Μαρία!

Είναι αξιοθαύμαστο πως τα μικρά παιδιά ανακαλύπτουν τον κόσμο. Λειτουργούν σαν τους φιλόσοφους που προσπαθούν να κατανοήσουν το σύμπαν και τη ψυχή (μήπως ταυτίζονται, τελικά, αυτές οι δύο έννοιες;), ν' ανακαλύψουν τις απόλυτες αλήθειες αλλά σε μια άλλη κλίμακα, δική τους, μικρή, "παιδική" αλλά εξίσου σημαντική. Άλλοτε τα καταφέρνουν και άλλοτε αποτυγχάνουν αλλά δεν τα παρατούν, ξεχνούν, θυμούνται, αλλά στο τέλος μένουν με τη χαρά της νέας γνώσης.

Ερώτηση

"Χαρακτήρας χαμηλών τόνων", πλεονέκτημα ή αδυναμία;

(Panama, 1977 - Photograph by George F. Mobley)

Ανέλιξη

Δεν χρειάστηκε να πατήσει επί πτωμάτων για να ανέλθει. Δεν φίλησε κατουρημένες ποδιές, δεν εξαπάτησε, δεν εκμεταλλεύτηκε κανέναν για να φτάσει στη κορυφή. Και ούτε φοβάται να κατέβει γιατί ξέρει ότι μπορεί να ξανανέβει. Έχει το σημαντικότερο προσόν που απαιτείται για την άνοδο: ένα ζευγάρι φτερά! Πως; Έχετε δει πολλούς να είναι στην οποιαδήποτε κορυφή χωρίς να έχουν φτερά; Απλά νομίζουν ότι είναι εκεί και καταφέρνουν να κάνουν κι εσάς να το πιστέψετε αυτό…

(φωτογραφία: π. β.)

How do you feel?

Δεν θέλω να 'μαι ναυαγός στα ψέματά μου!

Κείμενο: Θάνος Ανεστόπουλος -
Εικόνα: George Grie

Σχετικά με την Αμαλία

Δεν τη γνωρίζω. Τη θαυμάζω. Διαβάστε εδώ τη συγκλονιστική ιστορία της Αμαλίας, για την μάχη που δίνει με τον καρκίνο αλλά και με κάτι ακόμη πιο τρομακτικό: τους καρεκλοκένταυρους γιατρούς! Κι εδώ ένα post του Καιρού για το συγκεκριμένο θέμα. Πραγματικά σ' αυτή τη περίπτωση blog=αγώνας για ζωή!

Τι θα γίνω όταν θα μεγαλώσω

Ακόμη δεν αποφάσισα τι θα γίνω όταν θα μεγαλώσω… Ακούγεται γελοίο; Μήπως τραγικό; Αυτή είναι όμως η αλήθεια. Στην τωρινή δουλειά μου τα πράγματα συνεχώς δυσχεραίνουν λόγω της επικείμενης συγχώνευσης με μεγάλη πολυεθνική. Η πίεση αρχίζει να γίνεται αφόρητη και το μέλλον αβέβαιο, ειδικά για υπαλλήλους όπως εγώ που είμαστε καινούργιοι κι έχουμε σύμβαση ορισμένου χρόνου. Πάντως αν τελικά δεν συνεχιστεί η συνεργασία μου (όπως λένε και από το human resources…) με την συγκεκριμένη επιχείρηση δεν θα ξαναψάξω για δουλειά στον συγκεκριμένο κλάδο. Οι συνθήκες γενικά πάνε από το κακό στο χειρότερο απ’ ό,τι μαθαίνω και από άλλους φίλους μου συναδέλφους. Υπάρχει πολύ μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ των υπάλληλων και υποκρισία. Καταστάσεις που επιτείνονται ακόμη περισσότερο από την κεντρική διοίκηση που προσπαθεί να τα εκμεταλλευτεί προς όφελος της. Όχι ότι έχω κανένα πρόβλημα με συνάδελφο (έως σήμερα τουλάχιστον) αλλά γενικά η ατμόσφαιρα άρχισε να γίνεται αποπνικτική. Οπότε επιστρέφουμε στην πρώτη πρόταση αυτού του κειμένου. Έχοντας σπουδάσει οικονομικές επιστήμες, που να στραφώ αυτή τη φορά για ανεύρεση εργασίας; Ποιο θα ήταν το καλύτερο επάγγελμα για μένα; Η απάντηση είναι ότι δεν γνωρίζω, δεν ξέρω τι θα γίνω όταν μεγαλώσω και ας είμαι 27 ετών…

Γράφω στις 2:15 π.μ., Σάββατο ξημερώματα, έχοντας πιει αρκετά στην (χμ! βαρετή) νυχτερινή μου έξοδο. Όταν θα διαβάσω αύριο το συγκεκριμένο post θα μου φαίνεται αξιολύπητο αλλά what the fuck (που λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι) έτσι αισθάνομαι αυτή τη στιγμή!

