Ισορροπία

Χθες το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ κι έτσι άνοιξα το ράδιο για να ακούσω την εκπομπή "Παρέα με τα νούμερα" στην ΕΡΑ Σπορ. Την εκπομπή παρουσιάζουν ο Π. Μαυρογιαννίδης & ο Θ. Καίσαρης. Ο πρώτος συμπαθής, στον δεύτερο μ' ενοχλεί η αλαζονεία & η αδιαλλαξία που υποθάλπονται στα λεγόμενά του. Η εκπομπή, όμως, τελικά κρατάει κάποιο επίπεδο (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για μεταμεσονύχτια αθλητική εκπομπή που βγαίνουν στον αέρα οι ακροατές...). Σκοπός αυτού του post όμως δεν είναι η παρουσίαση κριτικής μιας ραδιοφωνικής εκπομπής. Ανάμεσα στα άλλα τηλεφωνήματα παίρνει ένας ακροατής που αναφέρει κάτι που του είπε ένας φίλος του που δεν ζει πια κι άνηκε στους αναρχικούς κύκλους. Του είπε, λοιπόν, κάποτε:

Η ζωή είναι ένα τεντωμένο σκοινί πάνω στο οποίο ακροβατούμε. Αυτός που πιστεύει στις θρησκείες πέφτει από τα δεξιά κι εκεί τον βασανίζουν οι θεοί και οι δαίμονες τους οποίους λατρεύει. Αυτός που δεν πιστεύει στις θρησκείες πέφτει από τα αριστερά μέσα στο χάος και την άβυσσο. Το θέμα είναι να κρατήσεις ισορροπία, να μην πέσεις ούτε αριστερά ούτε δεξιά.

Νομίζω ότι τα λόγια αυτά αποτελούν αυτή τη στιγμή την καλύτερη έκφραση και των δικών μου πιστεύω. Λόγια απλά, περιεκτικά, αληθινά, συγκλονιστικά...

Ducati Monster 696 (2008)

Η Ducati αποκάλυψε στο Μιλάνο το νέο Monster με σημαντικές αλλαγές για πρώτη φορά από τη χρονιά που πρωτοπαρουσιάστηκε πριν 15 χρόνια. Χωρίς να έρθει σε ρήξη με το παρελθόν η σχεδίαση είναι καινούργια, κλασσική αλλά με μια μοντέρνα προσέγγιση και καλαίσθητη (αν και μερικοί βρίσκουν αρκετές ομοιότητες με τα γυμνά μοντέλα της Aprilia). Νέο είναι και το πλαίσιο που ακολουθεί τη σχεδίαση του αντίστοιχου της Desmosedici. Ίδιος παραμένει ο κινητήρας αν κι έχει δεχτεί αρκετές βελτιώσεις για πιο εύρυθμη λειτουργία και καλύτερη απόδοση. Η ιπποδύναμη έφτασε τους 80 ίππους (από 72 που ήταν στο προηγούμενο μοντέλο) κι η ροπή αυξήθηκε κατά 11%. Παράλληλα η ιταλική εταιρεία προσπάθησε να μειώσει το κόστος των service και των ανταλλακτικών ώστε να είναι πιο οικονομική η χρήση του. Ελπίζουμε να βελτίωσε και την αξιοπιστία του νέου μοντέλου της γιατί είναι κάτι στο οποίο χωλαίνει η Ducati.

Μη ρωτάς

-O K. θέλει να πεθάνει. -Όχι, δεν θέλει. -O K. θέλει να πεθάνει. -Όχι, δεν θέλει. -O K. θέλει να πεθάνει. -Όχι, δεν θέλει. -Θα νικήσουμε; -Μη ρωτάς αν θα νικήσουμε ή θα νικηθούμε. Πολέμα...

Ο θρίαμβος

Αυτός Που Τον Σημάδεψε Ο Θάνατος έφτασε επιτέλους στο τέρμα του ταξιδιού του. Τον είχε ακολουθήσει κι ο πιστός του φίλος, Το Λευκό Φως Του Πρωινού. Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους μαζί αντιμετώπισαν τις συμμορίες των ορκ που κρυβόταν μέσα στα δάση. Τη καχυποψία και την εχθρότητα των χωρικών αλλά και την υπεροψία των ξωτικών. Τους αλλόκοτους μάγους των σκοτεινών βασιλείων και κάθε είδους παράξενο πλάσμα που έμπαινε στον δρόμο τους. Ένας δρόμος που οδηγούσε προς το θάνατο.

