Με έκπληξη σήμερα διαπίστωσα πως πέρασαν δύο χρόνια από εκείνο το ανοιξιάτικο μεσημέρι που αυτό το μπλογκ γεννήθηκε. Αφορμή στάθηκε ένα άρθρο στο περιοδικό RAM καθώς και το μπλογκ του Νίκου Δήμου. Αιτία ήταν η αγάπη για τη δημιουργία, ο ενθουσιασμός για το γρήγορο διαδίκτυο (που τότε γνώριζα) και το web 2.0, η ανάγκη για... φθηνή και άμεση ψυχανάλυση :-), η λαχταρά για ελεύθερη προσωπική ανεμπόδιστη έκφραση!2 χρόνια - 410 ποστ - 845 σχόλια.
2 χρόνια κι έχω χρησιμοποιήσει μόνο τα 28 MB από τα 1024 MB που δίνει ο blogger.com. Το ταξίδι μόλις άρχισε...
Σε αυτά τα χρόνια το template (μορφή) της σελίδας άλλαξε, η συχνότητα αναρτήσεων άλλαξε, το ύφος άλλαξε (προς το καλύτερο θέλω να ελπίζω), οι φίλοι που πέρασαν από τη ψηφιακή αυτή αυλή αυξήθηκαν, οι τεχνολογίες άλλαξαν, η ζωή άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει μέρα με τη μέρα. Κάτι όμως έμεινε σταθερό: Η δίψα για να γράφω...
Ετοιμάζοντας αυτό το ποστ μια έκφραση είναι κολλημένη στο μυαλό μου: It's fun being a blogger!
Τέλος, ο λόγος που έβαλα τη συγκεκριμένη φωτογραφία (art by Kagaya) είναι ότι έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι τα ποστ είναι ταξιδιάρικα πουλιά και ο μπλόγκερ είναι αυτός που απλώς τα ελευθερώνει στον απέραντο ιντερνετικό ουρανό...
Τα λέμε.