Γκάλοπ

Όχι δεν αναφέρομαι στο δίσκο της Λένας Πλάτωνος. Ούτε στις δημοσκοπήσεις των εφημερίδων και των καναλιών για το ποιος πολιτικός είναι λιγότερο άχρηστος και κλέφτης. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά. Λοιπόν, περιμένω τις απαντήσεις σας, ιδιαίτερα των γυναικών αναγνωστριών - θαυμαστριών ;-) αυτού του μπλογκ, στην πολύ δύσκολη ερώτηση - φιλοσοφική αναζήτηση:

Ποιο τρόπο θεωρείται ιδανικό για να πλησιάσει ένας άνδρας μια γυναίκα, βράδυ σε ένα μπαρ. (Αναγκαίες συνθήκες του ερωτήματος: Το μόνο που γνωρίζει είναι το όνομα της. Αυτή μάλλον αγνοεί την ύπαρξη του.)

Οι απαντήσεις σας γίνονται δεκτές μέχρι και τις 17:38 της 4ης Οκτωβρίου. Η καλύτερη απάντηση θα δοκιμαστεί στη πράξη και αν υπάρξει θετικό αποτέλεσμα θα κερδίσει $1.000.000 σε δομημένα ομόλογα της Λίμαν Μπράδερς.

Σπεύσατε!

ΥΓ: Εντάξει, το ξέρω, είναι λίγο... γραφικό αυτό το ποστ αλλά δεν γαμιέται, με τη σοβαρότητα τι καταλάβαμε; (Ρητορική ερώτηση, μην απαντήσετε. Αν όμως -σώνει και καλά- θέλετε να απαντήσετε, κάντε το αλλά δώρο δεν έχει.)

(Art by leonidafremov)

Greek Rider

Σπάνια ή ποτέ (δεν θυμάμαι τώρα και βαριέμαι να ψάχνω στο αρχείο) κάνω ποστ - αναφορά σε άλλο μπλογκ. Αυτή τη φορά όμως θα κάνω μια εξαίρεση γιατί το ιστολόγιο του Greek Rider (http://greekrider.blogspot.com) αποτέλεσε σημείο αναφοράς για μένα τον τελευταίο καιρό.

Ψάχνοντας να βρω στο διαδίκτυο αλλά και στον έντυπο τύπο άρθρα για την οικονομική κρίση στις ΗΠΑ, έτσι ώστε να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη για το θέμα, κατέληξα στο μπλογκ του Greek Rider. Πρώην τραπεζικός (αν έχω καταλάβει καλά), γράφει με έναν απλό, σαφή, ψύχραιμο & ειλικρινή τρόπο για τα διάφορα πολιτικοοικονομικά φαινόμενα. Επιπλέον ένα άλλο σημαντικό προσόν αποτελεί το ότι είναι... μοτοσικλετιστής. Βρήκα το μπλογκ του μέσω ενός σχολίου που άφησε σε ένα "μοτοσικλετιστικό" μου ποστ.

Διαβάστε ιδιαίτερα το κείμενο του με τίτλο "Οι επιλογές της ελεύθερης βούλησης". Πολύ καλό! Αν και είναι λίγο διαφορετικό από το συνήθη τρόπο γραφής του Greek Rider.

Το παζλ στον αέρα

Λύνοντας γρίφους στο σκοτάδι περικυκλωμένος από υγρούς πέτρινους τοίχους. Ή ένα κρύο φθινοπωρινό Σάββατο βράδυ σε μια μικρή επαρχιακή πόλη.

Διαπίστωση

Φυλακισμένος από τον ίδιο του τον εαυτό ένιωθε ο Κ. Έτσι αποφάσισε να επισκεφθεί τις τρεις τυφλές γριές που υφαίνουν -αιώνια- τη μοίρα. Βρήκε όμως μόνο τους τάφους τους.

