Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Deep grey

Author: VinothChandar / photo on flickr

Λατρεύω το απέραντο γκρίζο της θάλασσας και του ουρανού.

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Broadchurch


Ένα παιδί 11 ετών δολοφονείται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Βρετανίας. Ένας Σκοτσέζος επιθεωρητής (που θεωρείται αποτυχημένος από τα ΜΜΕ) και μια τοπική άπειρη αστυνομικός αναλαμβάνουν την υπόθεση. 

Η σειρά ολοκληρώνεται σε μια σεζόν 8 επεισοδίων. Ψηφίστηκε ως η καλύτερη σειρά στη Βρετανία για το 2013 και πράγματι άξιζε όποια διάκριση καθώς ξετυλίγει το κουβάρι ενός φόνου αριστουργηματικά, θυμίζοντας μερικές φορές τις καλύτερες ιστορίες μυστηρίου της Αγκάθα Κρίστυ. Οι δύο πρωταγωνιστές (, *) δίνουν πολύ πειστικές ερμηνείες ενώ και το επιβλητικό περιβάλλον της συγκεκριμένης αγγλικής εξοχής θέτει το καλύτερο σκηνικό. Πολύ καλό το σενάριο, νιώθεις πως κατεβαίνεις σκαλοπάτι-σκαλοπάτι σε ένα σκοτεινό υπόγειο όπου βρίσκονται σκονισμένα μυστικά που χρόνια είχαν κλειδωμένα οι κάτοικοι της μικρής αυτής πόλης και τα οποία αρχίζουν να  λούζονται σιγά-σιγά τώρα στο ψυχρό φως.

*Αγαπάμε David Tennant καθώς είναι ο καλύτερος σύγχρονος Doctor Who.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Νίκος Ρωμανός



Κι εγώ που νόμιζα ότι το σωφρονιστικό σύστημα είναι για σωφρονίζει και όχι για να εκδικείται. Κάποιος αστυνομικός δολοφόνησε τον φίλο του ο οποίος ξεψύχησε στα χέρια του. Αυτό σε ηλικία 16 χρονών. Από αντίδραση πήρε μέρος σε ένοπλη ληστεία τραπέζης, μέλος οργάνωσης, και το πλήρωσε. Το πληρώνει ευρισκόμενος στη φυλακή. Δεν ζήτησε ν' αποφυλακιστεί, ζήτησε να συνεχίσει τις σπουδές του μέσα από τη φυλακή. Είναι διατεθειμένος να πεθάνει για τα πιστεύω του. Αυτό μας ενοχλεί και τον χλευάζουμε, μας κάνει να ντρεπόμαστε και τον ταπεινώνουμε. Είναι όμως ένας καθρέπτης που μπαίνει απέναντι σε εμάς τους νοικοκυραίους που περπατάμε με σκυμμένο το κεφάλι. Κι αυτό το τρέμουμε.

Ένας φίλος με ρώτησε αν πρέπει να κάνουμε ήρωες κάποια παιδάκια που την είδαν αναρχικοί της πλάκας. Μας λείπουν, είναι αλήθεια, οι ήρωες, κάποια σύμβολα για να πιστέψουμε, οι αιτίες για σηκωθούμε από τον καναπέ. Δεν γνωρίζω αν ο Ρωμανός αξίζει να θεωρείται ήρωας, δεν ξέρω να θέλει και ο ίδιος να είναι σύμβολο. Σίγουρα όμως είναι ότι πιο κοντινό έχουμε σε κάτι τέτοιο στην εποχή μας που όλοι ενδιαφερόμαστε για το τομάρι μας και μόνο.