Βρισκόταν στην κορυφή του μικρού λόφου πια. Εκεί που βρισκόταν το λημέρι του πιο τρομερού δράκου που ήρθε στο φως του ήλιου. Τα θλιβερά ερείπια του αρχαίου κάστρου προμηνούσαν το κακό που φώλιαζε μέσα τους. Μπήκε μέσα χωρίς δισταγμό κι άρχισε να τον ψάχνει. Δεν θα ήταν δύσκολο να τον βρει. Το μέγεθος του καθώς κι η αποφορά της πύρινης αναπνοής του θα τον πρόδιδαν. Άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά με τον αχώριστο σύντροφο του να τον ακολουθεί. Περπατώντας αρκετή ώρα μέσα σε σκοτεινούς διαδρόμους έφτασε σε μια μεγάλη υπόγεια σπηλιά. Η βρωμερή αναπνοή του δράκου είχε κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Άρχιζε να ζαλίζεται αλλά δεν τον έβαλε κάτω. Συνέχισε ν' αναζητεί τον προαιώνιο εχθρό του. Το Λευκό Φως Του Πρωινού προσπάθησε να τον βοηθήσει μυρίζοντας εδώ κι εκεί μήπως και καταφέρει να βρει κάτι. Το αχνό φως της δάδας που άναψε Αυτός Που Τον Σημάδεψε Ο Θάνατος δημιουργούσε απόκοσμες σκιές που χόρευαν εκστασιασμένες στα τοιχώματα του σπηλαίου. Ξαφνικά ακούει έναν θόρυβο πίσω του. Γυρίζει κι αντικρίζει το κτήνος που κυνηγούσε να είναι έτοιμο να τον καταπιεί. Βγάζει τότε το μαύρο σπαθί του και του επιτίθεται γρήγορα για να προλάβει πρώτος ένα καίριο πλήγμα. Ήξερε ότι είχε μόνο μια ευκαιρία καθώς ένα δηλητηριώδες δάγκωμα του δράκου θα τον έριχνε νεκρό. Το σπαθί του μπήκε με μίσος μέσα στο στήθος του εχθρού φτάνοντας στη παλλόμενη καρδιά του. Ήταν τυχερός, πρόλαβε, σκέφτηκε καθώς το θηρίο έπεφτε με κρότο στο κρύο πάτωμα.

Δεν είχε προσέξει ότι δύο μεγάλα κόκκινα μάτια χαιρέκακα παρατηρούσαν μέσα από το σκοτάδι. Άρχισε να τραβά το νεκρό σώμα για να το βγάλει έξω. Ήθελε να γίνει γνωστός παντού ο θρίαμβος του. Παραξενεύτηκε με το πόσο εύκολα το μετακινούσε. Ανοίγοντας τη πόρτα βγήκε σε μια μικρή αυλή. Στον ουρανό τα τελευταία άστρα έδιναν τη θέση τους στο ζεστό φως του ήλιου. Τότε, καθώς άρχισε να συνέρχεται από τη ζάλη της γητειάς της αναπνοής του τέρατος, συνειδητοποίησε με τρόμο ότι δεν ήταν το πτώμα του δράκου αυτό που έσερνε. Μια κραυγή βγήκε από τα στήθια του καθώς είδε τα μάτια του Λευκού Φωτός Του Πρωινού να κλείνουν για τελευταία φορά, πνιγμένα στο αίμα, μέσα στην αγκαλιά του...

KTM 990 Supermoto

Βουνό+Στροφές+Supermoto=Απόλαυση!

Έκθεση ζωγραφικής "Τέχνης Φλόγα"

Χθες το βράδυ παραβρέθηκα σε έκθεση ζωγραφικής που έγινε στο χωριό μου. Ναι, καλά διαβάσατε. Έκθεση ζωγραφικής στη ταπεινή homeland. Για να είμαι ακριβής έγινε στον δήμο που πλέον ανήκει το χωριό μου αλλά και πάλι... Μεγαλεία! Ευρώπη γίναμε... Προσπερνώντας τους -χαμηλότατου επιπέδου- αστεϊσμούς μου, οφείλω να δώσω συγχαρητήρια σε αυτούς που το οργάνωσαν. Ανάμεσα τους και ο φίλος μου Α. Μ. που έκανε πολύ κι αθόρυβη δουλειά. Η έκθεση εντάσσεται στον εικαστικό θεσμό "Τέχνης Φλόγα" ο οποίος γεννήθηκε το 2004 στη πόλη της Καβάλας και έχει ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα. Οι πιο πολλοί επισκέπτες ήταν δάσκαλοι και καθηγητές από τα σχολεία της περιοχής. Αναμενόμενο εφόσον ο δήμος (συνδιοργανωτής της όλης προσπάθειας) έστειλε προσκλήσεις σε όλα τα σχολεία. Βέβαια ήταν κι άλλοι (λίγοι ευτυχώς) που πήγαν για δημόσιες σχέσεις αλλά κι απλοί εραστές της τέχνης (όπως η αφεντιά μου:-). Τη Δευτέρα θα πάνε μαθητές οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να δουν μερικούς από τους ζωγράφους live επί τω έργω. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε στην -όμορφη- ιστοσελίδα του θεσμού εδώ.

Για σένα

Δεν μπορώ να κατανοήσω τη συμπεριφορά σου. Πληγώνεις και μετά επουλώνεις ώστε να μπορείς να πληγώσεις πάλι. Γιατί; Σκωτσέζικο ντους. Και λένε ότι κάνει καλό στη καρδιά. Ανοησίες! Ακούγεται η ηχώ καθώς ταξιδεύει στην άβυσσο. Ποιες σκιές ζουν μέσα σου; Δεν βλέπεις. Τι να κάνω; Αυτό το post δεν είναι για σένα. "Μιλάει για ένα μικρό ξωτικό, μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα, σ' ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό". Αυτό το post δεν είναι για σένα... ...δεν είναι για κανέναν.

