"Η Βίνσεντ εργάζεται στο Ξενοδοχείο Κάιετ, ένα παλάτι πέντε αστέρων από γυαλί και κέδρο, στη Νήσο Βανκούβερ της Βρετανικής Κολομβίας. Το βράδυ που γνωρίζει τον Τζόναθαν Αλκάιτις, στην τζαμαρία του ξενοδοχείου εμφανίζεται ένα απειλητικό μήνυμα: Πρόσεχε μην καταπιείς κανένα σπασμένο γυαλί. Την ίδια εποχή στο Μανχάταν ο Αλκάιτις απολαμβάνει τα κέρδη μιας καλοστημένης επενδυτικής απάτης, μεταφέροντας ανύπαρκτα χρηματικά ποσά μεταξύ των λογαριασμών των πελατών του. Όταν η επιχείρηση καταρρέει, αφανίζοντας περιουσίες και καταστρέφοντας ανθρώπινες ζωές, η Βίνσεντ ‒που παρίστανε τη σύζυγό του‒ εξαφανίζεται μέσα στη νύχτα. Χρόνια μετά ένα από τα θύματα της απάτης του Αλκάιτις προσλαμβάνεται για να διερευνήσει την παράξενη εξαφάνιση μιας γυναίκας από το κατάστρωμα ενός πλοίου. Σε αυτή τη συναρπαστική ιστορία κρίσεων και επιβίωσης, η Emily St. John Mandel φωτίζει αθέατες πλευρές ενός μωσαϊκού που το συνθέτουν τα παραπήγματα των αστέγων, τα υπόγεια κλαμπ, η διεθνής ναυτιλία, οι παροχές των πολυτελών ξενοδοχείων, η ζωή σε μια ομοσπονδιακή φυλακή. Πίσω από την απρόσμενη ομορφιά του, το Γυάλινο ξενοδοχείο κρύβει την απληστία και την ενοχή, την αγάπη και την αυταπάτη, φαντάσματα και ανεξέλεγκτες συνέπειες· τους αμέτρητους τρόπους που μπορεί κανείς να αναζητήσει το νόημα της ζωής." - Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Πράγματι ένα συναρπαστικό βιβλίο που σε ταξιδεύει σε μέρη αταίριαστα μεταξύ τους, που σου γνωρίζει χαρακτήρες, ανθρώπους με ζωές οι οποίες απέχουν έτη φωτός του ενός από του άλλου κι όμως με κάποιο αριστοτεχνικό τρόπο συγκλίνουν και σχηματίζουν ένα παζλ μιας μελαγχολικής και σκοτεινής αλλά και φωτεινής -ταυτόχρονα- ομορφιάς. Δείγμα μιας σπουδαίας συγγραφέα. Σίγουρα θα ψάξω να διαβάσω και την υπόλοιπη δουλειά της.
