Ξημέρωσε. Κι εκεί που προσπαθώ να αποκαταστήσω την επαφή με την πραγματικότητα και ψάχνω ένα λόγο ικανό να με σηκώσει από το κρεβάτι ακούω το κινητό. Μήνυμα. Βαριεστημένα, με μάτια μισόκλειστα, το ανοίγω (clamshell γαρ) και το διαβάζω. Μια παλιά, καλή μου φίλη από τα ηρωικά χρόνια του πανεπιστημίου και την οποία έχω να συναντήσω πάνω από τρία χρόνια μου έστειλε: "Καλημέρα ***** μου". Αυτό μόνο. Κι όμως είναι παραπάνω από αρκετό, αυτό το σύντομο SMS για να μου φτιάξει τη διάθεση τούτο το μουντό πρωινό, να μην πω και την μέρα ολόκληρη και φανώ υπερβολικός.