Frank Miller's 300: Η κριτική

Άργησα λίγο αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ... Ίσως είναι καλύτερα τώρα που όλοι οι άσχετοι σώπασαν. Λοιπόν οι 300 του Frank Miller ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Απλά Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η ταινία. Μένει αρκετά πιστή τόσο στο κόμικ όσο και στην αληθινή ιστορία των 300 Σπαρτιατών. Δεν περίμενα κάτι λιγότερο από τον Miller. Ο άνθρωπος είναι Θεός! Μου έχει μείνει έντονα η σκηνή της πρώτης μάχης και ειδικά η εναλλαγή γρήγορης και αργής κίνησης του μαχόμενου Λεωνίδα, οι χορευτικές του κινήσεις καθώς και το σημείο που κρατά το δόρυ σαν αρχαιοελληνικό άγαλμα! Παράλληλα ενθουσιάστηκα με την όλη ατμόσφαιρα του έργου. Είναι παραμυθένια εφιαλτική ή εφιαλτικά παραμυθένια (όπως το πάρει κανείς!). Όπως επίσης και με την τελευταία σκηνή της μάχης των Πλαταιών. Γενικά ζωγραφίζεται ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο σου βλέποντας το. Πώρωση! Μόνο ένα αρνητικό μπορώ να επισημάνω. Σε ξενερώνει λίγο το να διαβάζεις στους υπότιτλους "Μολών Λαβέ" και ταυτόχρονα να ακούς από τα ηχεία, σε ήχο dts, "Come and get them"! Μάλλον όμως είναι ουτοπικό να περιμένει κανείς να γυρίσει ταινία το Hollywood στα αρχαία ελληνικά... Υπομονή τώρα για το Sin City 2.