Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2007

Ελεύθερος ο απατεώνας του Παντείου Πανεπιστημίου

Ψάχνοντας να βρω πληροφορίες για το τι έγινε τελικά με το σκάνδαλο του Παντείου Πανεπιστήμιου "έπεσα" πάνω στο post του Εξαποδώ με τίτλο "Και ο τελευταίος να κλείσει τη πόρτα": Ο “κύριος” Π. Γετίμης, πρώην αντιπρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, μέλος της εξέχουσας εκσυγχρονιστικής ελίτ, η οποία επί Σημιτισμού, κατέφαγε τα ταμεία του εν λόγω ιδρύματος, είναι και πάλι ελεύθερος κοντά μας! Αρχές Ιουνίου εισέπραξε 16 χρονάκια για την κακουργηματική διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Αρχές Σεπτεμβρίου αποφυλακίζεται διότι “Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής της 16ετούς κάθειρξης που υπέβαλε ο κ. Γετίμης, επικαλούμενος μεταξύ άλλων σοβαρά οικογενειακά προβλήματα που αντιμετωπίζει εξαιτίας του εγκλεισμού του.”!!! Τρείς μήνες μέσα από τα 16 χρόνια. Καθόλου άσχημα! Τώρα αναμένουμε και την αποφυλάκιση και των υπολοίπων ακαδημαϊκών αστέρων! Μάλιστα, οι ψυχόπονοι δικαστές, σκεπτόμενοι ότι ο “κ.” Γετίμης έχει να προσφέρει πολλά ακόμη στην Επιστήμη (της διαρπαγής) αποφάσισαν και “Το δικαστήριο δεν του επέβαλε τον όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, καθώς η ακαδημαϊκή του δραστηριότητα απαιτεί μετακινήσεις και εκτός συνόρων.”!!! Δεν θα ουρλιάξω. Και σας καλώ να πράξετε το ίδιο. Είπαμε η Δικαιοσύνη είναι τυφλή!Απλώς, αναρωτιέμαι, αν ο Παλαιοκώστας ήταν παντρεμένος και η κυρά του τον πίεζε, “ή βγαίνεις έξω ή χωρίζουμε”, το σεβαστό δικαστήριο θα αποφάσιζε αποφυλάκισή του “λόγω σοβαρών οικογενειακών προβλημάτων που αντιμετωπίζει εξαιτίας του εγκλεισμού του”; Αν, λέμε… Οι μεγαλοαπατεώνες έχουν αποθρασυνθεί. Η δικαιοσύνη ή μάλλον τα ματωμένα απομεινάρια της κατασπαράχτηκαν με λύσσα από τα άγρια σκυλιά, τους tv-αστέρες δικηγόρους και τους ανέντιμους δικαστές-βρυκόλακες που ενώ ρουφούν ηδονικά το αίμα των αδυνάτων, τρέχουν τα σάλια τους όταν μυριστούν χρήμα. Aπορώ πως ανεχόμαστε τέτοιες αδικίες στη ζωή μας. Έχουμε γίνει τόσο παθητικοί που μας ενδιαφέρει μόνο η βόλεψη μας και ο μικρόκοσμος μας; Θα δανειστώ τη παραλλαγή μιας αγαπημένης ατάκας ενός φίλου: Καρκίνο να πάθουν όλοι αυτοί και να πεθάνουν βασανιστικά με φρικτούς πόνους έχοντας χάσει πρώτα όλα τα αγαπημένα τους πρόσωπα (αν έχουν τέτοια...)!