Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Quantum of Solace

Πήγα, μετά από πολύ καιρό, κινηματογράφο και είδα το νέο James Bond. Πολύ δράση στα μονοπάτια της προηγούμενης ταινίας, καλό σενάριο (για τέτοια είδους ταινία), άριστος ο Ντάνιελ Κρεγκ ως 007. Ιδιαίτερα το τελευταίο, μου το έλεγαν και δεν το πίστευα. Πράγματι όμως είναι -ίσως- ο καλύτερος James Bond μετά τον Σον Κόνερυ. Ζήλεψα το στυλ που είχε σε οποιαδήποτε σκηνή. Τον έβλεπες να φοράει απλώς ένα μαύρο πουκάμισο κι ένα λευκό παντελόνι και φαινόταν σαν να ήταν ο πιο κομψός άνθρωπος στον πλανήτη. Πολύ όμορφη και η Όλγα Κιριλένκο αλλά μου φάνηκε λίγο "επίπεδη".
Αυτά που με χάλασαν ήταν ο κακός της ταινίας που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του έφτανε στα όρια της καρικατούρας και ότι μερικές στιγμές είχε υπερβολικά πολύ δράση... Επίσης με χάλασε κι ένας βλάκας που καθόταν πίσω μου ο οποίος γελούσε κι έκανε σχόλια επιπέδου "πάλι δεν πέθανε, δεν γίνονται αυτά, πως γλίτωσε...", δηλαδή σχόλια που έκανε ο παππούς μου πριν 40 χρόνια όταν έβλεπε τις πρώτες ταινίες στην ασπρόμαυρη τηλεόραση του. Μάλλον δεν του είπε κάποιος ότι είναι ταινία κι όχι ντοκιμαντέρ για τις μυστικές υπηρεσίες.