Shutter Island

Αστυνομικός της δεκαετίας του 50 στέλνεται σε νησί-άσυλο ψυχοπαθών δολοφόνων για να διαλευκάνει την μυστηριώδη εξαφάνιση μιας παιδοκτόνου. Αυτά που ανακαλύπτει εκεί όμως συσκοτίζουν την υπόθεση κι ο αστυνομικός υποψιάζεται ότι οι τρόφιμοι έχουν γίνει πειραματόζωα σε ένα απάνθρωπο πείραμα.

Ατμοσφαιρικό φιλμ νουάρ με στοιχεία αστυνομικού μυστηρίου, εμποτισμένο με την ουσία ενός ψυχολογικού θρίλερ καθώς και με μια προσπάθεια ψυχανάλυσης των ενοχών και της παράνοιας. Ο ήρωας ακολουθεί τη τραγική πορεία από την κάθοδο στη Kόλαση ως τη Κάθαρση.

Ο Μάρτιν Σκορσέζε αποδεικνύει το ανυπέρβλητο ταλέντο του, η φωτογραφία της ταινίας είναι σκοτεινή, ψυχοπλακωτική, το σενάριο της δικής μας Λ. Καλογρίδη (βασίζεται σε βιβλίο του D. Lehane) καλογραμμένο και το φινάλε ανατρεπτικό. Σε αυτόν που θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη μνεία είναι ο Ντι Κάπριο. Ποτέ δεν τον θεώρησα μεγάλο ηθοποιό αλλά ο Σκορσέζε έχει άλλη άποψη και απ' ότι φαίνεται είναι και η σωστή. Στη συγκεκριμένη ταινία βλέπεις τον αποπροσανατολισμό, τον βασανισμό και την υποθάλπουσα παράνοια -που είναι έτοιμη να εκραγεί- στα μάτια το Ντι Κάπριο, στις κινήσεις του, στη ραγισμένη φωνή του. Πολύ καλός.

[Shutter Island | ΗΠΑ | 2009 | Βαθμολογία 9/10]

Triumph

Roma - Panathinaikos 2 - 3

Είναι ο λόγος που είμαι ο Παναθηναϊκός. Απλά τα πράγματα. Έτσι γίνεσαι μεγάλη ομάδα. Σε σέβονται.

Yamaha XT1200Z Super Tenere

Επιτέλους, μετά από ένα παιχνίδι μάρκετινγκ που κούρασε λίγο (η Yamaha δημοσίευε μόνο κομμάτια της νέας Tenere, όπως π.χ. το πλαίσιο, ή χαμηλής ανάλυσης φωτογραφίες) αποκαλύφθηκε η πολυαναμενόμενη πρόταση της Yamaha στις μοτοσυκλέτες εκτός δρόμου μεγάλου κυβισμού.

Πιο όμορφη απ' ο,τι περίμενα, κουβαλάει πολλά τεχνολογικά καλούδια, έχει διαφορικό και όχι αλυσίδα για τη μετάδοση της κίνησης και με έναν ολοκαίνουργιο δικύλινδρο κινητήρα 1200 κ.εκ., 110 ίππων που είναι και cross-plane παρακαλώ (όπως R1). Πιστεύω θα πετύχει, κρίνοντας από τη μικρή Tenere 660 καθώς και από το o,τι είναι αρκετά χωμάτινη, φέρει έναν πολλά υποσχόμενο κινητήρα και είναι πιο ωραία από τον ανταγωνισμό.

Top 5 της Καβάλας

Στον Off radio καλούν τους ακροατές να γράψουν το Top 5 της πόλης που μένουν. Να λοιπόν το δικό μου Top 5:

1. Βράδυ Κυριακής μπύρα στο "Μικρό Νησί".
2. Καθημερινή, απόγευμα, Καφές στη "Μυροβόλο".
3. Πρωί Σαββάτου, μετά από βόλτα στην αγορά, καφές στο "Cafe au lait".
4. Αυγουστιάτικο βράδυ, βόλτα στη παραλία.
5. Κρύο Βράδυ Παρασκευής μπύρα στο "Mao".

 Τυχαία η σειρά.

Πράσινη ρεαλιστική ουτοπία

Ο Σισσέ δεν μπορεί να βάλει γκολ σε δύσκολα ματς αλλά και σε εύκολα και σε ευρωπαϊκά και παντού και πάντα...