Τι έκανε ο Χριστός από 13 μέχρι 30 ετών;

Διάβασα κάτι πολύ ενδιαφέρον στην ιστοσελίδα του περιοδικού Σινεμά. Κάποιοι παραγωγοί στο Χόλιγουντ αποφάσισαν να γυρίσουν ταινία για τη ζωή του Χριστού την περίοδο που ήταν από 13 έως 30 ετών. Είναι περίεργο αλήθεια που δεν γνωρίζουμε ουσιαστικά τίποτα για τα νεανικά χρόνια του Ιησού. Θα περίμενε κανείς να είναι γνωστή κάθε λεπτομέρεια της ζωής ενός τόσου σημαντικού προσώπου. Τα ευαγγέλια (τουλάχιστον αυτά που επικράτησαν) θρύβουν λεπτομερειών για τη γέννηση και τον θάνατο του Ιησού αλλά δεν αναφέρουν τίποτα ή ελάχιστα πράγματα λένε για την ενδιάμεση περίοδο. Και είναι πολλά τα 17 χρόνια για να τα αγνοεί κανείς... θα περιμένω ανυπόμονα να δω το κινηματογραφικό αυτό πόνημα. Παρακάτω αναδημοσιεύω μέρος του άρθρου:

Έχετε φανταστεί ποτέ το Χριστό ως περιπλανώμενο μυστικιστή ανά τον κόσμο επηρεασμένο από τις ανατολικές θρησκείες της Ινδίας; Αν όχι... αρχίστε να το χωνεύετε, γιατί αυτό διαπραγματεύεται το νέο ελπιδοφόρο πρότζεκτ του Χόλιγουντ που μάλιστα θα είναι επεξεργασμένο ψηφιακά με την ίδια τεχνική των «300». Το όνομα αυτού: Γέσουα (ο Χριστός στα αραμαϊκά).[...] Η ταινία θα καταπιαστεί με τα «άγνωστα» χρόνια του Χριστού, της περιόδου δηλαδή από τα 13 έως τα 30 του, κατά τα οποία -σύμφωνα με την ταινία- περιπλανήθηκε από το Ισραήλ, σε Ινδία, Θιβέτ, Περσία, Ελλάδα και Αίγυπτο προσπαθώντας να προσελκύσει ανθρώπους όλων των θρησκευτικών ιδεολογιών και αντιλήψεων. Το ευτύχημα είναι ότι η θεματολογία διαφέρει λίγο απ΄όλο το συρφετό ταινιών που ασχολούνται με το πρόσωπο του, καθώς δεν θα αντέχαμε άλλη μία εκδοχή των βασάνων του (βλ. "Τα Πάθη του Χριστού" του Μελ Γκίμπσον και πολλά άλλα). Λογοτεχνική έμπνευση αποτέλεσαν δύο πηγές: ένα βιβλίο του περασμένου αιώνα (1898) το «The Unknown Life of Jesus Christ» του ρώσου ανθρωπολόγου Νίκολας Νότιοβιτς που ερευνά τις καταβολές της χριστιανικής θρησκείας σε συγκερασμό με τις επιρροές της από την Ανατολή και το βιβλίο με τίτλο «The Aquarian Gospel of Jesus the Christ» (1908) από τον ευαγγελιστή ιερέα Λέβι Ντόουλινγκ.[...]

J. R. R. Tolkien - Ατέλειωτες Ιστορίες

Εδώ κι αρκετές μέρες τελείωσα το "Ατέλειωτες Ιστορίες" του J. R. R. Tolkien. Για την ακρίβεια είναι ημιτελή κείμενα του J. R. R. Tolkien που επιμελήθηκε ο γιος του Christopher. Πήρα το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί περίμενα να διαβάσω ένα ακόμη "Σιλμαρίλλιον". Τελικά όμως έπεσα έξω. Οι "Ατέλειωτες Ιστορίες" είναι ακριβώς αυτό που δηλώνει το όνομά τους. Άσχετες μεταξύ τους ιστορίες ή μάλλον νέες εκδοχές (των γνωστών από τα προηγούμενα βιβλία) ιστοριών του καθώς και λεπτομερείς περιγραφές λαών, πλασμάτων και χωρών τις οποίες δεν πρόλαβε να τελειώσει ο Tolkien. Μάλιστα μερικές φορές υπάρχουν δύο και τρεις εκδοχές της ίδιας ημιτελούς ιστορίας προκαλώντας σύγχυση στον αναγνώστη. Το έργο χωρίζετε σε τέσσερα μέρη τα οποία ακολουθούν χρονολογικά τις Τέσσερις Εποχές. Κυριαρχούν -ανούσιες κατά την ταπεινή μου γνώμη- λεπτομέρειες που σοφά ο Tolkien δεν έβαλε στα προηγούμενα έργα του. Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε για τη γεωγραφία του Νούμενορ και της Μέσης Γης, για τον Τούριν, για τους Άγριους Ανθρώπους, για τους Πούκελ, τους Ιστάρι, τα Παλαντίρι, τη Γκαλάντριελ κ. α. Για να μην μακρηγορώ, για να σου αρέσει το συγκεκριμένο έργο πρέπει να μην είσαι απλώς θαυμαστής του Tolkien (όπως εγώ) αλλά καμένος, κολλημένος με τη μυθολογία του μεγάλου συγγραφέα. Επίσης πρέπει να έχεις μάθει απ' έξω τον "Άρχοντα των δαχτυλιδιών" και το "Σιλμαρίλλιον" καθώς οι αναφορές σε αυτά είναι κάτι παραπάνω από συχνές.

