Η απάντηση της βρετανικής Triumph στην VFR1200 είναι μία ανανεωμένη -στα σημεία- Sprint. Τώρα εμένα γιατί μου φαίνεται πιο ορθολογική η αγορά της Sprint GT από την VFR; Δεν έχει τα σούπερ ντούπερ συστήματα της ιαπωνικής πρότασης, που τελικά διέψευσε το hype που είχε δημιουργηθεί πριν την παρουσίασή της, αλλά νομίζω ότι θα κάνει πολύ καλά τη δουλειά της, δηλαδή άνετα ταξίδια με σπορ διάθεση. Είναι και πιο όμορφη (εντάξει, αυτό δεν ήταν και δύσκολο να το πετύχει εφόσον η VFR είναι μια από τις πιο άσχημες μοτοσυκλέτες που "κατάφερε" να κατασκευάσει η Honda...).
Πάντα μου άρεσαν οι μοτοσυκλέτες της Triumph και η λογική που τις διέπει. Διαφορετικότητα και κομψότητα συνοδευόμενη από μια αξιοπρεπή τεχνολογική εξέλιξη. Αξίζουν συγχαρητήρια στη μικρή ευρωπαϊκή εταιρία που κατάφερε να μπει στο ρουθούνι των 4 μεγάλων Ιαπώνων και να διεκδικήσει με αξιώσεις ένα μερίδιο από την αγορά μοτοσυκλετών.
Διάβασα σε ένα αμερικάνικο μπλογκ ένα χλευαστικό ποστ πως η Triumph κατάφερε να την κάνει λιγότερο άσχημη από την απλή Sprint, που ειρήσθω εν παρόδω θα συνεχίσει να παράγεται, καταδεικνύοντας έτσι το κακό γούστο, υποτίθεται, της βρετανικής εταιρίας. Να μιλάνε όλοι για αισθητική αλλά να μιλάνε και οι Αμερικάνοι που το μόνο που έχουν καταφέρει να κατασκευάσουν είναι αυτές οι αναχρονιστικές, θορυβώδεις κινούμενες μάζες από ατσάλι και νίκελ που ονομάζονται Harley-Davidson; Έλεος.
Διαβάστε εδώ ένα πλήρες τεστ της νέας Sprint GT από τον Kevin Ash.