Αρκετά με αυτή την ανοησία που πιπίλιζε ο κάθε γραφικός δημοσιογράφος και την ασπάζονταν δυστυχώς και φίλαθλοι.

Κατά τα άλλα... ΕΛΛΑΣ - ΕΥΡΩΠΗ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ.

Να χάνεις 1-2 στο 83' και να το γυρίζεις 3-2 στο 90' είναι κάτι που δεν μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε και μάλιστα απέναντι σε μια φορμαρισμένη Roma που ήταν για 20 παιχνίδια αήττητη.

Ο Παναθηναϊκός μπορεί.

Τώρα ας προετοιμαστούμε για τι κατάθλιψη της Κυριακής γιατί δυστυχώς αρέσει στον ΠΑΟ το σκοτσέζικο ντους. Το πρωτάθλημα πάντως θα το πάρει ο,τι κι αν γίνει στη Τούμπα.

Flash

Επιθυμούμε οι ζωές μας να γίνουν συναρπαστικές.
Πρέπει να κάνουμε τις ζωές μας συναρπαστικές.
Από αύριο, έχει Τσάμπιονς Λιγκ τώρα...

Μεσοποταμία Καστοριάς

Το μονοπάτι που οδηγεί στη Βασίλισσα του Χιονιού.

Κακοκαιρία.

Της ανταποκρίτριας μας Ε. Γ.
Για τη φωτογράφηση χρησιμοποιήθηκε το Nokia N73.

Ακρόαμα fm 97.8 Καβάλα

Ραδιοσταθμός που παίζει αγγλόφωνη pop, rock & dance. Κυρίως ασχολείται με εμπορική μουσική αλλά καταφέρνει να κρατάει ένα αξιόλογο επίπεδο. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι έχει και live εκπομπές εκτός από αυτόματα playlist, κάτι που είναι σπάνιο στις μέρες μας για έναν μουσικό σταθμό και ιδιαίτερα μιας επαρχιακής πόλης.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε στη σελίδα του στο facebook.
Ακούστε live, μέσω internet, στο μπλογκ του σταθμού: akroamafm978.blogspot.com. 

Η ψυχή της πόλης

Ήταν Παρασκευή απόγευμα κι έβρεχε. Ο Κ. γυρνούσε κουρασμένος από τη δουλειά. Περπατούσε στους δρόμους της μικρής επαρχιακής πόλης προσπαθώντας ν' αδειάσει το μυαλό του. Ήταν δύσκολο να το καταφέρει, είχε καιρό να το καθαρίσει και είχε γεμίσει σκουπίδια και σκόνη. Συνειδητοποίησε ότι κάποιος τον ακολουθούσε. Γύρισε απότομα και είδε ένα μαύρο σκύλο με λευκά φτερά να στέκεται πίσω του. Έμοιαζε αδέσποτος. Το τελευταίο που χρειαζόταν ήταν ένα κατοικίδιο και μάλιστα ένα σκύλος με φτερά στη πλάτη του.

Έκανε απότομες κινήσεις και χτύπησε δυνατά τα πόδια του για να τον τρομάξει. Ο σκύλος καθόταν ακίνητος και τον κοιτούσε στα μάτια με το απορημένο βλέμμα που έχουν τα ζώα όταν δεν κατανοούν τη παράνοια των ανθρώπων. Ο Κ. άρχισε να τρέχει για να ξεφύγει από το παράξενο ζώο. Έστριβε απότομα σε δρομάκια που δεν είχε ξαναπάει, ανέβαινε και κατέβαινε σκάλες που δεν είχε δει ποτέ πριν μέχρι που χώθηκε βαθιά μέσα στη γκρίζα ψυχή της πόλης.

Στη σκοτεινή γωνία είδε πολύχρωμα φώτα να βγαίνουν από ένα παράθυρο. Πλησίασε. Ήταν ένα μπαρ. Μέσα από το παλιό βρώμικο παράθυρο έβλεπε τους θαμώνες. Λευκοί άγγελοι και κόκκινοι δαίμονες έπιναν μπύρες παρέα ενώ έβλεπαν το ΠΑΟ - Καβάλα. Ένας από τους δαίμονες, μάλιστα, φορούσε τη φανέλα του Βύντρα. Ένας δράκος στη γωνία διάβαζε το Hobbit του Τόλκιν αλλά δεν φαινόταν να του αρέσει, αντιθέτως απολάμβανε τη ζεστή σοκολάτα που άχνιζε μπροστά του. Πιο πέρα η φίλη του η Έλλη, που μόλις είχε γυρίσει από το ταξίδι της, έπινε ρακόμελα με έναν εξωγήινο. Σε ένα άλλο τραπέζι ο Κιούμπρικ με τον Αξελό διάβαζαν κόμικ ενώ έπιναν το κρασί τους. Πίσω από το μπαρ δύο ξωτικά ετοίμαζαν ποτά με αέρινες κινήσεις. Στο βάθος τα Διάφανα Κρίνα κούρδιζαν τα όργανα τους ενώ ο Μάνος Χατζιδάκις ανανέωνε στο status του στο Facebook χρησιμοποιώντας ένα iPad.