(εικόνα: "Turin discovers Nienor at the mound of Finduilas" του Ted Nasmith)

Θεοί

Απάνθρωποι είναι οι θεοί, μα πως να τους δικάσω;

(κείμενο: τραγωδία "Ιππόλυτος" του Ευριπίδη, εικόνα: "Elder secret" του Canis Lupus, canisloopus.deviantart.com)

Εδώ Πολυτεχνείο

Λένε ότι η σημερινή γενιά των νέων είναι αποχαυνωμένη και δεν θα αντιδράσει σε περίπτωση που η ελευθερία θα φυλακιστεί. Λένε ότι η γενιά των πολυτεχνείου ήταν γενιά ηρώων. Διαφωνώ και στις δύο προτάσεις! Οι νέοι κάθε εποχής αντιδρούσαν, αντιδρούν και θα αντιδρούν στην αδικία και την ανελευθερία. Δεν είναι ήρωες. Έχουν τη φωτεινή και τη σκοτεινή πλευρά τους. Τα παιδιά του πολυτεχνείου δεν διέφεραν. Τη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, το φως επικράτησε μέσα τους κι έδιωξαν το σκοτάδι. Σκεφτείτε ότι ανάμεσα τους, εκείνη τη νύχτα της 17 Νοέμβρη, ήταν κι οι Ανδρέας Μικρούτσικος (πλέον ξεπεσμένος τηλεστάρ) & Μαρία Δαμανάκη (πλέον ο ορισμός του οπορτουνισμού & της λαχτάρας για εξουσία). Και πολλοί άλλοι που εξαργύρωσαν τα ιδεώδη τους... Οι σημερινοί νέοι, που τόσο εύκολα κατηγορούνται γι' αδιαφορία απ' όλους, έχουν έναν πολύ δυσκολότερο αγώνα να δώσουν καθώς ο εχθρός είναι αόρατος. Μας έχει πείσει ότι δεν υπάρχει. Είμαι όμως αισιόδοξος...

Update: Ρε συ, πόσοι ήταν οι νεκροί του Πολυτεχνείου;

1 Βήμα Μπροστά - Κίτρινο φεγγάρι

Το συγκρότημα 1 Βήμα Μπροστά αποφάσισε να προσφέρει δωρεάν το άλμπουμ τους "Κίτρινο φεγγάρι" μέσα από την ιστοσελίδα τους www.1bm.gr. Παίζουν ένα αμάλγαμα ποπ, ροκ κι έντεχνης μουσικής. Προσωπικά μου άρεσαν τα τραγούδια τους. Αξίζουν όμως συγχαρητήρια για τη προσπάθεια και τη πρωτοβουλία τους να διαθέσουν μ' αυτόν τον τρόπο τη μουσική τους. Αλλάζει το τοπίο στη μουσική ακόμη και στη ταπεινή Ελλάδα μας; Δεν υπάρχουν μόνο οι διέξοδοι των ισοπεδωτικών talent show ή των πολυεθνικών δισκογραφικών - βρικολάκων. Το διαδίκτυο μπορεί να αποτελέσει ένα μέσο απελευθέρωσης της μουσικής από τα δεσμά των μονοπωλίων και των οικονομικών δεικτών.

Honda CB1000R

Άλλο ένα μέλος της δημοφιλής κατηγορίας των street fighter. O αντικαταστάτης του ξεπερασμένου τεχνολογικά κι αισθητικά Hornet φορά τον κινητήρα του νέου CBR1000RR κι υπόσχεται να βάλει φωτιά στους δρόμους αλλά και στις καρδιές των εραστών της δίτροχης ελευθερίας. Μπράβο στη Honda που δείχνει να ξεπερνά τον συντηρητισμό του παρελθόντος.

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή

«...Σας το λέω έτσι απλά, χωρίς λεπτομέρειες, ότι μεγάλος μου δάσκαλος ήταν ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, στον οποίο, εγώ προσωπικά, αλλά και η μαθηματική επιστήμη, η φυσική, η σοφία τού αιώνα μας, χρωστάμε τα πάντα». Τάδε έφη Άλμπερτ Αϊνστάιν, 1955. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τον σπουδαίο Έλληνα μαθηματικό στη πολύ καλή on-line εγκυκλοπαίδεια livepedia.gr κάνοντας κλικ εδώ.

