Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Ρίτα Αντωνοπούλου

Με αφορμή τον νέο δίσκο της, με τίτλο "Πάμε ξανά από την αρχή", θα ήθελα να γράψω για τη Ρίτα Αντωνοπούλου. Μια νέα τραγουδίστρια, με καταπληκτική φωνή, που μου έκανε μεγάλη εντύπωση από τη πρώτη δουλειά της, "Για φωνή και ορχήστρα", όπου ερμήνευσε παλιά τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου με συνοδεία συμφωνικής ορχήστρας. Στο δεύτερο βήμα της συνεργάζεται πάλι με τον Θάνο Μικρούτσικο αλλά αυτή τη φορά ερμηνεύοντας νέα τραγούδια σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου. Πολύ καλή δουλειά που σεργιανά σε μονοπάτια ανάμεσα στο έντεχνο και το λαϊκό ενώ γι' άλλη μια φορά σε κερδίζει το πάθος, η ένταση κι η εκφραστικότητα της φωνής της Αντωνοπούλου.
Ανάμεσα στα νέα τραγούδια βρίσκεται κι ένα παλιό του Θ. Μικρούτσικου & του Ο. Ιωάννου. Αναφέρομαι στο "Πιτσιρικά" που τραγούδησε παλιότερα Ο Β. Παπακωνσταντίνου. Πρόκειται για ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Η Ρίτα κι εδώ δίνει μια νέα, ιδιαίτερη, πνοή στο κομμάτι οδηγώντας με να το έχω "λιώσει" στο repeat στον media player! Δυστυχώς δεν βρήκα αυτή την εκτέλεση στο YouTube οπότε θα αναρτήσω μόνο τους υπέροχους στίχους στο τέλος του ποστ.
Πιτσιρικάς
Και τίποτ' άλλο δεν θυμάμαι να 'χω ζήσει που να 'χει μέλι από σκουριά στην άκρη του σβησμένο, όσο όταν στέκομαι στα πόδια μου μετά από μεθύσι και να με πάρεις αγκαλιά στο δρόμο περιμένω.
Θέλω να δω τ' άστρο του κόσμου μέσα απ' τα μάτια ενός πιτσιρικά να ημερέψω λίγο φως μου κι όταν θα γεννηθεί ο γιος μου θα μου τα μάθει της ζωής τα μαγικά.
Και ξόδεψα και μοίρασα και μάλλον ξεχρεώνω μια στοίβα χρόνια ασθενικά με μια αγκαλιά σκουπίδια. άλλα να θέλω σαν τρελός και μ' άλλα να ματώνω, φυγές να σκάβω μες στη γη και να γυρνώ στα ίδια.