O K, προχώρησε προς τη πόρτα. MacLaren's Pub έγραφε η μεγάλη πράσινη πινακίδα ενώ στο χαλάκι της εισόδου αναπαυόταν ο μαύρος σκύλος με τα φτερά. Πέρασε από πάνω του χωρίς να φαίνεται να χαλάει τη βολή του σκύλου ο οποίος δεν του έδωσε τη παραμικρή σημασία. Άνοιξε και μπήκε. Αρώματα λουλουδιών και ζεστές μελωδίες τον πλημμύρισαν.

Είχαν περάσει δύο μέρες στη δουλειά και ο Κ. δεν είχε εμφανιστεί. Ο προϊστάμενος ήταν έξω φρενών και αποφασισμένος να τον απολύσει (ούτως ή άλλως ήταν αναλώσιμος), μόλις κατάφερνε να έρθει σε επαφή μαζί του. Το κινητό του Κ. ήταν νεκρό ενώ, ο αχάριστος, δεν απαντούσε ούτε στα e-mail που του είχε στείλει.

[Photo by Zephyrance]

The Wolfman

Χωρίς να έχω διαβάσει κάποια κριτική πήγα να δω τη συγκεκριμένη ταινία γιατί ασχολείται με θέμα που μου αρέσει (Gothic, fantasy) κι επειδή παίζουν δύο αγαπημένοι ηθοποιοί, ο Benicio Del Toro και ο Anthony Hopkins. 

Διάσημος ηθοποιός επιστρέφει στο πατρικό του, που βρίσκεται σε ένα χωριό της Αγγλίας του 1880, για να ερευνήσει τον φρικιαστική δολοφονία του αδερφού του. Εκεί συναντά τον απόμακρο πατέρα του και τη γυναίκα τού θύματος. Ανακαλύπτει ότι κάποιο κτήνος δολοφονεί κατοίκους της περιοχής, αυτό τον κτήνος τον δαγκώνει και... γίνεται λυκάνθρωπος.

Κλασική περίπτωση που το τρέιλερ σε ξεγελά. Με άλλα λόγια εντυπωσιακό τρέιλερ, ρηχή ταινία. Είναι remake ενός φιλμ του 1941 και δυστυχώς ακολουθεί μια απλοϊκή προσέγγιση τόσο στο σενάριο όσο και στη χρήση των στοιχείων της μυθολογίας του λυκανθρώπου. Μέτριος ο Del Toro, υπερβολικός στο παίξιμο του ο Hopkins.

[The Wolfman | Βρετανία, ΗΠΑ | 2010 | Βαθμολογία: 5/10]

Υ.Γ.: Κορυφαία στιγμή στο σινεμά, σχετική με τον μύθο του λυκανθρώπου, παραμένει το "Wolf" με τον Jack Nicholson και την Michelle Pfeiffer.

Μαρία Δημητριάδη - Μικρόκοσμος

Ποίηση: Ναζίμ Χικμέτ
Απόδοση στα ελληνικά: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Και να, τι θέλω τώρα να σας πω
Μες στις Ινδίες μέσα στην πόλη της Καλκούτας,
φράξαν το δρόμο σ' έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε.
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι
να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ' άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόση δα μικρή.
Ε, το λοιπόν, ο,τι και να είναι τ' άστρα,
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει.
Είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε.

Περί έντεχνης μουσικής το ανάγνωσμα

Σήμερα στη δουλειά αποφάσισα να βάλω ν' ακούω κάποιο ραδιοσταθμό που παίζει μόνο ελληνική έντεχνη ή ροκ μουσική και ν' αφήσω -για μια μέρα- τον αγαπημένο μου off radio. Δοκίμασα διάφορους ραδιοσταθμούς. Από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, ιντερνετικούς αλλά δεν κατάφερα να συνεχίσω να τους ακούω μετά από 2-3 τραγούδια. Η μουσική που έπαιζαν μου φαινόταν τόσο βαρετή, στείρα, χωρίς φαντασία. Και να σκεφτεί κανείς ότι στο παρελθόν άκουγα πολύ έντεχνη μουσική.

