Η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι το καλύτερο στην άδεια σου ήταν που δεν είχες ίντερνετ για 3 μέρες και κατάφερες να διαβάσεις ένα μεγάλο μέρος από το βιβλίο των 800 σελίδων που παιδεύεις εδώ και δύο μήνες. F.Y.I. το βιβλίο είναι "Η ιστορία του Έντγκαρ Σωτέλ" του David Wroblewski. Μέχρι τώρα και έχοντας διαβάσει περίπου το 75% των σελίδων έχω ανάμεικτα συναισθήματα για το συγκεκριμένο βιβλίο που έχει διαφημιστεί ως κορυφαίο. Ας περιμένω όμως να διαβάσω ως το τέλος πριν διαμορφώσω οριστική άποψη. Αυτό το κείμενο μπορεί άνετα να μπει στην κατηγορία "first world problems" αν το συσχετίσεις με τους καιρούς που περνάμε. Έχουμε την υγεία μας, τη δουλειά μας, οικογενειακή ηρεμία, φαγητό να φάμε, σπίτι να μείνουμε. Πράγματα καθόλου αυτονόητα σε πολλούς ανθρώπους δυστυχώς. Μένει όμως αυτό το 1% που φωλιάζει σε μία γωνιά στο πίσω μέρος του κεφαλιού σου και σε ενοχλεί κατά καιρούς, σαν να φοράς μια σκληρή, χονδρή μάλλινη μπλούζα χωρίς φανελάκι.