ΔΝΤ

Απορία: Οι ηρωικές στιγμές που περνάμε θα είναι μια ευκαιρία για να σταματήσουν τα λαμόγια (aka δημοσιογράφοι, πολιτικοί, κομματόσκυλα, επιχειρηματίες, τραπεζίτες κ.α.) να κλέβουν ή θα είναι η τελευταία τους μεγάλη μπάζα;

Κοντινό στον ήλιο

A full-disk multiwavelength extreme ultraviolet image of the sun taken by SDO on March 30, 2010

Φως των Σπορ: Γίγας ο ΠΑΟ (1971)

Ο ΠΑΟ γίγας του εθνικού φουτ-μπωλ. Όταν η ανοησία και ο φανατισμός δεν είχαν γίνει απαραίτητα στοιχεία για μια εφημερίδα ώστε να ευημερήσει.

Απορία: Τώρα με το ΔΝΤ θα κοπούν και οι διαφημίσεις - πακέτα εκατομμυρίων ευρώ προς τις εφημερίδες (και δεν εννοώ μόνο τις αθλητικές); Θα πέσει μαύρο κλάμα στους μεγαλοδημοσιογράφους-εκδότες. Έχουν να κλείσουν πολλές φυλλάδες σε αυτή τη περίπτωση...

Η φωτογραφία αλιεύθηκε από το μπλογκ Ζερέτσι όπου μπορείτε να δείτε κι άλλα πρωτοσέλιδα της εποχής εκείνης.

Κύπελοοοοο!

Λέτο!

Ο ΠΑΟ κατέκτησε ένα παρηκμασμένο θεσμό, που η μόνη του αξία είναι για να λέει ο οπαδός στο καφενείο ότι πήρε νταμπλ, και απέδειξε άλλη μια φορά ότι ήταν η καλύτερη ομάδα για τη σεζόν που μόλις τελείωσε. Ο Άρης δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και κλείνει πλέον 41 χρόνια χωρίς τίτλο.

Α, ρε Ζιλμπέρτο... Πόσα κιλά μπάλα; Πόσα;

Κι όμως...

"Please don't fall" by =Porg

Σήμερα ήταν ωραία  ημέρα. Ήλιος, μπαλκόνι, βιβλίο, παγωμένο φραπέ και μουσική. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Ας είναι και Κυριακή, έχουμε τόσες ώρες άλλωστε μέχρι το πρωινό Δευτεριάτικο ξύπνημα...

Τα λέμε.

So pathetic

Εικόνα από I Love Dust

Εγκατέστησα ένα πρόσθετο στον Chrome που χρονομετρεί την ώρα που παραμένει ανοικτός και δίνει επίσης διάφορα άλλα στατιστικά (π.χ. καρτέλες ανά λεπτό). Παράλληλα εγκατέστησα και ένα άλλο που μπορώ να βάζω αντίστροφη μέτρηση (π.χ. 30 λεπτά) και να χτυπάει όταν μηδενίζεται.

Όλα αυτά τα έβαλα γιατί εδώ και λίγο καιρό έχω συνειδητοποιήσει ότι περνάω παραπάνω χρόνο στο ίντερνετ από τον άριστο, από το σημείο ισορροπίας όπου τέμνονται οι καμπύλες του χρόνου με αυτές της ψυχαγωγίας και της ενημέρωσης (να που μου φάνηκε χρήσιμη και η επιστήμη μου μια φορά...).

Προχωρώντας όμως λίγο ακόμη τη σκέψη μου, φτάνω στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ θλιβερό το φαινόμενο να χρειάζεται να βάλω χρονομετρητές και προγράμματα υπενθυμίσεων απλώς για να θυμηθώ ότι πρέπει να σταματήσω να... σερφάρω (που λέγαμε και στα 90's).

Total Time Spent: 2 hr 23 min

Total Tabs Opened: 32

Tabs Opened Per 5 min : 1.1

Ώρα για κλείσιμο...