Κάτι άλλο που με βάζει σε σκέψεις για τη ποιότητα της έντεχνης μουσικής είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι ούτε ένα από τα τραγούδια που έπαιξαν τα παραπάνω ραδιόφωνα. Δεν μου αρέσει να το παίζω κριτής των πάντων αλλά πραγματικά μου είναι δύσκολο να θυμηθώ ένα έντεχνο/ροκ τραγούδι που να γούσταρα τον τελευταίο καιρό. Ήταν πολλά που μου φάνηκαν συμπαθητικά αλλά έχω την εντύπωση πως η σκηνή έχει βαλτώσει κάπου στα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Υπάρχουν βέβαια εξαιρέσεις, όπως είναι π.χ. ο Μάλαμας, αλλά όλο και λιγοστεύουν...

Εδώ θα πρέπει να κάνω έναν διαχωρισμό που αφορά την αγγλόφωνη ελληνική ποπ ροκ σκηνή που φαίνεται να έχει ανθήσει τα τελευταία χρόνια και στην οποία σκηνή βρίσκει κανείς διαμαντάκια πολύ συχνά. Monika, Film, Lolek, Raining Pleasure, Matisse και πολλά άλλα παιδιά αποδεικνύουν πως η καλή ελληνική μουσική είναι πια αλλού και ίσως να μιλάει αγγλικά.

Ίσως ν' άλλαξε η μουσική, ίσως ν' άλλαξα εγώ. Δεν ξέρω τι  από τα δύο συμβαίνει αλλά ας επιστρέψουμε  πάλι στον Off Radio που παίζει όμορφες μουσικές (πάντα ήθελα να γράψω αυτή φράση :-).

Lost S06 E01 & Ε02: Jacob and the man in black

Στο πρώτο επεισόδιο της έκτης σεζόν μαθαίνουμε κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες για την (αρχαία;) διαμάχη του Jacob και του man in black/nemesis/smoke monster (ή όπως αλλιώς τον ή το λένε...). Και βλέπουμε ότι η σειρά επικεντρώνεται σε αυτούς τους δύο, είναι ο άξονας γύρω από τον κινούνται οι άλλοι χαρακτήρες και οι καταστάσεις.

Ποιοι ή τι είναι όμως ο Jacob και ο man in black/smoke monster;

Θεωρώ πως δεν είναι κάποιου είδους θεότητες εφόσον ο πρώτος πέθανε, θυσιάστηκε και ο δεύτερος θέλει να φύγει από το νησί και να γυρίσει σπίτι! Είναι όμως αθάνατοι. Ζουν για εκατοντάδες χρόνια στο νησί. Έχουν κάποιες δυνάμεις που μάλιστα μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν και εκτός νησιού. Και οι δύο έχουν κάποιο σχέδιο. Ταυτόχρονα υπακούν σε κάποιους κανόνες που δεν ξέρουμε ποιος ή τι τους όρισε.

Είναι απλώς η μάχη του καλού με το κακό; Η ελευθερία της βούλησης ενάντια στη μοίρα; Η αισιοδοξία εναντίον της απαισιοδοξίας για την ανθρώπινη φύση; Πως θα καταφέρει να λύσει το Lost  τους 13.562 γρίφους του στα επόμενα επεισόδια που απομένουν μέχρι το τέλος της σειράς;

Ανακαίνιση

Αποφάσισα να αλλάξω την εμφάνιση του μπλογκ και να συνδυάσω τα δύο χρώματα που μου αρέσουν: Μαύρο & μπλε. Επίσης μας αποχαιρέτησε το ξωτικό του banner που τόσα χρόνια μας έκανε συντροφιά. Θα ταξιδέψει προς τον βορρά και το δάσος του Φάγκορν όπου παλιοί φίλοι το περιμένουν. Η σκέψη του όμως θα είναι πάντα εδώ.

Απλό και λειτουργικό το template που βρήκα (links στο κάτω μέρος του μπλογκ) γιατί το περιεχόμενο έχει σημασία και όχι το περιτύλιγμα. Σας άρεσε η αλλαγή; Θα με ενδιέφερε η άποψη σας.