Πρωτοσέλιδα αθλητικών εφημερίδων σήμερα...

Ο πρωτοπόρος...

Βρήκε άξιους μιμητές...


Κάποιοι όμως αντιστέκονται και επιμένουν σεμνά και ταπεινά...



Και τέλος, ευτυχώς, κάποιοι έχουν χιούμορ...

Brake and enter

Some dreams are different than the others. Like crystal in a world of glass...

Even the way they shatter is beautiful...

(εικόνα: Andre Kutscheraver)

Καλύτερο μέρος για να δουλεύεις

"Ένα ακόμη βραβείο, αυτή τη φορά του «Καλύτερου Μέρους για να Δουλεύεις», κατέκτησε πρόσφατα η Ferrari. Όνειρο ζωής αποτελεί μια θέση εργασίας στην εταιρεία, που χαρακτηρίζεται ως ένα από τα επιτυχημένα πειράματα του συνδυασμού ζωής και εργασίας: οι απασχολούμενοι στη Ferrari έχουν τη δυνατότητα διαμονής στο «Maranello Village», ένα συγκρότημα 122 επιπλωμένων διαμερισμάτων με χαμηλό ενοίκιο κι ευκολίες πληρωμής, που απέχει 4 χλμ από το εργοστάσιο και συνδέεται με αυτό και μέσω ποδηλατικής διαδρομής.

Στο «Formula benessere» οι 2.685 εργαζόμενοι κάνουν την ετήσια ιατρική τους εξέταση, καθώς και τακτικό πρόγραμμα γυμναστικής έχοντας ο καθένας τους τον προσωπικό του προπονητή. Ακόμη, όσοι θέλουν να αποκτήσουν επιπλέον γνώσεις ή να μάθουν ξένες γλώσσες, πληροφορική και management, μπορούν να απευθυνθούν στα 16 «learning points» της εταιρείας."

Αναδημοσίευση από 4troxoi.gr

Ζηλεύω! Γιατί να μην έχω κι εγώ μια τέτοια δουλειά...; Φαντάζομαι όμως θα κρύβει άλλες δυσκολίες. Υποθέτω η πίεση για απόδοση θα είναι τεράστια. Αλλά και που δεν είναι; Τουλάχιστον στη Ferrari εργάζεσαι για τεχνολογικά αριστουργήματα, κάνεις τέχνη. Και έχεις και άψογες συνθήκες εργασίας!

Δευτέρα του Πάσχα

Δευτέρα του Πάσχα, πρωί στον κήπο, μόνος, με παγωμένη φραπεδιά και κλειστό κινητό, ζέστη, ήλιος και μια φιλόξενη σκιά που χάριζε απλόχερα η καρυδιά. Ησυχία. Ένα τέλειο ανοιξιάτικο πρωινό και εγώ ήμουν εκεί αυτή τη φορά. Αρχίζω να πιστεύω ότι τελικά αυτά τα μικρά πράγματα, οι μικρές χαρές, είναι που κάνουν τη ζωή υποφερτή. Και είναι τα ανόητα, ασήμαντα, δευτερεύοντα, τα μέσα που έγιναν σκοποί που μας απομακρύνουν από τέτοιες ευτυχισμένες στιγμές ανακούφισης από την γκρίζα καθημερινότητα. Αυτό το πρωινό ήταν ό,τι καλύτερο στις διακοπές του Πάσχα. (φωτο: π.β.)

Μήνυμα χαρμόσυνο

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ!

Εαρινή ανάταση

(φωτο: π.β.)

Εαρινή κάθοδος

Η κάθοδος στον Άδη. Η δύση της ζωής. Το τέλος. (φωτό: π.β.)

Πάντα με συγκλόνιζε η Μεγάλη Πέμπτη γιατί...

