Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει

Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι...

ή

το σκουπίδι;

Τείχη

Όλη μας τη ζωή αγωνιζόμαστε να χτίσουμε τείχη γύρω μας για να νιώσουμε ασφαλείς. Όταν τα ολοκληρώσουμε, όμως, καταλαβαίνουμε ότι μας κρύβουν όλη τη θέα και η μοναξιά αρχίζει να στοιχειώνει τα όνειρα μας. Βαρύ το τίμημα.

Σκέψεις για τον "νέο" ΠΑΟ

Διαβάζοντας για το χτίσιμο του νέου ΠΑΟ μου δημιουργείται μία απορία. Γιατί ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, ένας έξυπνος και μεγάλος επιχειρηματίας, (φαίνεται να) κάνει για πολλοστή φορά τα ίδια λάθη. Έχει πάψει πια να είναι ενδιαφέρον. Κινδυνεύει να γίνει, το τριφύλλι, νούμερο σε μια από αυτές τις άθλιες καλοκαιρινές επιθεωρήσεις. Νέος προπονητής, νέοι παίκτες, νέος τεχνικός διευθυντής για άλλο ένα καλοκαίρι έρχονται στην Πανάθα. Τον Νοέμβριο θα φύγει ο προπονητής, τον Ιανουάριο κάποιοι από τους παίκτες που ήρθαν και τον Μάρτιο (που θα έχουν χαθεί όλοι οι στόχοι) σιωπηρά θα αντικατασταθεί και ο τεχνικός διευθυντής. Δεν χρειάζεται κάποιο πολύπλοκο στατιστικό μοντέλο για να το προβλέψει κανείς. Η ιστορία διδάσκει. Σε 7 χρόνια ήρθαν 13(!) προπονητές, άπειροι ποδοσφαιριστές και αρκετοί τεχνικοί διευθυντές. Αποτέλεσμα; 1 πρωτάθλημα και 1 κύπελο… Το χειρότερο, βέβαια, είναι ότι η πορεία έχει καθοδική τροχιά και ούτε μια αχτίδα φωτός δεν αχνοφαίνεται στην άκρη του τούνελ.

Η λύση, φυσικά, δεν είναι εύκολη. Αρχικά ο ιδιοκτήτης της πράσινης ΠΑΕ οφείλει να είναι πιο προσεκτικός στην επιλογή των άμεσων συνεργατών του στη διοίκηση. Παράλληλα λείπει η σταθερότητα από την ομάδα και η ομοιογένεια, αγαθά πολύτιμα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Αν μια χρονιά δεν πάει καλά δεν σημαίνει ότι αλλάζοντας προπονητή και πολλούς παίκτες θα διορθωθεί η κατάσταση. Ίσως να είναι ο χρόνος το στοιχείο που λείπει για τη δημιουργία καλή ομάδας. Τα παραδείγματα από το εξωτερικό είναι πολλά και δεν χρειάζεται να τα αναφέρω.

Εφόσον όμως είμαστε στην Ελλάδα, χώρα που αγνοεί την έννοια του προγραμματισμού, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε ότι η Θεά Τύχη (και μόνο αυτή!) θα βοηθήσει να δούμε κανένα καλό αποτέλεσμα αρχικά και ποδόσφαιρο στη συνέχεια γιατί τον τελευταίο καιρό τα ματάκια μας έχουν πονέσει…

Ένας τυχαίος παρατηρητής

Τι κοιτάς ρε;

Βροχή

Βλέπουμε μέσα από έναν παραμορφωτικό φακό;

Το δίλλημα

Ο Κ. είχε ένα δίλημμα να αντιμετωπίσει. Ήταν, ίσως, η πρώτη φορά που χρειαζόταν να πάρει μια τέτοια απόφαση. Δύο δρόμοι ανοιγόταν μπροστά του και τον καλούσαν. Σκέφτηκε πως βρισκόταν στη ίδια θέση με τον Ηρακλή στον αρχαίο μύθο της αρετής και της κακίας. Γρήγορα όμως κατάλαβε πως μια τέτοια προσέγγιση ήταν λάθος. Δυστυχώς τα πράγματα δεν ήταν μαύρα ή άσπρα. Ήταν γκρίζα, πολλές αποχρώσεις του γκρι, που η μία χάνονταν μέσα στην άλλη όπως χανόταν και οι σκέψεις του στους δαιδαλώδους δρόμους που οδηγούσαν στη σωστή επιλογή. "Σωστή επιλογή..." Μάλλον δεν ήταν ορθός αυτό ο όρος, σκέφτηκε μελαγχολικά. Έπρεπε να επιλέξει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και να απορρίψει έναν άλλον. Αλλά ποιος και πως μπορεί να κρίνει έναν τρόπο ζωής. Αποφάσισε να περιμένει. Ίσως οι εξελίξεις να τον έβγαζαν από τη δύσκολη θέση. Ίσως πάλι η απάθεια να του δημιουργούσε μεγαλύτερα προβλήματα. Αυτή τη στιγμή όμως δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Έσβησε το φως για να χαθούν μέσα στο σκοτάδι έστω και προσωρινά τα σίδερα του κλουβιού... (εικόνα R. Drozd)

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω

Τον τελευταίο καιρό μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι κανείς δεν με ακούει. Κανείς δεν δίνει προσοχή σε αυτά (τα λίγα είναι αλήθεια) που λέω. Μερικές φορές νιώθω σαν να μιλάω στο κενό. Δεν ξέρω όμως αν οφείλεται στο γεγονός ότι μιλώ χαμηλόφωνα, στο ότι δεν έχω καλή άρθρωση ή στο ότι δεν έχουν την προσδοκία οι, εν δυνάμει, συνομιλητές μου ότι θα ακούσουν κάτι που θα τους ενδιαφέρει. Ποια να είναι η άραγε η πικρή αλήθεια; Σε τελική ανάλυση όμως και ποιος νοιάζεται γι΄αυτή... Εγώ όχι και πολύ πια. Βαρέθηκα! Βαρέθηκα να προσπαθώ να ακουστώ... (Φωτογραφία: π.β.)

Ουράνια μελωδία

Και αυτοί που χόρευαν θεωρήθηκαν τρελοί από αυτούς που δεν μπορούσαν να ακούσουν τη μουσική.

Nik & Stojan

Μια φωτογραφία σαν ιστορία...

Bikez rule!!!

Καιρός να βγούμε από τα τετράτροχα κουτιά και να οδηγήσουμε τον άνεμο...

Φύση & Τεχνολογία...

Η πρώτη μου απόπειρα στον κόσμο της (ψηφιακής) φωτογραφίας. "Φύση & Τεχνολογία". Απέκτησα σήμερα μια point n' shoot camera για το νέο μου χόμπι... Όλες οι ρυθμίσεις (τις όποιες έχει τελοσπάντων) είναι στο auto.