(Art by shimoda7)

Yamaha R1 2009

Η Yamaha παρουσίασε φωτογραφίες της νέας κορυφαίας της σούπερσπορ μοτοσυκλέτας. Η εμφάνιση παρέμεινε στις ίδιες σχεδιαστικές γραμμές με το προηγούμενο μοντέλο με εξαίρεση μερικές καλαίσθητες μικρές αλλαγές όπως π.χ. τα φώτα της μοτοσυκλέτας.

Πολλές όμως είναι οι αλλαγές στα μηχανικά μέρη. Θεωρείται επαναστατική καινοτομία η «ασύμμετρου» τύπου σειρά ανάφλεξης. Σε αντίθεση με την συνήθη για τους τετρακύλινδρους κινητήρες, παράλληλη κίνηση των πιστονιών ανά ζεύγος, στο νέο R1, το κάθε πιστόνι κινείται ανεξάρτητα, χωρίς να έχει «ζευγάρι» που να διαγράφει την ίδια κίνηση παράλληλα με αυτό. Αυτό προσδίδει γραμμικότητα στην απόδοση του κινητήρα και ροπή από τις χαμηλές στροφές. Είναι τεχνολογία που προέρχεται απευθείας από την αγωνιστική Yamaha M1 του V. Rossi! Επίσης είναι γεμάτη με ηλεκτρονικά συστήματα που υπόσχονται ιδανική μεταφορά των 182 ίππων στον δρόμο.

Με το νέο R1 η Yamaha βάζει στόχο την κορυφή. Μένει να διαβάσουμε τα πρώτα τεστ στον δρόμο για να δούμε αν θα τα καταφέρει...

Αναμνήσεις από το μέλλον & από το παρελθόν

Η ώρα ήταν 00:55. Βρισκόταν στο ίδιο μπαρ για άλλο ένα βράδυ. Ο πυκνός καπνός των τσιγάρων έδινε στη βαρετή διακόσμηση μια νοσταλγική -σχεδόν φιλμ νουάρ- νότα. Παρέμενε όμως αδιάφορη. Στεκόταν όρθιος στο μπαρ μπροστά, πολύ κοντά στην είσοδο του μαγαζιού, κρατώντας άχαρα το μπουκάλι της μπύρας. Είχε πολύ κόσμο. Ήταν Σαββατόβραδο. Μάταια οι φίλοι του προσπάθησαν να τον πείσουν να περάσουν στο βάθος. Ο Κ. ήθελε να μείνουν εκεί, μπροστά, στην είσοδο. Σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς κοιτούσε τη γυάλινη πόρτα. Σαν να περίμενε να δει κάποιον ή μάλλον κάποια. Στην πραγματικότητα όμως δεν είχε τίποτα να περιμένει. Ίσως να ήταν η ελπίδα που τον είχε δέσει σε αυτό το σημείο. Ελπίδα όμως για πιο πράγμα; Δεν μπορούσε να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση.

Άρχισε να παρατηρεί τα πρόσωπα των γυναικών που έμπαιναν. Προσπαθούσε να φανταστεί από που ερχόταν, τι έκαναν πριν έρθουν εδώ (π.χ. την ιεροτελεστία της ετοιμασίας τους), πια ήταν η κινητήρια δύναμη που τους ώθησε να φτάσουν ως εδώ. Προσπαθούσε να φανταστεί τι σκεφτόταν. Τι περίμεναν να βρουν και τελικά τι βρήκαν σε αυτό το μέρος.

Ξαφνικά άρχισε να αισθάνεται το χρόνο να προχωρά αργά γύρω του. Σαν να μην είναι πια μέρος αυτού του κόσμου αλλά ένας τρίτος παρατηρητής που τα έβλεπε όλα σε slow motion. Σκέφτηκε ότι δεν έπρεπε να πάρει το κόκκινο χάπι. Η άγνοια είναι ευλογία. Γέλασε. Τελικά είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Δεν υπήρχε ούτε κόκκινο ούτε μπλε χάπι, μόνο ένας φαντασιόπληκτος, ονειροπόλος χτυπημένος από την ανία και την καθημερινότητα άνθρωπος που εναγωνίως προσπαθούσε να βρει ένα βλέμμα για να πιαστεί. Για να σωθεί.