Lucifer

Του Diego Maia

ΠΑΟ - ΑΕΚ 2 -1

Πολύ καλός ο ΠΑΟ "πάτησε" την ΑΕΚ. Στο πρώτο ημίχρονο δεν την άφησε να πάρει ανάσα. Επικράτησε σε όλα τα σημεία. Στο δεύτερο η Ένωση ισορρόπησε το παιχνίδι κάνοντας όμως μόνο μια(!) ευκαιρία με τον Μπλάνκο ενώ ο ΠΑΟ έκανε 3 φάσεις για γκολ. Η ΑΕΚ έπαιξε σαν μικρή ομάδα (μήπως είναι;), το τριφύλλι μπήκε αποφασισμένο για να κερδίσει και τα κατάφερε. Άστοχες οι επιλογές του Φερέρ (έπαιξε χωρίς καθαρό επιθετικό!). Αντίθετα ο Πεσέιρο ευτύχησε να τον δικαιώσει το ρίσκο που πήρε (βλ. Μάτζιος). Να σημειώσουμε ότι ο ΠΑΟ έπαιξε με 7 αλλαγές σε σχέση με το νικηφόρο παιχνίδι στη Κοπεγχάγη χωρίς να παρουσιάσει τη παραμικρή δυσλειτουργία (κάποιοι άλλοι κλαίγονται για τις απουσίες τους...). Αυτό σημαίνει βάθος στο πάγκο αλλά κι άψογη διαχείριση υλικού από τον προπονητή.

Για τη φάση του Εντόι με τον Δέλλα φαίνεται να μην τον χτυπάει ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ (αν κι ο ίδιος ο Εντόι ισχυρίζεται ότι τον χτύπησε με τον αγκώνα), δεν αποτελεί αυτό όμως δικαιολογία για την ήττα των Κίτρινων. Το είπε άλλωστε κι ο Ριβάλντο, ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν "εξαφανισμένος" στο ματς: "Στο πρώτο ημίχρονο παίξαμε σαν μικρή ομάδα. Ο Παναθηναϊκός πήρε μια δίκαιη νίκη. Θα πρέπει να μιλήσουμε για τα λάθη μας".

Update: Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Ένωση": "Έκανε μάγκες τους... Δημούτσους!" Τόσο πολύ τους χάλασε η ήττα; Μάλλον επειδή καταλάβανε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Θα ήθελε πολύ η ΑΕΚ να έχει παίκτες σαν τον Δημούτσο κι όχι τους άμπαλους ή του συνταξιούχους. Άλλωστε αυτοί δεν προσπάθησαν να πάρουν πρώτοι τον Δημούτσο αλλά τους "έφτυσε" για να έρθει στο τριφύλλι;
Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Αθλητική": "Οθωμανικό". Γελοίο, άτοπο, επικίνδυνο και προσβλητικό. Τόσο πολύ έχει πέσει το επίπεδο στην ιστορική αυτή εφημερίδα; Αν δεν σέβεστε τους φιλάθλους, σεβαστείτε τουλάχιστον το όνομα της εφημερίδας που δουλεύεται... Αν κι αυτό το παραποιήσατε (για όσους δεν γνωρίζουν είναι η πρώην Αθλητική Ηχώ).

ΠΑΟ - ΑΕΚ: pre game post

Με νίκη ο Παναθηναϊκός θα περάσει μόνος πρώτος. Θα ανέβει στη κορυφή την οποία επισκέφθηκε τελευταία φορά τον Μάιο του 2005... Οι πράσινοι έχουν το πάνω χέρι καθώς φαίνεται να είναι σε πολύ καλή φόρμα και πλέον παίζουν ωραίο στρωτό ποδόσφαιρο με αρχή, μέση και τέλος. Δεν εντυπωσιάζουν (ποτέ ο ΠΑΟ δεν παίζει φαντεζί ποδόσφαιρο, δεν είναι στο DNA του) αλλά εμπνέουν μια σιγουριά. Επίσης υπάρχει ένα καλό επίπεδο ποιότητας παικτών το οποίο επεκτείνεται σε όλη την 20άδα μπορώ να πω. Κάτι που οι αντίπαλοι δεν έχουν. Παράλληλα ο προπονητής έχει δώσει καλά δείγματα διαχείρισης της ομάδας κι είναι ο κύριος υπεύθυνος για την καλή εικόνα των Πρασίνων. Αν και όλοι οι παίκτες έχουν καλό ρυθμό κι απόδοση, θα ήθελα να σταθώ στα δύο αμυντικά χαφ. Ο Μάτος νοικοκύρεψε το κέντρο και την άμυνα κι εντυπωσιάζει με τη σταθερότητα του και την γρήγορη προσαρμογή του στην ελληνική πραγματικότητα. Χρόνια είχαμε να δούμε τέτοιο αμυντικό χαφ στη Πανάθα. Άξιος συμπαραστάτης δίπλα του είναι ο Τζιόλης. Ο πιο βελτιωμένος παίκτης σε σχέση με τη περσινή περίοδο. Έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση, είναι πιο δυναμικός στα αμυντικά του καθήκοντα, κατεβάζει μπάλα, δημιουργεί -όσο του επιτρέπει η θέση του- παιχνίδι και δεν φοβάται να επιτεθεί όταν πρέπει. Γενικά ο ΠΑΟ αυτή τη στιγμή λειτουργεί σαν ελβετικό καλοκουρδισμένο ρολόι. Η ΑΕΚ νομίζω ότι έχει υπερεκτιμηθεί τόσο από τους οπαδούς της όσο κι από τους αντιπάλους της. Οι συνεχείς νίκες στην αρχή του πρωταθλήματος δημιούργησαν μια πανηγυρική ατμόσφαιρα. Η ΑΕΚ δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο κι έχει προβλήματα στον δημιουργικό τομέα κατά τη γνώμη μου. Ο Μπλάνκο είναι πολύ καλό παίκτης αλλά οι Σέζαρ και Μαντούκα ποτέ δεν κέρδισαν την εκτίμηση μου. Ο Ριβάλντο αντέχει περίπου 30-40 λεπτά. Ο Λυμπερόπουλος ποτέ δεν ήταν γρήγορος παίκτης, πλέον όμως καθυστερεί πολύ το παιχνίδι της ομάδας του (σε συνεργασία με τον Ριβάλντο). Πολύ καλός είναι ο Ενσαλίβα αλλά ο -συμπαθέστατος- Ζήκος είναι σκιά του εαυτού του (τα χρόνια περνούν...). Βέβαια η εκτίμηση μου για την ΑΕΚ στηρίζεται στα λίγα παιχνίδια που την είδα κι ίσως να είναι απλοϊκή. Δεν νομίζω, όμως, ότι απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ελπίζω να γίνει ένα καλό παιχνίδι και να μην ξαναδούμε τη μούφα της πρώτης αγωνιστικής. Πιστεύω πως ο ΠΑΟ θα επικρατήσει γιατί είναι καλύτερη ομάδα τη δεδομένη χρονική στιγμή από την Ένωση. Ο θρίαμβος με 4-1 των Πρασίνων επί της ΑΕΚ τη προηγούμενη χρονιά ας σταθεί οδηγός.

