάς σου που σε σπρώχνει να νομίζεις ότι είσαι σε ένα τέτοιο σημείο. Θέλεις να πιστεύεις ότι κάτι θα συμβεί αλλά ποτέ δεν συμβαίνει..." είπε ο Κ. στο μελαγχολικό φάντασμα που τον ακολουθούσε. Εκείνη τον άκουγε πάντα με προσήλωση χωρίς ποτέ να μιλάει.
Το φεγγάρι φώτιζε τον δρόμο του. Ένας δρόμος που δεν οδηγούσε κάπου, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες του Κ. να πείσει τον εαυτό του πως κάτι σπουδαίο τον περίμενε στο τέρμα. Κατά βάθος όμως γνώριζε την αλήθεια. Δεν υπήρχε τίποτα.
(Eικόνα: "Dreams of flying" του George Grie)