2015

Δεν έχω κάνει ποτέ ανασκόπηση χρονιάς σε αυτό εδω το μπλογκ και να σκεφτείς φίλε αναγνώστη ότι σε λίγο θα μπούμε στη δέκατη χρονιά λειτουργίας. Ούτε τώρα θα κάνω. Η χρονιά όμως που μας αποχαιρετά ήταν αρκετά περίεργη και είναι απαραίτητο ένα μικρό σχόλιο. Αρχικά σε επίπεδο χώρας, ένα νέο κόμμα πήρε τα ηνία γεμίζοντας τον κόσμο ελπίδα (ανάμεσα σε αυτούς ήμουν κι εγώ) για να τους απογοητεύσει στη συνέχεια με τις επικίνδυνες κινήσεις του στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων αλλά και τη συνέχιση της πολιτικής ΠΑΣΟΚ, δηλαδή "οι δημόσιοι υπάλληλοι να είναι καλά να μας ψηφίζουν να μην χάσουμε τη καρέκλα και να πάνε να γαμηθουν όλοι οι άλλοι". Φτάσαμε σε σημείο να θεωρείται η ξένη παρέμβαση στις αποφάσεις... ευλογία μήπως και γίνει κάτι σε αυτή τη χώρα. Ίσως αυτός να ήταν ο στόχος από την αρχή. Είμαστε μια ανίκανη χώρα που δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε στιγμή ως κανονικό κράτος τη δυτικού κόσμου. Τώρα που δωσαμε το μάνατζμεντ σε άλλους ίσως κάτι γίνει. Πέρα από τα προηγούμενα δραματικά θέλω να είμαι αισιόδοξος για τη νέα χρονιά, είναι δύσκολο, αλλά προσπαθώ να είμαι γιατί και σε προσωπικό επίπεδο η χρονιά ήταν περίεργη επίσης αλλά είχε χαρμόσυνα νέα στη δύση της. Η ρόδα της ζωής συνεχίζει να κυλάει, μια νέα ζωή αλλάζει τη δική σου και προχωρας ελπίζοντας για το καλύτερο. Αυτό είναι λοιπόν το τελευταίο ποστ για το 2015. Καλή χρονιά συμπολίτες του παγκοσμίου αυτού χωριού.

Καλά Χριστούγεννα

Sigh

Joanne Nam: Sigh

Μια καταγραφή των τάσεων της Ελλάδας του 2015

Photo: warein.holgado / flickr

Αντιγράφω από το tovima.gr:

"Επιστρέφει η απογοήτευση στην ελληνική κοινωνία μετά την έκρηξη ελπίδας του Ιανουαρίου. Η κατάρρευση της ψευδαίσθησης ότι υπάρχει ένας άλλος, εύκολος, αντιμνημονιακός δρόμος έχει συμπαρασύρει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα φέρνει στην επιφάνεια μια Ελλάδα διχασμένη ανάμεσα στην οπισθοδρόμηση και στην πρόοδο, με το μισό κομμάτι της να είναι ακραία συντηρητικό, αντιευρωπαϊκό και σε έναν βαθμό αντιδημοκρατικό. Τα ευρήματα από το παρατηρητήριο κοινωνικο-πολιτικών αλλαγών qed Ελλάδα 2.0 είναι αποκαλυπτικά και ανησυχητικά: Η πίστη στο Κοινοβούλιο που είχε ανακτηθεί μετά την πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ κλονίζεται, από 27% τον Μάρτιο του 2015 έπεσε στο 6% τον Νοέμβριο του 2015. Παράλληλα αυξάνεται ραγδαία, και ειδικά στις νεότερες ηλικίες, η εμπιστοσύνη στον Στρατό, από 38% που ήταν τον Ιούνιο του 2013 έφτασε τον Νοέμβριο του 2015 στο 65%. [...]

[...] Η κρίση θεσμών και αντιπροσώπευσης βαθαίνει. Όπως δείχνει η έρευνα, η μισή Ελλάδα δεν εκπροσωπείται από κανένα κόμμα. Μόνο το 24% δήλωσε ότι αισθάνεται υπερήφανο από τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία στην Ελλάδα - τον περασμένο Μάρτιο το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 39%. Το 34% δεν νιώθει κοντά σε κανένα κόμμα. Το 40% συμφωνεί ότι η άμβλωση θα πρέπει να είναι παράνομη όταν δεν απειλείται η ζωή της γυναίκας, το 47% δηλώνει ότι η θανατική ποινή θα πρέπει να είναι μια επιλογή για τα σοβαρότερα εγκλήματα, το 61% ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι εν τέλει κάτι φυσιολογικό. Πιο συντηρητική στην έρευνα εμφανίζεται η νεολαία και όχι οι μεγαλύτερες ηλικίες. Στη δημοσκόπηση της ProRata, που δημοσίευσε η «Εφημερίδα των Συντακτών», καταγράφεται μεγάλη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος στην πρόσθεση ψήφου έχει ποσοστό 20% έναντι 19% της ΝΔ. Από τα υπόλοιπα κόμματα, η Χρυσή Αυγή έχει 6,5%, το Ποτάμι 2,5%, το ΚΚΕ 6%, οι ΑΝΕΛ 2%, το ΠαΣοΚ 4%, η ΛΑΕ 2,5%, η Ενωση Κεντρώων 3%. Οι αναποφάσιστοι φθάνουν στο 31%. [...]"

