21.6.14

Σάββατο


Μου έκλεψαν το Σάββατο. Δεν υπάρχει πλέον στο ημερολόγιό μου.  Δεν βρίσκεται ούτε στην οθόνη του κομπιούτερ. Ίσως να κρύφτηκε ή να έφυγε και να σεργιανάει σε καμιά ηλιόλουστη ανάμνηση. Ίσως να πέθανε. Ίσως να άλλαξε, να έγινε κάτι άλλο ενώ εγώ σκόνταφτα στα έπιπλα και χτυπούσα στους τοίχους ξανά και ξανά -όπως εκείνα τα παλιά παιχνίδια- καθώς η ρουτίνα μού έκρυβε το φως.

6.6.14

Απλώς

Picture by The dreaming clouds

Μια βόλτα με ποδήλατο σε ένα τεράστιο πάρκο, κατακόκκινο από τα φθινοπωρινά φύλλα. Δεν θέλω τίποτα άλλο. Σας χαρίζω τα καλοκαίρια και την άμμο.

3.6.14

Δεν προλαβαίνω


Άδεια! Και αντί να πάρω στο κατόπι τους κυρίους στη φωτογραφία, τρέχω δυο μέρες σε υπηρεσίες και τράπεζες για εκκρεμότητες που δεν μπορούσα να τακτοποιήσω λόγω δουλειάς. Άλλα σχέδια είχα εγώ για την άδεια μου, άλλα όνειρα έκανα:

Πάρτε και το OST του ποστ από τους Locomodo: Δεν προλαβαίνω.