Dante's Inferno: An Animated Epic

Η ταινία είναι μια ελεύθερη μεταφορά του ποιήματος που γράφτηκε τον 14ο αιώνα από τον Dante Alighieri και αποτελεί spin off του ομότιτλου video game. Παρακολουθούμε τη πορεία ενός σταυροφόρου που επιστρέφει στη πατρίδα του και βρίσκει όλα τα μέλη της οικογένειας του να έχουν σφαγιαστεί. Έντρομος ανακαλύπτει πως για να σώσει τη ψυχή της αγαπημένης του Βεατρίκης από τα χέρια του Εωσφόρου πρέπει να περάσει της πύλες της Κόλασης. Εκεί θα πολεμήσει με δαιμονικά πλάσματα, θα διαβεί τους εννιά κύκλους και θα έρθει αντιμέτωπος με τις δικές του αμαρτίες. Οδηγός του μέσα στα εφιαλτικά τοπία θα είναι ο ποιητής Βιργίλιος.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας είναι ότι στη παραγωγή του έχουν αναμιχθεί έξι στούντιο με αποτέλεσμα η τεχνοτροπία του σχεδίου ν' αλλάζει καθώς η ιστορία εξελίσσεται. Έτσι μπορείς να παρατηρήσεις τις αλλαγές από κλασσικό αμερικάνικο έως κορεάτικο άνιμε. 

Το βρήκα καλαίσθητο και είμαι πεπεισμένος ότι θα ικανοποιήσει όσους είναι οπαδοί της gothic αισθητικής και των μεταφυσικών θρίλερ.

[Dante's Inferno | ΗΠΑ, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Νότια Κορέα | 2010 | Βαθμολογία 7/10]

Διαβάστε επίσης: Spawn

Πάρτι με θέα

Είναι στιγμές που έρχεσαι αντιμέτωπος με τα όνειρα που έκανες μικρός. Είναι τρομακτικές αυτές οι στιγμές.

Είναι στιγμές που προσπαθείς να προσδιορίσεις τον εαυτό σου στον χώρο και στον χρόνο και το μοναδικό σημείο αναφοράς είναι μια καλύβα πάνω στο βουνό γεμάτη μνήμες.

Είναι στιγμές που προσπαθείς να κρυφτείς στη θαλπωρή των ανθρώπων και αντικρίζεις μόνο την όμορφη έρημο του νου σου.

Και είναι στιγμές που τη σκέφτεσαι και παύουν να υπάρχουν άλλες στιγμές.

Αυτά σκεφτόταν ο Κ. αγνατεύοντας τις κόκκινες ερήμους του Άρη από το μπαλκόνι του. Το τσάι είχε αρχίσει να κρυώνει και οι φοβερές θύελλες του μικρού πλανήτη πλησίαζαν. Δεν τον ένοιαζε, μέσα στο σπίτι του το πάρτι δεν είχε τελειώσει ακόμη.

Τώρα τα αστέρια θα είναι πιο κοντά

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών η ψυχή των Πυξ Λαξ, ο Μάνος Ξυδούς. Στο άκουσμα της είδησης ξαφνιάστηκα. Πρώτη φορά έπιανα τον εαυτό μου να μουδιάζει από την ειλικρινή θλίψη για τον χαμό ενός ανθρώπου που δεν είχε γνωρίσει ποτέ προσωπικά. 

Η μορφή του Μάνου και τα τραγούδια του είχαν την ικανότητα να βγάζουν το γρέζι από τη ψυχή σου και να το πλάθουν σε μορφές που είχαν ξεφύγει από το ασπρόμαυρο φιλμ που πάντα ήθελες να δεις.

Καλό ταξίδι...

Εσύ εκεί - live στον Λυκαβηττό

Το φως που καίει

Δε δίνω λέξεις παρηγόρια,

δίνω μαχαίρι σ΄ ολουνούς.

καθώς το μπήγω μές το χώμα

γίνεται φως, γίνεται νους.

[Κ. Βάρναλης]

Πρωταθλητής

Πρωταθλητής Ελλάδος για το 2010 ο Παναθηναϊκός και η είδηση αποτελεί επιβεβαίωση της ανωτερότητας της Πανάθας έναντι των αντιπάλων του. Θεωρώ ότι όποιος δεν φοράει οπαδικές παρωπίδες οφείλει να το αναγνωρίσει.

Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Σισσέ με 23 γκολ αλλά ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε ο Βύντρα. Ένας ποδοσφαιριστής που είναι αδικημένος από τους οπαδούς του ΠΑΟ οι οποίοι κατά περιόδους λατρεύουν να μισούν κάποιους ποδοσφαιριστές. Όχι ο Λουκάς δεν μεταμορφώθηκε σε Μαϊκόν εν μια νυκτί αλλά σίγουρα απέδειξε ότι δεν άξιζε το χλευασμό τόσων άμπαλων όλα αυτά τα χρόνια.