"Τι σκέφτεσαι και γελάς;". Η φωνή μιας καλής του φίλης τον επανέφερε στον "πραγματικό" χρόνο. "Κάτι που δεν μπορώ να το μοιραστώ" απάντησε εκείνος προσπαθώντας ταυτόχρονα να το κάνει να ακουστεί έξυπνο.

Τότε μπήκε εκείνη. Ο Κ. χαμογέλασε και προσπάθησε να συναντήσει τη ματιά της για να τη χαιρετήσει. Μάταια. Τον προσπέρασε γρήγορα χωρίς καν να τον δει. Σκέφτηκε να την πλησιάσει αυτός και της μιλήσει αλλά άλλαξε αμέσως σκέψη. Δεν ήταν καλός στο small talk. Γενικά δεν ήταν καλός στις δημόσιες κοινωνικές επαφές και ήδη εκείνη ήταν περικυκλωμένη από γνωστούς της.

Αποφάσισε ν΄ασχοληθεί με κάτι άλλο. Άρχισε να συμμετέχει στη συζήτηση των φίλων του.

Κ: Ναι, πιστεύω ότι ο Moon είναι δεξί χαφ και όχι μπακ και είναι γρήγορος, ό,τι πρέπει για να παίζει στη γραμμή.

Φίλος Κ: Ο Τσίλντρες πόσους πόντους έβαλε σήμερα;

Κ: Σιγά, ρε, μη κάτσω να δω φιλικό του ΟΣΦΠ και μάλιστα στο μπάσκετ. Μπάσκετ γενικά δεν βλέπω. Μόνο τον ΠΑΟ κι αυτόν από τον Μάρτιο και μετά.

Φίλος Κ: Σέρβις έκανες;

Κ: Όχι ακόμη. Σε 1.500 χλμ. Ποιος ξέρει πόσο θα μου στοιχίσει...

Άλλος Φίλος Κ.: Αυτή με το Yaris ήρθε;

Α, ναι ήταν κι αυτή με το κόκκινο Yaris. Η συζήτηση γι' αυτή τη κοπέλα είχε ξεκινήσει ως ένα γελοίο αστείο μεταξύ του Κ. και των φίλων του. Στη συνέχεια όμως ο Κ σκέφτηκε γιατί να είναι απλώς ένα αστείο και να μη προσπαθήσει για κάτι περισσότερο; Άλλωστε ήταν όμορφη κοπελίτσα. Δεν την ήξερε όμως καθόλου και αυτή τη στιγμή δεν μπορούσε να φανταστεί ένα τρόπο για να τη γνωρίσει.

Εκείνη τη στιγμή μπήκε η κοπέλα την οποία σκεφτόταν. Χαμογέλασε, σχεδόν ειρωνικά, με τις σκέψεις του. Τον προσπέρασε και πήγε στο βάθος του μαγαζιού. Δεν την ξαναείδε εκείνο το βράδυ. Είχε αλλάξει και τα μαλλιά της. Πιο ωραία ήταν όπως τα είχε πριν.

Η ώρα πέρασε και ήρθε η στιγμή να φύγουν. Έκανε κρύο. Μπήκε μόνος στο αυτοκίνητο, έβαλε δυνατά το αγαπημένο του cd και ξεκίνησε για το σπίτι του. Στον δρόμο τα Διάφανα Κρίνα του τραγουδούσαν:

Κάπου θα υπάρχουν άγγελοι Κάπου θα κρύβονται στη γη Κάποτε ήσαν άνθρωποι Ήσανε φίλοι και γνωστοί Σε μια ανυπόφορη γιορτή κάτω από δυνατή βροχή Σε είδα σε ναυάγια εκεί που λιώναν μόνοι σαράντα άντρες ναυτικοί δεμένοι στο τιμόνι Σε μια ανυπόφορη γιορτή κάτω από δυνατή βροχή Πήρες μα κι έδωσες πνοή στην πιο θολή μου μνήμη τώρα μπορώ να θυμηθώ πού σε είχα ξαναδεί Σε είδα σ' άθλιους καιρούς να μας σκορπάει το χιόνι να μπουσουλάμε απ' το ποτό και μόνο να νυχτώνει Πήρες μα κι έδωσες πνοή στην πιο θολή μου μνήμη τώρα μπορώ να αφεθώ στης μοναξιάς τη δίνη

