Το Σάββατο ήμουν στον γάμο της Κατερίνας. Έγινε σε ένα χωριό της Κομοτηνής. Ακολούθησε παραδοσιακό σαρακατσάνικο γλέντι (και όχι ξενέρωτη δεξίωση) στη Ξάνθη. Συνήθως βαριέμαι κάτι τέτοιες καταστάσεις αφού δεν είμαι και πολύ της παράδοσης αλλά και γενικά των συνεστιάσεων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως πέρασα πολύ καλά. Η Κατερίνα, εκτός από ξαδέρφη μου, είναι μια από τις καλύτερες φίλες μου και έτσι μου προκάλεσε αρκετό ενδιαφέρον ο γάμος. Τα είχε όλα. Χορό που παρακολούθησα από απόσταση ασφαλείας. Συγγενείς που γνώρισα για πρώτη φορά στη ζωή μου αλλά αυτοί ήξεραν τα πάντα για μένα. Πολύ καλό φαγητό, πράγμα σπάνιο για τέτοιες περιπτώσεις. "Καλλιτεχνικές" φωτογραφίες με την ψηφιακή, όπως αυτή που βλέπετε. Και τέλος εντυπωσιακή είσοδος των νεόνυμφων υπό τους ήχους άσματος του Σ. Ρουβά! Καλή φάση...