Έχω την εντύπωση ότι τα παραπάνω αποτελούν μια "φωτογραφία" της κοινωνικο-πολιτικής κατάστασης της Ελλάδας στο τέλος μιας δύσκολης και περίεργης χρονιάς για όλους. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου και δείχνουν με το καλύτερο τρόπο πως συντηρητικοποιείται μια κοινωνία σε μια προσπάθεια επιβίωσης μέσα σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον. Τουλάχιστον είναι θετικό ότι οι περισσότεροι δεν καταφεύγουν σε ακροδεξιά/ναζιστικά μορφώματα.

Dark Matter

Το πλήρωμα ενός διαστημοπλοίου ξυπνάει από νάρκη στην οποία είχε μπει λόγω μακρινού ταξιδιού μόνο που πλέον δεν θυμάται κανείς τίποτα. Έχουν σβηστεί όλες οι αναμνήσεις τους. Έτσι ξεκινά η καναδική σειρά επιστημονικής φαντασίας Dark Matter. Στα 13 επεισόδια της πρώτης σεζόν ξετυλίγεται το νήμα του ποιος είναι ο καθένας και γιατί βρίσκεται σε αυτό το διαστημόπλοιο με ανατροπές, μυστήρια κι εκπλήξεις. Η πρώτη σεζόν τελειώνει με ένα καλό cliffhanger αποκτώντας ενδιαφέρον η δεύτερη σεζόν που θα παιχτεί το καλοκαίρι του 2016.

Η σειρά είναι κλειστοφοβική, εκτυλίσσεται κυρίως μέσα στο Raza (όνομα του διαστημοπλοίου) με λίγα εξωτερικά γυρίσματα σε... άλλους πλανήτες. Υπάρχει η Γαλαξιακή Αρχή που κυβερνάει ενώ κουμάντο φαίνεται να κάνουν οι ιδιωτικές πολυεθνικές (ή μάλλον πολυπλανητικές) εταιρείες εκμετάλλευσης μεταλλευμάτων. Δεν υπάρχουν εξωγήινοι, μόνο άνθρωποι με εξελιγμένη τεχνολογία ενώ δεν γίνεται καμία αναφορά στη Γη. Επίσης είναι αξιοσημείωτο ότι ανάμεσα στα έξι άτομα που ξυπνούν υπάρχει και ένας ασιάτης που είναι κάτι σαν σαμουράι με σπαθιά κτλ.

Μου θύμισε το Firefly και μάλλον αυτό είχαν στο νου τους οι παραγωγοί του Dark Matter. Βασίζεται σε κόμικ που είχαν εκδώσει οι ίδιοι οι δημιουργοί της σειράς, Joseph Mallozzi και Paul Mullie. Θα το χαρακτήριζα καλό ως sci fi δημιούργημα αλλά του λείπει ακόμη το βάθος τόσο των χαρακτήρων όσο και του σύμπαντος στο οποίο διαδραματίζεται. Βέβαια είναι μόλις η πρώτη σεζόν και ίσως εμβαθύνει περισσότερο στη δεύτερη.

Νεκροταφείο σωσίβιων

Λέσβος, Ελλάδα, Σούζαν Σάραντον, σωτήριον έτος 2015μ.Χ.

via the world post

Downton Abbey

Πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχει η ζωή μιας οικογένειας αριστοκρατών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο που ζουν στον πύργο του Downton Abbey στη βρετανική επαρχία;

Πολύ. Καταρχάς η φωτογραφία της σειράς είναι πολύ όμορφη τόσο μέσα στον πύργο όσο και έξω με το καταπράσινο αγγλικό περιβάλλον ως ζωντανό σκηνικό να βοηθάει πολύ. Παράλληλα, γενικά, η παραγωγή είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο παρουσιάζοντας την ζωή εκείνης της εποχής άριστα. Βρετανικό χιούμορ, αυτοσαρκασμός ορισμένες στιγμές για έναν τρόπο ζωής που ξεθωριάζει, δυνατές δραματικές στιγμές και το κερασάκι στη τούρτα η εκπληκτική Maggie Smith στο ρόλο της δούκισσας του Γκράθαμ.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι οπαδός των σειρών εποχής (αν δεν έχει μάγους, δράκους ή ξωτικά :-) και η συγκεκριμένη παραγωγή του itv αναπαυόταν αρκετά χρόνια στον σκληρό μου δίσκο χωρίς να την έχω δει. Την ξεκίνησα, όμως, πριν δύο μήνες και είδα με μια "ρουφηξιά" και τις έξι σεζόν. Περιμένω τώρα το τελευταίο χριστουγεννιάτικο επεισόδιο με αυτό το αίσθημα χαράς αλλά και στεναχώριας όταν ολοκληρώνεται κάτι που αγάπησες.

IMDb

The skull and the suit

Art by Adam Dawidowicz

Θα μπορούσε να ήταν villain ή ακόμη και hero στο σύμπαν του Doctor Who.