Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Δεν έχω

Νυστάζω.

Δεν θέλω να κοιμηθώ.

Έχει μια γαλήνη αυτό το Σαββατόβραδο.

Ησυχία.

Δροσιά μετά τη κάψα του μεσημεριού, δροσιά σχεδόν ανακουφιστική.

Ένα τόσο όμορφο βράδυ.

Θα περάσει.

Μια στιγμή είναι μόνο.

Μετά Κυριακή.

Θέλω να διαβάσω το νέο βιβλίο που πήρα.

Νυστάζω.

Η ψυχή νυστάζει.

Αποκαμωμένη.

Σήμερα ένας κύριος χωρίς δόντια, ντυμένος με βρώμικα ρούχα, μισοζαλισμένος από τη μαστούρα μου ζήτησε χρήματα για να πάρει κάτι να φάει.

Δεν έχω.

Έτσι του είπα και τον προσπέρασα γρήγορα.

Δεν έχω.

Είχα.

Έτσι αύριο θα με προσπεράσει αυτός που θα έχει.

Εγώ δεν θα έχω.

Δεν έχω.

Έχω. Όσο το μυαλό μένει ανοιχτό.

Καστοριάδης και δημοκρατία δυτικού τύπου

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Μια παραλία είναι το μυαλό σου

Ησυχία καλοκαιριού.

So today I wrote a song for you
Cause a day can get so long
And I know its hard to make it through...

Ζέστη, η σκέψη ταξιδεύει και αποκαμωμένη λουφάζει σε μια ερημική παραλία, λίγο πιο πάνω από τα άγχη σου. Βλέπεις τα όνειρα που έκανες μικρός να παίζουν μακριά με τα κουβαδάκια τους στη ζεστή άμμο. Εσύ στηρίζεσαι στο κορμό ενός πεύκου και κάτω από τη σκιά παρακολουθείς τα κύματα να σκάνε και να σε χλευάζουν. Τ' ακούς να λένε πως εσύ θα μείνεις για πάντα εκεί, για πάντα κουρασμένος ενώ αυτά θα ταξιδεύουν σε άλλες παραλίες, σε άλλες χώρες, σε άλλους κόσμους. Δεν έχεις το κουράγιο να τους πεις πως κάνουν λάθος, να φωνάξεις πως όλα τα ταξίδια του κόσμου είναι μπρος στα πόδια σου και σε προσμένουν. Αντιθέτως, ακουμπάς ακόμη περισσότερο πάνω στο κορμό σαν ναυαγός που προσμένει ένα πλοίο να φανεί για πολύ καιρό κι έχει χάσει την ελπίδα του.

Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Laura Marling - Hope in the air

There is a man that I know
For seventeen years he never spoke
Guess he had nothing to say
He opened his mouth on Judgment Day

I listened with all of my might
But was scared by the look in his eyes
Like he'd already lost the fight
And there was no hope ever in sight

No hope in the air
No hope in the water
Not even for me
Your last serving daughter

Why fear death? Be scared of living
Our hearts are small and ever thinning
There is no hope ever of winning
Oh, why fear death? Be scared of living

I have seen men provoked
And I have seen lives revoked
And I looked at my life and I choked
And from there, no more ever I have spoke

I can't give up that quick
My life is a candle and a wick
You can't put it out but you can't break it down
In the end, we are waiting to be lit

There's hope in the air
There's hope in the water
But sadly not me
Your last serving daughter

A friend is a friend forever
And a good one will never leave, never
But you've never been south and what rolls off your mouth
You will never understand, ever

You speak minds handed down to you
By the lies handed down by your truth
Your angels that dance at your wail
Will mask your scrambling youth

I forgave you your shortcomings
And ignored your childish behavior
Laid a kiss on your head and before I left said
Stay away from fleeting favor

There's hope in the air
There's hope in the water
But sadly not me
Your last serving daughter

Pick up your rope, Lord, sling it to me
If we are to battle, I must not be weak
And give us your strength, world and your food and your water
Oh, I am your savior, your last serving daughter

There's hope in the air
There's hope in the water
But sadly not me
Your last serving daughter

There's hope in the air
There's hope in the water
But no hope for me
Your last serving daughter

[Lyrics by MetroLyrics]

 

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Η νέα φανέλα του ΠΑΟ για τη σεζόν 2013-2014


Επιτέλους μια αλλαγή στη σχεδίαση. Ωραία φαίνεται η ριγέ, τίποτα το ιδιαίτερο οι υπόλοιπες. Αυτό όμως που τις χαλάει και τις 3 είναι το άθλιο λογότυπο του ΟΠΑΠ. Θα ήταν πολύ πιο όμορφες αν π.χ. έγραφε μόνο ΟΠΑΠ χωρίς το πολύχρωμο σχέδιο.

Κατά τα άλλα ο ΠΑΟ θα αγωνιστεί φέτος ώστε να αποδείξει ότι δεν θα γίνει η νέα ΑΕΚ. Μεταγραφές χαμηλού κόστους και ποιότητας (αναγκαστικά), νέος προπονητής, νέο παλιό γήπεδο (ξανά), νέο προπονητικό κέντρο και η Ευρώπη πολύ μακριά. Νέα παιδιά θα παίξουν και φέτος κι εύχομαι να έχουν καλύτερη τύχη σε σχέση με τη περσινή αλλοπρόσαλλη χρονιά (ιν Χουχούμη γουι τραστ) και να καταφέρουν να πάρουν μια μεταγραφή σε ευρωπακικό σύλλογο τα επόμενα χρόνια.

Δυστυχώς ο Αλαφούζος ή ο Σαβίδης & ο Μελισανίδης δεν φαίνεται να έχουν καταφέρει κάτι σχετικά με τη μαφία, το βόθρο του ελληνικού ποδοσφαίρου ώστε να υπάρξει τουλάχιστον μια ισορροπία οπότε θα γίνουμε θεατές (όσοι γίνουμε θεατές γιατί  προσωπικά, όπως και πέρσι, άντε να δω 5-6 ματς της Πανάθας μόνο και μόνο γιατί η αγάπη για το σπορ και το τριφύλλι δεν ξεθύμανε ακόμη) του ανοσιουργήματος που ονομάζεται σούπερ λιγκ. Ήδη ο ΟΣΦΠ φρόντισε για τις θυγατρικές του (Ζε εντουάρντο, Μπαντιμπαγκά).