Κωνσταντίνος Βήτα - Άργος

Το νέο διπλό άλμπουμ του Κωνσταντίνου Βήτα είναι το ιδανικό σάουντρακ των μελαγχολικών απογευμάτων ή των παγωμένων βραδιών, όταν ταξιδεύεις στα αρχαία δάση του μυαλού σου και στα σκοτεινά φαράγγια των συναισθημάτων σου. Ατμοσφαιρική στραπατσαρισμένη electro-pop, στίχοι που είναι γραμμένοι μέσα σε κάποιο ξεχασμένο, εγκαταλελειμμένο διαστημικό σταθμό και μια ερμηνεία - ψίθυρος που όμως ακούγεται καθαρά μέσα στην οχλοβοή του δρόμου που ακολουθείς. Ο ίδιος στην εκπληκτική συνέντευξη/κείμενο του, στο blog του m.hulot, λέει:

Σε μέρη που υπάρχει πολύς κόσμος δεν συστήνομαι ποτέ. Αν έρθει η καταραμένη στιγμή λέω «γεια, είμαι ο Κωνσταντίνος» κι αν δεν με γνωρίζουν λέω «ε… να… ασχολούμαι λίγο με τους υπολογιστές». Αν υπάρχει κάποιος στην παρέα που ασχολείται με την τέχνη, τότε μπορεί να πάρω λίγο θάρρος και να πω τις χαζοαπόψεις μου για αυτά που συμβαίνουν. Είμαι βαρετός και σιωπηλός γενικά στις παρέες, και όσο μεγαλώνω γίνομαι όλο και πιο λιγομίλητος, σχεδόν βαριέμαι να μιλάω. Μπορεί αν έχω φάει καλά και είμαι σε τραπέζι να πιάσω συζήτηση για λίγο. Επικοινωνώ καλύτερα με τα σκυλιά, τα δέντρα και τα κτίρια της Αθήνας. Κάποια από αυτά.[...]
Το νέο άλμπουμ μου ονομάζεται Άργος. Του έδωσα το όνομα από το σκυλί του Οδυσσέα που για μένα συμβολίζει την πίστη, την καρτερικότητα, την υπομονή, τη μικρή σπίθα της αγάπης. Αυτόν ψάχνω να βρω μέσα από την μικρή μου οδύσσεια και μιας και κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από το ταξίδι του, τού χαρίζω την στραπατσαρισμένη μου ποπ.
Γεννήθηκα μοναχικός και θα πεθάνω έτσι.
Όταν χαμογελάς κάθε πρωί στον κόσμο, τότε οι άνθρωποι δίπλα σου θα καταλάβουν ότι είσαι όμορφος όπως η ψυχή σου.

Κορνήλιος Καστοριάδης

“Τι θα απομείνει από τη φιλοσοφία του εικοστού αιώνα;” ρώτησαν τον Γάλλο φιλόσοφο Εντγκάρ Μορέν. “Το έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη” απάντησε.