Ξάπλωσε στο κρεβάτι του κι άνοιξε την τηλεόραση για να τον αποκοιμίσει. Σε ένα κανάλι μόλις άρχιζε η "Λάμψη" του Στάνλεϋ Κιούμπρικ. Σκέφτηκε πως μόνο τέτοιες ώρες βάζουν αξιόλογες ταινίες. Η συγκεκριμένη ήταν από τις αγαπημένες του. "All work and no play makes Jack a dull boy.".

Τελικά δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Ίσως να έφταιγε και η ταινία που έβλεπε. Για άλλη μια φορά ο Τζακ Νίκολσον τον καθήλωνε με την ερμηνεία του.

Μετάνιωσε που δεν πήγε να τη χαιρετήσει. Πήρε το κινητό κι έγραψε: "Γεια σου". Αποστολή.

Pre game post: Άρης - ΠΑΟ

Ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο ημίχρονο με την Ίντερ για το Τσάμπιονς Λινγκ έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο μέχρι στιγμής για τη φετινή σεζόν. Αν κι έχασε, δίκαια απέσπασε το χειροκρότημα από τους 65.000(!) οπαδούς του. Δεν είμαι σίγουρος, όμως, ότι αυτό αρκεί για να πάρει τη νίκη μέσα στο γήπεδο του Άρη. Οι συνθήκες είναι διαφορετικές, η ανάγκη για καλή άμυνα όμως μένει η ίδια. Διαβάζω ότι θα παίξουν στην άμυνα οι Μουν (δεξιά), Σαριέγκι (κέντρο), Βύντρα (κέντρο) & Σπυρόπουλος (αριστερά). Χμ... δεν μπορώ να πω ότι εμπνέει σιγουριά. Πρέπει όμως να κερδίσει το παιχνίδι αν θέλει να μείνει κοντά στη κορυφή.

Και ο Άρης όμως έχασε με 3-0 στη προηγούμενη αγωνιστική από τον Εργοτέλη. Επίσης στο παιχνίδι -που τον είδα- στην Ευρώπη ήταν άθλιος. Παίζει όμως στην έδρα του και θέλει απεγνωσμένα τη νίκη για να βελτιώσει το κλίμα τόσο στην ομάδα όσο και στους οπαδούς του. Οι τελευταίοι πέταξαν φέιγ βολάν στη προπόνηση του Άρη όπου αναγραφόταν στα ελληνικά και ισπανικά: "Για εμάς ο Αρης είναι ιδέα. Αφού λέτε στις δηλώσεις σας ότι ο κόσμος είναι η ψυχή της ομάδας, ήρθε η ώρα να καταλάβετε σε ποια ομάδα παίζετε και να το δείξετε με πράξεις στο γήπεδο.". Συγκινήθηκα τώρα λέμε...

Καταλήγοντας φαίνεται να είναι ένα ενδιαφέρον παιχνίδι και θα δείξω πίστη στην ομάδα μου λέγοντας πως το αποτέλεσμα θα είναι μια δύσκολη νίκη του Παναθηναϊκού κι ας εκτεθώ πάλι...

ΥΓ: Ο Μαγικός Αυλός στηρίζει τον Τεν Κάτε παρά τα λάθη που έχει κάνει. Στηρίζει όμως και την ελευθερία του λόγου και δηλώνει ευθαρσώς πως Goumas is our captain!

United Fantasy: Update No 6!

Διαβάστε την την έκτη συνέχεια της πρώτης ιστορίας της United Fantasy: Παράγραφος 6: Ο ψίθυρος του κτήνους.

It's alive!

Δεν σβήνει η φωτιά! Back to blogging! Ω, ναι επέστρεψα (ξανά...)!

