Αγαπώ αυτή τη φωτογραφία. Τη λάτρεψα από τη πρώτη στιγμή που την είδα στο facebook. Τι πράγμα να μην λατρέψεις; Την ξυλόσομπα/ιδιοκατασκευή; Την ορχήστρα; Τις λευκές πλαστικές καρέκλες; Τις χαρτοπετσέτες στο πάτωμα; Το μοτίβο του πατώματος; Τον δίχρωμο τοίχο; Τη crt τηλεόραση με το nova ή τον κινέζικο ψηφιακό αποκωδικοποιητή συνδεδεμένο; Το σμαρτ-φόουν που ορθώς αποθανατίζει τη στιγμή; Τα αφημένα σχεδόν γεμάτα διαφορετικά πιάτα με μεζέδες; Τις καρέκλες δασκάλων/δημοσίων υπαλλήλων των 80's; Το ποτήρι μαλαματίνα που είναι γεμάτο με ρετσίνα-κόλα; Όλα είναι τέλεια. Όλα είναι κομμάτια μιας τέλειας φωτογραφίας, ενός χρονογραφήματος, θα τολμούσα να πω.