Με αφορμή το φετινό συνέδριο των Καφαβείων, που ολοκληρώθηκε στις 4/11 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Έλληνα στοχαστή, ο Γιώργος Δουατζής ρωτά ανθρώπους που γνώρισαν το έργο του για τη κληρονομιά που μας άφησε ο κορυφαίος αυτός κοινωνιολόγος. Αναδημοσιεύω ένα απόσπασμα από το άρθρο του σχετικά με τη κοινωνία και τη σύγχρονη δημοκρατία. Στη πρώτη ερώτηση του δημοσιογράφου, που αναρτώ, απαντά ο Απόστολος Αποστολόπουλος ενώ στις υπόλοιπες ο Γιώργος Οικονόμου. Δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω αλλά και να εκφράσω το θαυμασμό μου για τις συγκεκριμένες ιδέες του σπουδαίου φιλόσοφου. Το πλήρες κείμενο (που δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή στις 4/11/2007) μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Γράφει λοιπόν ο συγγραφέας του άρθρου:

Τι νέο έφερε ο Καστοριάδης; Εισήγαγε την έννοια της ελληνοδυτικής ιστορίας, την οποία συνθέτουν ο θαυμασμός ενώπιον του Κόσμου ή της Ιστορίας, η συντριβή στα όρια της ύβρεως, η αγωνία του μηδενός, ο ενθουσιασμός και ο φόβος της δημιουργίας. Εισήγαγε επίσης στη δημοκρατία το θέμα της «τραγικής σύλληψης της ζωής», πράγμα που είναι απολύτως οικείο όχι μόνο στον Ελληνα αλλά και σε κάθε Ευρωπαίο.

Τι προτείνει ο Καστοριάδης; Μια νέα αντίληψη κατανόησης της κοινωνίας και της καταγωγής των θεσμών. Η κοινωνία, οι θεσμοί, οι αξίες, οι συμπεριφορές είναι αποτέλεσμα της ίδιας της κοινωνίας: κάθε κοινωνία δημιουργεί η ίδια τον εαυτό της, αυτοθεσμίζεται. Αυτή η αυτοθέσμιση γίνεται όχι κατά τρόπο ορθολογικό αλλά φαντασιακό. Δεν καθορίζεται δηλαδή από αντικειμενικούς παράγοντες, οικονομικούς ή βιολογικούς, αλλά από τη δημιουργικότητα των ανθρώπων, από το φαντασιακό τους. Και η ιστορία δεν είναι αποτέλεσμα νομοτελειών, κάποιων «νόμων της ιστορίας», ούτε έργο του Θεού ή της «φύσεως», αλλά γνήσια δημιουργία, αποτέλεσμα της θέλησης και της δράσης των ανθρώπων.

Η συμβολή του στον θεσμό της δημοκρατίας; Ο Καστοριάδης αποδεικνύει ότι τα σημερινά πολιτεύματα δεν είναι δημοκρατικά, αλλά ολιγαρχικά. Η εξουσία ασκείται και οι αποφάσεις λαμβάνονται από μια ολιγαρχία, οικονομική και πολιτική. Φορείς αυτής της ολιγαρχίας είναι τα πολιτικά κόμματα, η καθολική ψηφοφορία και η αντιπροσώπευση, τα οποία στερούν τους ανθρώπους από το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις υποθέσεις τους. Γι' αυτό αποκαλεί τα δυτικά αντιπροσωπευτικά πολιτεύματα «φιλελεύθερες ολιγαρχίες».

Aprilia SMV 750 Dorsoduro

Θεωρώ ότι η Aprilia είναι η εταιρία που κατασκευάζει τις ποιο όμορφες μοτοσυκλέτες (σε όλες τις κατηγορίες). Αυτή τη φορά όμως πραγματικά ξεπέρασε τον εαυτό της. Το έργο τέχνης που βλέπεται στη φωτογραφία είναι η νέα supermotard του ιταλικού εργοστασίου που κατάφερε να ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη της αισθητικής των δικύκλων. Δεν αρκεί όμως μόνο η εμφάνιση για να κατακτήσει τη κορυφή και στην Aprilia το γνωρίζουν αυτό. Έτσι πριμοδότησαν την SMV με χαρακτηριστικά που εντυπωσιάζουν. Ο κινητήρας είναι V-Twin 90 μοιρών & αποδίδει 95 ίππους, το περίτεχνο πλαίσιο κατασκευάζεται από κράμα αλουμινίου, το ψαλίδι είναι αλουμινένιο (με Monoshock) κι ένα πλήρως ρυθμιζόμενο USD πιρούνι 43 χιλιοστών τραβάει τα βλέμματα στο μπροστινό μέρος. Επιπλέον δεν λείπει το σύστημα ελέγχου Ride-by-Wire της Aprilia. Περιμένω να διαβάσω τα πρώτα τεστ του ειδικού τύπου για να διαμορφώσω μια πιο πλήρη άποψη για τη Dorsoduro αν κι ομολογώ ότι ήδη έχει κερδίσει μια θέση στο πάνθεον των δίτροχων ονείρων μου...

