Χθες το βράδυ είδα το πολυσυζητημένο στους φίλους των κόμικ, Watchmen. Το ομότιτλο κόμικ (ή graphic novel, πείτε το όπως θέλετε) θεωρείται από πολλούς το καλύτερο του είδους που έχει γραφτεί ποτέ. Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω διαβάσει. Είναι του Alan Moore (o οποίος έχει γράψει και το V for Vendetta) και του Dave Gibbons. Είναι ένα κόμικ για υπερήρωες αλλά μη περιμένετε να διαβάσετε άλλη μια κοινότυπη ιστορία με καλούς - κακούς με υπερδυνάμεις που μάχονται για να μας σώσουν - καταστρέψουν. Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Α. Κώτσης στο Comicdom:[...] Κάποιος που δεν έχει εντρυφήσει στα υπερηρωικά comics δεν πρόκειται να συνειδητοποιήσει ότι το WATCHMEN αποτελεί ταυτόχρονα την επιτομή αλλά και την αποδόμηση του είδους. Ο Moore έχει αναλύσει τι είναι οι υπερήρωες, πως και γιατί λειτουργούν, και τι είναι αυτό που μας ελκύει σε αυτούς. Τους αναλύει, τους ξεμπροστιάζει, καταγγέλλει την ηθική τους και φτιάχνει ένα εγχειρίδιο αναφοράς σε αυτούς. [...]
Τώρα όσον αφορά τη ταινία... Είναι πολύ καλή! Σκηνοθετεί ο Ζακ Σνάιντερ (σκηνοθέτης του 300) και τα καταφέρνει πολύ καλά με μια αρκετά υψηλή αισθητική προσέγγιση, μια μελαγχολική ατμόσφαιρα που σε μαγεύει και ένα καλό ρυθμό, έχοντας υπόψη πάντα πως η ταινία διαρκεί 160 λεπτά(!). Δεν υπάρχουν πολλές σκηνές δράσης αλλά ουσία. Αδύναμος κρίκος οι μέτριοι ηθοποιοί με εξαίρεση το τύπο που παίζει τον Rorschach.
Με εντυπωσίασαν οι τίτλοι αρχής όπου κατά τη διάρκεια τους παρουσιάζεται όλη η σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Επίσης υπάρχουν σκηνές που χαράζονται στη μνήμη σου όπως αυτή που η νεαρή κοπέλα, που συμμετέχει σε διαδήλωση, βάζει ένα λουλούδι στη κάννη του όπλου του αστυνομικού που είναι μπροστά της. Η εικόνα παγώνει για μερικά δευτερόλεπτα και μετά βλέπεις τον αστυνομικό να πυροβολεί διαλύοντας με τη σφαίρα το λουλούδι και ότι άλλο είναι μπροστά του... Πολύ καλή και η μουσική επένδυση.
[Βαθμολογία: 8/10]