 |
| photo: Zack Dischner |
Κάποιες στιγμές, μέσα στην αιώνια νύχτα, στον κόσμο αυτό τον κακό, δημιουργούνται χαραμάδες στον ουρανό και το φως καταφέρνει τελικά να περάσει και να διώξει το σκοτάδι, έστω για λίγο. Μουσικές ακούγονται από μια συναυλία μαγική μέσα στα βουνά, από ένα χωριό ξεχασμένο. Τραγούδια ταξιδεύουν με τον άνεμο, τραγούδια με στίχους περίεργους, σαν ξόρκια. Οι ταξιδιώτες που τυγχάνει να περνούν από εκεί, σταματούν, κάθονται σε ένα πέτρινο πάγκο ή στο χορτάρι και αναπολούν. Απολαμβάνουν τη δροσιά μέσα στη κάψα του καλοκαιριού και μόλις η στιγμή πετάξει σαν πεταλούδα μακριά, συνεχίζουν το ταξίδι, λίγο πιο ξεκούραστοι, λίγο πιο ανάλαφροι.
(Ποστ με αφορμή τη συναυλία της 7ης Αυγούστου του Θανάση Παπακωνσταντίνου και της Ματούλας Ζαμάνη στη ορεινή Νικίσιανη Καβάλας).