Το ένα και το άλλο

Είναι: άλλο το να ποθείς κι άλλο να 'χεις αγάπη. Άλλο να ζητάς κι άλλο να μάχεσαι για κάτι. Άλλο είναι να σκέφτεσαι πως θες κάτι ν' αλλάξει κι άλλο αυτήν την σκέψη σου να την κάνεις πράξη. Άλλο να χαρίζεσαι κι άλλο να χαρίζεις. Άλλο να κερδίζεις κάτι κι άλλο να τ' αξίζεις. Άλλο να πορεύεσαι κι άλλο ν' ακολουθείς. Άλλο να 'σαι ηγέτης, άλλο να θες να ηγηθείς. Άλλο να 'σαι ξεπλυμένος κι άλλο καθαρός. Άλλο να 'σαι θαμπωμένος κι άλλο να 'χεις δει το φως. Άλλο να 'σαι στάσιμος και άλλο σταθερός. Άλλο αν το 'βαζες στα πόδια, άλλο να 'σαι επί ποδός. Άλλο να ξέρεις κι άλλο να λες την αλήθεια. Άλλο είναι ο μύθος κι άλλο τα παραμύθια. Άλλο είναι το ήθος και άλλο ή συνήθεια. Καθένα είναι ένα και όλα δεν είναι ίδια Άλλο το 'να, άλλο τ' άλλο Πρέπει στο μυαλό σου να το βάλω Άλλο το 'να, άλλο τ' άλλο Άλλο να έχεις κάλλος κι άλλο να έχεις κάλο Άλλο προσκυνητής και άλλο προσκυνημένος. Άλλο το να πουλάς, άλλο να 'σαι πουλημένος. Άλλο ή μοναξιά, άλλο ή μοναχικότης. Άλλο το να κανείς πνεύμα κι άλλο να το 'χεις. Άλλο να 'χεις Λόγο, άλλο να 'σαι λόγια Άλλο τα κομποσχοίνια και άλλο τα κομπολόγια. Άλλο νά 'χεις θέρμη, άλλο να 'χεις κάψα, Άλλο το να κλαις, άλλο να 'σαι στην κλάψα. Άλλο ή ευλογιά και άλλο ή ευλογία, Άλλο να εφησυχάζεις, άλλο να 'σαι σ' ησυχία. Άλλο ο γελέων και άλλο ο γελοίος, όπως άλλο είναι ο Γραικός, και άλλο ο γραικύλος!

(στίχοι: Αρτέμης & Ευθύμης)

Remember

Remember, remember the fifth of November!
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.

Ένα φθινοπωρινό κυριακάτικο πρωινό...

Σήμερα άργησα να ξυπνήσω. Βασικά με ξύπνησε το τηλέφωνο γύρω στις 10:30. Μετά από κανένα τέταρτο που ήμουν σε κατάσταση snooze, σηκώθηκα έκανα καφέ και πρωινό (χωρίς αυτά τα δύο δεν ανοίγει το μάτι) κι απόλαυσα τα κινούμενα σχέδια στη ΝΕΤ και το Star καθώς και την πολύ καλή εκπομπή του Σεραφείμ Φυντανίδη στον Σκάι. Ώρα όμως για κυριακάτικη εφημερίδα. Βαριόμουν να βγάλω από το γκαράζ το αυτοκίνητο ή τη μοτοσυκλέτα οπότε ανεβαίνω στο παπί (το θρυλικό Yamaha T50 που είναι αχώριστος σύντροφος από τα 13 μου!) και σφαίρα για το περίπτερο. Εδώ και λίγο καιρό επιλέγω Καθημερινή γιατί καταφέρνει να κρατάει ένα αξιόλογο επίπεδο. Επίσης ήμουν περίεργος να διαβάσω και το νέο ένθετο GK (αν και γενικά δεν διαβάζω περιοδικά τύπου Men, Status, Homme κτλ, το συγκεκριμένο μου άρεσε). Παλιότερα έπαιρνα φανατικά Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Τελευταία, όμως, μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα και το εναλλακτικό στυλ που διατηρούσε με θύματα -ανάμεσα σε άλλα- το "Ε".

Μετά από την ανάγνωση ήρθε η στιγμή για το κυριακάτικο τραπέζι. Χορτασμένος ετοιμάζω καφέ ακούγοντας από το χαζοκούτι (νομίζω ο Άλφα ήταν) ένα ρεπορτάζ για το παρασκήνιο του συνεδρίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μεταξύ άλλων παρουσιάστηκε μια έρευνα για τα αυτοκίνητα των συνέδρων. Το πάρκινγκ λοιπόν είχε πήξει από τις Mercedes, BMW, Cayenne, Cherokee των συντρόφων σοσιαλιστών! Χμ, σημεία των καιρών... Με τον καφέ στο χέρι κάθομαι μπροστά από το PC για μια βόλτα στη θαυμαστή ελληνική μπλογκόσφαιρα που τόσο απολαμβάνω. Αφού "ανέβασα" κι εγώ ένα post, σκέφτηκα να δω μια ταινία που συνεχώς ανέβαλα. Όμως η ώρα πέρασε, πάλι δεν προλαβαίνω να τη δω γιατί σε λιγότερο από μια ώρα παίζει η Πανάθα. Ας "ανεβάσω" άλλο ένα post μέχρι ν' αρχίσει...

Τα λέμε.

Που με πας;

We may not know where we are, but we ain't lost. If your mind wanders... ride after it! Share the Dream.

Νοέμβριος

Η καλύτερη εποχή του χρόνου. Κρύο, βροχή, ζεστός καφές, παρέα, ταινίες στη θαλπωρή του σπιτιού ή στο πολύβοο σινεμά, γιορτές...