Ζιλμπέρτο Σίλβα. Respect. Αυτό μόνο.

Γενικά το επίπεδο των παικτών του Παναθηναϊκού ήταν υψηλό (για τα ελληνικά δεδομένα) και φέτος προσπάθησε να παίξει καλό ποδόσφαιρο. Μερικές φορές τα κατάφερε, άλλες όχι και τόσο.

Συγχαρητήρια αξίζουν στον Ν. Πατέρα που κατάφερε ν' αλλάξει τους συσχετισμούς στο περίφημο παρασκήνιο που αποτελούσε τροχοπέδη στις προσπάθειες του Τριφυλλιού τα προηγούμενα χρόνια.

Τα πιο σημαντικό είναι η τρομερή ευκαιρία που έχει ο ΠΑΟ φέτος (με τη βοήθεια και της οικονομικής ενίσχυσης από το Τσάμπιονς Λιγκ) να ανέβει επίπεδο με τη προσθήκη 2-3 ποιοτικών παικτών και ν’ ανοίξει τη ψαλίδα με τους αντιπάλους του στην Ελλάδα οι οποίοι οικονομικά είτε κινούνται στη μετριότητα (ΠΑΟΚ, Άρης) είτε παραπαίουν (ΟΣΦΠ, ΑΕΚ).

Ellada

"Τα δυο κείμενα που ακολουθούν είναι για δυο ανθρώπους που δεν θα υπήρχαν ποτέ στο ποδόσφαιρο αν όλοι σκέφτονταν όπως σκεφτονται οι περισσότεροι που δουλεύουν γύρω από το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, αναφέρομαι στο Λίο Μέσι και τον Λουίς φαν Γκααλ. Ο Μέσι στην Ελλάδα θα είχε την τύχη του Νίνη και του Κουτσιανικούλη, δηλαδή θα ψάχνανε ακόμα να του βρουν θέση, θα τον θεωρούσαν ακατάλληλο για βασικό μέχρι τα 25 και θα τον αφήναν στον πάγκο μέχρι να μάθει να γυρνάει για να καλύψει το δεξί μπακ μη φάμε καμιά κόντρα επίθεση από το μοναδικό κυνηγό των αντιπάλων. Το Φαν Γκααλ θα τον θεωρούσαν απλά τρελό γιατί παίζει με την άμυνα ψηλά και χωρίς δυο κόφτες ώστε να κουμπώνει το 1-0…"

[Τάδε έφη Καρπετόπουλος]

Πως να μην συμφωνήσει κανείς;

By the way σε πόσα site και εφημερίδες γράφει ο Καρπετόπουλος; Πως τα προλαβαίνει;

Περί Πάσχα ο λόγος

Αυτές τις μέρες ήθελα να γράψω ένα ποστ για τις συμπεριφορές σχετικά με τη γιορτή του Πάσχα. Με πρόλαβε όμως ο κ. Stavros Zagilas με ένα εξαιρετικό κείμενο:

[...] Τη μεγάλη Παρασκευή ας πούμε, έκατσα και εγώ και έφαγα μισό κιλό τουλουμπάκια την ώρα που χάζευα τα social networks. Δεν μπήκα στον κόπο να το γράψω για προφανείς λόγους. Διαβάζοντας λοιπόν ένα tweet για παράδειγμα με το οποίο δήλωνε ο tweeter “Τρώω νοστιμότατους κεφτέδες σήμερα”, λέτε να μου προκάλεσε εντυπωσιασμό ή την τάση να απαντήσω… στα @φρύδια μας; Τι αξία να δώσει κανείς σε μια τέτοια δήλωση; Δε θα ήταν πιο ώριμη και πιο σεβαστή μια απλή και to the point δήλωση “Δε συμφωνώ με τη γιορτή αυτή και αρνούμαι να συμμετέχω στο κλίμα των ημερών”;