(Art by *Xabi Wan)

Άγια Μέθη

Ξύπνησα με φοβερό πονοκέφαλο σήμερα. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει από τη τελευταία φορά που είχα hangover. Χθες το βράδυ πρέπει να ήπια άπειρες ρετσίνες... Το απαιτούσε(;) η περίσταση. Αρραβωνιάστηκε ένα καλός παιδικός μου φίλος. Παρεμπιπτόντως είναι ένα χρόνο μικρότερος από εμένα. Μήπως να αρχίσω να αγχώνομαι; Μπααα, μικρός είμαι ακόμη για τέτοια. :-)

Ωραίο το γλέντι του αρραβώνα, σε παραδοσιακούς σαρακατσάνικους ρυθμούς, με κλαρίνα, χορούς κτλ. Είδα πολλούς φίλους, φάγαμε καλά και ήπιαμε άφθονη χρυσαφένια ρετσίνα. Το κακό βέβαια ήταν πως μετά γύρισα σπίτι με το αυτοκίνητο αλλά η απόσταση ήταν μικρή (15 λεπτά) και με μηδενική κίνηση και φυσικά είχα ανοικτό το παράθυρο και μέγιστη ταχύτητα 80 χλμ/ώρα. Πάλι είναι επικίνδυνο αλλά δυστυχώς δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς.

Ωραίο το σημερινό πρωινό. Δεν έχει πολύ ζέστη. Είναι ό,τι πρέπει για βεράντα, φραπεδιά και διάβασμα. Και γράψιμο. Πρέπει επιτέλους να ανεβάσω τη συνέχεια της ιστορίας της United Fantasy... (Sorry Φ.τ.Ο. για την καθυστέρηση). Την έχω γράψει εδώ και καιρό αλλά δεν βρίσκω χρόνο να την περάσω στο PC (μου αρέσει να γράφω πρώτα χειρόγραφα, βοηθάει στη ροή της σκέψης). Μέχρι το βράδυ όμως θα την έχω ανεβάσει οπότε... stay tuned!

H συντροφιά των τριών θα συναντήσουν ένα ήρωα λίγο διαφορετικό... Αυτά, δεν δίνω άλλα spoiler.

Δεν έχει πρωτάθλημα αυτή τη Κυριακή. Ξενέρωμα! Εθνική Ελλάδος δεν μπορώ να βλέπω και ιδιαίτερα σε προκριματικούς αγώνες. Ευκαιρία να δω καμιά ταινία ή να αρχίσω να βλέπω τη πρώτη σεζόν Heroes που έχω κατεβάσει. Το πρώτο επεισόδιο, αν και έκανε μια κοιλιά σε κάποια φάση, ήταν καλό.

Τα λέμε.

Υ.Γ.: Αγαπημένο απόσπασμα από τον "Διθύραμβο του Ρόδου" του Άγγελου Σικελιανού.

Πλούτωνα-Διόνυσε, από Σε, απ’ τα βάθη Τα σκοτεινά της γης σαν ανεβάζεις, Θεία μαρτυρία της δύναμής Σου, το Άγιο Το Κλήμα, που, ως βυζαίνει τα σκοτάδια Της γης και πίνει απ’ τα ουράνια δρόσο, Συνταιριάζει στις φλέβες του το σκότος Με το φως σ’ αίμα πύρινο, δοσμένο Την άγια Μέθη να κερνά απ’ το χέρι Των θείων Μουσών, που η καθεμιά της στέκει Κάθε σκαλί, για ν’ ανεβεί μαζί Σου Στην κορυφή, κι αλλάζει τ’ όνομά της Καθώς αλλάζει το δικό Σου; Κι έτσι, Από μέθη σε μέθη, ο λογισμός μας Κι οι αιστήσεις και το θάρρος μας κι η πνοή μας, Κι από τον ένα Διόνυσο στον άλλο, Ξάφνου ανεβαίνουμε, ως που πια δε φτάνει Τ’ άγιο Κρασί, τι ανοίγεται στο νου μας Η ανάπνια, που όλα πια τα σμίγει σ’ Ένα

+Why?

Άντε και καλή τύχη απόψε!

(εικόνα: WolF_it)