Στη Καβάλα μένω τα τελευταία 6 χρόνια και ακόμη μου κάνει εντύπωση πόσο έρημη πόλη είναι τον χειμώνα. Το καλοκαίρι λόγω τουριστών, κυρίως από Τουρκία και χώρες της ανατολικής Ευρώπης, βλέπεις κίνηση, κόσμο. Τον χειμώνα, όμως, ειδικά αν κατέβεις σε μέρα που είναι κλειστή η αγορά, νομίζεις πως κάτι έχει συμβεί, zombie apocalypse ή κάτι τέτοιο. Σε συζητήσεις με φίλους που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ζουν στη Καβάλα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, βγάζουμε το συμπέρασμα ότι φταίει η υπεροψία και ο κλειστός χαρακτήρας των κατοίκων. Θυμάμαι ακόμη που πριν περίπου δέκα χρόνια είχα πάει σε συναυλία το Κωνσταντίνου Β. στο περίφημο κάστρο της Καβάλας, Παρασκευή βράδυ, καλοκαίρι και στις 00:00 κάλεσαν την αστυνομία και η συναυλία τερματίστηκε. Εγώ νομίζω πως φταίει και η γεωγραφία/ρυμοτομία της πόλης. Είναι χτισμένη σε βουνό που καταλήγει σε θάλασσα, με απότομες ανηφόρες/κατηφόρες, χωρίς ανοιχτούς επίπεδους χώρους, χτισμένη άναρχα με αποτέλεσμα οι στενοί & κακότεχνοι δρόμοι να είναι κατάλληλοι μόνο για μοτοσυκλέτα enduro. Επομένως, κανείς, το σκέφτεται να κατέβει στο κέντρο καθώς -αναγκαστικά- θα πρέπει να πάρει αυτοκίνητο ή μοτοσυκλέτα. Εγώ τουλάχιστον το σκέφτομαι και συχνά βαριέμαι τη ταλαιπωρία του πήγαινε-έλα. Το απογοητευτικό αυτό συμπέρασμα τονίζεται ακόμη περισσότερο από την αντίθεση με τις διπλανές πόλεις, Ξάνθη, Κομοτηνή, Δράμα, Σέρρες που βλέπεις να κινείται κάτι, να υπάρχει κόσμος κι εκτός ωρών αγοράς.
