Δευτέρα του Πάσχα

Δευτέρα του Πάσχα, πρωί στον κήπο, μόνος, με παγωμένη φραπεδιά και κλειστό κινητό, ζέστη, ήλιος και μια φιλόξενη σκιά που χάριζε απλόχερα η καρυδιά. Ησυχία. Ένα τέλειο ανοιξιάτικο πρωινό και εγώ ήμουν εκεί αυτή τη φορά. Αρχίζω να πιστεύω ότι τελικά αυτά τα μικρά πράγματα, οι μικρές χαρές, είναι που κάνουν τη ζωή υποφερτή. Και είναι τα ανόητα, ασήμαντα, δευτερεύοντα, τα μέσα που έγιναν σκοποί που μας απομακρύνουν από τέτοιες ευτυχισμένες στιγμές ανακούφισης από την γκρίζα καθημερινότητα. Αυτό το πρωινό ήταν ό,τι καλύτερο στις διακοπές του Πάσχα. (φωτο: π.β.)