Κυριακή 1 Ιουνίου 2008

Κενό

Το κενό μέσα σου μεγαλώνει. Πίστεψες πως το δύσκολο κομμάτι είχε περάσει. Μόλις όμως έκανες τα πρώτα βήματά σου στη κόλαση... και σε περιμένει μακρύ ταξίδι.
Το κενό μέσα σου μεγαλώνει. Αργά και σιωπηλά ο δαίμονας που κατοικεί στους πνεύμονες σου κατατρώει τις φλέβες σου. Τα νεύρα σου αρχίζουν να μουδιάζουν. Δεν αισθάνεσαι τίποτα πια. Ούτε το απαλό άγγιγμα των ξωτικών που σε επισκέπτονται στον βαθύ ύπνο σου, ούτε το άρωμα της. Μόνο πόνο αισθάνεσαι.
Το κενό μέσα σου μεγαλώνει. Τα μάτια σου είναι δύο σβηστοί φάροι. Ο εγκέφαλο σου είναι ναρκωμένος. Μόνο οι ζωτικές σου λειτουργίες είναι σε κίνηση. Αναπνέεις βαριά. Δεν σκέφτεσαι. Απλώς επιβιώνεις. Κάθεσαι ακίνητος στο σκοτεινό σου δωμάτιο και προσπαθείς να θυμηθείς. Δεν θυμάσαι τίποτα.
Το κενό μέσα σου μεγαλώνει. Έχεις γίνει ένα υπέροχο τίποτα.
(εικόνα: Frank Picini)