Πηδώντας πάνω από τα κάγκελα πήγε και κάθισε μόνος του στην άκρη του μπαλκονιού. Ήταν κάτι που το συνήθιζε τον τελευταίο καιρό. Κοίταξε βαριεστημένα τη γκρίζα πόλη που απλωνόταν στα πόδια του. Ξαφνικά ένας ρυθμός καρφώθηκε στο μυαλό του και δεν άργησε να θυμηθεί και τον στίχο του συγκεκριμένου τραγουδιού. "It's the first day of the rest of your life..." Το είχε ακούσει στο αυτοκίνητο σήμερα το πρωί. Άρχισε, τότε, να προσέχει κάτι άλλο πέρα από τη πόλη. Ήταν τα χρώματα του πρωινού ουρανού. Όλα πια απέκτησαν ένα διαφορετικό νόημα. Χαμογέλασε...
(εικόνα: "Seeing the world" του Natiq Agayev)