Αμ ο άλλος πάλι που δηλώνει: “δεν τα πάω εγώ ρε κάτι τέτοια χωριάτικα πράγματα”. Εντάξει, απολύτως σεβαστό αλλά φρόντισε τουλάχιστον να σκουπίσεις τη λίγδα από το σαγόνι σου γιατί γίνεται κάπως σουρεάλ και υποκριτικό το σκηνικό. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι του χρόνου δε βλέπουμε γραπτώς τέτοιες δηλώσεις, μιας και το touch screen του προοδευτικού iPad δεν ανταποκρίνεται σε εντολές όταν τα δάχτυλα είναι λιγδωμένα. Έχει και αυτό την αισθητική του βλέπετε. [...] (Link)

Γενικά δεν αντέχω τους "δήθεν" αγαπητοί αναγνώστες. Απεχθάνομαι το γελοίο φαινόμενο κατά το οποίο η αισθητική γίνεται σημείο ανωτερότητας (ειδικά των λεγόμενων hipster). Tο γεγονός ότι μπορεί να μην σου αρέσει κάτι δεν σημαίνει ότι έχεις το δικαίωμα να το υποτιμάς ή να το χλευάζεις. 

Κάτι σχετικό τώρα με τη θρησκευτική πλημμυρίδα των ημερών. Διάβασα ένα ποστ του κ. Ν. Δήμου, τον οποίο θαυμάζω, στο οποίο αναφέρει την αγανάκτησή του καθώς όταν πήρε τηλέφωνο για να μάθει τον καιρό, η ΕΜΥ ξεκινούσε με τη φράση "Ο καιρός σήμερα Μεγάλη Τρίτη...". Αντιδρά ο γνωστός συγγραφέας στον θρησκευτικό ορισμό της μέρας. Ίσως αν ήταν π.χ. στην Ιρλανδία και η εκεί ΕΜΥ ξεκινούσε με τη φράση "Ο καιρός σήμερα, ημέρα του Αγίου Πατρίκιου..." θα το θεωρούσε έκφραση της τοπικής παράδοσης.

Θεωρώ ότι δεν είμαι ο καλύτερος πελάτης της Εκκλησίας αλλά νομίζω φτάνει κανείς στο άλλο άκρο όταν θεωρεί οποιαδήποτε αναφορά σε πίστη, παράδοση κτλ αναχρονισμό και μεσαιωνικό κατάλοιπο.

Clash of the Titans (2010)

Ο μύθος του Περσέα πασπαλισμένος με 3D Χολυγουντιανή χρυσόσκονη. Ίσως ν' ακούγεται λίγο υποτιμητικός ο χαρακτηρισμός αλλά η ταινία δεν είναι κακή, αρκεί βέβαια να έχεις συνειδητοποιήσει τι πας να παρακολουθήσεις. Μια περιπέτεια με αρχαίους ήρωες, θεούς και τέρατα, μια απλοϊκή -και μεταφρασμένη στη σύγχρονη μπλοκμπαστερική γλώσσα- ανάγνωση της ελληνικής μυθολογίας που όμως καταφέρνει να πετυχαίνει το  σκοπό της, δηλαδή να σε διασκεδάσει.

Η αισθητική του ψηφιακού κόσμου του Περσέα δεν φτάνει το επίπεδο του "300" (είναι η ίδια εταιρεία παραγωγής) αλλά δεν το λες και φτηνοδουλειά όπως αφήνουν να εννοηθεί αρκετές κριτικές σε νέα και παραδοσιακά μέσα.

Καλός ο Ralph Fiennes στον ρόλο του Άδη, μέτριος ο Liam Neeson ως απαστράπτον Δίας, πολύ καλός ο Sam Worthington υποκρινόμενος τον Περσέα.

[Clash of the Titans | ΗΠΑ | 2010 | Βαθμολογία 6/10]

Σχεδιαστής προτύπων από τον Blogger.com

Καιρός ήταν ν' ασχοληθεί λίγο η Goοgle με τα πρότυπα (templates) του Blogger. Πρόσθεσε ένα νέο εργαλείο με το οποίο μπορεί κανείς να εφαρμόσει σύγχρονα καλαίσθητα πρότυπα στο μπλογκ του αλλάζοντας τελείως την εμφάνιση του. Το σημαντικότερο είναι, όμως, η ευκολία με την οποία μπορείς, πλέον,  να κάνεις αλλαγές στην εμφάνιση και στη δομή του χωρίς να σου βγαίνουν τα μάτια με CSS.

Επιλογές για αλλαγή του πλάτους, του φόντου, τον αριθμό και το μέγεθος των στηλών κ.α. έκαναν την εμφάνιση τους με τη δυνατότητα εύκολης και γρήγορης επεξεργασίας.