"Ο Ιησούς, η ίδια η ζωή, ταπεινώνεται.
Ο Ιησούς, μετά τον Μυστικό Δείπνο μεταβαίνει με τους 11 πλέον μαθητές του στο Όρος των Ελαιών, προκειμένου να προσευχηθεί.
Ένα φιλί εκείνο του Ιούδα, προδίδει την ταυτότητά του στους Ρωμαίους στρατιώτες που τον συλλαμβάνουν.
Ο Ιησούς οδηγείται στους Αρχιερείς, αλλά η απόφαση έχει ληφθεί από μέρες. Θάνατος!
Ο Ιησούς οδηγείται στον Ρωμαίο διοικητή, τον Πόντιο Πιλάτο, ο οποίος προσπαθεί να απαλλάξει τον Ιησού από τις βαριές κατηγορίες.
Στο δίλλημα όμως Ιησούς ή Βαραβάς, το πλήθος επέλεξε την απελευθέρωση του ληστή.
Ο Ιησούς μαστιγώνεται, ξεφτυλίζεται, ταπεινώνεται αλλά υπομένει.
Οι ρωμαίοι στρατιώτες του φορούν μια πορφύρα και ένα αγκάθινο στεφάνι, αποκαλώντας τον χλευαστικά "Βασιλιά των Ιουδαίων".
Η ώρα της σταύρωσης πλησιάζει. Ο Ιησούς φορτωμένος τον Σταυρό, ανεβαίνει το λόφο του Γολγοθά.
Ο Ιησούς στραυρώνεται και λίγες ώρες αργότερα ακούγεται από τη φωνή που σβήνει ... "τετέλεσται", αφού προηγουμένως συγχώρησε όσους ευθύνονταν για την Σταύρωσή του."

Άρθρο του Βασίλη Ντέτσικα, αναδημοσίευση από skai.gr (με μερικές δικές μου παρεμβάσεις).

Τρια καλά ελληνικά album (μετά από καιρό)

Μετά από ανομβρία πολλών μηνών προστέθηκαν στη μουσική συλλογή μου τρία ελληνικά album που αξίζουν προσοχής:

Β. Παπακωνσταντίνου – Μετωπική. Βασίλης από τα παλιά. Αυτό τα λέει όλα. Πολύ καλή δουλειά, ξεχώρισα το "Να κοιμηθούμε αγκαλιά". Μουσική: Βασιλης Παπακωνσταντινου, Αντωνης Βαρδης, Φιλιππος Πλιατσικας, Μανος Πυροβολακης, Νικος Κηπουργος, Γιαννης Κωνσταντινιδης, Ρουσσετος Δημητρογλου, Σοφια Βοσσου(!), Τανια Κικιδη, Θανασης Τασσης
Στιχοι: Γιωργος Κλεφτογιωργος, Βασιλης Παπακωνσταντινου.

Αλεξίου – Μάλαμας – Ιωαννίδης (Live). Κι εδώ τα πολλά λόγια είναι περιττά. Τρεις κορυφαίοι σύγχρονοι Έλληνες καλλιτέχνες σε καταπληκτικές ερμηνείες πανέμορφων τραγουδιών. Είναι ηχογράφηση από τη συναυλία που έγινε στον Σεπτέμβριο του 2006 στο θέατρο του Λυκαβηττού. Η έκδοση περιλαμβάνει και ένα dvd με την συναυλία. Και κάτι άλλο… ο Μάλαμας είναι θεός!

Υπόγεια Ρεύματα – Νέα μέρα. Είχα πολύ καιρό να ασχοληθώ με το ελληνόφωνο ροκ. Τα Υπόγεια Ρεύματα είχαν κερδίσει τη συμπάθεια μου από το αξεπέραστο «Μ’ αρέσει να μην λέω πολλά» που είχε γίνει το soundtrack της εφηβείας μου. Έτσι είπα να το ρισκάρω και να αποκτήσω το νέο album τους και δεν με απογοήτευσαν. Οι όμορφες μελωδίες και οι καλοί στίχοι δημιουργούν ένα σύνολο που χωρίς να εντυπωσιάζει σε κερδίζει. Ξεχώρισα το "Αυτή που περιμένω" και το "Παράξενη κοπέλα".

Όλα είναι δρόμος.

Λένε ότι οι επιλογές και όχι οι ικανότητες ενός ανθρώπου προσδιορίζουν την πορεία του. Τον τελευταίο καιρό αρχίζω να αμφιβάλω για τις επιλογές μου αλλά και για τις ικανότητες μου. Αν και έχω μια αδιόρατη αίσθηση ότι οι δρόμοι που ακολουθούμε είναι ήδη χαραγμένοι, απλώνονται μπροστά μας και περιμένουν τα βήματα μας. Ίσως, τελικά, να με βολεύει μια τέτοια προσέγγιση. Ίσως πάλι να είναι παραπάνω από ένας οι δρόμοι που αντιστοιχούν στον καθένα οπότε ερχόμαστε πάλι αντιμέτωποι με το θέμα της επιλογής.