Δεν αντιστάθηκα, το δοκίμασα κι έμεινα αρκετά ικανοποιημένος. Χρησιμοποίησα το πρότυπο "Simple" που μου άρεσε για την minimal αισθητική του κι ένα συνδυασμό χρωμάτων με βάση το μπλε με πιο φωτεινές αποχρώσεις από το προηγούμενο που είχα.

Για να βρείτε τον "Σχεδιαστή Προτύπων" πρέπει να πάτε στον draft.blogger.com στη καρτέλα "Διάταξη". Στον draft.blogger.com ανεβάζει η Google όλα τα νέα πρότζεκτ της που είναι σχετικά με τον Blogger για να δοκιμαστούν και στη συνέχεια τα προσθέτει και στον blogger.com.

Προσοχή! Σοφό είναι να πάρετε back up του μπλογκ σας πριν το δοκιμάσετε.

Φύσις Ανέστη

Αφήνοντας το υπέδαφος που ήταν θαμμένα για όλο τον χειμώνα, τα μικρά κίτρινα αγριολούλουδα άρχισαν τώρα ν' ανθίζουν σαν χαρούμενες χαμένες αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας.

Δράμα

Μεγάλο Σάββατο στο κέντρο της πόλης. Σπάνια πάω στη Δράμα. Για κάποιο περίεργο λόγο με έλκει περισσότερο η Θράκη (Ξάνθη, Κομοτηνή) παρά η Ανατολική Μακεδονία (Δράμα, Σέρρες).

Hearts in Atlantis

Έχοντας χάσει τον πατέρα του ο μικρός Bobby θα βρει στο πρόσωπο του ηλικιωμένου Ted (του νέου νοικάρη του επάνω διαμερίσματος) τον άνθρωπο εκείνο που θα γεμίσει το κενό και θα γίνει φίλος και δάσκαλος. Όμως κι ο Ted κουβαλάει πίσω του ένα αρκετά οδυνηρό παρελθόν και μια παράξενη δύναμη. Ο Ted προσφέρει μια δουλειά στον Bobby, να του διαβάζει την εφημερίδα για να μην κουράζει τα δικά του αδύναμα μάτια. Το μυστήριο εντείνεται όταν ο Ted ζητά τη βοήθεια του Bobby για να προφυλαχτεί από τους "σκοτεινούς ανθρώπους" (Low Men) που τον κυνηγούν.

Αν το "Καρδιές στην Ατλαντίδα" ήταν φωτογραφία, θα ήταν μια παλιά, κιτρινισμένη, της αγαπημένης σου γιαγιάς που έχει πεθάνει και μπορεί καλλιτεχνικά να μη λέει τίποτα αλλά για σένα είναι μια από τις πιο όμορφες που έχεις δει ποτέ και δεν μπορείς να σταματάς να τη κοιτάς. Το φιλμ στηρίζεται σε βιβλίο του Steven King και η παρουσία του είναι έντονη σε κάθε νοσταλγικό κάδρο της. Είναι μια όμορφη, τίμια, ζεστή ταινία που θα σε γεμίσει με μια γλυκιά μελαγχολία. Η αισθητική της πλησιάζει εκείνη του "The Green Mile".

Εξαιρετικός ο Antony Hopkins στο ρόλο του Ted. Απογειώνει τον ρόλο του συμπαρασύροντας όλη τη ταινία από την αφάνεια στο βάλτο των μικρών θαμμένων διαμαντιών. Ερμηνεύει ακόμη και τις πιο απλές ατάκες του με τέτοιο τρόπο που σε κάνει να πιστεύεις πως σου εξιστορεί τις μεγαλύτερες αλήθειες του κόσμου.

[Hearts in Atlantis | ΗΠΑ, Αυστραλία | 2001 | Βαθμολογία 8/10]

Απλώς

Βγάλε τα παπούτσια σου.

This is football

Προσπερνώντας (με δυσκολία) ένα παιχνίδι που άγγιξε τα όρια του λυρισμού, στέκομαι με δέος μπροστά στην εικόνα του Thierry Henry να χειροκροτεί τους φιλάθλους της (αντιπάλου πλέον) Arsenal ενώ ένα ολόκληρο γήπεδο τον αποθεώνει.